Το προσωπικό προεκλογικό "ταξίδι".

Κάθε ταξίδι έχει αρχή και τέλος, αφετηρία και προορισμό!

Έτσι στον τομέα των τοπικών, δημοτικών, περιφερειακών συμβούλων καθώς και στον τομέα των Ευρωβουλευτών το προεκλογικό ταξίδι τελείωσε με κάποιους εκ των υποψηφίων να ετοιμάζονται για τους νέους τους ρόλους, κάποιους να συνεχίζουν τη ζωή τους απ’ το δικό τους μετερίζι χωρίς αυτοδιοικητικούς ή πολιτικούς θώκους.

Η προσωπική μου διαδρομή που προέκυψε με σκοπό την προσφορά στη γενέτειρά μου, από το κατώτερο σημείο της κλίμακας της αυτοδιοίκησης, αυτό της υποψήφιας τοπικής συμβούλου ολοκληρώθηκε, όπως ήταν αναμενόμενο από εμένα…..

 Με απόλυτη συναίσθηση εκφράζω δημόσια πως δεν με εξέπληξε το αποτέλεσμα καθόσον όπως διαπίστωσα όλο αυτό το διάστημα η τοπική κοινωνία επιλέγει τους ανθρώπους που θα την υπηρετήσουν με κριτήρια πολύ μακρινά από τη δική μου γραμμή.

Έδωσα έναν αγώνα απολύτως ηθικό δίχως να πιέσω, ούτε να θυμίσω σε κανέναν ηθική και υλική προσφορά....ήταν μια σημαντική δοκιμασία...που απέδειξε πως η αχαριστία ανθίζει στις μέρες μας.

Ήταν μια δοκιμασία που οι υποκριτές και οι φαρισαίοι "νόμισαν" πως κρύφτηκαν πίσω από τη μάσκα του δήθεν χαμόγελου...της δήθεν φιλίας, της δήθεν εκτίμησης.

Όπως αποδείχτηκε προτεραιότητα έχουν “οι υποχρεώσεις του τύπου σου έφερα τα χόρτα απ’ την λαϊκή” και όχι οι ικανότητες των ατόμων, 

έχουν “οι υποσχέσεις” και όχι η ήδη υπάρχουσα προσφορά και προσωπικότητα των υποψηφίων, 

έχει η υπόδειξη από τον υποψήφιο δήμαρχο που ακολουθούν (αναφέρομαι για Τοπικό Συμβούλιο) καθώς και από τους επιτελείς του 

και όχι η προσωπική κρίση που όπως διαφαίνεται για ένα μέρος του ελληνικού λαού τείνει προς αδράνεια.

Έχει η αποδοχή κάθε κακεντρέχειας και όχι η απόδειξη της ανιδιοτελούς προσφοράς του ατόμου.

Προέρχομαι από μια οικογένεια που είχε ιδεολογικά κριτήρια και ποτέ δεν ψήφιζε με “έτοιμο” ψηφοδέλτιο.

Έμαθα από πολύ μικρή ότι η ψήφος είναι ιερή και όχι προϊόν αγοραπωλησίας.

Δεν έμαθα να μου πληρώνουν την μετακίνηση για να ασκήσω το εκλογικό μου δικαίωμα.

Δεν επιτρέπω σε κανέναν να καθοδηγεί τις ιδέες μου.

Δεν μπορώ να περιγράψω τι ένιωσα όταν κάπου με ρώτησαν “θα πληρώσετε εσείς τον καφέ σας;Μα μπορεί να τον πληρώσει το γραφείο του....... υποψηφίου”.

Η απόλυτη ντροπή, η απόλυτη υποβάθμιση της προσωπικότητας, για τα δύο ευρώ που κοστίζει ο καφές στην πλατεία της πόλης..

Επίσης απερίγραπτα συναισθήματα όταν είδα κυρίες να χτυπάνε την πόρτα σε υποψήφια ¨θύματα”...κρατώντας μακαρόνια και πορτοκάλια..

Όσο για την προσφορά από ομάδα κυριών με δωράκια του 1 ευρώ;τι να σκεφτείς, τι να νιώσεις εκτός της θλίψης για το επίπεδο του κόσμου;

Πως να περιγράψεις περιστατικά ιερωμένων που υποδείκνυαν στο πλήθος της εκκλησίας τι να ψηφίσουν;Πως; ενδιαφερόμενους για υποψηφίους να χτυπούν τα μεσάνυχτα τις πόρτες σε ανθρώπους με προβλήματα...

Και άλλα απερίγραπτα!

Όμως και οι καταστάσεις που προανέφερα ...με έμαθαν πολλά....κυρίως να ξεχωρίζω τους ανθρώπους σε αληθινούς και σε υποκριτές!

Σε κάθε ταξίδι η πορεία είναι μαγεία, αποτελεί πηγή νέων διαδρομών, νέων ευκαιριών αρκεί να θέλεις να τις δεις, αρκεί να μπορείς να τις αξιολογείς.

Στο μικρό σε χρονικό διάστημα ταξίδι μου που περισσότερο έγινε γνωστό μέσω των κειμένων μου στο διαδίκτυο, επικοινώνησαν μαζί μου νέα αξιόλογα πρόσωπα, φορέων που αγγίζουν την κουλτούρα μου.

Είχα την ευκαιρία να γνωριστώ καλύτερα με συμπολίτες μου, να απολαύσω τις γραφικές προεκλογικές συζητήσεις στην πλατεία της Ανδραβίδας.

Είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω τι σημαίνει να σε κοιτάζει ο άλλος με καθαρό βλέμμα και τι σημαίνει να χλομιάζει χωρίς να μπορεί να σε κοιτάξει στα μάτια,...... τι σημαίνει να χαμογελάς σε όλους και να απορούν.…

Tι σημαίνει να περιδιαβαίνεις με το κεφάλι ψηλά σε όλα τα μαγαζιά της πλατείας και τι σημαίνει να κρύβεσαι.

 Με σεβασμό προς τους πολίτες που δεν αποδέχτηκαν την αγαθή μου πρόθεση για συνεργασία στα κοινά,

με τη ζωή να προχωράει και τους νέους στόχους έτοιμους,

μέσα από την ψυχή μου εκφράζω τις θερμές μου ευχαριστίες σε όλους τους συμπολίτες που είχαν την ευγενική καλοσύνη να με τιμήσουν με την ψήφο τους,

σ’ αυτούς που επιδίωξαν μόνοι τους να με αναζητήσουν και να μου δώσουν τις ειλικρινείς ευχές τους.....να ξέρουν πως δεν ξεχνώ!

Σε όσους και όσες “δήθεν” φίλους και φίλες που προσπάθησαν να με πείσουν για το ψέμα τους...εύχομαι να νιώσουν την ομορφιά της αλήθειας, την ομορφιά της ζωής,μακριά από μικρόψυχες συμπεριφορές.

Σε όλους  της “ΠΝΟΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ” ευχαριστίες γιατί αποτελούν τους συνοδοιπόρους μου.

Στους επιτυχόντες και από τις δυο ομάδες για το Τοπικό Συμβούλιο καλή δύναμη, καλή επιτυχία στο έργο τους.

Στα νεαρά άτομα που κατά πλειοψηφία το αποτελούν, εύχομαι ειλικρινά να είναι η αρχή για μια πορεία που θα λάμψει την περιοχή.

Να έχουν υγεία και να γεμίζουν χαρά τις οικογένειές τους!

Να μαθαίνω την πρόοδό τους και στη συνέχεια την πρόοδο του τόπου.

Στην τοπική κοινωνία καλή συνεργασία με τις νέες “αρχές”.

Σε όλους να εκτονωθεί η σεισμική δραστηριότητα χωρίς άλλες ζημιές.

Κωνσταντίνος Καβάφης

ΙΘΑΚΗ

(απόσπασμα)

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,

να εύχεσαι να ‘ναι μακρύς ο δρόμος,

γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,

τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,

αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή

συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.

--------------------

Πάντα στον νου σου να ‘χεις την Ιθάκη.

Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.

------------------

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.

Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,

ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.

Με αγάπη και σεβασμό προς όλους

Σοφία Δ. Αγραπίδη

Απόστρατος Αξιωματικός  Σ.Ξ

Ψυχραιμία, κουράγιο, δύναμη..μέχρι να εξορκιστεί το κακό.

Με αγωνία και πόνο κυριολεκτικά όλες αυτές τις μέρες παρακολουθώ την έντονη σεισμική δραστηριότητα με το πρωτοφανές χαρακτηριστικό των εκκωφαντικών ήχων, των ήχων ως εκρήξεις, το τράνταγμα ως πτώση βράχων κ.λπ. στην περιοχή της γενέτειράς μου.

Είναι κάτι που μέχρι τώρα δεν έχει παρατηρηθεί αν και σεισμογενής η περιοχή με δυνατούς σεισμούς κατά διαστήματα.

Όλο το 24ωρο παρατηρώ μέσω της σελίδας του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου πως ο εγκέλαδος...πήγε και στάθηκε για τα καλά, όπως λέμε εκεί..με καθημερινή ταραχή στην τοπική κοινωνία ένεκα της αβέβαιης επόμενης μέρας.

Μιλώ συνεχώς και ανελλιπώς με συγγενείς, γνωστούς και φίλους και έτσι έχω άμεση ενημέρωση για την κατάσταση που επικρατεί.

Ως φυσιολογική συνέπεια είναι τα πρακτικά προβλήματα δηλαδή οι ζημιές σε κτίρια,η πτώση της οικονομίας μέσω του τουρισμού,η διαλυμένη ψυχολογική κατάσταση των πολιτών.

Στην εύλογη αγωνία, στην εύλογη ανασφάλεια, στον εύλογο πανικό προστέθηκε η ολιγωρία, η απαξίωση του κρατικού μηχανισμού.Τα συναισθήματα και η αντίδραση του κόσμου είναι απολύτως δικαιολογημένα.

Αυτό που δεν δικαιολογείται με τίποτα είναι η απαράδεκτη στάση των φορέων αφού:

άφησαν να περάσουν μέρες που η γη βρυχάται για να κάνουν αισθητή έστω την τυπική παρουσία τους..

άφησαν τους πολίτες χωρίς έγκαιρη ενημέρωση για το φαινόμενο...

δεν απαιτούν από το κράτος να κριθεί η Ανδραβίδα ως περιοχή εκτάκτου ανάγκης..

Ναι!!να απαιτήσουν όλοι μαζί και έτσι να σταθούν δίπλα στη δημοτική αρχή (και από εκεί υπάρχουν κενά..) που σίγουρα δεν μπορεί να τα πετύχει όλα. Η Περιφέρεια και οι βουλευτές (εκλεγμένοι και υποψήφιοι) δεν έχουν τον ρόλο μόνο του επίσημου προσκεκλημένου στις πίτες και στα πανηγύρια.Λυπάμαι!!! 

Αφήνουν στην ύπουλη "αγκαλιά" του εγκέλαδου και στο έλεος της φύσης μια κοινωνία;

Μια κοινωνία που θα πλησιάσουν με θράσος στις εθνικές εκλογές;Βέβαια την ευθύνη την έχουν και οι πολίτες που έμαθαν να τους χρησιμοποιούν για τις προσωπικές εξυπηρετήσεις..

Σε μια χρονική περίοδο που εξαγγέλλονται μέτρα με τεράστιες δαπάνες υπέρ διαφόρων ομάδων...επί σκοπού πάντα...απαξιούν μια ολόκληρη πόλη..Υπάρχει και κάτι που ονομάζεται Θεία Νέμεσις .

Ο πανικός της πρώτης μέρας που όσο πάει και δυναμώνει..θα είχε καταλαγιάσει, θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί διαφορετικά αν υπήρχε η πρέπουσα βοήθεια από ειδικούς επιστήμονες.

Δεν αρκεί ο σεισμογράφος αλλά η παρουσία σεισμολόγων και γεωλόγων προς παρακολούθηση του φαινομένου και καθημερινή ενημέρωση.

Η παρουσία κλιμακίου ειδικών επιστημόνων της ψυχικής υγείας σχετικά με τη διαχείριση της τραγικής κατάστασης.

Πολλές φορές δεν αντέχουμε τον θόρυβο των διπλανών μας ή απ' τον δρόμο, την αϋπνία λόγω κούρασης..πως να αντέξουν και πως να διαχειριστούν οι πολίτες στο συνεχές  δράμα των σκληρών και δυνατών θορύβων, την αϋπνία, το αβέβαιο της επόμενης ώρας..δεν συζητάμε για μέρα..Τι να πουν στα μικρά παιδιά, τι να πουν στα παιδιά που πρέπει να δώσουν εξετάσεις;Η κρίση πανικού πλέον όσο πάει και εξαπλώνεται στους συμπολίτες μου..δυστυχώς ...και έχουν δίκιο..γιατί η πολιτεία τους παράτησε.

 Οι προσπάθειες για τα θέματα που αναφέρονται, που κάνουμε αρκετοί από τους πολίτες δεν έχουν καρποφορία καθόσον .... το γνωρίζω από προσωπική επαφή με ειδικούς και υπηρεσίες.

Θα συνεχίσουμε όλοι, όσοι έχουμε "φωνή", το οφείλουμε στον εαυτό μας και στους συμπολίτες μας, στα παιδιά και στους μεγάλους, στον όμορφο αλλά απαξιωμένο τόπο.Θα συνεχίσουμε όχι για αυτοπροβολή αλλά λόγω ηθικού χρέους, γιατί το θέλουμε, γιατί δεν παραδιδόμαστε..

Όμως με Αληθινή Αγάπη και απόλυτο σεβασμό προς όλους τους πολίτες που καλούνται να χειριστούν τα συναισθήματα της δεινής αυτής θέσης,συνιστώ την προσπάθεια (τονίζω την λέξη προσπάθεια ακριβώς επειδή δεν είναι εύκολο) για ψυχραιμία, κουράγιο, δύναμη, ευχή και εσωτερική δέηση. Είναι οι μόνοι τρόποι για να αντέξετε και να προχωρήσετε.

Για να δώσετε θάρρος και αναπνοή ζωής στα παιδιά σας, ελπίδα στους γονείς και ηλικιωμένους γενικά.

Δεν το συνιστώ για να κάνω "εντύπωση" , ούτε γιατί δεν κατανοώ τις τραγικές στιγμές που έγιναν μέρες..Αντίθετα επειδή κατανοώ και με μια μεγάλη εμπειρία σε δύσκολες καταστάσεις σας διαβεβαιώ πως με τις σπασμωδικές κινήσεις, με φιλονικίες,με ουρλιαχτά, με χειροδικίες όλα αυτά που γεννά ο θυμός όχι μόνο δεν βρίσκουμε λύσεις αλλά αντίθετα χάνουμε όποιο στοιχείο δύναμης μας έχει απομείνει. Προσπάθεια τεράστια (χωρίς βοήθεια) είναι ότι πιο δύσκολο, είναι σταυρός ομαδικός...είναι και τι δεν είναι..Αλλά σκεφτείτε πως δεν γίνεται διαφορετικά όταν η φύση βροντά και η πολιτεία εγκαταλείπει. 

Σκεφτείτε πως όλα τα χρόνια της δημιουργίας...αυτοί οι αναβρασμοί γίνονται στα έγκατα της γης, εμείς νομίζουμε πως πατάμε σε στέρεο έδαφος, εμείς νομίζουμε πως τίποτα δεν θα μας κλονίσει.

Ας είναι η τελευταία δοκιμασία που σύντομα θα εκτονωθεί χωρίς άλλα προβλήματα. Ας είναι μια ευκαιρία να ενωθούμε και να γίνουμε καλύτεροι όλοι μας!Ας μάθουμε πως είμαστε όλοι το ίδιο..
Με αγάπη, ευχή για σύντομη γαλήνη όπως σας αξίζει.

Δημόσια απάντηση σε πισώπλατες συζητήσεις.

Δημόσια απάντηση σε πισώπλατες συζητήσεις...

......ανάρτηση στο fb που δημοσιεύεται κι εδώ για λόγους αρχειοθέτησης...

Επειδή έμαθα πάντα να εκφράζω ευθέως τις απόψεις μου και να εκφράζομαι μέσω του δρόμου της αλήθειας και της πραγματικότητας!
**Το ενδιαφέρον μου για τον Κάμπο δεν εκδηλώνεται αυτόν τον καιρό (για όσους υπονοούν το θέμα της υποψηφιότητας στο Τ.Σ) αλλά ανέκαθεν...με γραπτά ντοκουμέντα.
**Ότι τον περισσότερο καιρό ζω στην Αθήνα δεν το αποκρύπτω....όπως δεν αποκρύπτω την έμπρακτη βοήθεια στον τόπο μου για την οποία η πρωτεύουσα δεν εμποδίζει , αλλά βοηθάει.
**Πως μέχρι τώρα δεν δημοσιοποίησα καμιά ενέργειά μου προς ανώτερα κλιμάκια, άλλες υπηρεσίες .....για σοβαρά ζητήματα του τόπου, δείχνει την αξιοπρέπειά μου και την τάση....να μην χρησιμοποιώ γενικότερα...αυτές τις προσπάθειες.. έτσι ήθελε έως τώρα το σκεπτικό μου.
**Η ανησυχία μου για την έντονη σεισμική δραστηριότητα είναι εύλογη, δεδομένη και απολύτως αιτιολογημένη...όχι "δημιουργία" για αυτές τις μέρες..
Εκεί ζουν οι δυο μου αδερφοί, εκ των οποίων ο ένας άτομο που λόγω προβλημάτων της υγείας του ανήκει στην ευπαθή ομάδα.
Εκεί ζουν δεκάδες συγγενείς, φίλοι και γνωστοί.Εκεί ζουν οι συμπολίτες μου.
Εκεί βρίσκεται η μοναδική περιουσία μου.
**Ο ανήθικος αγώνας ατόμων εναντίον μου "πως δεν ζω εκεί, άρα τι μπορώ να προσφέρω" που μόνο να κατακρίνουν, να εκφράζονται περιφρονητικά και υβριστικά για τον τόπο που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και ζουν ξέρουν, αντί να ασχοληθούν με τα προβλήματα...δεν είναι κάτι που με θίγει, δεν μου δημιουργεί έκπληξη.Αντίθετα μάλιστα ήταν αναμενόμενο (έχουν ονοματεπώνυμο!!!).
**Επιτυχία θα θεωρήσω να εκλεγούν ικανά άτομα για τον τόπο...προσωπικά δεν χτυπάω πόρτες (είναι δικαίωμα του καθενός η ψήφος) ούτε ζυγίζω τους ανθρώπους σύμφωνα με τις υποσχέσεις. Ως εκ τούτου μπορώ να αντιληφθώ...τα της επόμενης μέρας!
Υ.Σ Αντί να ασχολείστε με ποταπά θέματα, με μικροψυχίες...μην ξεχνάτε πως η γη βράζει..
έστω και τώρα ας συνειδητοποιήσουμε ποιος είναι ο ρόλος της ύπαρξής μας!

Ανδραβίδα 2019. Σκέψεις...χρονικό επί της σεισμικής δραστηριότητας.

Το κείμενο έχει αναρτηθεί στο προφίλ μου στο fb.
Το δημοσιεύω σ' αυτήν τη σελίδα επειδή είναι ευκολότερη η αρχειοθέτηση των κειμένων.

Εδώ και καιρό (2 μήνες τουλάχιστον) είχε προβλεφθεί το ξύπνημα του εγκέλαδου..Επιβεβαιωμένο από τα ΜΜΕ αλλά και από προσωπική επικοινωνία με αρμόδια υπηρεσία..
.....Αρκετές ημέρες είναι που επιβεβαιώθηκαν οι προβλέψεις αφού η γη σείεται συνεχώς..
......Για τον Δήμο ως έναν από τους αρμόδιους φορείς και τον πιο κοντινό στον πολίτη, δυο πρόσωπα που ανήκουν στον Φορέα σε προγενέστερη ανάρτησή μου, ανέφεραν πως ότι έπρεπε να γίνει (διάφορες ενέργειες) έγινε όταν έπρεπε και όπως έπρεπε.Εκτός των άλλων αναφέρθηκε ότι ο Δήμος είναι δίπλα στον πολίτη..
Μάλιστα έγινε αναφορά για το γραφείο Πολιτικής Προστασίας με ειδικά εκπαιδευμένους υπάλληλους.
.......Ο κόσμος (δεκάδες καθημερινά τηλεφωνήματα, σχόλια και αναφορές στο διαδίκτυο) ζει με τον πανικό καθόσον όπως υποστηρίζει κανένας δεν τους ενημέρωσε, κανένας δεν τους ενημερώνει, ποτέ δεν έχει πραγματοποιηθεί σεμινάριο -άσκηση για την περίπτωση της σεισμικής λαίλαπας..
.....Άτομα που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες βρίσκονται σε χειρότερη μοίρα..
.....Όπως πληροφορήθηκα κάποια νεαρή κυρία με σοβαρότατο πρόβλημα μεταφέρθηκε σε συγκρότημα ενοικιαζομένων δωματίων με έξοδα του Δήμου, μετά βέβαια από παρέμβαση κάποιου πολίτη....μαζί με αυτό το περιστατικό εξυπηρετήθηκε άλλο ένα.
.....Τα κτίρια δεν έχουν ελεγχθεί και η καταπόνηση από τόσα τραντάγματα..δεν ξέρουμε τι μπορεί να φέρει..
.....Σήμερα οι μαθητές έπρεπε να ξεκινήσουν τη σχολική τους δραστηριότητα..βέβαια οι γονείς πολύ καλά έκαναν και δεν το επέτρεψαν..αφού τα σχολείου δεν έχουν ελεγχθεί από το ειδικό κλιμάκιο της αρμόδιας υπηρεσίας...κάτι που θα πραγματοποιηθεί σήμερα..κάτι για το οποίο το απαιτούμενο έγγραφο..άργησε πολύ να γίνει..
....Η μη ενημέρωση συνεχίζεται και οι κάτοικοι ζητούν βοήθεια για την ψυχολογική τους κατάσταση από παντού...
----------------------------------
Για προηγούμενες αναρτήσεις μου και το ενδιαφέρον μου για τη γενέτειρα...κρίθηκα από τους "ειδικούς" ...πως δεν έχω σωστές πληροφορίες...άρα δεν ευσταθεί και ότι αναγράφω.
***Να απαντήσει δημόσια κάποιος αν κάνω και πάλι λάθος..
Επίσης αν υπάρχει πολίτης ή πολίτες που ανακαλύπτουν κενά....ή αδιαφορία ή οτιδήποτε τάσσεται εναντίον της ανθρώπινης ζωής..δεν φταίει αυτός ή αυτοί!!
Το βάρος ανήκει σε όσους το επιτρέπουν.
Τέλος καμιά πολιτική δεν ασκώ (άλλη κατηγορία) καθόσον ανέκαθεν εκφράζομαι!!
Η οποιαδήποτε απάντηση είναι προς τους κατοίκους της περιοχής κ όχι προς το άτομό μου..

Λίγο πριν τις εκλογές.

Το τελευταίο κείμενο από αυτή τη σελίδα και προτελευταίο γενικά, σχετικά με την προεκλογική εποχή.
Με την αγωνία των ημερών επί του φλέγοντος ζητήματος της σεισμικής έξαρσης στην Ανδραβίδα (αγωνία και για τη γύρω περιοχή..αυτονόητο) η ζωή προχωράει και φυσιολογικά εκτός απροόπτου ..φτάνουμε στην εκλογική αναμέτρηση στην κλίμακα της Αυτοδιοίκησης , της Περιφέρειας, της Ευρωβουλής.

Ως υποψήφια στο πιο μικρό σκαλοπάτι αλλά πολύ σημαντικό αφού είναι το πρώτο βήμα από το οποίο οι υποψήφιοι που θα εκλεγούν θα βρίσκονται δίπλα στον πολίτη και στην τοπική κοινωνία, αυτό του Τοπικού Συμβουλίου δηλαδή, θα σας παρουσιάσω τις απόψεις μου σχετικά μ' αυτήν την προσπάθεια.

Το πως ήρθε η συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιο το έχω αναφέρει σε προγενέστερη ανάρτηση από αυτή τη σελίδα
με θέμα "Η υποψηφιότητά μου για το Τοπικό Συμβούλιο Ανδραβίδας".

Το βέβαιο είναι πως γνωρίζω το βάρος και την ευθύνη που θα φέρω σε περίπτωση εκλογής μου.

Επίσης πως δεν θα πάψω να αγωνίζομαι για τον τόπο μου και σε περίπτωση που δεν  θα εκλεγώ.

Δεν υπάρχει περίπτωση να ξεχωρίσω τους συμπολίτες μου σε ψηφοφόρους και μη, αλλά θα σεβαστώ τις απόψεις τους.

Για μένα όλοι οι άνθρωποι είναι το ίδιο και επί του συγκεκριμένου θέματος όλοι οι συμπολίτες.

Αν χρειαστεί κάποιος την βοήθειά μου δεν πρόκειται ποτέ να σκεφτώ αν με ψήφισε...παρά μόνο θα τρέξω να συνδράμω με όποιον τρόπο μπορώ.

Μου δημιουργούν πικρία  μόνο αυτοί που δεν γνωρίζουν τον σεβασμό και την ευγένεια, την αλήθεια,την ευθύτητα και τον ανθρωπισμό.Και πάλι όμως εύχομαι για το καλό τους αφού αυτό θεωρώ ως αρχή για κάθε μου βήμα, την Αληθινή Αγάπη προς όλους.

Ως άνθρωπος υποδέχομαι την κάθε ανατολή με ευγνωμοσύνη για το θαύμα της ζωής και χαιρετώ την κάθε δύση με την καρδιά καθαρή από κακίες και μικροψυχίες.

Πιστεύω ακράδαντα πως η επίγεια ζωή αποτελεί το πέρασμα για την αιωνιότητα ..έτσι δεν πρέπει να την φορτίζουμε αρνητικά με μικρότητες αλλά να την διανθίζουμε με πράξεις καλοσύνης.

Σχετικά με τον τόπο που γεννήθηκα και μεγάλωσα, η αγάπη μου και το ενδιαφέρον μου αποδεικνύεται έμπρακτα και όχι με λόγια που τα παίρνει το ρεύμα των ανέμων.

Η έμπρακτη συμμετοχή μου σε τρεις φορείς (συλλόγους), η προσωπική δουλειά όταν απαιτήθηκε (από την περιποίηση στις τουαλέτες του Δημοτικού Ιππικού Κέντρου μαζί με άλλα μέλη ενός Φορέα, την συγκέντρωση των απορριμμάτων και την τακτοποίηση των καθισμάτων μετά το πέρας μιας εκδήλωσης, την πραγματοποίηση μικρής αγοράς σε άλλο σύλλογο, την συγγραφή κειμένων για δρώμενα του τόπου), την προτίμηση συνεργείων και ατόμων με διάφορες ειδικότητες για το χτίσιμο της κατοικίας από την Ανδραβίδα και όχι από άλλες πόλεις ..χωρίς να κοιτάξουμε (ως οικογένεια) το  συμφέρον μας αλλά αποκλειστικά να συνδράμουμε στην τοπική κοινωνία, το έμπρακτο ενδιαφέρον μου για συμπολίτες κατά τη διάρκεια της υπηρεσιακής μου πορείας, ...και πολλά άλλα κατά τη σημερινή εποχή..δείχνουν πως δεν θεωρώ υποτιμητικό τίποτα όταν πρόκειται για να προσφέρω στον τόπο μας.

Έμαθα να εκφράζω την αλήθεια και να εκφράζομαι μέσω αυτής...
Να διατυπώνω την αντικειμενική κριτική  μου η οποία δεν μπορεί να είναι πάντα θετική και σύμφωνη με πρόσωπα και καταστάσεις. Όταν κρίνεις αντικειμενικά επαινείς τις σωστές ενέργειες και δεν επαινείς έως στηλιτεύεις ότι μη σωστό και ενάντιο στο κοινό καλό.

Αυτό το χαρακτηριστικό μου για αρκετούς συμπολίτες μεταφράζεται ως ότι "κάνω πολιτική" κάτι εντελώς έξω από τις αρχές μου.
Επίσης μπορεί να έχω εκφράσει πικρία ή και διαφωνία για διάφορα περί εκλεγμένων..ποτέ όμως δεν κατηγορώ και δεν προσπαθώ να επηρεάσω τους φίλους εναντίον....κάτι που κάνουν πολλοί.

Ότι έχω να πω το λέω ευθέως, ενίοτε δημόσια και ποτέ πισώπλατα. Απεχθάνομαι την ύπουλη συμπεριφορά, τα κολακευτικά λόγια μπροστά και τις ύβρεις εκ των όπισθεν.

Δεν γνωρίζω τις λέξεις έπαρση, εγωπάθεια, φαίνεσθαι....ποτέ δεν μου άρεσε η επιφάνεια αλλά το βάθος της ψυχής και του πνεύματος.

Πιστεύω στους ανθρώπους που είναι αυθεντικοί και δεν κρύβονται πίσω από μάσκες ή ψεύτικα προφίλ.

Αυθεντικοί είναι άνθρωποι από κάθε ομάδα και όχι μόνο όσοι κατέχουν πανεπιστημιακούς τίτλους. Ο ειλικρινής χαρακτήρας, ο σωστός επαγγελματίας, ο τίμιος άνθρωπος  ανεξάρτητα της βαθμίδας εκπαίδευσής του μπορεί να είναι χρήσιμος στην κοινωνία.

Στην πολιτική εκτιμώ αυτούς που ακολουθούν μια πορεία χωρίς κατά καιρούς να την τροποποιούν ανάλογα με τους  σκοπούς τους.

Η εμπειρία μου στην οργάνωση και διοίκηση γενικά, στον ανθρωπιστικό τομέα μέσα από μια καθημερινότητα επί χρόνια αφιερωμένη σ' αυτόν, στα θέματα προβλημάτων γυναίκας και παιδιού, ανθρώπων με ψυχικά νοσήματα, στις πολιτιστικές δραστηριότητες λόγω της πρώην υπηρεσιακής μου πορείας αλλά και σημαντικών φορέων της Πρωτεύουσας όπου ανήκω,η διάθεσή μου να συζητώ και να συνεργάζομαι με όλους μα πάνω απ' όλα η όρεξη για αγώνα..με την ελπίδα για την ανάπτυξη ενός τόπου που βυθίζεται πιστεύω πως ίσως να αποτελούν αισιόδοξους και θετικούς οιωνούς για αυτή την προσπάθειά μου.

Πάνω απ' όλα πιστεύω πως  ο Θεός, το σύμπαν, η φύση ή όπως το ονομάζει ο καθένας μαζί με την υγιή και έντιμη προσπάθεια μας χαρίζει αυτό που είναι για καλό μας!

ΚΑΛΗ  ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΗΣ "ΠΝΟΗΣ  ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ"!

ΚΑΛΗ  ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΕΝΤΙΜΑ!

ΚΑΛΗ  ΕΠΙΤΥΧΙΑ για έναν τόπο που του αξίζουν οι καλύτερες μέρες!

Πάντα με αγάπη και σεβασμό!

Κι ας μην ξεχνάμε τις καθαρές και ξάστερες κουβέντες !!

Όπως και να έχει το αποτέλεσμα για το άτομό μου θα είμαι πάντα παρούσα με τον τρόπο μου στην τοπική κοινωνία!
Υ.Σ Όταν αναφέρομαι στον τόπο  και στην τοπική κοινωνία εννοώ και τη συνοικία του Αγίου Γεωργίου καθόσον ουσιαστικά είναι ένα με την Ανδραβίδα, έτσι έμαθα από παιδί αφού οι γονείς μου καθημερινά την είχαν στην κουβέντα τους.
Για γέλιο...Κάποτε, πολύ μικρή προσπαθούσα να δω σε ποια γειτονιά ήταν ο Άι Γιώργης  γιατί γνώριζα τον Άγιο Κωνσταντίνο (ενορία μας), την εκκλησία των Αγίων Ταξιαρχών, την Αγία Παρασκευή και τη Φράγκικη Αγία Σοφία...έτσι αν δεν με πήγαινε ο πατέρας μου να δω..δεν ησύχαζα!!

" TO KATΣΙΚΙΔΙΟ".ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΚΤΟΣ.

                                           Φωτ.  Η επίσημη επίσκεψη στον χώρο του Εκδοτικού Οίκου!

                                                     Εδώ με την μητέρα του και την υπεύθυνη των Εκδόσεων.                  

                  

Το εικονιζόμενο εξώφυλλο ανήκει σε μια νέα κυκλοφορία των εκδόσεων ΚΑΚΤΟΣ με συγγραφέα τον Χρήστο Μηλαίο, έναν 10χρονο μαθητή της Ε' τάξης του 40ου Δημοτικού Σχολείου της Αθήνας που βρίσκεται στην περιοχή του Γκύζη.

Πρόκειται για μια ιστορία που γεννήθηκε από τα αγνά συναισθήματα ενός μικρού παιδιού που θέλει τους μεγάλους χαρούμενους και όχι να χάνονται στον βούρκο της παραξενιάς.

Τους θέλει να σκορπούν αγάπη προς όλους τα ζώα, τη φύση, τους ανθρώπους. 

Για να εξωτερικεύσει όμως μ' αυτόν τον τρόπο ο Χρήστος τις σκέψεις και τα συναισθήματά του για αυτό, καταλυτικό ρόλο έπαιξε ένας σπουδαίος δάσκαλος που ζήτησε από τους μαθητές του να δημιουργήσουν κάτι με θέμα "Το Κατοικίδιο" σε ζωγραφιά, ποίημα ή ιστορία.

Χαρακτηρίζω ως σπουδαίο αυτόν τον δάσκαλο καθόσον το ενδιαφέρον του για τα παιδιά εκδηλώνεται με πράξεις μέσω της σοβαρής δουλειάς που κάνει, τις ώρες που δίνει απλόχερα γενικά για την παιδεία τους, τον τόσο υπεύθυνο ρόλο του.Έτσι τα παιδιά ανταποκρίνονται με χαρά στο κάθε κάλεσμά του γιατί έχουν κατανοήσει πως είναι θησαυρός για την πορεία τους.

Είναι ένα από τα φωτεινά παραδείγματα εκπαιδευτικών που ανεβάζουν την αξία της δημόσιας εκπαίδευσης.

Συγκίνηση, αγκαλιές, υπογραφή βιβλίου με αφιέρωση στην υπεύθυνη (ζητώ συγγνώμη που μου διαφεύγει το όνομα) των εκδόσεων, αυτή την εξαιρετική κυρία που πέρασε όμορφα μηνύματα στον συγγραφέα.

Ένιωσα πραγματικά περήφανη όταν στο βιβλιοπωλείο ο υπεύθυνος μου αποκάλυψε ότι μέχρι που μας είδε..πίστευε ότι το ανήλικος ήταν καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά κάποιου ενήλικα που έγραψε το βιβλίο!!
Ένιωσα ξεχωριστά συναισθήματα που ένας πολύ σοβαρός Εκδοτικός Οίκος αγκάλιασε το έργο ενός παιδιού και το φρόντισε με τόσο αγάπη!

Όταν η οικογένεια είναι το λιμάνι της αληθινής αγάπης, της διαπαιδαγώγησης όπως συχνά αναφέρω και όχι του μεγαλώματος, τα παιδιά ανθίζουν και το άρωμα των γνώσεων, των συναισθημάτων, των αγνών σκέψεών τους μεθάει την ατμόσφαιρα ,κάτι που έχουμε ανάγκη ως κοινωνία.

Ο Χρήστος σήμερα που επισκέφτηκε τον χώρο των Εκδόσεων ΚΑΚΤΟΣ επέλεξε να έχει ως παρέα εκτός της μαμάς του ως απαραίτητης συνοδού, την κολλητή του φίλη Μαρία -Μαγδαληνή ή Μαντώ (7 χρόνια διπλανή πόρτα, 7 χρόνια με παιχνίδια, δραστηριότητες, βόλτες, γιορτές, καθημερινές!!) και την αφεντιά μου!Μα αφού έχουμε μοιραστεί τόσα και τόσα αυτά τα χρόνια...ήταν δυνατόν να απουσιάζουμε από αυτήν την τόσο όμορφη στιγμή!!

Η χαρά μας είναι απερίγραπτη!
Tην ίδια χαρά πιστεύω να νιώθει η σχολική κοινωνία και όλοι οι γνωστοί της εξαιρετικής οικογένειας του Γιάννη και της Αλεξίας.

Εύχομαι ο Χρήστος να είναι η αρχή για το Δημοτικό Σχολείο της γειτονιάς μας και σύντομα να χαρούμε την γραπτή δημιουργία κι άλλων παιδιών.

Ε

Εδώ μια παλιότερη φωτογραφία μας (2 χρόνια σχεδόν πριν).

Το βιβλίο που είναι μικρό σε σελίδες αλλά πολύ μεγάλο σε ουσία, ποιότητα, νόημα αξίζει να διαβαστεί από μεγάλους και μικρούς!

Ήδη μια φίλη μου που το διάβασε μου εξέφρασε μια  άριστη κριτική.

  Ο Πάουλο Κοέλο ο γνωστός συγγραφέας έχει πει:

" Ένα παιδί μπορεί να διδάξει σε έναν ενήλικο τρία πράγματα:
να είναι ευτυχισμένος χωρίς ιδιαίτερο λόγο,
να είναι πάντα απασχολημένος με κάτι
και να ξέρει να απαιτεί με όλη του τη δύναμη αυτό που θέλει" .

Με την αγάπη μου προς τον Χρήστο και την ευχή για ένα όμορφο ταξίδι του γλυκύτατου  ΚΑΤΣΙΚΙΔΙΟΥ!!

Ο ρατσισμός ανάμεσά μας.

Φωτ. Η αμυγδαλιά του Βαν Γκογκ  ένα πολυαγαπημένο έργο που συμβολίζει την ελπίδα, την  αναγέννηση.

Το κείμενο δημιουργήθηκε κατόπιν παρατήρησης χρόνων της εν γένει κοινωνικής συμπεριφοράς.

Γυρίζω τις σελίδες της ζωής και συναντώ ανθρώπους (παιδιά και ενήλικες) με σημάδια ασθενειών, με εικόνα ψυχικής ταλαιπωρίας (ψυχασθενείς), χωρίς όλα τα άκρα, ευτραφείς, με ασυνήθιστα χαρακτηριστικά στο πρόσωπο, με δερματικά προβλήματα,gay και άλλα..κάτι που δεν το θεωρούσα ως αφύσικο, κάτι που δεν το θεωρούσα ως πηγή αρνητικής ενέργειας, κάτι που δεν το φοβόμουν, αντίθετα με ένα μεγάλος μέρος της κοινωνίας (κυρίως της κλειστής κοινωνίας) το οποίο δίωκε, χλεύαζε, γελοιοποιούσε τους "αδύναμους"..
Το δεύτερο σημείο που ήταν γκρίζο για την ανθρώπινη συμπεριφορά ήταν όλα όσα συνέβαιναν στη θέα ενός μελαψού ατόμου. ...
Στην πραγματικότητα βέβαια όσοι είχαν αυτή την συμπεριφορά προς τους συνανθρώπους τους  δήλωναν το δικό τους τεράστιο ψυχικό κενό, την αληθινή αδυναμία.
Το χείριστο ήταν (και είναι) πως σ' αυτόν τον τρόπο βάδιζαν και τα παιδιά που μεγάλωναν σε τέτοιο περιβάλλον. Άπειρα τα παραδείγματα κυρίως στις μικρές κοινωνίες.

Από αυτή την αντιμετώπιση προς τους ανθρώπους που διέφεραν από το πλήθος καθώς τους είχε επισκεφτεί κάποια ασθένεια ή γιατί γεννήθηκαν με κάποια ασυνήθιστα χαρακτηριστικά, οικογένειες που δεν είχαν την ανάλογη παιδεία ή την ψυχική δύναμη αναγκάζονταν να κρύβουν τους ασθενείς τους, να τους θεωρούν κατάρα..
"Θάφτηκαν" παιδιά με ιδιαίτερες ικανότητες που είχαν να σκορπίσουν αγάπης άνθη στην κοινωνία, δεν είδαν τον ήλιο άνθρωποι και έλιωναν σε κάποιο σκοτεινό δωμάτιο.

Ποτέ δεν έπαψε να με προβληματίζει αυτή η κατάσταση και προσπαθούσα να ανακαλύψω τι φταίει που οι άνθρωποι ήταν απάνθρωποι ..ήταν ρατσιστές..

                                                        Φωτ. Έργο του Βαν Γκογκ

 Με το πέρασμα των χρόνων, γνωρίζοντας ανθρώπους  από όλο τον κόσμο επιβεβαίωνα τις σκέψεις μου.Πως οι άνθρωποι δηλαδή είναι ίδιοι.Πως η ομορφιά της ψυχής είναι η ουσία και όχι τα εξωτερικά χαρακτηριστικά. Πως οι ψυχασθενείς είναι άνθρωποι που αρρώστησαν...όπως και οι καρκινοπαθείς όπως και τόσοι άλλοι, το ίδιο για όσους έτυχε να χάσουν κάποιο από τα άκρα τους ή να γεννηθούν χωρίς αυτά, να μην έχουν γνωρίσει το φυσικό φως ή να το χάσουν στην πορεία τους.

Πιο απλά, μπορεί να έχουν άλλο χρώμα στην επιδερμίδα, να μιλούν άλλες γλώσσες, να έχουν διαφορετικά έθιμα, να ανήκουν σε άλλα θρησκεύματα, να έχουν ένα πόδι ή κανένα, να πάσχουν από οτιδήποτε...είναι όμως άνθρωποι. Συνθέτουν την ποικιλία που πλάστηκε αυτός ο κόσμος.

Αδιανόητο για κάθε λογικό νου και κάθε ψυχή ποτισμένη με της Αληθινής Αγάπης το νέκταρ να πιστεύουμε ότι αν αγγίξουμε τους ανθρώπους με τα προαναφερόμενα χαρακτηριστικά θα μολυνθούμε.

 Παραδείγματα ρατσισμού κι απανθρωπιάς (κατ' εμέ είναι έννοιες με στενή συγγένεια).

***Είπε στην παιδική χαρά μια μητέρα στο μωρό που επειδή το απασχολούσε η χαρά του παιχνιδιού και όχι η ποσότητα του φαγητού "έλα να φας όλο το φαγητό σου γιατί βλέπεις τον τυφλό που περνάει;θα σου του φάει αυτός".

 ...η φτωχή στο μυαλό και στα συναισθήματα μητέρα δεν κατάλαβε ότι το μωρό κινδύνευε από την υπερβολική ποσότητα ίσως και την κακή ποιότητα της τροφής,από το ότι προσπαθούσε να αντικαταστήσει το παιχνίδι με το φαγητό  και πως ο τυφλός δεν είναι δράκουλας...

**Άλλη μητέρα είπε στα παιδάκια της που δεν μπόρεσαν (και καλά έκαναν) να αντισταθούν στο αγγελικό χαμόγελο ενός παιδιού στο αναπηρικό αμαξίδιο "μην πάτε κοντά,  μη..μη.είναι ανάπηρο,,δεν το βλέπετε; Αντί να προτρέψει τα παιδιά να αγκαλιάσουν, να χαμογελάσουν, να παίξουν με το παιδάκι που για κάποιον λόγο η ζωή του έδωσε αυτόν τον ρόλο.Αντί να προετοιμάσει τα παιδιά της  για το ταξίδι της ζωής που μπορεί όλα να τους συμβούν.

**Μικροί και μεγάλοι πολλές φορές βλέπουν τους συνανθρώπους τις αφρικανικής φυλής παιδιά και μεγάλους σαν εξωγήινους χωρίς να μπορούν να δώσουν σαφή απάντηση.Άλλοι γιατί μεγάλωσαν με την εικόνα του "αράπη" που αν δεν κοιμόντουσαν το καλοκαίρι τα μεσημέρια θα τους άρπαζε..κυρίως όμως όλοι γιατί μεθούν στη θέα της λευκής "πολιτισμένης" φυλής ..που πάτησε στα πτώματα των μελαψών (των μαύρων) για να πλουτίσει...

**Στην εποχή μας και τρομάζουν οι άνθρωποι, κυρίως το γυναικείο φύλο στο άγγιγμα του τεχνητού μέλους του συνανθρώπου συγχορευτή, στη θέα του τυφλού, όταν αντιληφθούν καρκινοπαθή περνάνε στο άλλο πεζοδρόμιο...χωρίς να έχουν διανοηθεί να ελέγξουν τον εαυτό τους ώστε να ανακαλύψουν την ψυχική και πνευματική τους ανικανότητα, την αναιδή πολλές φορές συμπεριφορά τους.

Ρατσισμός δεν ονομάζεται μόνον ότι θέλουν να μας επιβάλλουν..

Ρατσισμός δεν είναι η έκφραση της αγανάκτησης του καταπονημένου οικονομικά και ηθικά λαού (όταν βέβαια κι αυτό πραγματοποιείται με όρια).

Ρατσισμός είναι  όλα αυτά που αναφέρω όσο ασήμαντα κι αν φαίνονται σε πολλούς.

Η έλλειψη παιδείας είναι που δημιουργεί τον ρατσισμό..η έλλειψη Αγάπης..η εγωπάθεια..
Η μη αποδοχή για ότι δεν μας μοιάζει.
Η πνευματική ένδεια.
Η έκλυση των ηθών.
Η παγκοσμιοποίηση με τη δημιουργία των "κρίσεων" και των πολέμων.
Συμπλέγματα που αναπτύσσονται στον καθένα.
.....και τόσα άλλα....
 

Επιβάλλεται να διδάξουμε στα παιδιά μας σχετικά..έτσι μόνο θα εξαλειφθούν τα ρατσιστικά φαινόμενα στα σχολεία.

Ο κόσμος θα γίνει καλύτερος αν  κατανοήσουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι με σπουδαίες ικανότητες..

Ότι όλοι όπως συχνά αναφέρω δεν ήρθαμε για πάντα εδώ...

Αναφέρονται κάποια ονόματα αν και σίγουρα υπάρχουν πολλά ακόμη σπουδαίων προσωπικοτήτων σε πάρα πολλούς πολλούς τομείς που για τους άλλους ήταν διαφορετικοί.

Λούντβιχ βαν Μπετόβεν

Στήβεν Γουίλιαμ Χόκινγκ

Σούντχα Τσαντράν
Μάρλα Ράνιαν
Βίνσεντ Βαν Γκογκ
Φρίντα Κάλο
Κρίστι Μπράουν
Τζον Νας
Ζαν Ντομινίκ Μπομπί 
Έλεν Κέλερ 

Γιώργος Βιζυηνός

 Οι ελεύθεροι  κι  ωραίοι άνθρωποι δεν βλέπουν διαφορετικούς τους άλλους ανθρώπους..

Δεν είναι δέσμιοι όλων όσων γεννάει η εγωπάθεια...και η δήθεν επιβολή τους λόγω υγιούς εμφάνισης, οικονομικής άνεσης, υποτιθέμενης ομορφιάς! 

Έχουν κατανοήσει πως τα γήινα είναι μάταια..η αιωνιότητα βρίσκεται αλλού..