Η Ανδραβίδα του παρελθόντος και του παρόντος!Πληροφορίες,σκέψεις και απόψεις.

Μετά από τριάντα χρόνια περίπου, φέτος κατάφερα να παραμείνω όλο το καλοκαίρι στην γενέτειρά μου.  Έτσι διαπίστωσα την γενικότερη εικόνα καθώς και την λειτουργία της πόλης σε όλους τους τομείς. Η ιδέα δημιουργίας του παρόντος αφιερώματος γεννήθηκε κατόπιν επιθυμίας αρκετών φίλων και δικής μου βέβαια, αφού με την ευκαιρία της θερινής παραμονής μου, σχημάτισα την δική μου άποψη γενικά.Ο σκοπός είναι η ενημέρωση για διάφορα θέματα προς αυτούς που ενδιαφέρονται για τον τόπο, καθώς επίσης  η τοποθέτησή μου ως δημότη σε θέματα που απασχολούν το κοινό καλό όπως τα έζησα....και όχι όπως τα άκουσα.

Όταν αναφερόμαστε στην Ανδραβίδα εννοούμε την ιστορική πόλη, την μεσαιωνική πόλη.Έτσι τουλάχιστον την αποκαλούν πολλοί άνθρωποι που έχουν μελετήσει την ιστορία της.Την ιστορία που τη δένει με το άλογο από το 1000 π.χ όπου πραγματοποιήθηκαν οι πρώτοι ιππικοί αγώνες στην ανθρωπότητα και την έκαναν γνωστή σε όλο τον κόσμο.Στις σελίδες του Μεσαίωνα το όνομά της ήταν γραμμένο με χρυσά γράμματα ως πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου της Αχαϊας. Από εκείνη την εποχή σώζεται το γοτθικό μέρος, του μοναδικού  γνήσιου και παλαιότερου γοτθικού ρυθμού, ναού της Βαλκανικής Χερσονήσου της Αγίας Σοφίας.Την ιστορία που την ήθελε να  έχει σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση του 1821 καθώς και σ' όλους τους αγώνες της Ελλάδας.

Η ρυμοτομία της πόλης είναι αξιοζήλευτη όπως και η γεωγραφική της θέση που μπορεί να προσφέρει στον επισκέπτη αρκετές τουριστικές επιλογές καθώς και διαδρομές αναψυχής.Είναι εύκολη η πρόσβαση σε αρχαιολογικούς τόπους,σε ορεινά τουριστικά μέρη και φυσικά μέσω της Κυλλήνης με το γραφικό λιμάνι η περιήγηση στα Ιόνια νησιά.Για τις παραλίες της περιοχής δεν υπάρχουν λόγια.Άμμος, αμμόλοφοι με άσπρα κρινάκια, καταγάλανα νερά με την υπόσχεση για πάντα να μείνουν στην καρδιά των λουόμενων.

Η πανέμορφη πλατεία που βρίσκεται στο κέντρο σχεδόν της Ανδραβίδας, με θέα τον αρχαιολογικό χώρο της Αγίας Σοφίας διαθέτει αρκετά καταστήματα είδους εστίασης. Θυμάμαι παλιότερα την πλατεία ιδιαιτέρως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες να σφύζει κυριολεκτικά από ζωή, να χαρακτηρίζεται από έντονη κίνηση (αρκετά χρόνια πριν διέθετε και υπέροχο σινεμά με θερινό και χειμερινό χώρο).Αλλά και πριν λίγα χρόνια όπως πληροφορήθηκα δεχόταν επισκέψεις όλο το χρόνο από πολίτες των όμορρων περιοχών. Η κατάσταση της πολύ μειωμένης κίνησης, σύμφωνα με την προσωπική μου άποψη και συζητήσεων με συμπολίτες οφείλεται σίγουρα στην λεγόμενη ως οικονομική κρίση  καθώς και στην έλλειψη κάποιων βασικών στοιχείων χειρισμού του επαγγελματικού χαρακτήρα που είναι έντονα αισθητός, περισσότερο για όσους έχουν ζήσει ή ταξιδέψει σε άλλες περιοχές. Εδώ νομίζω πως απαιτείται κάποιος επαναπροσδιορισμός των δεδομένων και των απαιτήσεων από τους επιχειρηματίες.Για όσους επιθυμούν επ' ακριβώς να τους αναφέρω τι εννοώ,  σαφέστατα και θα το πράξω. Η χειρότερη εικόνα στην πλατεία του καλοκαιριού ήταν οι εγκαταλελειμμένες ως μη συντηρημένες πλάκες δίπλα στην προτομή του ήρωα.Ευτυχώς όπως πληροφορήθηκα με την προσπάθεια συμπολίτη μας αποκαταστάθηκε αυτό το τραγικό ως θέαμα και τρομερό δείγμα έλλειψης σεβασμού προς όλο τον τόπο, από τους αρμοδίους...Η πόλη κάποτε είχε την "αγορά" που ήταν ουσιαστικά ο κεντρικός δρόμος με παραδοσιακά καφενεία, ταβέρνες και όλα τα απαραίτητα καταστήματα. Σήμερα υπάρχουν κάποιες πολύ καλές προσπάθειες από επιχειρηματίες τις οποίες πρέπει να στηρίξουμε όσο μπορούμε. Όμως η εικόνα των κτιρίων που δεν χρησιμοποιούνται χαρακτηρίζεται ως αλγεινή.Υπάρχουν τρόποι απλοί και ελάχιστα δαπανηροί προκειμένου η καλαισθησία να λάμψει. Το οφείλουμε στο χωριό μας.

Η λαϊκή αγορά της πόλης ήταν το "γεγονός" της Παρασκευής που προσέλκυε κόσμο από τα γύρω χωριά και έτσι κινούνταν όπως λέγεται στην καθομιλουμένη όλα τα καταστήματα. Δυστυχώς η λαϊκή αγορά υπολειτουργεί.Με την παρούσα κατάσταση τουλάχιστον όπως διαπίστωσα τον Αύγουστο, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως πόλος έλξης για άλλους συνανθρώπους.  Αντιθέτως μετά μεγάλης δυσκολίας την επισκέπτονται οι κάτοικοι της Ανδραβίδας. Αυτό οφείλεται στο σημείο που πραγματοποιείται. Δεν υπήρχε άλλη λύση; Δεν υπάρχει μόνιμη λύση όπως σε άλλες περιοχές; Μήπως εμπλέκονται προσωπικοί ή άλλοι λόγοι ...και κάποιους ενοχλεί η λειτουργία της;..κάτι βέβαια που το θεωρώ αδιανόητο.Όπως και να' χει είναι σημείο υποβάθμισης για την πόλη μας. 

Σύμφωνα με επίσημα δημοσιεύματα σε ΜΜΕ της εποχής της περιόδου του 1974, γινόταν μεγάλος αγώνας από κάποιους συμπολίτες για την επανίδρυση του Αγροτικού Κτηνιατρείου που υπήρχε αλλά καταργήθηκε κάποια στιγμή. Απ' ότι διαπιστώνουμε, ευτυχώς λειτουργεί ακόμα.Σημαντικό για την πόλη που απογυμνώνεται στα θέματα των υπηρεσιών.

Λειτουργούσε κατάστημα του ΟΤΕ με αρκετές ελλείψεις βέβαια, αλλά πάλι με συνεχείς προσπάθειες είχε επανδρωθεί για ένα διάστημα. 

Τι να πω για τον ΟΣΕ; Πόσες αναμνήσεις, πόσα ταξίδια με το αγαπημένο τρένο;Σήμερα μιλάει στους περαστικούς για την τόση εγκατάλειψή του ο πρώην σταθμός. Πιστεύω πως έπρεπε να είχαν γίνει ενέργειες από τους αρμοδίους του τόπου ώστε να αξιοποιηθεί αυτός ο χώρος.Προτάσεις έχουν κατά καιρούς εκφράσει συμπολίτες,καθώς με κάποιους έχουμε συζητήσει και μαζί. Δεν γνωρίζω σε ποια υπηρεσία ανήκει ο χώρος αλλά είμαι σίγουρη ότι πρέπει να προβαίνουμε στις κατάλληλες ενέργειες, εξαντλώντας κάθε περιθώριο των προσπαθειών μας.

Ως παράδειγμα αναφέρω την χρονική περίοδο γύρω από την προαναφερόμενη χρονολογία που η Ανδραβίδα είχε τεράστια προβλήματα όπως και σήμερα. Όμως ο αγώνας κάποιων συμπολιτών ήταν τεράστιος. Για κάποιους λόγους, οι υπεύθυνοι της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας τότε, είχαν εγκαταλείψει πλήρως τον χώρο της Αγίας Σοφίας και κώφευαν στις εκκλήσεις αυτών που αγωνίζονταν. Με την υπομονή και την επιμονή όμως στο τέλος είχαν πραγματοποιηθεί οι αναγκαίες ενέργειες...

Συνεχίζοντας στο θέμα των υπηρεσιών θα περιγράψω την κατάσταση που έζησα στο υποκατάστημα των ΕΛΤΑ της Ανδραβίδας. Αρχικά θαυμάζω τις υπαλλήλους που εργάζονται εκεί, κυριολεκτικά κάτω από δύσκολες συνθήκες και χωρίς υπερβολή με κίνδυνο της ζωής τους. Δεν υπάρχει η δυνατότητα εξυπηρέτησης του κοινού το πρωί λόγω έλλειψης προσωπικού όπως πιστεύω ή λόγω υποβάθμισης γενικά της πόλης ή ως προοιωνό της κατάργησής του. Κατά τις ώρες λειτουργίας του ευνόητο είναι πως εξυπηρετεί δεκάδες  ρομά οι οποίοι δυστυχώς όπως έζησα την κατάσταση, δημιουργούν τεράστια προβλήματα. Είναι δεκάδες μέσα στο κτίριο, δεκάδες έξω στο δρόμο και ως γνωστόν για τις συνήθειές τους φωνασκούν, καυγαδίζουν με κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα κάθε παρευρισκόμενου πολίτη. Το τραγικότερο όλων είναι (πάντα όπως τα έζησα) ότι προσερχόμενοι να πληρωθούν από επιδόματα ή ότι άλλο, ελέγχουν κυριολεκτικά την κίνηση του ταμείου!! καθήμενοι μπροστά στην δοσοληψία του καθενός μας, μέχρι να βεβαιωθούν ότι στο ταμείο εισήλθαν τα χρήματα που πρέπει να λάβουν. Είναι δυνατόν να ανοίγει ο κάθε πολίτης την τσάντα ή το πορτοφόλι του και να "ελέγχεται" από κάποιον άλλο πολίτη;(αναφέρω τους ρομά γιατί μόνο αυτούς είδα να φέρονται έτσι). Χωρίς Αστυνομικό Τμήμα πως μπορεί να προστατευτούν οι υπάλληλοι καθώς και οι πολίτες από διάφορα ...παρατράγουδα που κινδυνεύουν;Το ΑΤ μπορούσε να παραμείνει, είναι σίγουρο.Καθώς επίσης επιβεβαιωμένα δεν έγιναν οι ενέργειες από τους αρμοδίους όπως όφειλαν να κάνουν.Χωρίς Α.Τ θα παραμείνει το υποκατάστημα της Τράπεζας Πειραιώς που υπολειτουργεί;

Στην Ανδραβίδα λειτουργούσε Ειρηνοδικείο το οποίο καταργήθηκε το 1968.Επίσης το 1974 είχε ληφθεί υπουργική απόφαση για την ίδρυση τεχνικής σχολής!!!!η οποία δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Για χρόνια λειτουργούσε το σύστημα των Προσκοπισμού.

Σήμερα διαπιστώνεται μια απαξίωση γενικότερη για την ιστορική ποδοσφαιρική ομάδα  ΔΑΦΝΗ που σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής...το ενδιαφέρον των πολιτών ήταν μεγάλο με συνεχή εκδηλώσεις, δωρεές  για την ενίσχυση της Ομάδας και άλλο παρόμοιο έργο.

Την ίδια απαξίωση ιδιαιτέρως από τους άρχοντες του τόπου διέκρινα για την Φιλαρμονική καθώς και το Λαογραφικό Μουσείο. Για το Λαογραφικό δεν θα αναφερθώ καθόλου ,αφού κατά καιρούς προβαίνω σε ειδικά αφιερώματα. Για την Φιλαρμονική όμως εκπλήσσομαι...ιδρύθηκε περίπου πριν σαράντα χρόνια με μεγάλες θυσίες της τότε Δημοτικής Αρχής.Θυμάμαι τον πρώτο μαέστρο τον κ. Παναγιώτη Σαρρή που έμενε στη γειτονιά μου και ως πρώην αρχιμουσικός σε κρουαζερόπλοια έδειχνε σε μας τα παιδιά, φωτογραφίες  που χαράκτηκαν στο βιβλίο των αναμνήσεων. Για την ποδοσφαιρική ομάδα, την Φιλαρμονική μας, το Λαογραφικό Μουσείο καθώς και άλλους φορείς που μου διαφεύγουν αυτήν την στιγμή νομίζω ότι πρέπει εμείς οι δημότες και οι εξ Ανδραβίδας όλου του κόσμο, να συνδράμουμε με κάθε θεμιτό και εποικοδομητικό τρόπο, δείχνοντας έτσι το επίπεδο του πολιτισμού και του σεβασμού στον τόπο μας. Η κοινωνία για να προοδεύσει έχει ανάγκη την διατήρηση της παράδοσης, της τέχνης , του πολιτισμού. 

Περί εορταστικών - παραδοσιακών δρώμενων την τιμητική τους είχαν τα δυο πανηγύρια της πόλης, της Αγίας Σοφίας και του Αγίου Κωνσταντίνου. Επίσης το 1951 ο αείμνηστος ράπτης και ζωγράφος κ. Ντίνος Νταντής είχε οργανώσει με ατομική του πρωτοβουλία ένα άριστα επιτυχημένο αποκριάτικο καρναβάλι. Την 1η Κυριακή της αποκριάς του 1981 πραγματοποιήθηκε αποκριάτικο καρναβάλι με την πρωτοβουλία του τότε Μορφωτικού Συλλόγου και υπεύθυνο τον κ. Νταντή. Αυτό το καρναβάλι το θυμάμαι, ήταν επίσης πολύ επιτυχημένο, με παραδοσιακά στοιχεία και ατελείωτο κέφι που πήγαζε από την ομορφιά και το έξυπνο χιούμορ. Έκτοτε οι καρναβαλικές εκδηλώσεις απουσίαζαν απ'το χωριό, έως τη δημιουργία από μια ομάδα συμπολιτών της "Ποδαράτης" και του παραδοσιακού γάμου του συμμετέχοντα σε όλα Λαογραφικού μας Συλλόγου.

Η Ανδραβίδα διέθετε βιβλιοθήκη από το 1961 ως ΕΣΤΙΑ (ίσως και προγενέστερα) όπου αργότερα εντάχτηκε στην Δημοτική Βιβλιοθήκη.Σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πηγές, η Δημοτική Βιβλιοθήκη το 1973 είχε δωρίσει βιβλία στο Γυμνάσιο.

Το 1976 κατόπιν ενεργειών του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων "Ο Άγιος Ιάκωβος" του Γυμνασίου και με την συμπαράσταση του πρ. Υπουργού και βουλευτού Καθηγητού κ. Αθ. Κανελλόπουλου το Κέντρον Παιδείας του Δημοσιογραφικού΄Οργανισμού Λαμπράκη ίδρυσε βιβλιοθήκη στην Ανδραβίδα όπως έκανε και σε άλλα μέρη. Τα εγκαίνια είχαν πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο του εν λόγω έτους.Μάλιστα όπως αναγράφεται ο συμπολίτης κ. Γεώργιος Παναγιωτόπουλος παρεχώρησε για τη στέγαση δωρεάν χώρον στο κεντρικό του οίκημα. Ακολούθησε χορός για την συγκέντρωση εσόδων για την αγορά τεχνικού εξοπλισμού.

Σήμερα στην πόλη μας υπάρχει η Δημοτική Βιβλιοθήκη, η οποία για ένα διάστημα ως υλικό βρισκόταν σε κάποιο χώρο του Δημοτικού Σχολείου και στην παρούσα κατόπιν πληροφοριών βρίσκεται στο Γυμνάσιο.Ο ρόλος της βιβλιοθήκης είναι τεράστιος και υπάρχει ειδικό καθεστώς λειτουργίας της, το οποίο έχει διαφοροποιηθεί με την ισχύ των Καλλικρατικών δεδομένων. Κάτω υπό ποιο καθεστώς λειτουργεί η Δημοτική Βιβλιοθήκη Ανδραβίδας (υπεύθυνοι, Δ.Σ, τηρούμενα βιβλία, έργο που πραγματοποιεί και πολλά άλλα που αναφέρουν οι ειδικοί) δεν γνωρίζουμε. 

Η ετήσια Ιππική Έκθεση της Ανδραβίδας είναι πασίγνωστη και πραγματοποιείται επί 83 χρόνια.

Περί το 1974 το Διεθνές Αεροδρόμιο της πόλης είχε χαρακτηριστεί ως "τουριστική αερογέφυρα) Ευρώπης - Ανδραβίδας.Οι πτήσει εβδομαδιαίως ήταν πάρα πολλές με τις μεγαλύτερες εταιρείες OΛΥΜΠΙΑΚΗ, AIR FRANCE και άλλες με προορισμό την Ιταλία, την Γερμανία , την Ευρώπη γενικότερα. 

Δυστυχώς η γενέτειρά μου έχει χάσει πάρα πολλά σκαλοπάτια από τη θέση που της αξίζει. Ευθύνες έχουν όλοι.Οι εκάστοτε άρχοντες αλλά και ο λαός. Δεν μπορεί τότε και τώρα να παραμένει μια αδικημένη πόλη. Δεν μπορεί να προσπερνάμε αγόγγυστα...τις συμπεριφορές αυτών που κρατάνε την τύχη του τόπου.

Δεν μπορεί με τον ωχαδερφισμό να βοηθάμε στην καλλιέργεια των εγωπαθητικών και αλαζονικών πράξεων, κάτι απαγορευτικό όταν αποφασίζεις να ασχοληθείς με τα κοινά. Οι παρελθοντικοί εκπρόσωποι έκαναν σίγουρα λάθη και παραλείψεις. Οι σημερινοί εκπρόσωποι όμως σύμφωνα  με τα γραπτά ντοκουμέντα γνώριζαν τα προβλήματα που ταλαιπωρούν επί χρόνια τον τόπο και έτσι εκούσια ανέλαβαν ένα βαρύ φορτίο.

Προσωπικά δεν κρίνω μόνο από το αποτέλεσμα, κρίνω και από τις ενέργειες που έγιναν ή δεν έγιναν..και εκεί δεν μπορεί κανείς να διαφοροποιήσει τα γεγονότα.

Εύχομαι σ' ἐνα μέλλον για τον τόπο, για το κοινό καλό που θα σταθεί ως φωτεινός φάρος....

Εύχομαι στους συμπολίτες μου να καλλιεργήσουν τον εθελοντικό θεσμό, κάτι στο οποίο νοσούμε ως κοινωνία...δυστυχώς.Δεν είναι τιμητικό για την προσωπικότητά μας να απαιτούμε αξιώματα για να βοηθήσουμε σε κάποια ομάδα, για το καλό του τόπου.

Οι προσπάθειές μου (πολλές δεν γνωστοποιούνται για δικούς μου λόγους) οφείλονται σε ανιδιοτελείς σκοπούς.Ο χρόνος μου δεν μου επιτρέπει να ασχοληθώ με τα κοινά, όπως πιστεύουν διάφοροι... Υπάρχουν συμπολίτες διαθέσιμοι γι' αυτό. Η αγάπη μου για τον τόπο μου με οδηγεί  να σταθώ αρωγός όπου χρειαστεί και έως τώρα έμπρακτα έχω αποδείξει ότι δεν μένω στα λόγια. 

Ζητώ συγγνώμη αν έχω κάνει κάποιο λάθος.

Με εκτίμηση και σεβασμό σε όλους που ασχολούνται με την Ανδραβίδα (την μεγαλύτερη πληθυσμιακά πόλη του Δήμου και την πιο απαξιωμένη) και την ελπίδα κάποτε η ομόνοια να κυριαρχήσει. Μπορούμε να μην μιλάμε στο συμπολίτη  μας ..όταν όμως αποφασίζουμε για τον τόπο γινόμαστε ένα !!

Ο Όμιλος Φιλίππων Ανδραβίδας "ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ" και η πύρινη λαίλαπα.

" Παρά την τεράστια καταστροφή που υπέστη το ιππικό μας κέντρο από τη σημερινή πύρινη λαίλαπα, εμείς συνεχίζουμε πιό δυνατά,πιό έντονα,πιό δυναμικά...." είναι ένα από τα μηνύματα του ΟΜΙΛΟΥ ΦΙΛΙΠΠΩΝ ΑΝΔΡΑΒΙΔΑΣ "ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ". 

Χτες η πορεία της καταστροφικής πυρκαγιάς στη γενέτειρά μου, έπληξε το ιππικό κέντρου του Ομίλου μας. Οι ζημιές είναι μεγάλες αλλά εξίσου μεγάλη είναι η δύναμη και η αγάπη των ΣΠΑΡΤΑΚΙΣΤΩΝ για τους στόχους με βάση τους οποίους προχωράμε.

 Ο Όμιλος είχε ετοιμαστεί να φιλοξενήσει τα άλογα των φίλων από άλλα μέρη της Ελλάδας, που θα συμμετέχουν στην 83η Ιππική Έκθεση. Η καταστροφή απ' ότι φαίνεται δεν στέκεται εμπόδιο σ' αυτή τη διαδικασία καθόσον ο παλμός πάθους είναι ανίκητος κι έτσι η φιλοξενία θα πραγματοποιηθεί.

Ο πρόεδρος του Ομίλου κ. Κωνσταντίνος Κοτσαύτης αποτελεί τον θεματοφύλακα της ιππικής παράδοσης της Ανδραβίδας, η οποία ως γνωστόν ριζώνει αιώνες πριν...Η αγάπη του για το άλογο και την ιστορία της πόλης αποδεικνύεται συνεχώς επί χρόνια!!Στη φωτογραφία φαίνεται πως με αυτοθυσία έτρεξε,  ώστε  να σώσει τις εγκαταστάσεις του ιππικού κέντρου του Ομίλου.

 Προσωπικά δεν έχω γνώση για την αιτία της φωτιάς αλλά αυτό που μου έκανε κάκιστη εντύπωση τα δυο τελευταία καλοκαίρια είναι το παρακάτω γεγονός:

Τον Αύγουστο του 2016 καθώς επίσης και του τρέχοντος έτους, κάποιος έκαιγε χόρτα και ξύλα κατά τις μεσημεριανές ώρες πολύ κοντά στην Αγ. Παρασκευή (κοιμητήριο) σε μέρα που είχε καύσωνα, με αποτέλεσμα η γειτονιά να γεμίσει στάχτες και φυσικά με κίνδυνο πυρκαγιάς.Φέτος είδα πως ήρθε όχημα της πυροσβεστικής υπηρεσίας αλλά δεν γνωρίζω τη συνέχεια.Δυστυχώς αν δεν υπάρχει δόλος και η αμέλειά μας...μπορεί να αποδειχτεί εγκληματική.

 Οι εικόνες γεμίζουν θλίψη κάθε άνθρωπο και ιδιαιτέρως κάθε φίλιππο.

 Πάντα πίστευα ότι από τις στάχτες μπορεί να ξαναγεννηθεί κάτι νέο και καλύτερο.Το ίδιο πιστεύω και τώρα για τον "ΣΠΑΡΤΑΚΟ".

Εύχομαι με τη φλόγα αγάπης για το άλογο και την παράδοση της Ανδραβίδας που χαρακτηρίζει τους Σπαρτακιστές, να δημιουργηθεί ένα ρεύμα δύναμης και προόδου μεγαλύτερο απ' αυτό του ανέμου που βοήθησε την εξέλιξη της πυρκαγιάς.

 

83H ΙΠΠΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΑΝΔΡΑΒΙΔΑΣ

 H 83η Ιππική Έκθεση Ανδραβίδας πλησιάζει.

Η Ανδραβίδα περιμένει να υποδεχτεί όλους τους φίλους του αλόγου και του ιστορικού θεσμού που αποτελεί η παραπάνω εκδήλωση.

Επίσης λόγω του εορτασμού της Αγίας Σοφίας μπορείτε να παρακολουθήσετε τις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν σύμφωνα με το πρόγραμμα του Δήμου Ανδραβίδας - Κυλλήνης.
Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλους!
Και του χρόνου με υγεία και αναβάθμιση των εκδηλώσεων!!

Το Λαογραφικό Μουσείο Ανδραβίδας εκφράζει την παράδοση του τόπου μας.

 

Η σκέψη για τη σύνταξη του παρόντος αφιερώματος δημιουργήθηκε κατόπιν ενός πρόσφατου γεγονότος που ειλικρινά μου δημιούργησε έκπληξη λύπης και το οποίο θα σας αναφέρω στη συνέχεια.

Το Λαογραφικό Μουσείο Ανδραβίδας που ανήκει στον Λαογραφικό Σύλλογο "Ο ΜΩΡΙΑΣ" αποτελείται από μια λεπτομερέστατη και πάμπλουτη συλλογή αντικειμένων από τα οποία πηγάζουν οι ρίζες μας, τα οποία μας γεννούν απέραντες αναμνήσεις για αυτούς που έφυγαν, ενδιαφέρον για το παρόν, πάντρεμα της παράδοσης με το μέλλον, λεβεντιά για τους προγόνους μας.

Το Μουσείο φροντίζει η Πρόεδρος του Συλλόγου κ. Παναγιώτα Οικονομοπούλου, οι οποία στηρίζεται από την οικογένειά της, τα πρόσωπα του Διοικητικού Συμβουλίου και φίλους - φίλες που εκτιμούν την ιστορία και την παράδοσή μας. Χωρίς κανένα στοιχείο υπερβολής θα επαναλάβω για ακόμη μια φορά ότι η κ. Παναγιώτα και ο σύζυγός της θυσιάζονται χρόνια τώρα προκειμένου η Ανδραβίδα να διαθέτει αυτόν τον τόσο σημαντικό θεματοφύλακα της παράδοσης που φυσικά αποτελεί το μοναδικό μουσείο στην πόλη. Έχοντας πλούσια εμπειρία από λαογραφικούς φορείς σχεδόν όλης της Ελλάδας μπορώ και εκφράζω με βεβαιότητα την άποψή μου.

Το Μουσείο στεγάζεται σε κτίριο που ανήκει στον Δήμο Ανδραβίδας -Κυλλήνης κατόπιν έγγραφης απόφασης του Δ.Σ, με προοπτική να εκκενωθεί σε περίπτωση που απαιτηθεί για κάποιον σοβαρό λόγο...όπως θέλω να πιστεύω. Στην παρούσα περίοδο η Ανδραβίδα δεν έχει πρόβλημα κτιριακών εγκαταστάσεων αφού το κτίριο του Δημαρχείου στην πλατεία της πόλης είναι σχεδόν κενό και δύναται να στεγάσει κάποια υπηρεσία εάν χρειαστεί.

 Όπως λένε οι ερευνητές της λαογραφίας, αποτελεί την μέγιστη τιμή για κάθε τόπο η ύπαρξη λαογραφικού μουσείου καθόσον εκεί μπορούμε να διατηρούμε τα στοιχεία που μας χαρακτηρίζουν ως λαό. Εκτός της Ελλάδας και στο εξωτερικό η κάθε μας επίσκεψη στο παραδοσιακό στοιχείο οδηγεί.

Η λαογραφία είναι η επιστήμη που ασχολείται με κάθε έκφανση του λαϊκού πολιτισμού (από το είδος της τροφής και των ποτών, τις γιορτές, τα έπιπλα , τα ενδύματα μέχρι τις γιορτές και ότι άλλο περιλαμβάνει η ζωή των ανθρώπων). Η Ακαδημία Αθηνών διαθέτει το Κέντρο Λαογραφικής Έρευνας. Οι ερευνητές ταξίδεψαν και ταξιδεύουν σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας προκειμένου να καταγράψουν τα λαογραφικά μας στοιχεία. 

Στην Ανδραβίδα δυστυχώς το πολύτιμο αυτό στολίδι, η παρακαταθήκη για τους νέους μας, από τους επίσημους φορείς του τόπου δεν είναι μόνο απαξιωμένο αλλά δέχεται και απίστευτα εμπόδια για την συνέχιση του έργου του. Το πρόσφατο περιστατικό που ακολουθεί επιβεβαιώνει το προηγούμενο συμπέρασμά μου. Η κ. Οικονομοπούλου πρόσφατα, δέχτηκε προφορική ειδοποίηση στο δρόμο, από εκπρόσωπο της Δημοτικής Αρχής για την άμεση εκκένωση του κτιρίου. Ίσως και να χρειάζεται ο Δήμος να προχωρήσει σε μια τέτοια ενέργεια. Το θέμα βρίσκεται στον τρόπο με τον οποίο ανακοινώνεται. Θεωρώ ότι είναι σοβαρό ατόπημα, μια απόφαση που ανήκει στο Δ.Σ να ανακοινώνεται κατ' αυτόν τον τρόπο. Σύμφωνα με διάλογο σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης δημοτικός σύμβουλος αναφέρει ότι δεν έχει ληφθεί κάποια τέτοια απόφαση, πληροφορία η οποία βαραίνει περισσότερο την αντιπολιτισμική κατ' εμέ συμπεριφορά..

Ο εν λόγω Σύλλογος λειτουργεί από την προσφορά της κ.Παναγιώτας και των ατόμων που είναι δίπλα της όπως προανέφερα, χωρίς την οικονομική στήριξη των τοπικών αρχών.Αντιθέτως με εμπόδια από την πλευρά τους. Είναι ο μόνο χώρος που τις γιορτές των Χριστουγέννων δίνει το απαιτούμενο χρώμα και ύφος στην πόλη. Το καλοκαίρι παρουσίασε μια σειρά σοβαρών και ποιοτικών θεμάτων ως εκδηλώσεις. Οι άνθρωποι που το επισκέφτηκαν δεν έβρισκαν τρόπο να εκφράσουν τη συγκίνηση και τον θαυμασμό τους. Είναι ένας Φορέας που δεν λειτουργεί ως κερδοσκοπική επιχείρηση αλλά μυρίζει Πεδινή Ηλεία και Ελλάδα. Σε λίγες μέρες στο πανηγύρι της Αγίας Σοφίας το Μουσείου θα είναι ανοιχτό πρωϊ και απόγευμα, κερνώντας παραδοσιακά γλυκά, προκειμένου να θυμηθούν οι μεγαλύτεροι και να γνωρίσουν οι μικρότεροι πως εορτάζαμε αυτή τη γιορτή!!

Στον εσωτερικό του χώρο βρίσκει κανείς από το παραδοσιακό κουρείο, έως τα προικιά της νύφης, όπως θα δείτε στις επόμενες φωτογραφίες. Ο επισκέπτης ταξιδεύει στα χρόνια της γιαγιάς, οι μεγαλύτεροι θυμούνται το πατρικό τους. Το φωτογραφικό υλικό μας φέρνει μπροστά μας πολυαγαπημένα πρόσωπα.

Ο λαογραφικός μας πλούτος
αξίζει της περιφρόνησης;;

Η συγκέντρωση και η συντήρηση όλου αυτού του θησαυρού απαιτεί ώρες θυσίας......

Τα συγχαρητήρια για αυτό το έργο είναι κοινότυπη λέξη!
Γι' αυτό υπόσχομαι στην κ. Οικονομοπούλου την αμέριστη βοήθειά μου!

Πιστεύω ότι όποιος απαξιώνει την παράδοσή μας, ουσιαστικά απαξιώνει τις ρίζες του.Και όποιος απαξιώνει τις ρίζες του...έχει αβέβαιο μέλλον κατά τη ρήση πολιτικών και φιλοσόφων.

Η κ. Οικονομοπούλου εκτός όλων των άλλων, διαθέτει ένα πολυποίκιλο βεστιάριο παραδοσιακής φορεσιάς!Φορεσιές που με ατελείωτο μεράκι ράβει η ίδια και τις διαθέτει έως σήμερα αφιλοκερδώς για όποιον τις χρειάζεται!Αυτό κι αν θεωρείται προσφορά στον τόπο!

Μόνο σεβασμός και άπειρα συναισθήματα εκπέμπεται σ' αυτόν το χώρο.
Ο εξωτερικός χώρος που παραπέμπει στην περιποιημένη αυλή, στην παραδοσιακή γειτονιά πάντα με την γλυκιά περιποίηση της κ. Οικονομοπούλου.

Εύχομαι να πρυτανεύσει η λογική και η σύνεση από τους αρμοδίους, οι οποίοι έχουν υποχρέωση να τιμούν τους τίτλους που φέρουν και να γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο οφείλουν να χειρίζονται τα θέματα. Εύχομαι ο λαός της Ανδραβίδας να εκτιμήσει αυτό το θαυμάσιο έργο του Μουσείου, που αποτελεί το μόνο κόσμημα....σε μια περίοδο που η πρώην πρωτεύουσα του Πριγκηπάτου της Αχαϊας καθημερινά αποδυναμώνεται. Για ακόμη μια φορά θα τονίσω ότι δεν έχω αντιπάθεια με κανένα συμπολίτη μου, οι πράξεις είναι αυτές που προκαλούν την αυστηρή κριτική.

Το θέατρο της περιοχής των ιαματικών λουτρών της Κυλλήνης δεν είναι ρωμαϊκό.

Το παρόν κείμενο έχει ως σκοπό την ορθή πληροφόρηση, σχετικά με την κατηγορία (ρωμαϊκό ή σύγχρονο) που ανήκει το θέατρο της περιοχής των Ιαματικών Λουτρών της Κυλλήνης κατόπιν επίσημων στοιχείων της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηλείας, καθώς επίσης κάθε αποφυγής διάδοσης εσφαλμένων πληροφοριών γενικά, επί του αναφερόμενου κτίσματος.

Η αρχή της διερεύνησης....
Πριν από αρκετά χρόνια  φίλοι και γνωστοί στην περιοχή της γενέτειράς μου, ανέφεραν την ύπαρξη του ρωμαϊκού θεάτρου στου Λίτζι. Η αλήθεια είναι ότι απασχολημένη με διάφορα άλλα θέματα δεν είχα το χρόνο να δώσω την απαιτούμενη προσοχή σ' αυτό το ζήτημα. Η ευαισθησία μου για τις αρχαιότητες της Ελλάδας είναι μεγάλη και αποδεικνύεται έμπρακτα με την υπαγωγή μου ως μέλος σε σπουδαίο σχετικό  φορέα καθώς επίσης με άλλες δραστηριότητες επ' αυτών. Έτσι είχα βάλει ως σκοπό μου να επισκεφτώ το συγκεκριμένο θέατρο. Πριν δυο χρόνια διάφορα μέσα μαζικής ενημέρωσης του Νομού Ηλείας, έκαναν αναφορά στον καθαρισμό του πέτρινου ρωμαϊκού θεάτρου (επηρεασμένη από τα δημοσιεύματα το ανέφερα κι εγώ ως ρωμαϊκό σε κάποιο αφιέρωμα) στα πλαίσια του προγράμματος "Let' s do it Greece" από εθελοντική ομάδα που όπως διαπιστώνεται από το φωτογραφικό υλικό που δημοσιεύτηκε, κατά πλειοψηφία απαρτίζονταν από άτομα της Δημοτικής Αρχής του αρμόδιου Δήμου. Διαβάζοντας τα σχετικά άρθρα και με τις λίγες γνώσεις που διαθέτω γεννήθηκε η πρώτη μου απορία!
Πως ήταν δυνατόν να υπάρχει καθαρισμός σε αρχαιολογικό μνημείο χωρίς την παρουσία αρχαιολόγου ή ειδικού επί του θέματος;
Συνεχίζοντας τη διερεύνηση σε ειδικές πηγές σχετικά με τα υπάρχοντα ρωμαϊκά θέατρα στην Ελλάδα, διαπίστωσα ότι δεν υπήρχε πουθενά καμιά αναφορά για θέατρο σ' αυτή την περιοχή.

 Οι απορίες αυξάνονται...

Το καλοκαίρι του 2016 επισκέφτηκα τη συγκεκριμένη τοποθεσία για πρώτη φορά με φίλους από την περιοχή και έμαθα ότι δίνονταν παραστάσεις σ' αυτό το θέατρο με την πιο πρόσφατη περίπου 30 χρόνια πριν. Διαπίστωσα ότι δεν υπήρχε κάποια επιγραφή της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας με την ένδειξη "Ρωμαϊκό Θέατρο". Αντίθετα σε περιφραγμένο χώρο με αρχαιολογικά ευρήματα που βρίσκονται λίγα μέτρα πριν, σχετική επιγραφή πληροφορεί τους επισκέπτες ότι πρόκειται για τα "Ρωμαϊκά Λουτρά". Αυτή ήταν η δεύτερη απορία μου γιατί γνωρίζω το ανεκτίμητο έργο της αρχαιολογικής υπηρεσίας και τον προσωπικό αγώνα που κάνουν οι υπεύθυνοι. Η απουσία της ανάλογης επιγραφής ήταν αισθητή και κατά την πρόσφατη επίσκεψή μου.Την ίδια απορία είχε εκφράσει και το ζευγάρι των γαλλοκαναδών ιστορικών που ήταν μαζί μου τότε. Την ίδια απορία εξέφρασαν και γερμανοί τουρίστες που βρίσκονταν εκεί τον περασμένο Αύγουστο.

Εκτός της κοινής μας απορίας και της προσωπικής μου έκπληξης "από τη μια τα δημοσιεύματα του 2015 για το "Πέτρινο Ρωμαϊκό Θέατρο" και από την άλλη καμιά σχετική ενημέρωση από την αρμόδια υπηρεσία",υπήρχε η επίσης κοινή διαπίστωση της επικίνδυνης κατάστασης όπου βρίσκεται το κτίσμα στο οποίο οδηγεί ένα μονοπάτι πρόσφατα καθαρισμένο από μηχανήματα όπως διαπιστώσαμε. Είναι δυνατόν να οδηγεί μονοπάτι σ' ένα επικίνδυνο κτίριο δίχως την ύπαρξη σχετικού φράχτη ή έστω μιας σχετικής προειδοποίησης;Είναι δυνατόν να μην υπάρχει σχετική επιγραφή με την ονομασία του υπάρχοντος κτίσματος από τον φορέα όπου είναι αρμόδιος;

 Για την ιστορία...

 Στην έρευνά μου ένας γνωστός από το Βαρθολομιό με ενημέρωσε ότι κάποιος Έλληνας της Μικράς Ασίας που είχε έρθει με το διωγμό του 1922 στη Γλύφα, είχε ανακατασκευάσει το όμορφο θεατράκι στα Λουτρά στη θέση προϋπάρχοντος ρωμαϊκού.Την πληροφορία αυτή διάβασα στο Ιστορικό Χρονικό (1922-2000), έρευνας -συγγραφής του κ.Νίκου Αντ. Δεμερτζή, Καθηγητή -Συμβούλου Επαγγελματικού Προσανατολισμού. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι  η οικογένεια Κωνσταντινίδη αναχωρεί από τον Πόντο το 1923 και φτάνει στη Γλύφα η μητέρα με τα πέντε παιδιά της, αφού ο πατέρας πέθανε κατά τη μετάβαση. Ο Παύλος Κωνσταντινίδης, ένα εκ των τέκνων γύρω στο 1960 προχώρησε στην παραπάνω ανακατασκευή.

Η ουσία βρίσκεται στην παρούσα κατάσταση.

Προς διευκρίνιση του θέματος απέστειλα σχετικό αίτημα προς την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ηλείας, όπου και έλαβα άμεση απάντηση. Αναγράφω το σχετικό απόσπασμα καθόσον δεν θεωρώ ορθό να δημοσιεύσω το συγκεκριμένο έγγραφο.Είμαι όμως διαθετειμένη σε προσωπικό επίπεδο να το παρουσιάσω όπου χρειαστεί.

ΘΕΜΑ: " Ρωμαϊκό θέατρο περιοχής Λίτζι".

ΣΧΕΤ :  H από 22.08.2017 επιστολή σας.

" Σε συνέχεια της ανωτέρω επιστολής σας, που αφορά στο θέμα, σας γνωρίζουμε ότι από έρευνα που διενεργήθηκε στο αρχείο της Υπηρεσίας μας δεν προέκυψε κανένα στοιχείο σχετικά με την ύπαρξη στη θέση του υφιστάμενου σήμερα σύγχρονου θεάτρου στην περιοχή Λίτζι ενός προγενέστερου ρωμαϊκού θεάτρου, ενώ κανένα κτηριακό κατάλοιπο που να επιτρέπει την όποια σχετική ταύτιση δεν είναι ορατό σήμερα στο χώρο".

Στην επόμενη παράγραφο αναγράφεται η σχετική με την οποία η ευρύτερη περιοχή γύρω από τα ερείπια του μεγάλου ρωμαϊκού λουτρικού συγκροτήματος αποτελεί κηρυγμένο αρχαιολογικό χώρο (ΦΕΚ 892/Β/26.05.1999). Το γεγονός αυτό επιτρέπει τον έλεγχο της εν λόγω Υπηρεσίας στην οποιαδήποτε επέμβαση στην περιοχή ώστε να εξασφαλισθεί η διατήρηση τυχόν νέων στοιχείων του μέλλοντος.

Τέλος η Υπηρεσία διευκρινίζει πως "η κακή κατάσταση διατήρησης του υπάρχοντος σήμερα σύγχρονου θεάτρου δεν αποτελεί αρμοδιότητα της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηλείας".

Ειλικρινά εκφράζω τη λύπη μου όχι για την αγνωσία...αλλά για το γεγονός της έλλειψης ενεργειών προς τις αρμόδιες υπηρεσίες αυτών που παρουσιάζονται ως ειδικοί, ώστε να αποκτήσουν τις απαραίτητες γνώσεις για θέματα με τα οποία ασχολούνται.Άλλο ρωμαϊκό θέατρο και άλλο σύγχρονο.

Κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν χαρακτηρίζεται η εγκατάλειψη του θεάτρου που θα μπορούσε να αποτελεί τόπο πολιτιστικών εκδηλώσεων κατά τη θερινή περίοδο για το Δήμο μας.Επίσης ανεξάρτητα εάν ίσως καταστράφηκαν ρωμαϊκά ευρήματα, ένας Έλληνας που έζησε την προσφυγιά δημιούργησε μια νέα πολιτιστική κληρονομιά, γεγονός που πρέπει να μας εμπνέει το μεγαλύτερο σεβασμό αυτού του χώρου.

Τέλος ότι και να φταίει για την υφιστάμενη κατάσταση του θεάτρου, για λόγους αποφυγής ατυχημάτων αναγκαιούν κάποια μέτρα ασφαλείας καθώς και η πληροφοριακή πινακίδα, ως την ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στους εκατοντάδες έλληνες και ξένους τουρίστες που επισκέπτονται την περιοχή.

ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΥΡΓΟΥ "ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ" ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ.

Με καλοκαιρινές φωτογραφίες από την περιοχή της Ηλείας παρουσιάζεται αυτό το μικρό αφιέρωμα που αποτελεί το ελάχιστο δείγμα των ευχαριστιών μου προς το προσωπικό του Γενικού Νοσοκομείου Πύργου.

Ο τομέας της υγείας είναι ο σοβαρότερος για όλους τους ανθρώπους.Το επιστημονικό προσωπικό   φέρει το τεράστιο βάρος ..τότε που η υγεία κλονίζεται, πολλές φορές ξεπερνώντας τις δυνάμεις του. Μεγάλο βάρος επίσης φέρει όλο το προσωπικό (διοικητικό κ.αλ) αφού η καθυστέρηση μιας απάντησης κάποιας εξέτασης ή η αργοπορία στην έκδοση ενός εγγράφου είναι καταλυτική για σοβαρές περαιτέρω διαδικασίες.

Την 1η Αυγούστου απαιτήθηκε να μεταφερθεί στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του παραπάνω νοσοκομείου κάποιο άτομο του στενού οικογενειακού μου περιβάλλοντος. Η αλήθεια είναι ότι είχα μεγάλες αμφιβολίες για την αντιμετώπιση...επηρεασμένη από διάφορα σχόλια του διαδικτύου αλλά και γνωρίζοντας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα νοσοκομεία σήμερα, αφού αυτός ο τομέας χτυπήθηκε ανελέητα από την υποτιθέμενη κατ' εμέ οικονομική κρίση.

Οι εντυπώσεις μου .. ... όχι μόνο για το  δικό  μας θέμα αλλά γενικά η
εικόνα εκείνη την ημέρα είναι παραπάνω από άριστες. Κατά τις ώρες που χρειάστηκε να περιμένουμε παρακολούθησα την κίνηση γενικά του Τμήματος  Επειγόντων.Είδα γιατρούς να ξεπερνούν τις δυνάμεις τους κυριολεκτικά για να απαλύνουν τον πόνο και να σώσουν ζωές, για να συμπαρασταθούν στον άνθρωπο που έχασε ξαφνικά τη μητέρα του .Παρατήρησα ότι  όλο το προσωπικό που εφημέρευε θυσιαζόταν, κυριολεκτικά.

Εκτός  της άριστης εντύπωσης προς όλους  εκείνης της μέρας, θα ήταν σοβαρή παράλειψη εάν δεν εξέφραζα δημοσίως τα συγχαρητήριά μου και τις ευχές μου για κάθε επιτυχία σε όλους τους τομείς, στον ιατρό κ.Πέτρο Καψή που εκτελούσε τα επιστημονικά του χρέη στο χειρουργικό τμήμα (θέση Αγροτικού Ιατρού στα Περιβόλια Ανδρίτσαινας) , ο οποίος παρόλο το νεαρό της ηλικίας του έδειξε την άριστη επιστημονική του κατάρτιση και το εξαιρετικό του
ανθρώπινο ενδιαφέρον.Επίσης θερμά συγχαρητήρια αξίζουν και στον ιατρό κ.Βουγιουκλή (Ορθοπεδικό) για την ευγένειά του και τις γνώσεις στο γενικότερο πεδίο της ιατρικής.Τέλος άπειρες ευχές και συγχαρητήρια στον κ.Γιαννόπουλο του ουρολογικού τμήματος (με διευθυντική , ίσως και και άλλη υψηλή  θέση.Ζητώ συγγνώμη αλλά δε στάθηκε δυνατό να έχω με λεπτομέρεια αυτά τα στοιχεία),για το άριστο επιστημονικό και ανθρώπινο πνεύμα του κατά την επίσκεψή μας στις 3 Αυγούστου στα εξωτερικά ιατρεία.
Πιστεύω ότι είναι χρέος μας στην εποχή μας που μαστίζεται από καθημερινά ομαδικά χτυπήματα,που η ανισότητα και η αδικία έχουν σπάσει κάθε όριο, να αναφερόμαστε σε πρόσωπα και καταστάσεις όπως οι παραπάνω που αποτελούν αισιόδοξους οιωνούς για την κοινωνία μας.

Μια παράσταση Καραγκιόζη που γέμισε αναμνήσεις τους μεγάλους και γέλια μικρούς και μεγάλους!

Στον αύλειο χώρο του ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΥ  ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΝΔΡΑΒΙΔΑΣ "Ο ΜΩΡΙΑΣ"  την Κυριακή που πέρασε 9 Ιουλίου 2017, πραγματοποιήθηκε μια παράσταση Καραγκιόζη. Ήταν μια πανέμορφη εκδήλωση που στέφθηκε με επιτυχία, καθόσον η συμμετοχή του κόσμου ήταν απρόσμενα μεγάλη και οι εντυπώσεις όλων καταπληκτικές.

Η κ. Οικονομοπούλου ως πρόεδρος του Συλλόγου, με την αρωγή της  οικογένειά της επιμελήθηκε το χώρο που θύμιζε άνευ υπερβολής, θερινό σινεμά με στοιχεία παραδοσιακής αυλής. Γλάστρες με βασιλικά που μοσχομύριζαν, περιποιημένα φυτά, παιχνίδια για τα μικρά παιδιά, στρωμένα τραπέζια για τους μεγάλους με τραπεζομάντηλα σε ελληνικούς λευκούς και μπλε χρωματισμούς.

 

Ο Καραγκιόζης  αποτελεί τον ήρωα του ελληνικού θεάτρου σκιών. Για την καταγωγή του φέρονται διάφορες απόψεις που βασίζονται κυρίως στον προφορικό τρόπο μετάδοσης της παράδοσης. Ως πιο γνωστή υπόθεση αναφέρεται ο θρύλος του Καραγκιόζη και του Χατζηαβάτη που ζούσαν στην Προύσα. Ο Καραγκιόζης  αποτέλεσε την κεντρική μορφή και στο παραδοσιακό τουρκικό θέατρο. Karagöz στην τουρκική γλώσσα  σημαίνει μαυρομάτης.

Στην Ελλάδα το  γνωστό ταξιδευτή του Καραγκιόζη αποτελεί ο αείμνηστος Ευγένιος Σπαθάρης. Ο γνωστός σε όλους μας  καλλιτέχνης της λαϊκής έκφρασης, που τον χαρακτήριζε ένας ιδιαίτερος δυναμισμός , ο ζωγράφος που χρησιμοποιούσε μια πολύ πλούσια παλέτα, ο γνήσιος άνθρωπος που η ανθρωπιά και η απλότητα αποτελούσαν τα κύρια χαρακτηριστικά του.

 Λάτρευε την αρχιτεκτονική αλλά στους χαλεπούς καιρούς της γερμανικής κατοχής, δεν υπήρχε δυνατότητα για να ασχοληθεί μ' αυτόν τον τομέα. Έτσι αποφάσισε να ακολουθήσει με ιδιαίτερη αγάπη στο θέατρο σκιών. Έφτασε πραγματικά ψηλά τον Καραγκιόζη ο οποίος δεν παρέμεινε στον παραδοσιακό μπερντέ. Ονομάστηκε δάσκαλος του θεάτρου σκιών από τον κόσμο αλλά και τους ειδικούς επί της τέχνης.

 

Οι εκδηλώσεις του καλοκαιριού αποτελούν ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό της Ελλάδας. Μας θυμίζει το πλεονέκτημα του κλίματος στο οποίο ζούμε, όταν σε άλλες χώρες το κρύο και η βροχή δεν επιτρέπουν συχνά δραστηριότητες σε υπαίθριους χώρους. Τα γέλια  των παιδιών και των μεγάλων αντηχούσαν στη γειτονιά, φέρνοντας τις αναμνήσεις από τις περασμένες εποχές των υπαίθριων παραδοσιακών παιχνιδιών, των ανθρώπων  που καθήμενοι στις αυλές κουβέντιαζαν μέχρι αργά το βράδυ.

Ο κόσμος πριν και μετά την εκδήλωση επισκέφτηκε τον εσωτερικό χώρο του Μουσείου και μαγεύτηκε από την πλούσια συλλογή και την εικόνα των άψογα συντηρημένων αντικειμένων. 

 

Τα φυτά και τα χρώματα πάντα τονίζουν τη διάθεση των υπευθύνων ενός τόπου!!

Η κ. Οικονομοπούλου απηύθυνε έναν λιτό και ουσιώδη χαιρετισμό στο κοινό.Επίσης εξέφρασε τα ευχαριστήρια σε συμπολίτες που βοήθησαν με ιδιαίτερο τρόπο, ώστε να ξεπεραστούν κάποια πρακτικά προβλήματα που προέκυψαν πριν την πραγματοποίηση της εκδήλωσης.

Εύχομαι πάντα με υγεία και καλή διάθεση στην Πρόεδρο του Λαογραφικού Συλλόγου, στο Διοικητικό Συμβούλιο καθώς και στην οικογένειά της που στέκει πάντα δίπλα της, να μας δώσουν την ευκαιρία ώστε να απολαύσουμε κι άλλες όμορφες εκδηλώσεις.