Μη Δακρύζεις. Ποίημα.

Μη δακρύζεις

Μη δακρύζεις!
Για τα περασμένα που δε γυρίζουν πια,
Γελά,τραγούδα, αγάπα
να λάμψεις σαν φωτιά.

Είναι το παρελθόν
βιβλίο της καρδιάς σου
χαρές, πίκρες, πολλές
το αέναο μάθημά σου!

Μη δακρύζεις!
Για ανθρώπους
Που φέραν γκρίζα νέφη,
Αγάπη πότισε τους
με νέκταρ από κέφι.

Μικροψυχίες κι αφορμές
Για να πικραίνει η μέρα
έρχονται και παρέρχονται
ως βέλη στον αέρα.

Μη δακρύζεις!
Που πέταξαν ψηλά
τα οικεία πρόσωπα σου
Άγγελοι έγιναν εκεί,
Αιώνια. .κοντά σου.

Έρχονται βράδια δύσκολα
όταν σε ζώνουν σκέψεις
με αγκαλιά αόρατη
τις λύσεις θα μαντέψεις.

Μη δακρύζεις!
Για έρωτες σαθρούς
στου ταξιδιού τη ρότα
στιγμές γλυκές υπήρξανε
κράτα τις όπως πρώτα.

Με ουράνιο τόξο έπειτα
τύλιξε τη ζωή σου,
πολύχρωμους παλμούς ψυχής
να'χει η ύπαρξη σου!!

Σοφία Διον. Αγραπίδη.

Υ.Σ Κάθε ποίημα ή πεζό είναι πνευματικά κατοχυρωμένο.