ΑΝΔΡΑΒΙΔΑ.Η εποχή της παρακμής.

Το κείμενο αυτό συνδέεται με την πρόσφατη είδηση σχετικά με την μη λειτουργία πλέον του υποκαταστήματος της Τράπεζας Πειραιώς στην Ανδραβίδα.

Παρουσιάζω τις απόψεις μου απολύτως αντικειμενικά και μακριά από κάθε είδους πολιτικούς φανατισμούς και διενέξεις.

Η Ανδραβίδα η όμορφη αυτή κωμόπολη του Νομού Ηλείας άκμασε κατά την εποχή της Φραγκοκρατίας, αποτέλεσε την πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου της Αχαΐας, έζησε μέρες λαμπρές, γράφτηκε στην ιστορία κυριολεκτικά με χρυσά γράμματα.

Με το πέρασμα των χρόνων όπως κάθε τόπος πέρασε από αρκετές φάσεις οικονομικές και κοινωνικές.

Μεταπολεμικά και για κάποιες δεκαετίες παρουσίαζε στοιχεία ανάπτυξης, είχε υπηρεσίες, είχε κίνηση στην αγορά και στην πλατεία,υπήρχαν κίνητρα που έρχονταν άνθρωποι από άλλα μέρη για επίσκεψη, οι άνθρωποι έδειχναν ενδιαφέρον για την πόλη, ζούσαν γι’ αυτήν.

Η ρυμοτομία της θεωρείται από τις καλύτερες και η πλατεία της επίσης..μια πλατεία μπροστά από αρχαιολογικό χώρο!με όρεξη και θέληση θα μπορούσε να αποτελεί έναν χώρο όπως σε τόσα άλλα μέρη...

Το παρόν..

Κατά τον Στρατηγό του Αγώνα τον Μακρυγιάννη

“Είμαστε εις το «εμείς» κι όχι εις το «εγώ». Και εις το εξής να μάθομεν γνώση, αν θέλομεν να φκιάσομεν χωριόν, να ζήσομεν όλοι μαζί”.

Εδώ ερχόμαστε αντιμέτωποι με την ψυχρή πραγματικότητα.

Υπάρχει το "εμείς" στον τόπο μας ή μήπως βασιλεύει το "εγώ";

 

 Υπηρεσίες..

Κλείνει η μοναδική τράπεζα της πόλης, υπολειτουργεί το υποκατάστημα του ΕΛΤΑ που εμφανέστατα φαίνεται πως σε λίγο καιρό θα κλείσει κι αυτό..

Δεν έχει περάσει μεγάλο διάστημα από τότε που μεταφέρθηκε το Αστυνομικό Τμήμα..

Χωρίς να μακρηγορώ αναφερόμενη στο παρόν το οποίο δεν στοιχειοθετήθηκε από εξωγενή στοιχεία και παράγοντες...πιστεύω πως η περίοδος που διανύει η πόλη μας χαρακτηρίζεται ως παρακμή.

Εκφράζω γι’ αυτό δημοσίως την βαθύτατη πικρία μου.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν αρκεί ο αγώνας των λίγων, των μη εχόντων ....

Για να προοδεύσει ένας τόπος έχει ανάγκη από την αληθινή αγάπη και το ενδιαφέρον για το κοινό καλό όλων, όσων γεννήθηκαν και όσων κατοικούν.

Κανένας τρίτος δεν πιστεύει πως η πόλη αυτή έχει απογυμνωθεί εντελώς από υπηρεσίες..δεν δικαιολογεί κάτι τέτοιο ούτε η ιστορία της, ούτε ο αριθμός του πληθυσμού, ούτε η έκτασή της.....το μόνο που δικαιολογεί την παρακμή είναι η αδιαφορία και η αναλγησία αυτών που μπορούν...

Η Τράπεζα είναι μια ιδιωτική επιχείρηση που αν δεν την υποστηρίξουν οι κάτοικοι δεν έχει λόγο να παραμείνει και είναι απολύτως αιτιολογημένο. Εδώ και πάρα πολύ καιρό είναι γνωστό διά πληροφοριών πως οι έχοντες υψηλές καταθέσεις δεν έχουν τον λογαριασμό τους στην τράπεζα του χωριού αλλά σε γειτονικά χωριά...έτυχε πριν λίγα χρόνια να μου πει κάποιος συμπολίτης “δεν ανοίξαμε εδώ λογαριασμό για να μην ξέρουν...”, ασχολίαστο..

Πως λοιπόν αγαπητοί μου συμπολίτες να παραμείνει η Τράπεζα;Με τα επιδόματα των ανέργων ή τις μηδαμινές συντάξεις κάποιων πολιτών;

Σκέφτηκε κανείς πως θα μετακινηθούν οι πολίτες που ζουν με ελάχιστα, στα άλλα μέρη στις τράπεζες για τις δουλειές τους;

Το Αστυνομικό Τμήμα που ανήκε σ’ αυτήν την πόλη μόνο και μόνο για ηθικούς λόγους αφού δυο στελέχη της αστυνομίας θυσιάστηκαν εις τον βωμό του καθήκοντος έπρεπε να διατηρηθεί.

Αισθάνομαι πραγματικά ντροπή γιατί από τις κινητοποιήσεις μας για αυτό το θέμα θα ‘πρεπε να μας μάθει όλη η Ελλάδα και όχι ..σχεδόν να το παραδώσουμε. Όσο για την λύση του Τοπικού Αστυνόμου...ασχολίαστο, ειλικρινά ασχολίαστο.

Το υποκατάστημα του ΕΛΤΑ

....πως μια υπάλληλος να εξυπηρετήσει...να πραγματοποιήσει τις διανομές, να διεκπεραιώσει τις εσωτερικές εργασίες που απαιτούνται, να ικανοποιεί τα αιτήματα των πολιτών, να εργάζεται έχοντας τους Ρομά κυρίως τις μέρες καταβολής επιδομάτων, απαιτητικούς και κυριολεκτικά πάνω από το κεφάλι της...

Εμείς φταίμε..

Δεν φταίει κανένα χωριό που συγκεντρώνει τις υπηρεσίες, ο λαός της Ανδραβίδας φέρει τεράστια ευθύνη.

Με όλο μου τον σεβασμό και την εκτίμησή μου για την γενικότερη εικόνα που αντιλαμβάνεται ο κάθε περαστικός ή φιλοξενούμενος..αναφέρω τα παρακάτω.

Φταίνε τα άλλα χωριά που κατά την θερινή περίοδο ο επισκέπτης δεν μπορεί να βρει το πιο απλό πρωινό που είναι ένα άψητο τοστ ή μια ομελέτα ή μια τυρόπιτα έστω προψημένη και αναγκάζεται να μετακινηθεί αλλού για να απολαύσει σαν άνθρωπος τις διακοπές του;

Φταίνε τα άλλα χωριά που το σαββατοκύριακο της Ιππικής Έκθεσης δεν υπήρχε καμιά λύση για μεσημεριανό φαγητό (θα μπορούσε να είναι κάποιο κατάστημα εστίασης ανοιχτό με ελάχιστες επιλογές, κάποιο κρεατικό, πατάτες και μια σαλάτα..). Σε πάρα πολλά μέρη με ελάχιστους κατοίκους και σπάνια επισκέπτες σου δίνουν την προηγούμενη λύση λέγοντας "είμαστε ανοικτά αλλά διαθέτουμε μόνο .....".

Φταίνε τα άλλα χωριά που όταν πραγματοποιούνται εκδηλώσεις στην πλατεία δεν υπάρχει εξυπηρέτηση λόγω έλλειψης προσωπικού;Δηλαδή για να έχεις την δυνατότητα επιλογής από ότι υπάρχει στο κατάστημα πρέπει να πηγαίνεις τις μέρες και ώρες που είναι μια παρέα;

Μα το 2020....που να το περιγράψει κανείς;

Φταίνε οι κάτοικοι κοντινών περιοχών οι οποίοι στηρίζουν την τοπική τους αγορά όταν οι περισσότεροι από εμάς τρέχουμε μόνο σε άλλα μέρη για καφέ, για φαγητό, για ψώνια;

Φταίνε οι άλλοι που αιρετοί παρκάρουν στον πεζόδρομο μπροστά απ’ την Αγιά Σοφιά;ή μήπως αυτό δεν “είναι τίποτα”..η απαξίωση της πολιτισμικής κληρονομιάς και η συμπεριφορά της ασυδοσίας μεταφέρεται στους νέους και το κακό συνεχίζεται.

Σίγουρα δεν φταίνε τα άλλα χωριά που εθελοντικά οι κάτοικοι τρέχουν..ενώ στο δικό μας ο εθελοντισμός είναι τόσο μα τόσο πολύ περιορισμένος..

Όχι βέβαια!!όσο κι αν δεν αρέσει σε πολλούς η αλήθεια.

Η ευθύνη για κάθε τόπο βαραίνει τον λαό του.

Eίναι ένας τόπος που αξίζει πάρα πολλά και φυσικά δεν είναι όλοι αδιάφοροι..όμως τα γεγονότα δείχνουν....

Ας μην εθελοτυφλούμε άλλο...ευθυνόμαστε!!

Ας μην θεωρούμε εχθρό όποιον εκφράζει με ρεαλισμό την όλη κατάσταση.

Ας αποδεχτούμε τα λάθη μας έστω και τώρα..

Υ.Σ Οι αναφερόμενες επισημάνσεις αποτελούν προϊόν προσωπικής μου εμπειρίας καθώς και επισκεπτών στον τόπο μας.Σκοπός , ευχή και προσπάθεια είναι η νοοτροπία μας να αλλάξει...γιατί χωρίς αυτήν κανένας δεν μπορεί να κάνει κάτι!!

Η φύση και οι πρόγονοι τα έδωσαν όλα πλούσια στη γενέτειρα.Εμείς τι κάναμε;;;

Πάντα με την αληθινή μου εκτίμηση και την ευχή κάποτε να κατανοήσουμε πως οι επισημάνσεις αποτελούν βήμα προσπάθειας βελτίωσης και όχι εχθρότητας.