Ένας τόπος που η κάθε πέτρα, η κάθε γωνιά μιλά για την ιστορία, για την Επανάσταση και τον Ελληνισμό. Ένα χωριό σαν να το κρατά κυριολεκτικά η αγκαλιά του ουρανού και στέκεται επιβλητικό μα ταυτόχρονα γλυκό και γραφικό.
Λέγεται ότι χτίστηκε μεταξύ του 13ου και του 15ου αιώνα. Οι χτίστες από τα Λαγκάδια είχαν το καλύτερο όνομα σε όλο τον κόσμο. Γι' αυτό δεν είναι τυχαία τα τόσα αρχοντικά, οι πανέμορφες εκκλησίες, τα γεφύρια και οι βρύσες. Παλιότερα όπως σε όλα τα μικρά μέρη της Ελλάδας, ο τόπος έσφυζε από ζωή. Τώρα μένουν λίγοι κάτοικοι. Θύμα ο ιερός τόπος του ρεύματος που γέμισε ασφυκτικά τις πόλεις και το εξωτερικό, αλλά άδειασε τα ευλογημένα χωριά. Σύμφωνα με τις πηγές, από εκεί περνούσε ο δρόμος για την Ολυμπία όπου διεξάγονταν οι πασίγνωστοι Ολυμπιακοί Αγώνες.
Κάθε φορά που βρίσκομαι στα Λαγκάδια, το δέος είναι απίστευτο αλλά και η χαρά που μπορώ να περπατώ, να αγναντεύω, να συλλογίζομαι σ' αυτή τη γη.
Ακολουθεί ένα φωτογραφικό οδοιπορικό από το πρόσφατο σύντομο πέρασμα.
Εννοείται ότι το παρόν υλικό είναι ένα δείγμα από τους θησαυρούς του χωριού.
