Αθήνα, φωτογραφικός περίπατος (7).

 

'Αγιος Αθανάσιος Κουρκούρης ή Κουρκουρής, στο Θησείο.

 ΆΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΡΉΣ - ΘΗΣΕΙΟ

Τουρισμός στην πόλη, σημαίνει να ανακαλύπτω αξιοσημείωτα μέρη, το κάλλος που προϋποθέτει μαεστρία καθόσον απαιτεί..τη φυγή των σκέψεων απ' τα άσχημα που γνωρίζουμε.

Περπατώντας στον πεζόδρομο της οδού Επταχάλκου στο Θησείο (πάνω απ' τη γραμμή του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου), με τα αρχοντικά κτίρια και τις πανέμορφες πόρτες, συναντάμε τον Ναό του Αγίου Αθανασίου και λίγα μέτρα πιο κάτω, πάνω σ' έναν βράχο υπάρχει ένας άλλος μικρός ναός.

Την ώρα που έπεφτε ο ήλιος, μια δεσμίδα ηλιαχτίδων φώτιζε τον σταυρό και η εικόνα παρέπεμπε σε κυκλαδίτικο ξωκλήσι.

 

Προχωρώντας, υπάρχει η γέφυρα που ενώνει με τον πεζόδρομο της Ερμού, όπου απέναντι βρίσκεται το μουσείο του Κεραμεικού και απολαμβάνει ο περιπατητής, τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος. Κάτω ακριβώς ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος πάει κι έρχεται , για να θυμίζει τις διαδρομές της ζωής μας.

Ο μικρός ναός, είναι ο Άγιος Αθανάσιος Κουρκούρης ή Κουρκουρής και πήρε αυτό το όνομα, από κάποιο μεταγενέστερο ιδιοκτήτη του κτήματος, όπου βρίσκεται .

Πρόκειται για μονόκλιτη κεραμοσκεπή βασιλική, μικρών διαστάσεων 2,50×5μ. περίπου. Η παράδοση αναφέρει ότι η εκκλησία κτίστηκε από τον άγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη, μετά τον ερχομό του από την Κρήτη (10ος αι.), πλην όμως αυτό δεν είναι ακριβές. Η εκκλησία είναι των χρόνων της Τουρκοκρατίας και ίσως να κτίστηκε από κάποιον αγιορείτη μοναχό. Η εντοιχισμένη επιγραφή ότι είναι κτίσμα του 1750, είναι ατεκμηρίωτη.

Το Ιερό Βήμα είναι υπερυψωμένο κατά μία βαθμίδα, ενώ η επίστρωση του δαπέδου είναι πολύ νεότερη, όπως άλλωστε και η μεγάλη ταράτσα που έχει γίνει δυτικά και στεγάζει Κέντρο Προνοίας της ενορίας.

Ο περιηγητής John Cam Hobhouse και μετέπειτα λόρδος Broughton, φίλος και συνταξιδιώτης του Βύρωνα, αναφέρει ότι «στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου προς την πλευρά του «Αρείου Πάγου, είδε την κυλίστρα, όπου πήγαιναν οι παντρεμένες Αθηναίες και αφήνονταν να γλιστρήσουν στην κατωφέρεια, για ν’ αποκτήσουν, όπως πίστευαν, αρσενικά παιδιά» (Δ. Καμπούρογλου).

Παλαιότερα η εκκλησία ετιμάτο επ’ ονόματι του αγίου Αθανασίου του Μεγάλου, Πατριάρχου Αλεξανδρείας, μετά όμως την ανέγερση της νεότερης εκκλησίας του αγίου, αυτή τιμάται στις 5 Ιουλίου επ΄ ονόματι του αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου.

Με την ευκαιρία σημειώνουμε πως ο γειτονικός μεταγενέστερος ναός του αγίου Αθανασίου Αλεξανδρείας (εορτή 18 Ιανουαρίου) ανηγέρθη την εικοσαετία 1933-1953 και εγκαινιάστηκε στις 3 Μαΐου 1953, από τον τότε βοηθό Επίσκοπο Ρωγών και κατόπιν Μητροπολίτη Κοζάνης Διονύσιο.

ΠΗΓΗ: Η επίσημη ιστοσελίδα της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Αθήνα κέντρο , φωτογραφικός περίπατος (6)

 Τουρισμός στην πόλη, με διάθεση να εστιάζουμε στα όμορφα σημεία.

Τουρισμός στην πόλη, σημαίνει κυκλοφορώ, όταν η υγεία μου το επιτρέπει και δεν την παραδίδω στον τουρισμό, που μέχρι ένα σημείο χρειάζεται.

ΑΘΗΝΑ,ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ...ΜΕ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ

 ΑΘΗΝΑ,ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ...ΜΕ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ

 ΔΙΑΘΕΣΗ

Ο υπέρ τουρισμός αποτελεί μια πραγματικότητα στην πόλη. Εκατοντάδες άνθρωποι, απ' όλα τα μέρη της γης , καταφθάνουν για να γνωρίσουν τα πολιτισμικά μνημεία και την ελληνική κουλτούρα.

Για πολλούς αποτελεί όνειρο ζωής.Οι άνθρωποι πληρώνουν εννοείται και δε φταίνε σε τίποτα, απ' όσα θα αναφερθούν παρακάτω.Είναι το ίδιο με εμάς οι οποίοι ταξιδεύουμε σε άλλες χώρες.

 Οι γειτονιές όμως αδειάζουν απ' τους κατοίκους, αφού η 'αξιοποίηση' ... μέσω της δυνατότητας των RBNB, αυξάνει τα έσοδα των ιδιοκτητών , οι οποίοι σαφώς και το θέτουν ως προτεραιότητα, με αποτέλεσμα η  ανθρωπιά να ωχριά..

Από την άλλη πλευρά, ταλαιπωρούνται και οι τουρίστες, όταν για παράδειγμα..σε κάποια στενάκια της Πλάκας και του Ψυρρή, γίνεται το αδιαχώρητο με πεζούς, ταξί, ΙΧ, πατίνια και ποδήλατα τα οποία ενοικιάζουν οι σχετικές εταιρείς σε ομάδες επιισκεπτών,λες και έχουμε ειδικές διαδρομές..

Επίσης, αγανακτούν Έλληνες και Ξένοι, διότι (παράδειγμα) στο ιστορικό κέντρο και όχι μόνο, οι διαβάσεις των πεζών δεν φαίνονται καθόλου, δηλαδή είναι σαν να μην υπάρχουν.

Ακόμη, που είναι η ελληνική φιλοξενία;Στα βρώμικα πεζοδρόμια και δρομάκια, των οποίων οι μυρωδιές...δεν περιγράφονται;

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο παν βρώμικος δρόμος και πεζοδρόμια της εικόνα με τους κάδους απορριμμάτων...ο δρόμος αυτός συνδέει την Πλάκα με το Μοναστηράκι.

Κλείνοντας, άλλη μια πραγματικότητα θλίψης, είναι οι άμοιροι - άρρωστοι συνάνθρωποι που λιώνουν στις ουσίες, οι οποίοι μέρα μεσημέρι βρίσκονται στον αύλειο χώρο (το βραδάκι επάνω στις σκάλες και στην είσοδο) του Πανεπιστημίου...στην Πανεπιστημίου, με αποτέλεσμα η κατάσταση να μην είναι ευνοϊκή ούτε γι' αυτούς, ούτε για τους περαστικούς, κατοίκους ή τουρίστες.

Με σεβασμό κι ελπίδα για το καλύτερο..