Περί δοκιμασιών.

Δοκιμασία, ονομάζεται κάθε δύσκολη κατάσταση, από την οποία δοκιμάζεται η αντοχή μας. Η  δοκιμασία, ανήκει στο ταξίδι της ζωής. Σχεδόν όλοι, σε μικρή ή μεγάλη εμβέλεια, αντιμετωπίζουμε διάφορες δύσκολες καταστάσεις. Για τον καθένα, η έννοια έχει διαφορετική σημασία, γι' αυτό και ποικίλει η αξιολόγηση. Άλλος υποφέρει γιατί έχασε το αγαπημένο του καναρινάκι, ενώ για κάποιον άλλο, αυτό είναι κάτι το πολύ απλό.

Οι δυσκολίες, παρουσιάζονται σε κάθε τομέα του βίου. Οι ασθένειες, τα ατυχήματα, τα οικονομικά, οι σχέσεις, είναι κάποιες από αυτές.

Όμως υπάρχουν κι άλλες εκφάνσεις στην καθημερινότητα, όπως οι τεχνικές βλάβες στο μηχάνημα με το οποίο εργαζόμαστε, όπως η δυσκολία σύνδεσης στο διαδίκτυο για όσους εργάζονται μέσω αυτού. 

Γενικά, οι δοκιμασίες μπορεί να προέρχονται από τον Θεό, την τύχη, τη φύση  ή το σύμπαν (ανάλογα με τα πιστεύω του καθενός), από λανθασμένους δικούς μας χειρισμούς ή από τα αδύναμα κι αρνητικά συναισθήματα (κακία, ζήλια καλ) συνανθρώπων.

Προσωπικά, καθόσον έχω δοκιμαστεί στους περισσότερους τομείς της ζωής, πιστεύω ότι για να καλλιεργηθούμε συναισθηματικά, για να αναπτυχθεί η εσωτερική μας δύναμη,χρειάζονται οι δοκιμασίες.

Αν κάνουμε τον απολογισμό του ταξιδιού μας, κατά καιρούς θα δούμε ότι αυτά που καταφέραμε είναι πολύ περισσότερα απ΄αυτά που δεν καταφέραμε.

Θα δούμε τον εαυτό μας με πολύ καλύτερη οπτική, θα τον θαυμάσουμε κι έτσι θα ενισχύσουμε την αυτοπεποίθησή μας.

Σύμφωνα με την ταπεινή μου άποψη, η ισχυρότερη δοκιμασία είναι αυτή που η μάνα (οι γονείς) χάνει το παιδί της. Όπως και του παιδιού που ορφανεύει μικρό και δεν γνωρίζει γονείς. Κακώς ή καλώς, το κενό του συναισθηματικού του κόσμου, κανείς δεν μπορεί να το αναπληρώσει.

Αυτές τις μέρες, κάποιος "αόρατος" εχθρός έχει επιτεθεί στους διαδικτυακούς μου λογαριασμούς (προφίλ στο fb και στο  instagram). Πολλοί απ' τους φίλους και αναγνώστες, το θεωρούν μεγάλο πρόβλημα και με συγκινούν διότι δεν παύουν να προσπαθούν να βρίσκουν τρόπο επικοινωνίας , μαζί μου.

Η αλήθεια είναι ότι φαντάζει περίεργο το γεγονός.Έχω προφίλ στο διαδίκτυο από την ώρα που έγινε γνωστό το fb, όλα αυτά τα χρόνια δίχως ποτέ να δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα. Ξαφνικά....από τις 18 Σεπ του 2023, κατά την επιστροφή από τη γενέτειρα - Ανδραβίδα,άρχισαν οι προσπάθειες παραβίασης του λογαριασμού, καθώς και οι αναφορές. Εννοείται ότι το σύστημα, επειδή λειτουργεί αυτοματοποιημένα δεν μπορεί να διαχωρίσει αν κάτι είναι κακό ή όχι.

Έτσι εξαφανίστηκαν οι αναρτήσεις μου, έκλεισαν τα προφίλ μου, έκλεισε και η λογοτεχνική μου σελίδα. 

Δεν θα πω ότι χάρηκα με όλη αυτή την κατάσταση, αλλά δεν θα πω ότι λυπήθηκα διότι έχω γνωρίσει από τη νεαρή μου ηλικία τον θάνατο , την ασθένεια κι άλλες Συμπληγάδες.

Στενοχωριέμαι για τους ανθρώπους που ξαφνικά έχασαν την πρωϊνή μου ανάρτηση, όμως πάντα βρίσκεται τρόπος και θα προσπαθήσω να είμαι κοντά τους. Κυρίως, άνθρωποι που δεν εκδηλώνονται με likes.

Είναι αδύνατον, να σταματήσω την καθημερινότητά μου, όταν υπάρχουν άνθρωποι που παλεύουν με το θεριό δύσκολων ασθενειών.

Είναι αδύνατον, να κατηγορώ αναπτύσσοντας τυχόν ..ενδείξεις. Είναι αδύνατον, να περάσω στο στάδιο της κατάρας, ως επίκλησης για τιμωρία, όποιου ή όποιων ασχολήθηκαν μ' αυτού του είδους την ποταπή ενέργεια.

Αντιθέτως, που εύχομαι ολόψυχα, να έχουν βρει την αληθινή χαρά και την ψυχική τους ηρεμία, δημιουργώντας το πρόβλημα..

Πιστεύω ότι όλα για κάποιον λόγο γίνονται ή δεν γίνονται, σ' αυτή τη ζωή.

Πιστεύω ότι αυτά που θα σπείρουμε, θα θερίσουμε.

Δοξολογώ τον Θεό διότι η αληθινή μου πίστη , μου χαρίζει το υπέροχο αίσθημα της αισιοδοξίας, της υπομονής, της καρτερίας. 

Είμαι βέβαιη ότι όλα θα γίνουν, όπως πρέπει, όταν θα πρέπει, με τη βοήθεια των επίσημων αρχών.

Μακάρι να αξιώνει τον καθένα ο Κύριος, σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις να βλέπει την ψυχή του άλλου, να φροντίζει γι' αυτή, να λειτουργεί με αληθινή αγάπη.

Τέλος, με βεβαιότητα πλέον αναφέρω, ότι  η εσωτερική μου ηρεμία που δεν κλονίζεται ούτε μ' αυτή τη δοκιμασία, αλλά συνεχίζω να εύχομαι ολόψυχα για τους "εχθρούς", να αισιοδοξώ και να μην σταματώ τις δραστηριότητές μου, να δημιουργώ, είναι αποτέλεσμα της εσωτερικής καλλιέργειας χρόνων...πάντα με ρίζες την ακλόνητη πίστη.