Στα βήματα του γραπτού λόγου.

Με τον γραπτό λόγο γενικά (ποίηση και πεζά ..ιστοριούλες ) ασχολούμαι από τα παιδικά μου χρόνια.

Το 2014 κάποια από τα ποιήματά μου δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό ΜΥΡΤΙΛΟ των εκδόσεων ΟΣΕΛΟΤΟΣ. Έως τότε είχαν γίνει αρκετά βήματα αλλά με τη χρήση ψευδώνυμου σε εφημερίδες και άλλα έντυπα.

Το προαναφερόμενο έτος επίσης, άρχισα να λαμβάνω μέρος σε διεθνείς και πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς για τους οποίους έπαιρνα τις πληροφορίες από το διαδίκτυο.
Ως χαρακτήρας ανήσυχος κι αυτόνομος, επιλέγω τους στόχους μου, προσπαθώ μόνη μου γι' αυτούς όταν το αποφασίσω, δίχως την εμπλοκή κανενός.

Στη ζωή μου ακολουθώ την ευθεία πορεία (προσωπική δουλειά) που πολλές φορές είναι δυσκολότερη, αλλά η αίσθηση της χαρά που αφήνει το αποτέλεσμα δεν συγκρίνεται με τίποτα.

Θυμάμαι....ήταν μια όμορφη μέρα του γενέθλιου μήνα μου -του Φλεβάρη-  του 2014 όταν διαβάζοντας νέα στο διαδίκτυο, υπέπεσε στην αντίληψή μου μια λογοτεχνική σελίδα που ανέφερε τα σχετικά για τον 4ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ζωοφιλίας τον οποίο επιμελούνταν ο Φιλοζωικός Σύλλογος Φθιώτιδας και οι εκδόσεις ‘’ΟΙΩΝΟΣ’’.

Έτσι σκέφτηκα χωρίς να το γνωρίζουν ούτε οι οικείοι μου να λάβω μέρος.

Μόλις ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα το φθινόπωρο του ιδίου έτους, διαπίστωσα ότι το ποίημά μου "Η ιστορία μιας πεταλούδας" είχε τιμηθεί με το Α' Βραβείο μελοποιημένης ποίησης. 

Αργότερα ακολούθησαν κι άλλες συμμετοχές μου σε διάφορους διαγωνισμούς από τις οποίες τα προϊόντα των προσπαθειών  μου διακρίθηκαν.

Ο γραπτός λόγος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου στο ποιητικό και πεζό είδος. Οι ομότεχνοι γνωρίζουν πως δεν περνάει μέρα που να μην γράφεις.Μια από τις δυσκολότερες στιγμές είναι εκεί που έχεις δημιουργήσει στην σκέψη σου ...αλλά λόγω έλλειψης χρόνου δεν μπορείς να βρεθείς μόνος με την πένα και τα χαρτιά σου.

Οι διακρίσεις που δημοσιεύονται στο παρόν, οι έγγραφες κριτικές που έχω από αναγνώστες,  από καταξιωμένους λογοτέχνες ανήκουν στα ενθύμια αυτού του ταξιδιού και σε καμιά περίπτωση δεν μεταφράζονται ως κάποιο επίτευγμα εξωπραγματικό!.
Οι κριτικές όμως  παλαιοτέρων λογοτεχνών - κριτικών αποτελούν  ιερή κληρονομιά.

Μέχρι σήμερα δεν είχα σκεφτεί καθόλου το θέμα της έκδοσης αν και υπήρχαν ανέκαθεν πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις, πολλές κριτικές. Πλέον ως σκέψη αρχίζω και βρίσκομαι πιο κοντά στην ιδέα.Θα δείξουν οι άνεμοι του σύμπαντος στους οποίους αφήνομαι...

Πιστεύω ότι τη γλώσσα, την παράδοση, κάθε τι που στοιχειοθετεί τον πολιτισμό τα υπηρετούμε όλοι από τον μικρότερο έως τον μεγαλύτερο που ασχολείται μαζί τους και δεν τα χρησιμοποιούμε για προσωπική προβολή.

Υπήρξαν ανεκτίμητοι Έλληνες συγγραφείς και λογοτέχνες τους οποίους σέβομαι και δακρύζω όταν ξεφυλλίζω τα έργα τους.Προσωπικότητες με ανεξάντλητες πνευματικές ικανότητες οι οποίες έχτισαν τις γέφυρες του λόγου και των τεχνών, παραμένοντας αληθινοί άνθρωποι δίχως έπαρση, μακριά από το φαίνεσθαι που κατατρώει την κοινωνία.

Υπάρχουν νέοι λογοτέχνες (ποιητές και πεζογράφοι) πολύ αξιόλογοι τους οποίους συγχαίρω και επαινώ, είναι αυτοί που διατηρούν και κάνουν ακόμη πιο δυνατές τις γέφυρες που προανέφερα.

Πιστεύω σε όλους που αγαπούν αληθινά την ενασχόληση με τον γραπτό λόγο και είναι αυτοί που θα μεταλαμπαδεύσουν αυτόν τον τομέα του πολιτισμού στις επόμενες γενιές.

Γνωρίζω πολλούς λογοτέχνες και έχω στο ενεργητικό μου αμέτρητες λογοτεχνικές εκδηλώσεις όπως παρουσιάσεις βιβλίων, συζητήσεις κλπ. Είχα την τύχη από μικρό παιδί να μεγαλώσω με χιλιάδες βιβλία, να συνομιλώ με ανθρώπους της τέχνης του λόγου στην Αθήνα όπου ερχόμουν συχνά και να κρατώ στα χέρια μου λογοτεχνικά έργα αφιερωμένα στον αδερφό μου,Ηλείων σπουδαίων....όπως ο Δόξας, ο Σινόπουλος και άλλων εκλεκτών ταξιδευτών της Γλώσσας μας, του πολιτισμού μας.

Εδώ επισημαίνω ότι διαφέρει ο όρος συγγραφέας με τον όρο λογοτέχνη.

Ο καθένας από εμάς που ακολουθεί τις συγγραφικές, τις λογοτεχνικές διαδρομές, έχει τον δικό του τρόπο συμμετοχής...άλλος γράφει χωρίς να δημοσιεύει, άλλος γράφει και δημοσιεύει, άλλος συμμετέχει στους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, άλλος δεν συμμετέχει, άλλος χωρίς καμιά άλλη προσπάθεια προχωράει σε έκδοση,άλλος κρατάει στα χειρόγραφά του τα έργα του και γενικά υπάρχει μια ποικιλία όπως στις διάφορες εκφάνσεις της ζωής μας.
Τίποτε δεν είναι κατακριτέο αρκεί να γίνεται με σεβασμό και να 'χει ως βάσεις τις ηθικές αξίες καθόσον η μεγάλη κι αληθινή αγάπη για οτιδήποτε συνδέεται με τον πολιτισμό πρέπει να ενώνει!!Θλίβομαι γιατί τα τελευταία χρόνια διαβάζω σχόλια περί αποτελεσμάτων διαγωνισμών που δεν έχουν διεξαχθεί με διαυγή τρόπο... 

Είναι προσωπική απόφαση του καθενός πως θα χειριστεί την ικανότητά του στον γραπτό λόγο ή την αγάπη του γι' αυτόν ή και τα δυο, κάτι  που αποτελεί αρμονικό συνδυασμό.

Υπάρχουν βιβλία και συλλογές που εκδόθηκαν μετά την απόκτηση μιας διάκρισης, άλλες που εκδόθηκαν χωρίς καμιά διάκριση. Του καθενός τα όνειρα είναι διαφορετικά.Σε καμιά περίπτωση μια έκδοση δεν αποτελεί τη μετάβαση στην αιωνιότητα.Όμως είναι ένα χαρούμενο γεγονός για τον δημιουργό και ως άνθρωποι με αληθινή αγάπη δεν έχουμε παρά να συμμετέχουμε σ' αυτό!

Ας ανατρέξουμε στις σημαντικότατες περασμένες γενιές λογοτεχνών κι ας αντλήσουμε από τον πνευματικό θησαυρό τους...

Την εποχή της αυτοέκδοσης, τη σημερινή εποχή είναι πάρα πολύ εύκολο κάποιος να κρατήσει στα χέρια του το βιβλίο του αλλά και εδώ υπάρχουν επιλογές που υποστηρίζουν την ποιότητα.

Κατά την ταπεινή μου άποψη την τέχνη όπως αναφέρω πάντα την υπηρετούμε. Δεν την χρησιμοποιούμε για την εκπλήρωση κανενός πόθου ανεξάρτητου μ' αυτήν αλλά την αναφέρουμε στα ενδιαφέροντά μας.

Αν το συνειδητοποιήσουμε ίσως το ταξίδι της συγγραφής,της λογοτεχνίας με τους στίχους των ποιητών που αποτελούν τις νότες της ψυχής, τις  σελίδες των βιβλίων  από τα οποία πηγάζουν μηνύματα ζωής, να γίνει ο αιώνιος λαμπερός κρίκος για τη φωτεινή εξέλιξη όλου του κόσμου!!

Ευχόμενη όλων τα όνειρα να γίνουν πραγματικότητα πάντα με αγάπη και σεβασμό!!

 Επίσης ακόμη ένας έπαινος από τον 12ο Διαγωνισμό του ΙΔΕΟΠΝΟΟΝ
καθώς και κάποιες άλλες διακρίσεις που θα προστεθούν μόλις έχω το ανάλογο αρχείο.

Συμμετέχω σε δυο e book  του Γιώργου Ιατρίδη (project)

την 25th hour

και

το  "ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ".

Έχω αρκετές συμμετοχές στο inner.gr  του ιδίου συγγραφέα.

Συμμετέχω με κείμενά μου στην ύλη της ηλεκτρονικής εφημερίδας ILIDAKAMPOS

23 Δεκεμβρίου 2019

ΕΠΥΛΛΙΟΝ  στο οποίο συμμετέχω με το διήγημα "Η ΖΥΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ"

Κατά το έτος που τρέχει είχα την τιμή να μιλήσω σε δυο συνεντεύξεις του Λογοτεχνικού φορέα " ΚΕΦΑΛΟΣ" και της ηλεκτρονικής σελίδας " ΈΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ".

ΚΕΦΑΛΟΣ  ένα  λογοτεχνικό περιοδικό στο οποίο συμπεριλαμβάνεται ένα ποίημά μου.

Επίσης για πρώτη φορά δημοσιεύτηκαν χαϊκού μου.

 

12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ είναι ο τίτλος του ποιήματος με το οποίο συμμετείχα στον 10ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ του ΕΠΟΚ για την Ερωτική Ποίηση εις μνήμην του Ναπολέωντα Λαπαθιώτη.Μια συμμετοχή η οποία πραγματοποιήθηκε την τελευταία μέρα που έληγε η προθεσμία, ως έναυσμα της προσπάθειάς μου να ξανασυγκεντρωθώ στην αγαπημένη μου απασχόληση..αυτή του γραπτού λόγου...μετά το μεγάλο ταξίδι του αδελφού μου..Με χαρά πληροφορήθηκα χθες για μια νέα διάκριση, Α ΒΡΑΒΕΙΟ.

 

Β Βραβείο σατιρικής ποίησης 2020 από τον Λογοτεχνικό φορέα "ΚΕΦΑΛΟΣ" και πρώτη συμμετοχή στη σατιρική ποίηση.

 

Πολλά από τα ποιήματά μου και κάποια διηγήματα δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά, στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.

Κάποια ποιήματα έχουν προταθεί για μελοποίηση.

Επίσης κείμενα,επιστολές,δοκίμια αποτέλεσαν το έναυσμα για την διεκπεραίωση υποθέσεων στον κοινωνικό τομέα.

Για την ώρα ποιήματα (και χαϊκού), διηγήματα, μια νουβέλα, κάποια παραμύθια, ένα μυθιστόρημα που προχωράει, μια βιογραφία που ξεκινάει...αποτελούν τα μικρά μου " μυστικά" ....Το μέλλον τους θα δούμε πως θα συνεχίσει...

ΠΛΕΥΣΗ ΠΡΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ..

3 ΝΟΕ 2020

Η υπογραφή του συμφωνητικού για το πρώτο εκδοτικό σκαλοπάτι, με μια ποιητική συλλογή.

Kαλοκαίρι του 2022 

Μελοποιήθηκαν τέσσερα από τα ποιήματά μου που αποτελούν (μαζί με ορχηστρικά κομμάτια της μουσικού) τον πρώτο δίσκο " Σαν χελιδόνι που επέστρεψε απ' τα ξένα", της  μουσικού και συνθέτριας Αγγελικής Πρέζα από την Κύπρο. Τον δίσκο μπορεί κανείς, να τον αναζητήσει στις ψηφιακές πλατφόρμες. Τα τραγούδια εκτός από εκδηλώσεις στην Αθήνα και στην Κύπρο, ακούστηκαν από τη μουσικό και στη Ραμάλα της Παλαιστίνης.

Συμμετοχές ως ομιλήτριας σε παρουσιάσεις βιβλίων.

Το Μάιο του 2019

στην παρουσίαση του βιβλίου " ΤΟ ΚΑΤΣΙΚΙΔΙΟ" ,ενός μικρού (τότε) συγγραφέα του Χρήστου Ι. Μηλαίου!

Τον Απρίλιο του 2023

Στην παρουσίαση του βιβλίου " Μυστικό στην αντικρινή όχθη" με συγγραφέα την κ. Ηρώ Παλαιολόγου.

Τον Μάιο του 2023

Στην παρουσίαση της τέταρτης ποιητικής συλλογής " Ποίησεως Μέθεξις" , της κ. Ελένης Λουκά.

Τα προηγούμενα δυο χρόνια, συμμετείχα ως ομιλήτρια σε τρεις  παρουσιάσεις βιβλίων. Στο ένα βιβλίο " Μυστικό στην αντικρινή όχθη"  συγγραφέας είναι η κ.Ηρώ Παλαιολόγου και στο άλλο με τίτλο "Ποιήσεως Μέθεξις " η κ. Ελένη Λουκά. Η τρίτη συμμετοχή μου ήταν τo καλοκαίρι του 2024, για την παρουσίαση του ποιητικού έργου,του αγαπητού Καπετάν Αντώνη Μικελή.

Το παρόν συντάχθηκε με σκοπό τη δημιουργία αρχείου σχετικά με τις αναμνήσεις μου από τον τομέα του γραπτού λόγου καθόσον δεν αποτελεί μυστικό αυτή η αγάπη!

Ακόμη για να γνωρίζουν οι νέοι φίλοι αυτή την πλευρά του εαυτού μου.

Εύχομαι καλή δημιουργική συνέχεια σε όλους.

Κάτι ακόμη..

Αρκετές φορές με ενημερώνουν φίλοι μου για κάτι που διαβάζουν ή ανακαλύπτω τυχαία όμορφα αφιερώματα.  

Σε δυο περιπτώσεις, ανακάλυψα τρία χρόνια μετά ...όμορφα αφιερώματα, το ποίημα να συνοδεύει εξαιρετικές φωτογραφίες.

Οι πρόσφατες ανακαλύψεις καθώς και δυο δημοσιευμένα ποιήματα στην έντυπη λογοτεχνική και ιστορική εφημερίδα ΝΟΥΜΑΣ, ακολουθούν.

Η "Ανατολή Ψυχής" , στην εξαιρετική σελίδα του κ. Μελίδη (δεν τον γνωρίζω), όπου συνοδεύει μια υπέροχη φωτογραφία. Αφιέρωμα του 2021 , που ανακάλυψα πριν από λίγο καιρό.

Η "Ανατολή Ψυχής" στη σελίδα της Αγίας Μαρίνας Φθιώτιδας, όπου και εδώ συνοδεύει μια υπέροχη φωτογραφία.Αφιέρωμα του 2020, όπου ανακάλυψα πρόσφατα..

Στις 20 Σεπ του 2023, ένας εκλεκτός φίλος με ενημέρωσε, για μια εξαιρετική ραδιοφωνική εκπομπή, με τίτλο "ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ (Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,από το παγκόσμιο ραδιόφωνο της ΕΡΤ, για τους Έλληνες όλου του κόσμου", όπου ακούγεται με μια τέλεια απαγγελία ένα ποίημά μου που είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό Fractal.

.

.

Στο χρονικό των ημερών..

Από την αρχή της δυσάρεστης για όλους είδησης για τον ιό...

*Υπάρχουν πολίτες που έπαιρναν τα μέτρα τους (εφαρμογή κανόνων υγιεινής), είχαν πάντα μαζί τους αντισηπτικό που χρησιμοποιούσαν πριν χαιρετίσουν φίλους και γνωστούς,έχαναν χρόνο για να μην συνωστίζονται στα ΜΜΜ, ανέκαθεν..έτσι μεγάλωσαν και τα παιδιά τους..

*Άλλοι θυμήθηκαν το σαπούνι..κατάλαβαν πως δεν πλενόμαστε μόνο με νερό..

*Πολλοί έσπευσαν να αγοράσουν μάσκες και γάντια τόσα...που να μην βρίσκουν οι ασθενείς και οι ευπαθείς ομάδες..

*Έσπευσαν να προμηθευτούν χαρτί υγείας, μακαρόνια, ταλιατέλες, ρύζι....για μήνες, να τα αρπάζουν από τα χέρια των άλλων πελατών στα σούπερ μάρκετ..

ΥΠΑΡΧΟΥΝ κι αυτοί

*με  πρώτο τους μέλημα τη διερεύνηση και τη βοήθεια των συνανθρώπων που λόγοι υγείας αλλά και οικονομικοί δεν τους επέτρεπαν να βγουν έξω..εκείνες τις ημέρες δεν είχαν ούτε ένα ευρώ για κάποιες προμήθειες..

*προμηθεύτηκαν κάποια απαραίτητα πράγματα όχι σε τεράστιες ποσότητες γιατί σκέφτηκαν πως δεν είναι μόνοι τους σ' αυτόν τον κόσμο..

*Ενισχύουν τα μικρά μαγαζιά που αποτελούν ευλογία για τις γειτονιές, κυρίως αυτό το διάστημα..

*Κάποιοι όταν ανακοινώθηκαν τα μέτρα έσπευσαν να κατακρίνουν, να στηλιτεύουν τους συμπολίτες που βγήκαν για μια βόλτα στη θάλασσα ή στο βουνό, όταν εκείνοι οργάνωναν την πασχαλινή έξοδο.

*Άλλοι πριν ανακοινωθούν τα μέτρα μόνο από πληροφορίες (ειδήσεις από το εξωτεριό) σχετικά με το πρόβλημα, ακύρωσαν έως το καλοκαίρι κάθε απόδραση από τον τόπο διαμονής.

*Κάποιοι ξεκίνησαν να φύγουν για τα χωριά με το σκεπτικό ότι θα περνούσαν πιο άνετα την περίοδο την απομόνωσης χωρίς να σκεφτούν ότι στην περίπτωση εμφάνισης του προβλήματος στους ίδιους ή στους συντοπίτες τους...οι επιπτώσεις δεν θα ήταν απλές, καθώς επίσης θα ταλαιπωρούσαν απίστευτα τα μέλη του φορέα της υγείας εκεί..καθόσον το σύστημα υγείας στα μικρά μέρη αιμορραγεί..

*Πολλοί που μέχρι πρότινος ασκούσαν αρνητικότατη κριτική για τους ανθρώπους του Τομέα Δημόσιας Υγείας...με την μετάδοση από τα ΜΜΕ για την προσφορά τους αυτόν τον καιρό..ξεσηκώθηκαν και συνθέτουν θριάμβους για γιατρούς, νοσηλευτές καλ.

*Είναι κι αυτοί που μια ζωή προσπαθούν με τον τρόπο που μπορούν να στέκονται δίπλα τους, να ενδιαφέρονται για τα δικαιώματά τους..χωρίς να χειροκροτούν στα μπαλκόνια καθόσον γνωρίζουν πως ότι είναι παρακινούμενο και ξαφνικό.... έτσι και εξαφανίζεται..

***Το πλήθος ...θεοποίησε τα πρόσωπα που παρουσιάστηκαν από την πολιτεία και την εκπροσωπούν  ..χωρίς να σκεφτούν ότι το χρέος τους εκτελούν, για τα δύσκολα δίνει την εμπιστοσύνη του ο λαός..Εννοείται πως πρέπει όλοι να εκτιμάμε τους σωστούς χειρισμούς σε όλα τα θέματα όταν και αν γίνονται (γενικά)..
Το πλήθος επηρεασμένο από τον κομματικό του φανατισμό προβαίνει και σ'  άλλες παθιασμένες δηλώσεις και εκδηλώσεις.

***Υπάρχει κι η άλλη ομάδα..όλων όσων σκεφτόμαστε ελεύθερα από κάθε είδους κομματικών ταυτοτήτων..απλά γιατί δεν έχουμε..
Η δύναμη των ΜΜΕ επιβεβαιώνεται...

*Μεγάλος αριθμός του πληθυσμού τρομοκρατήθηκε....καθόσον δόθηκε η εντύπωση πως αν ανοίξεις την πόρτα ο ιός θα σε προσβάλλει, αν καλημερίσεις το συνάνθρωπο, αν αντικρίσεις τον ήλιο,ακόμη κι αν μιλήσεις στο τηλέφωνο......Αυτού του σκεπτικού οι άνθρωποι ένσκυψαν στην εντολή του περιορισμού όχι ως πειθαρχία  αλλά γιατί νίκησε ο τρόμος μέσω της καμπάνιας, μέσω της κάκιστης ποιόητας ειδήσεων....(όλα έχουν την αξία τους αρκεί να υπάρχει μέτρο).

*Αν η πολιτεία

έδινε σημασία στην σωστή διαχείριση του στρες (ελάχιστοι επιστήμονες ασχολούνται ..όπως η κ.Ελένη Τσουκαλή) και σ'  αυτόν τον τομέα θα  βοηθούσε να εκπαιδευτούν οι άνθρωποι..

..αν η σπουδαιότητα της εφαρμογής των κανόνων υγιεινής, της σωστής διατροφής, της επαφής με τη φύση  ήταν στα πλαίσια μιας συνεχούς καμπάνιας  από την προσχολική ηλικία  θα γινόταν βίωμα...ο λαός θα ήταν έτοιμος για όλα..(δεν θα απαιτούνταν τόσα εκατομμύρια στη διαφήμιση για να μείνουμε σπίτι..)..

*Άλλοι απλά το βιώνουν ως μια διαφορετική κατάσταση από την οποία θα τρυγήσουν τα καλά..και υπάρχουν πολλά, αρκεί κανείς να έχει πνευματική διαύγεια και βάθος ψυχής..

Αρκεί να μπορεί κανείς να βγει από τα κλισέ της τυπικής ενημέρωσης των θανάτων και κρουσμάτων..να σκεφτεί γιατί δεν δίνεται έμφαση στους ασθενείς που ιάθηκαν , σ' αυτούς που βγήκαν απ' την εντατική, που πήγαν οι άλλες ασθένειες..πόσα θύματα γρίπης και άλλων ασθενειών έχουμε από την αρχή του έτους..

Να σκεφτεί γιατί δεν υπήρχαν τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα προληπτικά μέτρα σε εισόδους και εξόδους της χώρας..

Να σκεφτεί " τι έγινε με τον Έβρο;", πόσοι μετανάστες έχουν εισέλθει όλο αυτό το διάστημα;

Τι γίνεται με την πληροφορία για ιδιωτικοποίηση του Εθνικού Κήπου και του Λόφου Φιλοπάππου και ποιοι επωφελούνται;

Tι γίνεται με τα δάνεια περί κατοικιών;

Πως θα πορευτεί ο ιδιωτικός τομέας που αυτή την στιγμή τελεί ..υπό κατάρρευση;

Στην παγκόσμια κοινότητα οι πόλεμοι δεν σταματούν, εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν, η σωματεμπορία συνεχίζεται καθώς και η πληγή των ναρκωτικών..

Όλο αυτό το διάστημα τα μόνα θέματα που τρέχουν στο κράτος είναι τα κρούσματα και οι θάνατοι από τον ιό;

Είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι αποσβολωμένοι μπροστά στον φόβο που πλανάται;

 

Ο καθένας έχει τον οικογενειακό του γιατρό ή κάποιο γιατρό γνωστό από τον οποίο αντλεί τις οδηγίες που πρέπει...δεν αφανίστηκαν όλοι οι επιστήμονες για να δεχόμαστε μόνο τις ειδήσεις του τρόμου...δεν αποδεχόμαστε επιλεκτικά το λειτούργημά τους - τις γνώσεις τους..." καλοί μόνο για τις εντός νοσοκομείων προσφορά".

Δεν θεωρώ κακό κανένα προληπτικό μέτρο ακόμη κι αν με τη λογική μοιάζει υπερβολικό ή  με επιστημονικές απόψεις δεν τεκμηριώνεται

Θεωρώ όμως κάκιστο τον τρόμο που επιβλήθηκε και βασιλεύει..

Με τρόμο ανακοινώνονται όλα τα σχετικά με τον ιό ...όπως και τα μέτρα μετακίνησης..σε σημείο που ο απλός πολίτης νιώθει ότι εγκληματεί όταν χρειάζεται να βγει...Τα πρόσωπα του νόμου ανέπτυξαν μια συμπεριφορά που ξεφεύγει από την προστασία του πολίτη..δυστυχώς παραπέμπει σε άλλες εποχές..δυστυχώς και πάλι...

 

Ως λαός πειθαρχήσαμε και πριν επιβληθούν επίσημα τα μέτρα...τα μαγαζιά είχαν ερημώσει..Εξαιρέσεις υπάρχουν πάντα αλλά δεν σημαίνει πως πρέπει όλα να αποφασίζονται βάσει αυτών.. 

Όταν ήδη είχαν επιβληθεί τα μέτρα στο κέντρο της Αθήνας το εμπόριο και η χρήση ναρκωτικών ουσιών στα γνωστά σε όλους που ζούμε εδώ στέκια, συνεχιζόταν χωρίς κανένα εμπόδιο...και μπροστά σε όργανα της πολιτείας...Μικροπωλητές άνευ άδειας πωλούσαν υγειονομικά υλικά σε κεντρικότατα σημεία και πάλι μπροστά σε όλους..

**Θα ήταν πειστικό προς όλους να λαμβάνονταν μέτρα προστασίας συνεχή κι όχι παροδικά,δηλαδή απουσία διά παντός των παραπάνω...

συχνή συγκοινωνία ώστε ο κόσμος να αποφεύγει τον συνωστιμό καθόσον ως ασθένεια δεν είναι μόνο ο ιός, καθόσον λόγω της συνύπαρξης εκατομμυρίων ανθρώπων εκ των οποίων πάρα πολλοί στερούνται τα βασικά ..καθαριότητα κτλπ και ο κίνδυνος επικίνδυνων νοσημάτων δεδομένος..

Έλεγχος στις παιδικές χαρές για ανήλικα παιδιά που βρίσκονται μόνα τους με κίνδυνο ατυχημάτων αλλά και εκδήλωση παραβατικών συμπεριφορών..

Αστυνόμευση στις γειτονιές προς μείωση της εγκληματικότητας η οποία έχει πάρει πολύ μεγάλες διαστάσεις..

Οδηγίες συμπεριφοράς προς τους άλλους λαούς που έχουν έρθει τελευταία εδώ...και εφαρμογή των νόμων...

Έλεγχος και επιβολή του νόμου σε ομάδες που ζουν σε καταυλισμούς και αποδεδειγμένα εγκληματούν με διάφορους τρόπους καθημερινά..

Κι άλλα ακόμη για τα οποία μπορούν να πειστούν όλοι οι πολίτες (κι όσοι βρίσκονται εκτός κομματικών ομάδων) ότι η πολιτεία τους προστατεύει!!!

Εξαιτίας της εμφάνισης του νέου ιού τροποποιήθηκε η εκκλησιαστική ζωή μέσα σε μια περίοδο ιδιαίτερα σημαντική για τους Χριστιανούς. 

Η εκκλησία σεβάστηκε τους κανόνες του κράτους,η εκκλησία στέκεται ως αρωγός στα κοινωνικά προβλήματα κι ας άδραξαν την ευκαιρία αρκετοί πολέμιοι για να εξαπολύουν μύδρους ειρωνείας ..τουλάχιστον.. 

Αναμφισβήτητα από την Θεία Κοινωνία κανένας έως σήμερα δεν έχει ασθενήσει.

Αφού έγινε αναστολή λειτουργίας σε όλα...λογικό ήταν να γίνει και στην εκκλησία.

Όμως θεωρώ απαράδεκτο και όχι τυχαίο τον πόλεμο που γίνεται έμμεσα και άμεσα από πολίτες που μέχρι πρόσφατα παρουσιάζονταν ως οι καλύτεροι χριστιανοί..

Δεν υπεισέρχομαι σε λεπτομέρειες αλλά δεν θεωρώ σωστή την άποψη πως θα  κλονιστεί η επιδημία αν έστω την Μεγάλη Παρασκευή με τάξη δοθεί το δικαίωμα να προσκυνήσουμε στον Επιτάφιο.

Με την λειτουργία των λαϊκών αγορών δεν υπάρχει κίνδυνος; Οι άνθρωποι μόνοι τους κινούνται χωρίς κάποιος να τους καθοδηγηθεί ...

Επίσης για το τεράστιο θέμα των ημερών που είναι η μετάδοση του Αγίου Φωτός πάρα πολλοί μάχονται για να μην πραγματοποιηθεί καθόλου!

Πιστεύει κανείς ότι αυτή είναι η φωνή της αγάπης τους για τους συμπολίτες ή απλά η (δικαιωματική τους) αθεϊα;

Διάβασα κάτι για ντελίβερυ στις γειτονιές του Αγίου Φωτός.Προσωπικά δεν μου αρέσει ως τρόπος καθόσον δεν θεωρώ σωστό τον οποιοδήποτε πολίτη να έχει αυτόν τον ρόλο.Το Άγιος Φως από τον τρόπο και μόνο που κάθε χρόνο λάμπει ,δείχνει τη σοβαρότητα της παρουσίας του.Θα μπορούσε να υπάρξει μια άλλη μέθοδος μετάδοσής του πάλι με μέτρα..Τα σχόλια περί αυτού του ντελίβερυ όμως και πάλι δεν εξάγονται από την ανησυχία για την υγεία μας..Το καθημερινό ντελίβερυ τόσα χρόνια στις πιάτσες των ναρκωτικών , όπως προέγραψα, μπροστά στα μάτια πολιτών και εκπροσώπων του νόμου δεν ενοχλεί;Το ντελίβερυ των αναπήρων προς επαιτεία από κάποιες ομάδες, δεν ενοχλεί;To ντελίβερυ των διαρρηκτών στις συνοικίες δεν ενοχλεί;

Τα αστεία επί της απαγόρευσης της μετακίνησης λόγω ΠΑΣΧΑ.

**διαμαρτύρονται όσοι τρώνε κοτόπουλο λέγοντας " όχι ρε ..... πως θα νιώσουμε Πάσχα χωρίς το αρνάκι του χωριού" 

**διαμαρτύρονται όσοι δεν έφευγαν ποτέ από την πόλη λέγοντας " μα είναι δυνατόν Πάσχα χωρίς χωριό;"

**διαμαρτύρονται όσοι δεν πάταγαν ποτέ σε εκκλησία....!!

Στέκομαι μακριά από τραγικά μηνύματα για την ανθρωπότητα που διασπείρουν πολλοί,μακριά από την συμπεριφορά του ζαμανφουτισμού και σ' αυτή την δύσκολη φάση. 

Θεωρώ αυτονόητη την προσοχή, έτσι λειτουργούσα πάντα.

Πιστεύω στον Θεό και αισιοδοξώ, πιστεύω στην δύναμη της ψυχής του ανθρώπου που όταν θέλει να ανθίσει αυτός ο τόπος,θα τον κάνει και θ' ανθίσει. 

Δεν πιστεύω στο χρήμα που δυστυχώς αποτελεί τον μεγαλύτερο έρωτα "μικρών" και "μεγάλων" της γης..που γι αυτό γίνονται όλες οι καταστροφές.

 Τέλος με την ευχή για καλή ΑΝΑΣΤΑΣΗ και για σκέψη όσων διαβάσουν το κείμενο ..ακολουθεί απόσπασμα του βιβλίου που είχα διαβάσει το 2008  ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ,ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ" του ERIC HOBSBAWM , το οποίο αναλύει με βάση  ιστορικά και επιστημονικά δεδομένα, την εξέλιξη του 20ου αιώνα, για τη συνέχεια στον 21ο αιώνα..τις ανατροπές σε όλα τα επίπεδα, την κατάργηση συστημάτων, τη διατάραξη των οικονομιών,τους εκατομμύρια πρόσφυγες - μετανάστες, τους πολέμους, το περιβάλλον,το πως μετά από πολλά χρόνια φθάνει όλος ο κόσμος να έχει κοινά χαρακτηριστικά σε όλους τους τομείς, μα και τη θέση του ανθρώπου ως οντότητα.

"Η παγκοσμιοποίηση υπονοεί ότι τα ανθρώπινα πράγματα εξελίσσονται προς ένα οικουμενικό μοντέλο. Αν τα πρατήρια βενζίνης,το iPod και οι γκουρού των κομπιούτερ είναι ίδιοι σ' όλο τον κόσμο, γιατί όχι και οι πολιτικοί θεσμοί;"

 Σε κάποιους η αναφορά μου στην παγκοσμιοποίηση θα φανεί άσχετη...όμως είναι πολύ σχετική...αρκεί να μελετήσει κάποιος την εξέλιξη της ανθρωπότητας από τον οικονομικό τομέα, τον κοινωνικό, μέχρι και σήμερα...που ο ιός ο οποίος σύμφωνα με τις δημόσιες πληροφορίες κατασκευάστηκε στην Κίνα..

Με το δεδομένο πως κάθε μάχη έχει απώλειες, πως όλοι οι τομείς μετά τη μάχη έχουν επιπτώσεις..

Με σεβασμό και την ευχή πάντα για το καλύτερο ας γίνουμε οι κοινωνοί των αξιών που χάθηκαν, των αξιών που έμμεσα (για την υγεία μας δήθεν..) η κατάλυσή τους μας επιβάλλεται......

Καλωσορίζουμε τον Απρίλη!!

 

 

Ας υποδεχτούμε τον νέο μήνα, την καρδιά της άνοιξης με ευχές και προσευχές για όλα..αφού βρισκόμαστε υπό την απειλή του νέου ιού.. 

Τον καλωσορίζουμε με αγάπη όπως πρέπει να κάνουμε για κάθε δώρο του επίγειου ταξιδιού.Τον καλωσορίζουμε με άπειρη θετική ενέργεια όπως αυτή που σκορπούν τα μυριάδες  λουλούδια αυτής της εποχής που το σύμπαν στέλνει το μήνυμα της χαρμολύπης, το μήνυμα της ζωής μετά τον θάνατο, της Ανάστασης μετά τον Γολγοθά.
Έχει στείλει εδώ και μέρες τους προάγγελους..είναι στα πολύχρωμα λιβάδια που δεν μπορούμε φέτος να απολαύσουμε, είναι στα μπαλκόνια μας, είναι στις μικρές οάσεις της πόλης,είναι στον ουρανό, είναι από τα χαράματα σε κάθε σημείο με τα κοτσύφια και τα σπουργίτια να χαίρονται και να ευγνωμονούν τον Πλάστη.
 Τον γνωρίζουμε ως Απρίλιο ή Απρίλη και για εμάς σύμφωνα με το Ιουλιανό και Γρηγοριανό ημερολόγιο αποτελεί τον τέταρτο μήνα του έτους.
Είναι ο όγδοος μήνας για το Εκκλησιαστικό ημερολόγιο (αρχίζει τον Σεπτέμβριο)
Είναι ο δεύτερος για το ρωμαϊκό ημερολόγιο
Είναι ο δέκατος για το αττικό ημερολόγιο που ονομάζονταν Μουνιχιών (24 Μαρτίου- 22 Απριλίου του Γρηγοριανού ημερολογίου)
   Ο Απρίλιος περιλαμβάνει 30 ημέρες. 

 

Η ετυμολογία της λέξεως Απρίλιος συνδέεται με το λατινικό Αprillis, του ρήματος aperire που σημαίνει ανοίγω, αφού ανοίγουν δηλαδή ανθίζουν τα λουλούδια.

Λέγεται ότι το 65 μ.Χ ο Νέρων προσπάθησε να μετονομάσει τον Απρίλιο σε Νερώνιο (Neronius) μετά από μια αποτυχημένη δολοφονία του.
Στην Αρχαία Ρώμη ήταν ο μήνας της Αφροδίτης και του Απόλλωνα.

Έτσι οι Ρωμαίοι γιόρταζαν σύμφωνα με τις πηγές, ως εξής:

1η Απριλίου τα Βενεράλια (Veneralia) προς τιμή της Θεάς της αγάπης και της ομορφιάς Βένους, της Αφροδίτης της ελληνικής αρχαιόητας.

4 έως 10 Απριλίου τα Μεγαλήσια (Megalesia) προς τιμή της Θεάς Κυβέλης, όπου λάμβαναν χώρα μουσικοί και γυμνικοί αγώνες.

21 Απριλίου τα Παλίλια (Palilia) προς τιμή της Θεάς Εστίας και θεωρούνταν ποιμενική εορτή όπου οι ποιμένες με κλαδιά δάφνης που βαστούσαν ράντιζαν τη γη και στη συνέχεια άναβαν φωτιές με άχυρα όπου πηδούσαν τρεις φορές πάνω από τη φωτιά (θυμίζει την εορτή του Αη Γιαννιού του Ριγανά τον Ιούνιο) προκειμένου να εξαγνιστούν.

22 Απριλίου γιόρταζαν με κρασοκατάνυξη τα Βινάλια Πριόρα (Vinalia priora) που σημαίνει τα " Πρώτα Οινοφόρια".

28 Απριλίου ήταν η έναρξη για τα Φλωράλια (Floralia), τα ανθεστήρια, προς τιμή της θεάς της βλάστησης και της άνοιξης, της Flora.

 

Όπως κάθε μήνας έτσι και ο Απρίλης φέρει κι άλλες ονομασίες που του έχει δώσει ο λαός όπως Αγιώργης ή Αϊ-γεωργίτης , Λαμπριάτης, Γρίλλης δηλαδή γκρινιάρης, Τιναχτοκοφινίτης επειδή τινάζουν τα κοφίνια για να τα καθαρίσουν, να τα ετοιμάσουν.

Απριλιάτικες παροιμίες είναι...

**Αν βρέξει ο Μάρτης δυό νερά κι Απρίλης πέντε δέκα,

να ιδής τον κοντοκρίθαρο πως στρίβει το μουστάκι,

να ιδής και τις αρχόντισσες πως ψιλοκλισαρίζουν,

να ιδής και τη φτωχολογιά πως ψιλοκοσκινάει.

**«Αν κάνει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σε κείνο το ζευγά που ‘χει πολλά σπαρμένα».

 Φράσεις από την λαογραφία μας

**Έστησε ο Έρωτας χορό με τον ξανθό Απρίλη

**Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε

Έχουμε και το γνωστό έθιμο της Πρωταπριλιάς

Το πανευρωπαϊκό έθιμο με τα αθώα ψέματα που έφτασε στην Έλλάδα όπως λέγεται από την εποχή των Σταυροφοριών κι έχει τις ρίζες τους στους αρχαίους Κέλτες. Τον Απρίλιο που ο καιρός γινόταν καλύτερος πήγαιναν για ψάρεμα. Όπως ήταν φυσικό επέστρεφαν χωρίς ψαριά!!!Έτσι έλεγαν ψεύτικες ιστορίες για τεράστια ψάρια, ώστε να θολώσουν τα νερά στους γνωστούς τους...

 

Εννοείται πως ο μήνας των λουλουδιών και του έρωτα έχει υμνηθεί από τους ποιητές και γενικά τους καλλιτέχνες (όπως κι ο Μάης...συνηθίζεται η λέξη Απριλομάης..)

 Διονύσιος Σολωμός
 «Ελεύθεροι πολιορκημένοι»

(απόσπασμα)

 «Ο  Απρίλης  με  τον  Έρωτα  χορεύουν  και  γελούνε,

Μάγεμα  η  φύσις  κι  όνειρο  στην  ομορφιά  και  χάρη,

Η  μαύρη  πέτρα  ολόχρυση  και  το  ξερό  χορτάρι`

Με  χίλιες  βρύσες  χύνεται,  με  χίλιες  γλώσσες  κρένει`

Όποιος  πεθαίνει  σήμερα  χίλιες  φορές  πεθαίνει.

Τρέμ’  η  ψυχή  και  ξαστοχά  γλυκά  τον  εαυτό  της…

 Έστησ’  ο  Έρωτας  χορό  με  τον  ξανθόν  Απρίλη,

Κι  η  φύσις  ηύρε  την  καλή  και  τη  γλυκιά  της  ώρα,

Και  μες  στη  σκιά  που  φούντωσε  και  κλει  δροσιές  και  μόσχους

Ανάκουστος  κιλαϊδισμός  και  λιποθυμισμένος.

Νερά  καθάρια  και  γλυκά,  νερά  χαριτωμένα,

Χύνονται  μες  την  άβυσσο  τη  μοσχοβολισμένη,

Και  παίρνουνε  το  μόσχο  της,  κι  αφήνουν  τη  δροσιά  τους, 

Κι  ούλα  στον  ήλιο  δείχνοντας  τα  πλούτια  της  πηγής  τους,

Τρέχουν  εδώ,  τρέχουν  εκεί,  και  κάνουν  σαν  αηδόνια.

Εξ’  αναβρύζει  κι  η  ζωή  σ’  γη,  σ’  ουρανό  σε  κύμα.

Αλλά  στης  λίμνης  το  νερό,  π’  ακίνητό  ‘ναι  κι  άσπρο,

Ακίνητ’  όπου  κι  αν  ιδείς,  και  κάτασπρ’  ως  τον  πάτο,

Με  μικρόν  ίσκιον  άγνωρον  έπαιξ’  η  πεταλούδα,

Που  ‘χ’  ευωδίσει  τς  ύπνους  της  μέσα  στον  άγριο  κρίνο.

Αλαφροίσκιωτε  καλέ,  για  πες  απόψε  τι  ‘δες`

Νύχτα  γιομάτη  θαύματα,  νύχτα  σπαρμένη  μάγια!

Χωρίς  ποσώς  γης,  ουρανός  και  θάλασσα  να  πνένε,

Ούδ’  όσο  καν’  η  μέλισσα  κοντά  στο  λουλουδάκι,

Γύρου  σε  κάτι  ατάραχο   π’  ασπρίζει  μες  στη  λίμνη,

Μονάχο  ανακατώθηκε  το  στρογγυλό  φεγγάρι,

Κι  όμορφη  βγαίνει  κορασιά  ντυμένη  μες  το  φως  του.»

 

 Έλιοτ 

 «Έρημη Χώρα»  

(απόσπασμα)

«Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός, γεννώντας

Μες απ’ την πεθαμένη γη τις πασχαλιές, σμίγοντας

Θύμηση κι επιθυμία, ταράζοντας

Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές.

Ο χειμώνας μας ζέστανε, σκεπάζοντας

Τη γη με το χιόνι της λησμονιάς, θρέφοντας

Λίγη ζωή μ’ από ξερούς βολβούς.

Ποιες ρίζες απλώνονται γρυπές, ποιοι κλώνοι δυναμώνουν

Μέσα στα πέτρινα τούτα σαρίδια; Γιε του Ανθρώπου,

Να πεις, ή να μαντέψεις, δεν μπορείς, γιατί γνωρίζεις μόνο

Μια στοίβα σπασμένες εικόνες, όπου χτυπάει ο ήλιος,

Και δε σου δίνει σκέπη το πεθαμένο δέντρο, κι ο γρύλος ανακούφιση

Κι η πέτρα ήχο νερού

Κείνο το λείψανο που φύτεψες στον κήπο σου τον άλλο χρόνο

Άρχισε να βλασταίνει; Πες μου, θα ανθίσει φέτο;»

Οδυσσέας Ελύτης

Το ημερολόγιο ενός αθέατου Απρίλη»

(απόσπασμα)

Ολοένα σφύριζε ο αέρας κι ολοένα σκοτείνιαζε

Κι ολοένα έφτανε η μακρινή φωνή στ’ αυτιά μου:

«μια ζωή ολόκληρη»… «μια ζωή ολόκληρη…»….

Άραγες να ‘ναι η μοναξιά σ’ όλους του κόσμους ίδια;

…………………………………

Ολοένα σφύριζε ο αέρας κι ολοένα σκοτείνιαζε

Κι ολοένα έφτανε η μακρινή φωνή στ’ αυτιά μου:

«μια ζωή ολόκληρη»… «μια ζωή ολόκληρη…»….

Στον αντικρινό τοίχο οι σκιές των δέντρων παίζουν κινηματογράφο.

Κάπου, φαίνεται, θα διασκεδάζουν

Μόλο που δεν υπάρχουν διόλου σπίτια ή άνθρωποι

Ακούω κιθάρες κι άλλα γέλια που δεν είναι σιμά

Μπορεί και μακριά πολύ μέσα στων ουρανών τα αποκαϊδια

Την Ανδρομέδα, την Άρκτο ή την Παρθένο…

Άραγες να ‘ναι η μοναξιά σ’ όλους του κόσμους ίδια;»

Κ. Καρυωτάκης

Μέρα τ’ Απρίλη
γεμάτη θάμπος
γελούσε ο κάμπος
με το τριφύλλι.
Ως την εφίλει
το πρωινό θάμπος,
η φύση σάμπως
γλυκά να ομίλει.
Εκελαδούσαν
πουλιά πετώντας
όλο πιο πάνω.
Τ’ άνθη ευωδούσαν.
Κι είπε απορώντας:
“Πώς να πεθάνω;”

Γιάννης Ρίτσος

Απρίλης: Άνοιξη! Δυο σταγόνες θάλασσα τα μάτια σου.
Μια καρδερίνα ανεβοκατεβαίνει σ’ έναν ξύλινο σταυρό.”
“… Ένα καροτσάκι
τέσσερις Απρίληδες το σέρνουν
στο στρατί – στρατί του γαλαξία,
τέσσερις Απρίληδες με σέρνουν
      μες στον ουρανό».

 

Απρίλη μου

 Στίχοι και σύνθεση Μίκη θεοδωράκη 1962 στο άλμπουμ 

 " Το τραγούδι του νεκρού αδελφού" .

Ερμηνεία Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Απρίλη μου, Απρίλη μου ξανθέ
και Μάη μυρωδάτε, καρδιά μου πως αντέ
Καρδιά μου πώς, καρδιά μου πως αντέχεις
μέσα στην τόση αγάπη και στις τόσες ομορφιές
Γιομίζ’ η γειτονιά τραγούδια και φιλιά
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ, μα το `χω μυστικό
Αστέρι μου, αστέρι μου χλωμό
του φεγγαριού αχτίδα στο γαϊτανόφρυδο
Στο γαϊτανο , στο γαϊτανοφρυδό σου
κρεμάστηκε η καρδιά μου σαν το πουλάκι στο ξόβεργο
Γιομίζ’ η γειτονιά τραγούδια και φιλιά
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ, μα το `χω μυστικό
Λουλούδι μου, λουλούδι μυριστό
και ρόδο μυρωδάτο, στη μάνα σου θα `ρθω
στη μάνα σου, στη μάνα σου θα `ρθω
να πάρω την ευχή της και το ταίρι που αγαπώ
Γιομίζ’ η γειτονιά τραγούδια και φιλιά
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ, μα το `χω μυστικό

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ.

Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΙΑ, ΘΕΛΕΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΚΙ ΑΓΑΠΗΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΜΑΣ - ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ στον ουρανό!!! 

***Τα στοιχεία στα γραφόμενά μου αποτελούν προϊόντα έντυπου υλικού της βιβλιοθήκης μου. 
***Η φωτογραφίες από την Αρκαδία και την φίλη μου Αντωνία!