"Νοσταλγία"- Αγγελική Πρέζα- Σοφία Αγραπίδη- Αθήνα 1/12/22- Live

Στη δύση του 2022 και στην ανατολή του Νέου Έτους.

Απολογισμός της χρονιάς που μας αποχαιρετά! 

Απολογισμός..

Κάθε χρόνος που φεύγει μας αφήνει ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές. Είναι κάτι φυσιολογικό που αντιλαμβανόμαστε στον απολογισμό μας. Ο απολογισμός πιστεύω ότι είναι μια όμορφη διαδικασία σκέψεων από την οποία κρατάμε σαν άγιο  φυλαχτό όλα όσα μας διδάσκουν να γίνουμε καλύτεροι, να διορθώσουμε λάθη και να πατάξουμε τα πάθη. Ακόμη να κρατήσουμε στην ψυχή μας τις χαρούμενες εικόνες και καταστάσεις που αναδύονται σε κάθε στενόχωρη φάση της ζωής μας σαν ελπιδοφόρα καραβάκια.

 ΣΚΕΨΕΙΣ ...γενικά.

Η χρονιά που περνάει είχε μια ευοίωνη υποδοχή από τους περισσότερους ανθρώπους καθόσον τα μέτρα πρόληψης κατά του νέου ιού... εξουθένωσαν ψυχολογικά την ανθρωπότητα (εκτός των θυμάτων κλπ). Έτσι, περιμέναμε τη χρονιά που τώρα μας αφήνει με μεγάλη χαρά για τις συνθήκες της ζωής μας. Σε γενικό επίπεδο, τα πράγματα από την άποψη των μέτρων ήταν καλύτερα, αλλά βέβαια η ατμόσφαιρα σε παγκόσμια εμβέλεια - κάτι που επηρεάζει τις περισσότερες χώρες- είναι ανησυχητική αφού η οικονομική κρίση και οι επιπτώσεις του πολέμου,πάντα σκιάζουν βασικά αγαθά.Το ίδιο βέβαια και στη χώρα μας.Ως πολίτες δεν παύει η ανασφάλεια να διαχέεται αν και δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Γι' αυτό όπως αναφέρω πάντοτε, πρέπει να βρίσκουμε μικρές διεξόδους που μας χαροποιούν και μας βγάζουν από αυτή τη συννεφιά.   

Βέβαια τα θλιβερά γεγονότα στο καθημερινό γίγνεσθαι είναι απίστευτα.Μερική αναφορά παρακάτω.Θλιβερό όμως, είναι και το γεγονός των ανθρώπων που χάνονται στα θαλάσσια νερά, στην προσπάθεια μετακίνησής τους αφού αποτελούν ξεκάθαρα πιόνια..άλλων καταστάσεων, η βία σε κάθε μορφή, οι ουσίες και το αλκοόλ που έχουν στον ιστό τους τα πανέμορφα νιάτα..

ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗ αυτό που έζησε η ανθρωπότητα..όταν νέκρωσε η ζωή..

Δεν ξεχνώ..πόσες φορές περπατώντας στην πόλη, αλλά και στις πιο άνετες καλοκαιρινές διακοπές,πως ήταν τα μαγαζιά, οι δρόμοι, ο τόπος δίχως ανθρώπους έξω..μετά με λίγη κίνηση και τώρα κανονικά, λειτουργούν πάλι οι πολιτιστικοί φορείς, υπάρχει μια πιο φυσιολογική ροή στην καθημερινότητα. Εννοείται ότι η πρόληψη πρέπει να τηρείται από τον καθένα. 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ

Στον κοινωνικό τομέα θεωρώ ότι οι επιπτώσεις όλων των κρίσεων των τελευταίων χρόνων καθώς και τα χαρακτηριστικά που θέλει η νέα εποχή είναι ορατά.Αυτό αποτελεί ένα σημείο που θέλει πολύ επεξεργασία, προκειμένου η ανθρώπινη κοινωνία γενικότερα αλλά και η ελληνική κοινωνία ειδικότερα  να μη χάσει άλλο έδαφος από ήθη και αξίες..Ας βοηθήσουμε όσο μπορούμε γι' αυτό κι ένας τρόπος είναι να στρέψουμε την πλάτη, στις ειδήσεις που προκαλούν τον θυμό και την ανισότητα, που γεννούν άγχος και αρνητικά συναισθήματα. Αρκετά πια με τις αχαρακτήριστες ανωμαλίες  και τα εγκλήματα, με την προσωπική ζωή των "επωνύμων", με όλα όσα μπορούν εύκολα να αποπροσανατολίσουν το ενδιαφέρον του πολίτη από σοβαρά , βασικά θέματα για την ίδια του τη ζωή.

Για κάθε είδους σκάνδαλο τον λόγο τον έχει η δικαιοσύνη.Γιατί λοιπόν να ταράζεται το κοινωνικό σύνολο; Όταν επικρατεί θολή ατμόσφαιρα, τότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να συμβαίνουν όσα μας ενδιαφέρουν, τα οποία μπορεί να έχουν αρνητικές επιπτώσεις για εμάς,όμως δεν τα συνειδητοποιούμε αφοσιωμένοι σε όσα μας σερβίρουν τα μέσα μαζικής επικοινωνίας.

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ - ΣΚΕΨΕΙΣ για τη ζωή μου..

Αυτή η χρονιά το σπουδαιότερο που μου πρόσφερε έως τώρα, είναι να συνεχίσω με υγεία, δύναμη και αντιμετωπίσιμα προβλήματα, να προχωρώ και να εξελίσσομαι στους τομείς που με ενδιαφέρουν.  Κατάφερα να βρεθώ κοντά στα πολιτιστικά και εθελοντικά μονοπάτια, ατομικά αλλά και με άριστη συνεργασία φίλων, κάτι το οποίο αποτελεί φωτεινό οιωνό για τη συνέχεια. Ευοίωνο το γεγονός ότι στον αγαπημένο φορέα ο χορός είχε θέση όλη την εκπαιδευτική χρονιά (2021 - 2022) και πλέον προχωρά με ακόμη καλύτερες συνθήκες (για την ώρα). Επίσης οι φίλοι μου μη βλέποντες, ξεκίνησαν πάλι να ταξιδεύουν και γι΄ αυτούς έχει μεγαλύτερη αξία απ΄ ότι σε εμάς.Πολύ μεγάλη χαρά μου έδωσε το γεγονός ότι το Πανεπιστήμιο Mcgill δέχθηκε για φοίτηση την λατρεμένη μου βαφτιστήρα στο Μόντρεαλ.

Βέβαια η αγωνία, η θλίψη για διάφορα θέματα ήταν πιο έντονη κάποιες στιγμές. Ο πόνος για δύσκολα ανθρώπινα γεγονότα...όπως αυτό της 24ης Ιουνίου όπου άδικα... έφυγε..κάποια κυρία από το φιλικό περιβάλλον. Οι δοκιμασίες της ζωής μου και σ' αυτόν τον τομέα με φέρνουν πιο κοντά στις δεήσεις. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.. Αυτό σκεφτόμουν αρχές Νοεμβρίου που έκλεισε τρία χρόνια από το αιώνιο ταξίδι του ο μεγάλος μου αδερφός..και μες στο έτος που μας αφήνει τα τριάντα πέντε χρόνια από το δικό τους ταξίδι οι γονείς μου. 

Στον γραπτό λόγο που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ζωής μου, προχώρησα με δημοσιεύσεις ποιημάτων αλλά και άρθρων τα οποία είχαν  πολύ μεγάλη απήχηση. Δέχτηκα προτάσεις για πολύ καλές συνεργασίες για τις οποίες επί του παρόντος είναι περιορισμένος ο ελεύθερος χρόνος μου. Όμως η τιμή που μου έγινε, είναι αυτό που έχει για τον χαρακτήρα μου τη μεγαλύτερη αξία. Η " Ανατολή" συνέχισε να κινείται και μάλιστα σε πολύ ικανοποιητικό επίπεδο για ποιητική συλλογή και με το δεδομένο ότι σε λίγο καιρό με το νέο έτος θα κλείσει τα δυο  της χρόνια (στο εξωτερικό αναμένουν την άφιξή της).Στις αρχές του έτους με την εκκαθάριση από τον Εκδοτικό Οίκο στάλθηκαν στο Χριστοδούλειο Ίδρυμα όπου είναι αφιερωμένο το βιβλίο, τα σχετικά.

Η δράση μέσω της ομάδας " Πολιτισμός, καθημερινότητα, άνθρωπος, περιβάλλον" έχει πάρα πολύ ελπιδοφόρα στοιχεία για την πορεία της και αυτό οφείλεται στην αληθινή φιλία και αγαστή συνεργασία με τις συνδιαχειρίστριες Αλεξία και Ιωάννα. Βέβαια εάν δεν υπήρχε η Αντωνία με τις καταπληκτικές κατασκευές της..τις μοναδικές κούκλες, η Φανή με την εξαιρετική της δοτικότητα και όλη η παρέα όπου ο καθένας έχει τον ρόλο του και όλες μαζί με αγάπη για τον σκοπό που λέγεται άνθρωπος, παιδί..., τίποτα δεν θα γινόταν.Εννοείται ότι στην πορεία η παρέα του της προσφοράς μεγάλωσε και μεγαλώνει..Αλίκη, Γεωργία, Αναστασία, Εύα, Μαίρη.

Ο απολογισμός του έργου του πρώτου χρόνου της Ομάδας θα παρουσιαστεί εκεί, εντός των ημερών.

ΠΕΡΙ "ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΨΥΧΗΣ" ΚΑΙ ΜΕΛΟΠΟΙΗΣΗΣ

Ένα ευχάριστο βήμα ήρθε στο ταξίδι της "Ανατολής μου.." και ήταν η καλοκαιρινή είδηση για μελοποίηση τεσσάρων τραγουδιών από την Κύπρια μουσικοσυνθέτρια Αγγελική Πρέζα, η οποία πραγματικά και δίχως στοιχεία υπερβολής, έχει υπέροχη ικανότητα στον τομέα της. Το γεγονός είναι ευχάριστο και για έναν ακόμη λόγο, ότι οι στίχοι από την πρώτη μου ποιητική συλλογή, αποτελούν περιεχόμενο για τον πρώτο ατομικό δίσκο της Αγγελικής. Οι ευχές για κάθε καλό και για άλλους δίσκους, είναι δεδομένες.

ΠΕΡΙ ΑΚΥΡΩΣΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ  ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΥΤΗΣ..

Η ζωή μου έχει διδάξει ότι πολλά από τα ευχάριστα γεγονότα, βάλλονται από διάφορες καταστάσεις οι οποίες έρχονται ως εμπόδιο, στενοχώρια και τελικά για να μας χαρίσουν νέα διδάγματα για όλα. Έτσι συνέβηκε στις αρχές του γλυκού πρόσφατου φθινοπώρου και το γνωρίζουν πάρα πολύ καλά τα άτομα της οικογενείας μου καθώς και οι αιώνιοι γείτονες, όπως και οι κοντινοί μου φίλοι. Από τον πρώτο σχεδόν μήνα του καλοκαιριού είχε προγραμματιστεί μέσω ενός αγαπημένου φορέα μια εκδήλωση για την ημέρα της γιορτής μου, με θέμα την ποιητική μου συλλογή και ως ευχαριστήριο για το φιλικό και αναγνωστικό περιβάλλον που με στηρίζει με την αγάπη του.Στην πορεία έλαβα την είδηση για τη μελοποίηση κι αφού η ημερομηνία της εκδήλωσης εξυπηρετούσε την Αγγελική, θα λάμβανε μέρος για την παρουσία του πρώτου της δίσκου " Σαν χελιδόνι που επέστρεψε απ' τα ξένα". 

 

Τα σύννεφα ήρθαν απειλητικά λίγες μέρες πριν την εκδήλωση καθόσον ο φορέας μέσω του οποίου θα γινόταν κι ήταν τακτοποιημένα όλα, αντιμετώπιζε σοβαρότατα προβλήματα. Έτσι η βέλτιστη λύση για όλα τα θέματα (πρακτικό και ηθικό μέρος) ήταν  να ακυρωθεί για κάποια άλλη στιγμή μες στον χειμώνα. Δεν ήταν εύκολο να οργανωθεί μια εκδήλωση όσο μικρή κι αν είναι , όταν μάλιστα συμπεριλαμβάνεται και το μουσικό μέρος, σε λίγες μέρες.Το στρες ήταν τεράστιο, το πρακτικό μέρος μετά από καλοκαίρι και με την έναρξη του σχολικού έτους δυσβάσταχτο. Λόγω ηθικής πίεσης ... δεν ακυρώθηκε η εκδήλωση με όλες τις συνέπειες (ακόμη και μικροπροβλήματα υγείας). Πραγματοποιήθηκε με τον μεγάλο αγώνα του συζύγου μου και την αμέριστη συμπαράσταση (τρέξιμο) των εκλεκτών μας "αιώνιων" γειτόνων. Γέμισε ο κήπος (Καφέ Δυναστεία) της γειτονιάς από κόσμο, λογοτέχνες, φίλους και φίλους απ΄ όλη την Αττική, πρώην συναδέλφους,συγγενείς, την υπέροχη Γκυζιώτικη και Εξαρχειώτικη γειτονιά, οι οποίοι έμειναν ευχαριστημένοι από το περιβάλλον, από την παρουσίαση του Παν, από τις απαγγελίες κι από την ερμηνεία της Αγγελικής.Αυτό ήταν το βάλσαμο για όσα μας ταλαιπωρούσαν έως την τελευταία στιγμή. Πολύ συγκινητικό και δεν ξεχνώ ποτέ τους τόσους φίλους...και πολλούς ακόμη που ως την τελευταία στιγμή προσπαθούσαν να έρθουν.Γέμισε το σπίτι άνθη και τα αποτυπώματα της αγάπης τους.

Μου έμειναν και καθοριστικά διδάγματα γιατί κυριολεκτικά ισχύει το " όσο ζεις μαθαίνεις" που είπαν οι σοφοί αλλά και ο απλός λαός. Τα διδάγματα αυτά ίσως ήρθαν σε μια καθοριστική στιγμή για διάφορες καταστάσεις που προχωρούν επί του γραπτού λόγου, καθώς και σαν ασπίδα προστασίας της ψυχής μου αλλά και σχέσεων. 

Τέλος, γενικά..ρίχνω στο ποταμάκι αυτού του χρόνου κάθε ίχνος αχαριστίας,μικροψυχίας και όλων των παρεμφερών συμπεριφορών, τα αγκάθια που προσπάθησαν να ματώσουν την πορεία μου και κρατώ για πάντα τα χρώματα της ανατολής που μαγεύουν όλη την πλάση!

Κρατώ το νικηφόρο συναίσθημα της ευγνωμοσύνης και το ονομάζω έτσι, καθόσον μόνο όταν νιώθεις ευγνώμων για όλα....μπορείς να νικήσεις το κακό ...

ΑΛΗΘΙΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

ΚΑΙ

ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΘΑ ΑΠΟΛΑΥΣΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΗ ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΤΟΥΣ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ.

Ποίηση Χριστουγέννων.Σοφία Δ. Αγραπίδη

 

Δυο νέα ποιήματά μου που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα από το έγκριτο, διαδικτυακό περιοδικό Fractal.

Ηχολογούν οι καμπάνες

 

Άστρα φωτισμένα

με της αγάπης τη φλόγα.

Χείλια που υμνολογούν

την έλευσή Του.

Αγκαλιές με μύρτα,

χρυσάνθεμα, χειμωνιάτικα κρίνα.

Ευλογημένη η βραδιά

στον ταπεινό ναό

με την ψυχή να λούζεται

απ’ το Άγιο Μύρος

και το βλέμμα φωτεινό.

Ηχολογούν οι καμπάνες

ακοίμητα τα πουλιά

στη σκάλα τ’ ουρανού

ανεβαίνουν παιδιά.

Καθάριος έξω ο αέρας

μοσχοβολά αγάπη

πασπαλισμένα όνειρα

με θεία μεταλαβιά.

Στ’ ασημοκάντηλα

φέγγουν οι σκιές μας.

Ω! Θεία Γέννηση

δέξου τις προσευχές μας.

 

Παραδείσια νυχτιά

 

Ουράνιο το μονοπάτι

σπαρμένο μ’ αστρολούλουδα

κι ο αγέρας

μελωδία καλλικέλαδων αγγέλων,

ντυμένων στα λευκά.

Ύμνοι μαργαριτάρια,

ως τα πέρατα της γης

ετούτη την παραδείσια νυχτιά.

Ολόχρυσο το φεγγαρένιο στεφάνι

πάνω απ’ το κάστρο

της καρδιάς μας

τη χίμαιρα των πληγωμένων νεκρώνει.

Γεννήθηκε μ’ αγιοσύνη ποτισμένος,

αδράζοντας αέναη δεσμίδα φωτός.

Γεννήθηκε για να μας σώνει!

Μέγα το θαύμα στο άπειρο,

τ’ όνειρο μαγεμένο.

Τα βλέφαρα των χρόνων δεν γέρνουν

κάθε.. που τα Χριστούγεννα προσμένω.

* H Σοφία Αγραπίδη γεννήθηκε στην Ανδραβίδα. Είναι απόστρατος Υπαξιωματικός του Σ.Ξ. Ο εθελοντισμός, οι πολιτιστικές δραστηριότητες, ο γραπτός λόγος βρίσκονται στην καθημερινότητά της. Γράφει ποιήματα, διηγήματα, δοκίμια. Συμμετέχοντας σε πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς έχει αποσπάσει αρκετές διακρίσεις ενώ το 2021 εκδόθηκε η πρώτη της ποιητική συλλογή.

 

"Ανατολή Ψυχής"- Αγγελική Πρέζα- Σοφία Αγραπίδη- Αθήνα 1/12/22- Live

Μουσικός συνθέτρια Αγγελική Πρέζα

Δεκέμβριος!Εορτές και έθιμα.

Γενικά για το νέο μήνα, τον πρώτο  μήνα του χειμώνα γίνεται αναφορά σε κείμενό μου του 2019.

Το παρόν αποτελεί ένα αφιέρωμα στις γιορτές και τα έθιμα του Δεκεμβρίου. 

ΤΑ "Νικολοβάρβαρα" ανήκουν στα πιο γνωστά εορταστικά τριήμερα και αποτελεί (σχεδόν) την έναρξη του χειμώνα.

Από τις 4 Δεκεμβρίου έως τις 6, η Αγία Βαρβάρα, ο Άγιος Σάββας και ο Άγιος Νικόλαος έχουν την τιμητική τους, με τους σχετικούς εορτασμούς  και σύμφωνα με τον λαό την απότομη αύξηση του κρύου. Λέγεται ότι η μέρα του Αγίου Νικολάου για πολλούς, αποτελεί ορόσημο της κλιματολογικής εξέλιξης.

 Η Αγία Βαρβάρα που σύμφωνα με το λαό είναι η προστάτιδα των παιδιών από τα λοιμώδη νοσήματα, τιμάται κυρίως στη Θράκη με τη "βαρβάρα", όπου αποτελούνταν από βρασμένο σιτάρι,αμύγδαλα,σταφίδες, καρύδια τα οποία κοπανούσαν σε ένα τρίστρατο. Ο Γ. Α. Μέγας υποστήριζε ότι μια αρχαϊκή τελετουργία προσφοράς καρπών που σχετίζονταν με την αρχαία λατρεία της κουροτρόφου "ενοδίας" και " τριοδίτιδος" Εκάτης, στα αγάλματα της οποίας οι αρχαίοι τοποθετούσαν τα "εκαταία" στη αρχή της νέας σελήνης.

Στις περισσότερες περιοχές της Μικράς Ασίας οι γυναίκες στα σταυροδρόμια πρόσφεραν τα υλικά για την "πανσπερμία" (βαρβάρα) κι αφού την ευλογούσε ο ιερέας, μετά τη μοίραζαν στη γειτονιά. Τα έθιμα ποικίλουν..Στην Ανατολική Ρωμυλία οι μητέρες έψηναν πίτα την οποία περιέλουζαν με μέλι και με μέλι έκαναν σταυρό στην αυλόπορτα ή εξώπορτα.

Της Αγίας Βαρβάρας επίσης, σε περιοχές της Κεφαλλονιάς, οι γυναίκες έβραζαν κόλλυβα, τα ευλογούσαν στον εσπερινό  και σαράντα σπυριά (κλωνιά όπως τα λένε) τα έφτιαχναν κολιέ με βελόνα και κλωστή, που έβαζαν στο εικονοστάσι. Αυτό θεωρούνταν πολύ δυνατή προστασία από ασθένειες.

Του Αγίου Σάββα κατά τις παραδόσεις μας, σε αρκετές περιοχές φτιάχνουν φάβα και τι μοιράζουν στη γειτονιά.

Για το τριήμερο από 4 έως 6 Δεκεμβρίου..

"Η Αγιά Βαρβάρα βαρβαρώνει

Ο Αη Σάββας σαβανώνει

κι ο Αη Νικόλας σκάβει και χώνει".

Ο Άγιος Νικόλαος έχει την ιδιότητα να κυριαρχεί στη θάλασσα κι όταν έπιαναν τρικυμίες σε αρκετές παραθαλάσσιες περιοχές, έριχναν το λάδι από το καντήλι που έκαιγε για χάρη του, στα κύματα σε μια προσπάθεια να καλμάρουν τα νερά.

Στη Μάδυτο όταν υπήρχε θαλασσοταραχή το εικόνισμα του Αγίου το βουτούσαν στη θάλασσα προκειμένου να γαληνέψει. 

Στον Αίμονα της θρακικής Μεσημβρίας του χάριζαν ζώα κι μετά το τέλος του πανηγυριού, έφιπποι έκαναν τον γύρο του ναού τρεις φορές.

Πολλοί ναυτικοί είχαν μαζί τους κόλλυβα  (που φτιάχνονταν για τον άγιο) και στις φουρτούνες τα έριχναν καταμεσής των θαλασσών.

Στη συνέχεια στις 9 Δεκεμβρίου εορτάζεται η Αγία Άννα, η οποία αποτελεί την προστάτιδα των γυναικών που δεν τεκνοποιούν.Η Αγία Άννα εορτάζεται και στις 25 Ιουλίου όπου γίνονται πανηγύρια καθόσον η εορτή του Δεκεμβρίου δεν τους εξυπηρετεί όλους.

 Στις 12 ο Άγιος Σπυρίδωνας που είναι ο προστάτης των χρυσοχόων, των αγγειοπλαστών, των υποδηματοποιών. Όμως η παράδοση τον θέλει να προστατεύει τους ναυτικούς στο Ιόνιο και στην Αδριατική αφού ο Άγιος με το άφθαρτο λείψανό του βρίσκεται στην Κέρκυρα. Ακόμη να προστατεύει από ασθένειες των αυτιών. Σύμφωνα,πάντα με την παράδοση από τη γιορτή του , η μέρα αρχίζει και μεγαλώνει ένα σπυρί..

Στις 13 του μήνα είναι η εορτή της Αγίας Λουκίας που προστατεύει τα μάτια (σύμφωνα με τη Δύση)  αλλά και ο άγιος Ευστράτιος. 

Στις 15 Δεκεμβρίου είναι η εορτή του Αγίου Ελευθερίου που σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση βοηθά τις έγκυες να λευτερωθούν.  Σύμφωνα με πληροφορίες από τον Δ. Καμπούρογλου, οι γυναίκες που ήταν έγκυες στην παλιά Αθήνα, τιμούσαν τον Άγιο με λειτουργίες στο ναό στον Ελαιώνα καθώς και στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών.

 Δεν σταματούν οι εορτές!!

Ο προστάτης των ζώων και των κτηνοτρόφων, ο Άγιος Μόδεστος εορτάζει στις 16 Δεκεμβρίου. Σε αρκετά μέρη οι κτηνοτρόφοι μετά την εκκλησία παίρνουν αγιασμό και ευλογούν τα ζώα τους.Αλλού φτιάχνουν κόλλυβα εις μνήμη του Αγίου και κάποιοι κάνουν νηστεία εκείνη τη μέρα.

Στις 17 Δεκεμβρίου ο Άγιος Διονύσιος εορτάζεται από τους Ζακυνθινούς όλου του κόσμου. Ακολουθεί η 20 Δεκεμβρίου με την εορτή του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου που για πολλούς είναι η μέρα που αγναντεύουμε τα Χριστούγεννα..με αισθητό το μεγάλωμα της μέρας.

Στις 22 Δεκεμβρίου εορτάζει η Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια όπου όταν εορτάζονταν  στα μικρασιατικά παράλια, έσπευδαν πολλοί Μουσουλμάνοι γιατί πίστευαν στη θεραπευτική της δύναμη.

 Στις 23 Δεκεμβρίου τιμούνται στα Επτάνησα, οι Άγιοι Δέκα της Κρήτης.

Στις 24 Δεκεμβρίου εκτός από την μεγάλη παραμονή, έχει την τιμητική της η Αγία Ευγενία. Η μέρα που ακούμε τα πρώτα κάλαντα των εορτών του Δωδεκαήμερου.

Στις 25 Δεκεμβρίου η ενθύμηση του τρανού γεγονότος για τους Χριστιανούς, μας κάνει να συλλογιζόμαστε περί άδολης αγάπης. 

Στα σπίτια οι κουραμπιέδες, τα μελομακάρονα, οι δίπλες μοσχοβολούν κι η άχνη δίνει την εικόνα της γλυκιά αγνότητας που είναι όμορφο να έχει η ψυχή. Το χριστόψωμο για το εορταστικό τραπέζι ή η κουλούρα με το σταυρό και τα καρύδια στις άκρες καθώς οι κατά τόπους γευστικές δημιουργίες για την ημέρα.

Στις 27 Δεκεμβρίου η εορτή του Αγίου Στεφάνου που θεωρείται προστάτης για τα ζευγάρια που παντρεύτηκαν (στεφανώθηκαν) πρόσφατα.Σε κάποιες περιοχές συνηθίζεται οι νιόπαντροι να προσφέρουν στους ναούς που εορτάζουν στεφάνια.

Για τις παλιότερες εποχές όπου οι περισσότεροι άνθρωποι ασχολούνταν με τις γεωργικές εργασίες, ο Δεκέμβρης αποτελούσε το μεγάλο διάλειμμα για ξεκούραση αλλά και για κοινωνικές σχέσεις, αφού στις ονομαστικές εορτές γέμιζαν τα σπίτια από τους φίλους και τη γειτονιά. Ήταν ο καιρός που είχαν τελειώσει σχεδόν όλες οι ασχολίες και το λιομάζεμα. Μετά άλλωστε ακολουθούσε η άνοιξη όπου οι εργασίες άρχιζαν πάλι.

Τα έθιμα για τον κάθε λαό αποτελούν την πολιτισμική του ταυτότητα και οι γιορτές το αντίστοιχο για τη θρησκεία μας. Δίχως τον εορταστικό κύκλο, πραγματικά ο χρόνος δεν θα είχε χρώμα, ήχους, γεύσεις.

Με υγεία και χαρά ας γίνουμε κοινωνοί όλων όσων διδαχθήκαμε απ' τους προγόνους μας, ας γαληνέψει η ψυχή μας στην ενθύμηση του μεγάλου γεγονότος της Γέννησης κι ας ευχόμαστε συνεχώς για όλους. Η προσευχή και οι ευχές, γεννούν καλοσύνη, γαλήνη.

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΥΛΑΒΟΥΝΤΑΙ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ.

Καλές διακοπές σε όσους αυτές τις μέρες τις αξιοποιούν μόνο για ξεκούραση.

 

Γιάννης Κορίζης - Άλλα της μέρας ήτανε τα λόγια (Official Audio Release)