Άδειες οι χελιδονοφωλιές..

 Κι οι πέτρες σήμερα πονούν

και τα βουνά ραγίζουν

σπαράζουν φίλοι και γονείς

τα κρίνα δεν ανθίζουν..

Άδειες οι χελιδονοφωλιές

κι οι μάνες μαυροφόρες

ούτε εχθρός δεν ήθελε

ετούτες ΄δω τις ώρες..

Δεν υπάρχουν λόγια που να περιγράψουν την τραγική εμφάνιση της Ατρόπου διά ανθρώπινου λανθασμένου χειρισμού..Αν κάνω λάθος ας με διορθώσετε.

Όσα λόγια κι αν πούμε, όσα συναισθήματα κι αν εξωτερικεύσουμε, όσα δάκρυα, όση πίεση κι αν ανεβάσουμε...ο πόνος είναι βαρύς για εκεί που αδειάζουν οι φωλίτσες..η αγκαλιά των γονιών, των οικογενειών. Δεν θέλω να χαρακτηρίσω τους αρμοδίους από τον μεγαλύτερο έως τον μικρότερο του συγκεκριμένου φορέα, καθόσον κι αυτός λειτουργεί όπως όλα στην λατρεμένη μου χώρα.Δίχως ελεγκτικό μηχανισμό, είναι κάτι που συνεχώς το αναφέρω.

Ζούμε στην Ελλάδα όπου γέννησε τη δημοκρατία, τις αρχές και πάνω απ' όλα τη δικαιοσύνη, την αξιοκρατία. Αξίες που καταπατήθηκαν και κανείς δεν έχει διάθεση να αναγεννήσει. Μπρος στο συμφέρον, μπρος στη θεά ψηφοθηρία, μπρος στην αλαζονεία των καιρών (χρόνια τώρα..) δεν ελέγχουμε, δεν ξηλώνουμε όταν πρέπει,δεν στενοχωρούμε, δεν τιμωρούμε αυτούς που πρέπει..

Αυτή τη στιγμή είμαστε ταραγμένοι με το συγκεκριμένο τραγικό γεγονός..δεν ξεχνάμε όμως τα τόσα άλλα όπως τη φωτιά στην Ηλεία, στο Μάτι, ναυάγια , τους μαθητές πριν λίγα χρόνια στα Τέμπη και όλα όσα δεν θυμάμαι τούτη την ώρα.

Η παντελής έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών είναι αυτό που οδηγεί στην ασυδοσία και η ασυδοσία ή η αφέλεια..στο έγκλημα.

Δεν δέχομαι καμιά δικαιολογία για το μεγάλο κακό που κλείνει τόσα σπίτια.

Αυτονόητη η ενέργεια να αποδοθούν ευθύνες και μάλιστα σύντομα, οριστικά δίχως αργοπορίες κτλ.Όμως δεν αρκεί αυτό!Εάν δεν αλλάξουμε ριζικά το σύστημα που λειτουργούν τα πάντα στη χώρα μας, πάλι θα θρηνήσουμε..Οι ψυχές δεν θα ξαναγυρίσουν, οι γονείς θα θρηνούν τους αγγέλους τους..Όμως οφείλουμε στις τραγικές τελευταίες τους στιγμές, να προστατεύσουμε  από εδώ και στο εξής την κοινωνία.

Όσοι έχουμε μεγαλώσει (αληθινά) παιδιά (δεν έχω γεννήσει, αλλά έχω μεγαλώσει και μεγαλώνω) γνωρίζουμε τι σημαίνει να ξενυχτάς δίπλα του από άγχος ...μήπως και συμβεί κάτι, να θυσιάζεις βασικά και πολυαγαπημένα πράγματα και καταστάσεις για να το βλέπεις να χαμογελά, να είσαι η ασπίδα του από κάθε κίνδυνο, να καρδιοχτυπάς σε κάθε αγωνία του, να τρέμεις αν δεν σε ενημερώσει πως έφτασε στον προορισμό του, να προσπαθείς να στηρίξεις το πέταγμά του για να συμμετέχει ως άνθρωπος με ιδανικά στην κοινωνία, να είσαι το αγχολυτικό του σε ένα γελοίο εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο είναι υποχρεωμένο να ακολουθεί για να φτάσει τον στόχο του.Όσοι έχουμε μεγαλώσει με όλη τη σημασία που για μένα σημαίνει, δίνω...όχι από αυτό που μου περισσεύει αλλά από αυτό που δεν έχω, από αυτό που πραγματικά θα στερηθώ, προσευχόμαστε κάθε στιγμή για αυτά. Όχι!!για ακόμη μια φορά δεν δέχομαι δικαιολογίες..

Ως άνθρωπος στέκομαι δίπλα στους γονείς και στις οικογένειες για τους οποίους δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς. Ως Χριστιανός αφιερώνω τις δεήσεις μου στους νέους αγγέλους και στους οικείους για να τους δίνει ο Θεός μαζί με τις ψυχές, δύναμη να διαβαίνουν από εδώ και στο εξής τον Γολγοθά.

Θα ευχηθώ καλή Ανάσταση, αφού σύμφωνα με τη θρησκεία μας εκεί ελπίζουμε. Θα ευχηθώ να μην ξαναζήσουμε τέτοια συμφορά..

Τέλος, να μην ξεχνάμε γονείς και κηδεμόνες ότι η ζωή δεν κρέμεται από την εισαγωγή ή μη στο πανεπιστήμιο. Γι' αυτό να ευχόμαστε στα παιδιά "υγεία και αγαθή τύχη, όμορφη ψυχή κι αξίες"!

Ολόψυχα συλλυπητήρια σε όλους που λαβώθηκαν από το θανατηφόρο βέλος. Δεν ήταν μόνο οι φοιτητές, αλλά και οικογενειάρχες όπως η στρατιωτικός που αφήνει σύζυγο και δυο παιδιά.

Ο Θεός ετούτη τη Σαρακοστή έλαχε να αγκαλιάσει τα λαμπερά αστέρια κι όσο βίαια έφυγαν , τόση χαρά να λάβουν εκεί...Να έρχονται τις ανατολές και τα ηλιοβασίλεματα στους δικούς τους..να έρχονται να τους παρηγορούν.

Καλή δύναμη αγαπημένοι μου γονείς, αδέρφια, παιδιά, σύζυγοι..

Ευχές και για όλους εμάς..να μην ξεχαστούμε πάλι και τρωγόμαστε με τον διπλανό μας, γιατί έχει όσα δεν έχουμε, να μην γκρινιάζουμε για τις καιρικές συνθήκες ή για τα προβληματικά οικονομικά μας ή για όσα δεν μπορούμε να κάνουμε..