Λόγια καλημέρας!

Η κάθε νέα μέρα ή το αντάμωμα με την κάθε νέα ανατολή, σηματοδοτεί μια νέα αρχή για την οποία οφείλουμε την ευγνωμοσύνη στον Θεό ή στον ουρανό ή στο Σύμπαν ή όπως το ονομάζει ο καθένας. Η καλημέρα, αποτελεί τη βασική μου ανάρτηση, που ουσιαστικά είναι μια μορφή επικοινωνίας με τον φιλικό περίγυρο. 

Η καλημέρα δεν είναι μια απλή λέξη, δεν είναι γέννημα ή δεν πρέπει να είναι γέννημα, μια συνήθειας, αλλά μια δεσμίδα φωτός κι αγάπης, απ' τα μύχια της ψυχής.

Καλημέρα με όλα τα αγαθά του πρωινού ,όπως πηγάζουν απ" το αντάμωμά του.

Νέα μέρα ,ευγνωμοσύνη,με το βλέμμα ψηλά,
πίστη για το καλύτερο,ευγενείς στόχοι!

Καλημέρα με ευγνωμοσύνη για το νέο αντάμωμα!

Καλημέρα με αγαθά που φωτίζουν σκέψεις και πράξεις.

Καλημερίζοντας τη νέα μέρα, με ευγνωμοσύνη, πίστη για το καλύτερο, ευχές για δύναμη σε φίλους , σε όλους που δοκιμάζονται.

Καλημέρα με πίστη για το καλύτερο.

Καλημέρα με ηλιοφόρες σκέψεις κι αγάπη για το καλό.

Ευλογημένη περίοδο νηστείας, για όσους ακολουθούν τα εθιμοτυπικά της θρησκείας μας.

Καλημέρα,
μ"ανοιχτά τα μάτια της ψυχής.Η χαρά έρχεται συχνά μέσα από μικρά γεγονότα.Χαρά σημαίνει,φως στην ψυχή κ όχι "φαίνεσθαι"

Καλημέρα,με τη βροχή να θυμίζει την ανάγκη κάθαρσης σε κάθε τομέα.

Εγκάρδιες ευχές για μια καλή εβδομάδα, με δύναμη για όσα αντιμετωπίζει ο καθένας.

Καλημέρα.

Ευχές για μια όμορφη Κυριακή! Καλημέρα, σε ρυθμό Καρσιλαμά (ακολουθεί μικρασιάτικος ρυθμός).

Καλημέρα με ευγνωμοσύνη για το νέο ξεκίνημα, κοιτώντας μπροστά με χαμόγελο, προσδοκώντας και προσπαθώντας καλύτερο!

Νέα μέρα, νέο ξεκίνημα με ευγνωμοσύνη και πίστη για το καλύτερο.

Καλημέρα φωτεινή και χαμογελαστή.

Καλημέρα μέσα απ' όλα τα παράξενα της καθημερινότητας, ανά τον πλανήτη, όμως πάντα με πίστη για το καλύτερο.

Καλή κι ευλογημένη μέρα, με τα ζωογόνα συναισθήματα που χαρίζει η ανατολή.

Ευχές για μια ευλογημένη Κυριακή.

Καλημέρα με στίχους του Οδυσσέα Ελύτη.

Καλό μήνα με κάθε καλό, πίστη κι αγώνα για το καλύτερο!

Οι Άγιοι Ανάργυροι,ας είναι αρωγοί σε κάθε μας βήμα.

Καλημέρα με όσα αναφέρω μπροστά στη γέννηση της κάθε ανατολής. Ο κόσμος προχωρά ανάμεσα απ" το καλό και το κακό που μάχονται πάντα. Μακάριοι όσοι μάχονται υπέρ του καλού,υπέρ της ψυχής τις αέναες διαδρομές. Ευχές και προσευχές για όλα.

Καλημέρα με πίστη για το καλύτερο και πάντα με ευγενείς στόχους.

Καλημέρα και καλή εβδομάδα.

Χρόνια πολλά στην Ελλάδα μας, στους Έλληνες και Φιλέλληνες όλου του κόσμου.

Εγκάρδιες ευχές για μια όμορφη μέρα. Παραμονή μεγάλης εορτής!

Οι παλιές νοικοκυρές έλεγαν "τα καλά σπίτια του Αγίου Δημητρίου στρώνουν τα χαλιά και του Αγίου Κωνσταντίνου τα μαζεύουν".

Εγκάρδιες ευχές για μια όμορφη μέρα,καλημέρα!

Καλημέρα με ευγνωμοσύνη για το αντάμωμα με τη νέα ανατολή κι ένα μικρό απόσπασμα από το "ΆΞΙΟΝ ΕΣΤΙ", του Οδυσσέα Ελύτη.

Εγκάρδιες ευχές για μια χαρούμενη εβδομάδα.

Καλημέρα!

"Σκόρπιες σκέψεις", Σεπτέμβριος 2024

 Οι "Σκόρπιες σκέψεις", θα παρουσιάζονται συγκεντρωτικά κάθε τέλος του μήνα!

Δεν πιστεύω στους αλάνθαστους, αλλά σε όσους αποδέχονται τα λάθη τους, τα οποία διορθώνουν κι ανεβαίνουν ψηλότερα.

Αλήθεια, πόσο συνηθισμένο όλοι να επιδιώκουν να δείχνουν την εξυπνάδα τους (κυρίως οι δήθεν..), αλλά να αγνοούν την ευγένεια και την καλοσύνη.

Στο δε συγγραφικό πεδίο..πολλοί προσπαθούν να παρουσιάσουν πόσο καλοί συγγραφείς είναι, ξεχνώντας ότι ο κοινός για όλους συνοδοιπόρος, ο χρόνος, θα γράψει για όλους μας.

Τέλος, το να είσαι απλός είναι πολύ δύσκολο, κυρίως στην εποχή μας, που η ματαιοδοξία έχει ξεπεράσει κάθε όριο, που βλέπεις να ξεφυτρώνουν σε κάθε τομέα και φορέα, άτομα με λίγες δυνατότητες αλλά με πολλή έπαρση, άτομα με λίγες γνώσεις αλλά με πολλά "μέσα", άτομα με λίγο προσφορά, αλλά πολύ οσφυοκαμψία...

Όταν οι ανήθικοι, οι αναξιοπρεπείς και οι επαγγελματίες ψεύτες, σας σχολιάζουν αρνητικά, να χαίρεστε,διότι ο θετικός σχολιασμός σημαίνει ότι είστε σαν αυτούς.

1) Ο τρόπος που δίνεται κανείς σε ότι καταπιάνεται, πιστεύω ότι πρέπει να είναι γεμάτος, να έχει αληθινή θέληση και πάθος.

Κι αν κάποια στιγμή αποχωρεί, να το κάνει αρμονικά και με αξιοπρέπεια. Η ένταση και ο θυμός είναι οι χειρότεροι σύμβουλοι.

2) Όταν είσαι ευθύς, τα ανούσια πηγαδάκια, τα αντιμετωπίζεις σαν κάτι θλιβερό.

3) Οι χειριστικοί άνθρωποι ξεπετάγονται σαν τα μανιτάρια.Άτομα με τεράστιο εσωτερικό κενό...άτομα που ανακατεύουν τις κοινωνίες, που στοχεύουν στον αδύναμο κρίκο για να διαλύουν θεσμούς κι ομάδες, για να δημιουργούν έριδες.

1) Η ευθύτητα και η ανιδιοτέλεια, είναι ανεκτίμητες αγαπητικιές γι" αυτό τις πλησιάζουν, λίγα πρόσωπα.

2) Τα αρπακτικά, πλησιάζουν αρπακτικά...και στο τέλος, φαγώνονται μεταξύ τους, διότι το καθένα, θέλει το θήραμα μόνο για τον εαυτό του...

Κάπως έτσι συμβαίνει και με τα "αρπακτικά" - ανθρώπους, που έρχεται η ώρα, της συντριβής απ" τις αποκαλύψεις και τα αλληλοκαρφώματα.

Με ότι κι αν ασχολούμαι, η προσπάθειά μου για το καλύτερο φθάνει στα άκρα. Κι αν κάτι διαπιστώσω, ότι δεν συνάδει άλλο με τις αρχές και τις ευαισθησίες μου, παύω να ασολούμαι.Με τίποτα όμως δεν θα μισοασχοληθώ..Ή όλα ή τίποτα.

Αν οι αμυγδαλιές είναι οι ιδέες μας για ένα καλύτερο αύριο..

Αν τα μάρμαρα είναι οι πόθοι για πρόοδο...

Αν ιδέες και πόθοι για μια κοινωνία εμπλουτισμένη με αξίες, πραγματοποιηθούν τότε θα σηκωθούμε λίγο ψηλότερα..

Και πως θα σηκωθούμε ψηλότερα, εάν δεν επικρατεί η σύνεση, ο σεβασμός, η ανιδιοτέλεια, η ειλικρίνεια, η εντιμότητα;

Πως θα πάμε μπροστά όταν οι " ήρωες" του διαδικτύου κατέχουν θέσεις;

Πως, όταν το πλήθος βλέπει την αδικία , την υποκρισία κι άλλα πολλά...και τα επικροτεί;

Δεν είναι δύσκολο να καλλιεργήσουμε το καλό γενικότερα..Δύσκολο είναι να αποτινάξουμε τα ίχνη της ιδιοτέλειας..

Λατρεύω την αρμονία που φέρνει το σύμπαν,αρκεί να μπορείς να την αντιληφθείς.

Εκεί που σε απογοητεύουν, έρχονται πρόσωπα που σβήνουν τα ίχνη της απογοήτευσης και σε γεμίζουν χαρά.

Εκεί που αντιλαμβάνεσαι ότι δεν εκτιμούν την διάθεση της ανιδιοτελούς προσφοράς σου, έρχονται άνθρωποι οι οποίοι εκτιμούν και εμπιστεύονται για σοβαρά θέματα κτλπ.

Είναι μεγάλη αλήθεια φίλοι μου, ότι αν συνεχίζει ο κόσμος, οφείλεται σ' αυτούς τους αληθινούς επαναστάτες, που είναι οι πεισματάρηδες κατά της φθοράς και υπέρ της προόδου, που είναι αυτοί οι οποίοι γνωρίζουν να διαχωρίζουν την ανιδιοτέλεια από την ιδιοτέλεια. Είναι αυτοί που ξέρουν ότι εθελοντισμός σημαίνει δίνω κι όχι παίρνω....Είναι αυτοί που σε κάθε θλίψη του διπλανού, του κόσμου, προστρέχουν στο καντηλάκι τους ή στο μικρό πνευματικό στέκι. Είναι αυτοί , οι οποίοι με σεβασμό και δέος προσφέρουν για να διατηρήσουν και να ταξιδέψουν την παράδοση, έτσι απλά, με δουλειά και ήθος. Οι λίγοι που προχωράνε, δίχως να τους αγγίζουν τα ρεύματα της ανηθικότητας.

Η ποικιλία του χαρακτήρα των ανθρώπων, δεν είναι κάτι το πρωτόγνωρο. Απλά, ο έρωτας για την ύλη, που απομάκρυνε τα πλήθη από την πνευματική καλλιέργεια, από την αγάπη, από τις αξίες γενικά, από τον Θεό είναι που..έχει φέρει τα πάνω κάτω κι οι εποχές μας μοιάζουν πολύ περίεργες.

Όμως πιστεύω στη δύναμη ακόμη και των λίγων, γι' αυτό όσοι μπορούμε να πηγαίνουμε κόντρα στους δύσκολους καιρούς ή να ταξιδεύουμε με την πνοή των ανέμου, δίχως να αλλοιώνουμε τα αληθινά χαρακτηριστικά μας, ας προχωρούμε..

Ας δίνουμε με τον τρόπο ζωής μας, το παράδειγμα για το πως μπορεί κανείς να διαχειριστεί όσο πιο ανώδυνα γίνεται, τις καταστάσεις..

Όπως αναφέρω συχνά, μην ασχολείστε με αυτό που ονομάζεται ειδήσεις, μην ασχολείστε με ότι σας κλείνει την ανάσα, με ότι γκριζάρει τον ορίζοντά σας. Μην ασχολείστε με πρόσωπα που δεν σας ταιριάζουν.

Υπάρχουν για κάθε ηλικία είδη ενασχολήσεων, αρκεί να το θέλουμε. Ακόμη και το διαδίκτυο, μπορεί να προσφέρει γνώσεις και χαρά. Εμείς εξαρτάται, πως θα το χειριστούμε.

Κάθε ταξίδι αποτελεί μια προσπάθεια, έτσι και το επίγειο!

Αρκεί να μην την εγκαταλείπουμε, αρκεί όταν πέφτουμε ,να ξανασηκωνόμαστε.

Επίσης, να είστε βέβαιοι πως ότι γίνεται ή ότι δεν γίνεται, στο διάβα σας...είναι για κάποιον λόγο, που συνήθως τον αντιλαμβανόμαστε λίγο αργότερα..

Αυτά που αναφέρω, αποτελούν συμπεράσματα μέσα από τα διάφορα κύματα, που η ζωή με έβαλε να κολυμπήσω και τα οποία μου πρόσφεραν την καλλιέργεια μιας φιλοσοφίας, την οποία δεν αλλάζω με τίποτα...Κάποιοι την ξέρετε.

ΠΕΡΙ ΚΟΛΑΚΕΙΑΣ κι ΑΛΗΘΙΝΩΝ ΕΠΑΙΝΩΝ

Ανέκαθεν, αρκετοί ήταν αυτοί που προκειμένου να εξυπηρετήσουν το ατομικό τους -κυρίως- συμφέρον, κολάκευαν πρόσωπα που τους ενδιέφεραν κι ας ήταν αδαή, ας ήταν δίχως ικανότητες σε κάποιες θέσεις, ας στερούνταν από αξίες και ανθρώπινη συμπεριφορά..

Την κολακεία, την ονομάζουμε και οσφυοκαμψία, μέθοδο του γυμνοσιάλιαγκα καλ. Είχα την "τύχη" και γι' αυτό το θέμα, η εμπειρία μου να έχει στοιχειοθετηθεί,λόγω επαγγέλματος, λόγω συνεχών ενασχολήσεων.

Συνάντησα πρόσωπα, που υποκλίνονταν κυριολεκτικά σε αχαρακτήριστους τύπους, αρκεί να εξασφαλίσουν μια μετάθεση, μια θέση, να βολέψουν τον οικείο τους ή να βολευτούν..

Συνάντησα πρόσωπα, τα οποία μπροστά υποκλίνονταν στους ανεπαρκείς και πίσω τους έσκαβαν τον λάκο..

Συνάντησα πρόσωπα, τα οποία έδειχναν σε όλους, τη βαθιά τους εκτίμηση για άλλους που άξιζαν αληθινά, τις προσπάθειές τους να βοηθήσουν στο έργο τους...και η ουσία που εξήλθε από τη συμπεριφορά τους, ήταν ότι προσπαθούσαν να καλύψουν το κενό τους μέσα από αυτούς, προσπαθούσαν να παίρνουν απ' την λάμψη τους, προσπαθούσαν να αποκτούν συμπάθειες, να διευρύνουν τον φιλικό τους κύκλο.

Σύμφωνα με την ταπεινή μου άποψη, κολακεία είναι όταν επαινούμε αυτόν που δεν αξίζει!!

Όταν όμως επαινούμε αυτόν που αξίζει, τότε απλά είναι η έκφραση του ρεαλισμού, που οφείλουμε να δείχνουμε έχοντας το αίσθημα του δικαίου!!

Αλίμονο εάν δεν παινεύαμε τους άξιους, αλίμονο αν αφήναμε το πεδίο κενό, γι΄αυτούς που κολακεύουν τους ανάξιους...

Όλα βέβαια με "μέτρον άριστον".

ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΑ

Καθημερινά, η κοινωνική ειδησεογραφία σε παγκόσμια κλίμακα, αποτελεί μια ακόμη μαύρη σελίδα σ' αυτό το ταξίδι. Οι συμφορές, η βία, οι αυτοχειρίες, τα δυστυχήματα...βρίσκονται σε πολύ υψηλό επίπεδο.Η ψυχοπάθεια όσο πάει κι αυξάνεται.Άνθρωποι σε διαρκή κρίση κυκλοφορούν έξω.. Όμως , όπως κι αν είναι ..ο κεραυνός καίει εκεί που πέφτει, όπως έλεγαν οι γιαγιάδες κάποτε. Έτσι μπορεί να ευαισθητοποιούμαστε στο άκουσμα κάθε κακού, όμως πιο κοντινό μας νιώθουμε αυτό που είναι στον τόπο μας, στο οικείο μας περιβάλλον , που συνδέεται με κάτι κοινό.. Όσο κι αν θέλουμε..δυστυχώς δεν μπορούμε να σώσουμε ή να βοηθήσουμε όλο τον κόσμο. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν περάσει και περνούν αρκετά πρωινά, στα δρομάκια των αστέγων και των τοξικομανών,προσφέροντάς τους όυι μπορούν..Πιστέψτε με, ότι δεν μπορείς να τους σώσεις...Σίγουρα το χαμόγελο, η κουβέντα και ότι άλλο έχουν θέση..Όσο κι αν πονάει η ψυχή.. Σίγουρα δεν πρέπει να εγκαταλείπουμε την προσφορά..

Γι' αυτό λέω πάντοτε "ευχές και προσευχές".. Όσο μπορούμε να αιτιολογούμε τον όρο Άνθρωπος, όσο μπορούμε να δημιουργούμε γέφυρες αξιών.

ΑΠΟΡΙΕΣ

Δεν μπορώ να καταλάβω, όλους αυτούς που χαίρονται με τη στενοχώρια των άλλων. Επίσης, αυτούς που περιμένουν πως και πως, την αποτυχία των γύρων τους..

Μα, δεν υπάρχει πιο αισιόδοξη έκφανση από το χαμόγελο!

Όταν βλέπεις ανθρώπους να είναι χαρούμενοι, αμέσως τα κύματα που εκλαμβάνεις είναι γεμάτα από θετική ενέργεια.

Δεν μπορώ να καταλάβω όλους αυτούς οι οποίοι στηρίζουν σελίδες και ομάδες, που ασχολούνται μόνο με δυστυχήματα, θανάτους κτλπ..Εννοείται ότι οι ομάδες αυτές, δεν χαρακτηρίζονται από εμένα.

Τέλος, δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποια άτομα, πολύ χαμηλού μορφωτικού επιπέδου ...νομίζουν ότι μπορούν να κοροϊδεύουν τους έχοντες μόρφωση (κοινωνική κτλπ) διανθισμένη με πλούσια εμπειρία, σε όλους τους τομείς.

Η κουτοπονηριά είναι άσχετη με την εξυπνάδα, όπως η απειρία με την εμπειρία..

(μεταφορικά, το δεν μπορώ να καταλάβω..).

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ

Είναι γνωστό σε όλους ότι το διαδίκτυο, αποτελεί τον ευκολότερο τρόπο, όπου ο καθένας μπορεί να παρουσιάζει τον εαυτό του, τη ζωή του...όπως του έρχεται την κάθε ώρα και στιγμή. Μπροστά σ' αυτή τη σαγήνη, της οθόνης, των likes, των ακόλουθων, των "φίλων", ξεχνάνε οι περισσότεροι ότι , δεν είναι και τόσο δύσκολο να αποκαλύπτονται οι υπερβολές για τον τρόπο ζωής, τα ψεύτικα πτυχία και ότι άλλο σχετικό..

Οι έξυπνοι άνθρωποι και οι ώριμοι , αξιοποιούν την προσφορά και διάθεση για βοήθεια - συνεργασία, από τους ηθικούς,έντιμους, ανιδιοτελείς.Διότι γνωρίζουν, ότι έτσι θα προχωρούν σταθερά ανοδικά, διότι θα τους προστατεύσουν όταν απαιτηθεί.

Το μεγαλύτερο λάθος κάποιων είναι, η ιδέα ότι η ευγένεια,η μετριοφροσύνη,ο ρομαντισμός,οι συγγραφικές νότες,δηλώνουν αδυναμία.

Είναι τόσο θλιβερό ειλικρινά για τα μικρά αυτά ανθρωπάκια... να θεωρούν την κουτοπονηρία και τις πισώπλατες προσπάθειες για την ανάδειξή τους, για την πορεία της ζωής τους, για να κάνουν κακό, ως το σοφό μέσον!!

Φυτρώνουν σε κάθε χώρο, αργά ή γρήγορα γίνονται αντιληπτοί

και τότε...γελάει και το παρδαλό κατσίκι!

Πόσο μικρονοϊκούλικα είναι όταν νομίζουν πως κρύβονται πίσω από την οθόνη,που πλέον αποτελεί το κουρτινάκι της κουζίνας,του κάποτε..

Πόσο αρρωστημένο από μικροψυχία, νου έχουν όταν βάζουν δήθεν σπουδαία πρόσωπα, να σε προσεγγίσουν...για να μάθουν τα νέα γι" αυτό που ετοιμάζεις, γι" αυτό που ασχολείσαι, γι" αυτό που υπηρετείς..

Πόσο υψηλό δείκτη εγωπάθειας και πόσο απίστευτο εσωτερικό κενό...όταν πλησιάζουν ανθρώπους ,ξεκάθαρα για να φανούν στους μακρινούς φίλους...πόση αίγλη διαθέτουν..

Άλλοι αραιά και που, δημοσιεύουν φωτογραφίες με δημοφιλή πρόσωπα κι άλλοι ρίχνουν το κυνηγητό της ζωής τους, για να δείξουν "ποιον γνωρίζουν!!!".

Οι άνθρωποι χάνουμε την αρμονία μας...όχι από τα τυχόν προβλήματα, αλλά από την έλλειψη επιθυμίας αληθινής συνεργασίας (σε κάθε σχέση), από το υπέρ ανεπτυγμένο εγώ, από τη φαιδρή σκέψη ,ότι είμαστε πιο δυνατοί απ" το σύμπαν, ότι θα βρισκόμαστε αιώνια εδώ..

Σοφία Δ. Αγραπίδη

"Σκόρπιες σκέψεις" ,Οκτώβριος 2024.

Σκόρπιες σκέψεις στα βήματα του ρομαντικού Οκτωβρίου.

Προστατεύω τον εαυτό μου από την τοξικότητα, σημαίνει ότι φροντίζω να θέτω όρια σε εμένα και στους άλλους! Γενικότερα, ωριμάζοντας, με τα χρόνια αντιλαμβανόμαστε, ότι δεν υπάρχει περιθώριο χρόνου για να ασχολούμαστε με ότι δεν μας χαροποιεί, με ότι δεν μας εκτιμά και δεν μας σέβεται,καθώς επίσης με ότι μολύνει την ατμόσφαιρα τριγύρω μας.

Μέσα από χρόνια με υπηρεσιακή πορεία, πλούσια κοινωνική συναναστροφή, ενασχόληση με διάφορα, ποικίλα περιστατικά και καταστάσεις, είμαι πεπεισμένη ότι αρκετοί άνθρωποι δεν αποδέχονται ή δεν αποδέχονται εύκολα, τους ικανούς, τους δίκαιους, τους ορεξάτους για δουλειά που φέρει την πρόοδο, αυτούς που εξωτερικεύουν τις αξίες τους, σε κάθε βήμα.

Προσωπικά, νιώθω χαρά όπου κι αν συνάντησα τέτοια πρόσωπα, διότι αποτελούν φωτεινές λαμπηδόνες σε μια κοινωνία που προσπαθούν να επικρατήσουν οι ανάξιοι, οι οσφυοκάμπτες, οι αλαζόνες..Είναι οι λίγοι όπως αναφέρω συχνά, από τους οποίους κρατιέται η ανθρωπότητα..

Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι αντί να παρουσιάσουν το έργο τους -μικρό ή μεγάλο δεν έχει τόση σημασία- σ' αυτή τη ζωή, παρουσιάζουν συνεχώς την υψηλή οικονομική καταγωγή της οικογένειας ή οποιοδήποτε άλλο φθαρτό μεγαλείο, δίχως να σκέφτονται ότι όλοι μας έχουμε το μεγάλο κοινό....το οποίο κανένας δεν έχει τη δυνατότητα να διαφοροποιήσει.

Είναι πολλά τα πρόσωπα, τα οποία δημιουργούν θλίψη...σε όσους τουλάχιστον, έχουν κατανοήσει τον ρόλο μας στο επίγειο πέρασμα.

Βέβαια, η η ποικιλία των χαρακτήρων, είναι τεράστια.

Αφήστε, τους μικρόψυχους κι όσους ασχολούνται αρνητικά με τους άλλους, να είναι βυθισμένοι στο βαθύ σκοτάδι τους.

Αφήστε τα μικρά ανθρωπάκια, να προσπαθούν να αποδείξουν στον καθρέφτη τους ή στη σκιά τους, ότι αποτελούν οντότητα.

Αφήστε τους, να μαραζώνουν με τις κακιούλες τους..

Η λάμψη των ικανών, δεν σβήνεται από κανένα ανθρώπινο σύννεφο..

Από μικρή, ένιωθα όμορφα,με το να σέβομαι τον χώρο (καταστήματα, σπίτι, εκκλησία, σχολείο κτλ) που βρίσκομαι, καθώς και με το να σέβομαι τους κανόνες του.

Αν κάτι δεν συμβάδιζε με τα χαρακτηριστικά και τα θέλω μου, απλά δεν το ακολουθούσα.

Μέσα από την υπηρεσιακή μου πορεία, αλλά και στη συνέχεια, με την εθελοντική μου δράση, με την ενασχόληση σε διάφορους φορείς, με προβληματισμό έχω διαπιστώσει, πως αρκετοί άνθρωποι όχι μόνο δεν σέβονται τις αρχές του χώρου ή του φορέα κτλπ , που επιλέγουν να συναναστραφούν ή να ασχοληθούν, αλλά με κάθε τρόπο προσπαθούν να επιβάλλουν το δικό τους, να ανατρέψουν τα δεδομένα, να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες, που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν ίσως..σε άλλους τομείς της ζωής τους.

Για παράδειγμα, κάποτε έκανα υπηρεσία στην πύλη του νοσοκομείου της υπηρεσίας μου και οι πολίτες - επισκέπτες απαιτούσαν να παραβιάζουν το ωράριο του επισκεπτηρίου...πίστευτες ιστορίες..

Στη συνέχεια, σε φορείς εκπαιδευτικών σεμιναρίων (χρόνια τώρα. .), κάποιοι που ανήκαν (με επιλογή τους βέβαια) στους εκπαιδευόμενους, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο ,να καταστρατηγήσουν το πρόγραμμα, να θέσουν τα δικά τους μέτρα και σταθμά. Πολλές φορές , πιστεύω ότι χάνουμε τον ρόλο μας ή υπάρχουν τεράστια εσωτερικά προβλήματα, που προσπαθούμε να τα εκτονώσουμε με το δημιουργούμε τέτοια θεματάκια, αντί να φροντίζουμε να τα λύνουμε.

Ο σεβασμός έξω στη ζωή...ξεκινά απ" τον αυτοσεβασμό!!

Για τους ανθρώπους που ανακαλύπτουν έστω και μια μικρή δεσμίδα φωτός κι ομορφιάς σχεδόν σε κάθε βήμα, δεν προβληματίζομαι, αντίθετα που χαίρομαι.

Ο προβληματισμός γεννιέται, για εκείνους που διακρίνουν μόνο γκρίζα σύννεφα, για εκείνους οι οποίοι δεν βλέπουν χρώματα, μουσικούς ήχους, χαρούμενα πρόσωπα σε χορευτικούς βηματισμούς, όπου κι αν βρεθούν.

Ακόμη ένας λόγος που δοξολογώ τον Θεό και τους γονείς μου...διότι ανήκω στους πρώτους.

Όσο περισσότερο γκρινιάζουμε, τόσο λιγότερη η χαρά κι όσο περισσότερο χαιρόμαστε κι εκτιμούμε την κάθε στιγμή που φωτίζει την καθημερινότητα,τόσο λιγότερη η αρνητικότητα..

Η ζωή το μόνο που μας υπόσχεται είναι ...πως δεν μας υπόσχεται τίποτα. Στο άγνωστο κινούμαστε κι ας πιστεύουμε ότι είμαστε στο τιμόνι.

Ο χρόνος τρέχει και η ζωή κυλάει.Ας την αποφορτίζουμε από μικρές ανούσιες καταστάσεις, που δημιουργούν άγχος, εκνευρισμό, έριδες.

Ας τη γεμίζουμε όσο μπορούμε με ομορφιά, που βγάζει η θετική σκέψη και η πίστη.

Παρατηρώντας το ανθρώπινο σύνολο, παρατηρώ την απουσία διάθεσης για αληθινές σχέσεις, για καλοσύνη, για τη συμπόρευση με βασικές αξίες, όπως αξιοπρέπεια, αξιοπιστία, σεβασμός...

Μυθοποίηση και απομυθοποίηση στην ανθρώπινη κοινωνία.

Στην παιδική ηλικία, όλα φαίνονται τρανά κι ασύλληπτα για το αθώο σκεπτικό, κάτι φυσιολογικό και πολύ όμορφο γι" αυτή τη φάση τη ζωής.

Για πολλούς μεγαλώνοντας, αυτό το σκεπτικό αλλάζει απλά μορφή...έτσι πιστεύουν πως κάποια πρόσωπα -κυρίως με το προφίλ που παρουσιάζουν ή με τη θέση που κατέχουν- διαθέτουν υπέρ ανθρώπινα χαρακτηριστικά, είναι πολύ ανώτεροι απ" τους υπόλοιπους ανθρώπους κτλπ. Όταν διαπιστώνω κάτι τέτοιο στον περίγυρο, δοξολογώ για ακόμη μια φορά τον Θεό, που είχα τη δυνατότητα (μέσω του Ανδρέα και της οικογένειας -σόι της μαμάς μου κυρίως) από πολύ μικρή να βρίσκομαι ανάμεσα σε ανθρώπους με υψηλές θέσεις, σε κάθε τομέα (πολιτικό, πανεπιστημιακό,ιερατικό, στρατιωτικό,οικονομικό καλ). Αυτή η κατάσταση με βοήθησε, ήταν το καταλυτικό σημείο για εμένα κι έτσι τους ανθρώπους τους διαχωρίζω μόνο σύμφωνα με το ήθος , τον χαρακτήρα, τη συμπεριφορά τους. Είμαι απόλυτα συνειδητοποιημένη ότι κάτω απ" το βλέμμα του ουρανού έχουμε όλοι το ίδιο ύψος..

Επίσης ότι καθένας, όποια θέση ή αξίωμα κι αν κατέχει, δεν παύει να είναι άνθρωπος! Εσωτερικά δεν μας αλλάζουν τα ακριβά χαλιά, τα μάρμαρα και τ" ακριβά σερβίτσια.Δεν μας αλλάζουν οι τίτλοι και τ" ακριβά κοσμήματα..

Σέβομαι τους θεσμούς και τον κάθε άνθρωπο σύμφωνα με τη συμπεριφορά του.Με αφήνουν ασυγκίνητη τα μάταια μεγαλεία. Τις αλαζονικές συμπεριφορές δε, τις αντιμετωπίζω,όπως κάθε αστείο που συμβαίνει.

Εδώ βρισκόμαστε για να ανεβαίνουμε πνευματικά και να καλλιεργούμε τους ψυχικούς λειμώνες.

Όλα τ" άλλα με μέτρο, για να μην χάνουμε την αληθινή ευφορία..

1. Αν στη ζωή έχεις βιώσει, την ψυχική κόπωση λόγω σοβαρών προβλημάτων, η σωματική από χαρούμενα και δημιουργικά μονοπάτια, αντιμετωπίζεται όμορφα και με αυτοσαρκασμό.

2. Πολλές φορές οι άνθρωποι, διαστρεβλώνουν τα λόγια των άλλων, σε μια προσπάθεια να καλύψουν, την ανεπάρκειά τους και τη μικροψυχία τους.

3. Δεν ξεχνώ μια από τις σοφές φράσεις της μαμάς μου, "καλύτερα να σε ζηλεύουν,παρά να σε λυπούνται"..

Αυτή είναι η ουσία του καθημερινού αγώνα και του επίγειου περάσματος..το φως! Κι αν οι εποχές...γκριζάρουν τις μέρες..εμείς να το αναζητούμε..

Αγκαλιάζω κάθε στιγμή, ώρα, ημέρα, μήνα, εποχή, με αγάπη κι ευγνωμοσύνη προς το Σύμπαν.

Χρωματίζω με όνειρα τη συνέχιση του ταξιδιού μου εδώ, έχοντας βοηθό το μαγικό χαλί της φύσης.

Ανακαλύπτω σε κάθε γωνιά, έναν ελπιδοφόρο οιωνό κι όταν αντικρίζω τα κυκλάμινα, ξανά κοιτώ τον ουρανό!

Σοφία Δ. Αγραπίδη

Από τις "Σκόρπιες σκέψεις", Νοέμβριος 2024 .

 "Σκόρπιες σκέψεις, όπως αναφέρω συχνά, ονομάζω τους στοχασμούς που έρχονται δίχως κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό, εκεί που περπατάω ή ασχολούμαι με κάτι..δημιουργούνται.

Μέσω αυτού του ιστότοπου, παρουσιάζω κατά καιρούς, συγκεντρωμένες τις "Σκόρπιες σκέψεις" οι οποίες αποτελούν το συνοδευτικό, σε αναρτήσει στο προφίλ μου - FB.

Οι φωτογραφίες από δειλινό της τελευταίας μέρας του Αυγούστου σε περιοχή του Δήμου Ανδραβίδας - Κυλλήνης.

Κάθε μέρα είναι διαφορετική, ακόμη κι όταν υπάρχει το ίδιο πρόγραμμα.

Κάθε μέρα αποτελεί πηγή ζωής και ταυτόχρονα ευγνωμοσύνης.

Κάθε μέρα θέλει σε μικρή ή μεγάλη εμβέλεια, ψυχική δύναμη ώστε να ανταπεξέλθουμε στα καθήκοντά μας και να βρισκόμαστε πιο κοντά, στην επίτευξη των στόχων μας, πάντα με ευχές και προσευχές για όλα.

Ο δημιουργικός χρόνος, αποτελεί ευτυχία διότι εξασκείται ο νους, η κριτική ικανότητα, το σώμα,καθώς επίσης καλλιεργούνται τα ωραιότερα συναισθήματα.

Η δημιουργικότητα περιλαμβάνει πολλούς τομείς, όλοι μπορούν να ανακαλύψουν πράγματα που τους ενδιαφέρουν!

Σχεδόν όλοι μας, εστιάζουμε στα αρνητικά γεγονότα και λιγότερο στα θετικά, φθείροντας την ψυχή μας, τον εαυτό μας γενικότερα.

Χρειάζεται δύναμη για να μην ακολουθείς αυτή την πορεία, όμως το αποτέλεσμα είναι αυτό που ανταμώνει με τον δρόμο του Θεού, που θέλει αγάπη,καλοσύνη,δικαιοσύνη.

Ένας από τους συνεχείς στόχους μου είναι κι αυτός...να παραβλέπω τον αρνητισμό κι οτιδήποτε ενοχλητικό ή ψυχοφθόρο. Δεν είναι εύκολο...θέλει μαεστρία ,όπως μου είχε πει μικρή, ένας άνθρωπος των γραμμάτων,φίλος του αδερφού μου.Όμως αξίζει να ξυπνάμε και να λέμε "ο δικός μας ορίζοντας βάφεται απ" τα χρώματα της ροδόχρωμης ανατολής" ..αξίζει να στοχεύουμε στη διατήρησή του.. Αξίζει ακόμη κι όταν μαυρίζει κάποιες στιγμές, να βλέπουμε πάλι την αρχική του μορφή.

Πολλές φορές, σε συνεργασίες και κοινωνικές σχέσεις, μας "συστήνουν" πρόσωπα με αρνητικά σχόλια.

Δεν πρέπει να επηρεαζόμαστε, διότι η σοφία προΰποθέτει, να στοιχειοθετούμε τη δική μας άποψη και σε αρκετές περιπτώσεις, διαπιστώνουμε τα αντίθετα απ" όσα μας είπαν...

Προσωπικά, θυμάμαι απ" τα χρόνια της υπηρεσίας μου, για όσους άκουσα τα χειρότερα, αποδείχτηκαν οι πιο δίκαιοι, οι πιο εργατικοί, οι άξιοι.

Αυτοί που χαίρονται με την πρόοδό μας, είναι ελάχιστοι. Συνήθως ο θαυμασμός που παίρνει λάθος δρόμο και μετατρέπεται σε ζήλεια, είναι το σύνηθες.

Όμως, όταν η αναπνοή μας, παίρνει δύναμη απ" τον ουρανό, τίποτα δεν κλονίζει τον εσωτερικό μας κόσμο και το έργο.

Η μικροψυχία, είναι αγκάθι που πληγώνει τα σωθικά όποιου τη θρέφει..

Η παρέα με θετικούς ανθρώπους και πνευματικά κοινά στοιχεία, είναι θησαυρός.

Μέσα απ" τις αγωνίες, τις μικροψυχίες κι ότι άλλο βρίσκεται μαζί μας σε τούτο το ταξίδι, δεν ξεχνάμε να δημιουργούμε μικρές διεξόδους.

Απορώ μ' αυτούς, που ενώ ζητούν από τον συνομιλητή να διατηρήσει την εχεμύθεια για όσα του αφηγούνται, ταυτόχρονα θέλουν,να τους ενημερώνει...για όσα γνωρίζει σχετικά με τους άλλους.

Μα!!το χαρακτηριστικό της εχεμύθειας (αγαθό κατ' εμέ , για όλες τις σχέσεις) ή το έχει κάποιος ή δεν το έχει!

Πόσο "μικροί" μπορεί να είναι αυτοί οι άνθρωποι, που προσπαθούν να υποτιμήσουν τη νοημοσύνη των συνανθρώπων.

Γνωρίζοντας από μικρή, αρκετά απ" όσα φέρνει ο άνεμος της δοκιμασίας σε τούτο το ταξίδι, ήρθα κοντά στον αληθινό ρόλο και σκοπό,της παρουσίας μας στη γη.

Ξεπερνώ σχεδόν άμεσα, όλα όσα θεωρώ απλά, αυτά που κατατάσσω στις μικρές ανθρώπινες στιγμές, σκεπτόμενη πως οι άνθρωποι πολλές φορές δεν έχουν προβλήματα, αλλά τα δημιουργούν με αίτια διάφορα εσωτερικά ζητήματα.

Όσο κι αν μεγάλωσα, όση εμπειρία κι να έχω στον κοινωνικό τομέα καλ, δεν θέλω να καταλάβω τους άπληστους - εραστές χρήματος , καθώς κι αυτούς που ονομάζουν εθελοντισμό, την προσφορά της μισής ώρας, η οποία είναι μηδενικό μπροστά σ" αυτά που επωφελούνται.

Επίσης, δεν θέλω να μπω στο σκεπτικό αυτών που ασχολούνται μόνο με την τεχνική της επίδειξης και της ιδιοτέλειας.

Προτιμώ να βαδίζω στο δικό μου μονοπάτι, με συνοδοιπόρους απλούς , ρομαντικούς αλλά ειλικρινείς, γεμάτους συναισθήματα κι αξίες, ανθρώπους.

Ακόμη, δεν ξεχνώ να θέτω όρια γενικά, γι' αυτό και καταφέρνω να φέρνω εις πέρας τις αποστολές μου..

Όσο περισσότερο πλήρης εσωτερικά (ανθόσπαρτος εσωτερικός κόσμος) είναι ο άνθρωπος, τόσο λιγότερο επιδιώκει το φαίνεσθαι.

Όσο πιο δυνατή είναι η μνήμη μιας απώλειας, τόσο με περισσότερη σιωπή, τη βιώνεις.

Όσο πιο δυνατή είναι μια επιτυχία, τόσο με περισσότερη εγκράτεια, εκφράζονται τα χαρούμενα συναισθήματα.

Όταν ασχολούμαι με κάτι δίνω τον καλύτερο εαυτό μου ,διότι απλά έτσι λειτουργώ (οικογενειακό χαρακτηριστικό) . Χωρίς να προσμένω σε επευφημίες, χωρίς να προσδοκώ τίτλους και πρωτοσέλιδα.Ανέκαθεν αυτός ήταν ο τρόπος μου και φυσικά δεν τον αλλάζω. Οι μισοδουλειές δεν μου ταιριάζουν. Δίνω ή δημιουργώ , με την ψυχή μου και δεν με εμποδίζουν, τυχόν αρνητικά ρεύματα από ανθρώπους με τα δικά τους εσωτερικά θέματα.Γενικά τη φαγωμάρα και τις εμμονές σε αγκάθια του παρελθόντος, για όποιον χώρο κι αν δραστηριοποιούμε, τις θεωρώ "πρόβλημα" γι" αυτόν που τις θρέφει και στη συνέχεια τις εκφράζει.

Σοφία Δ. Αγραπίδη