Λούζομαι στα χρυσαφένια πέταλα της ανατολής, στα ασημένια συννεφάκια της και δοξολογώ το σύμπαν!
Αγναντεύω τον ορίζοντα που βάφεται με ανταύγειες δειλινού και περιμένω
σχεδιάζοντας κυκλάμινα, ανεμώνες, γιούλια την επόμενη μέρα!!
Κοιτάζω τον έναστρο ουρανό και γνωρίζω τη μαγεία της ύπαρξης, το μυστήριο της ζωής!!
Κάθε νύχτα ζω με την οπτασία σου που την ημέρα γίνεται φως και λάμπει στης ψυχής τις χαραμάδες!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου