Αθήνα - Ιστορικό Κέντρο,φωτογραφικός περίπατος (4)

 Τουρισμός στην πόλη, από τις ωραιότερες διεξόδους.

Η Κατάσκοπος Paulo Coelho, από τη Σοφία Δ. Αγραπίδη.

Η Κατάσκοπος Paulo Coelho, αποτελεί το βιβλίο, τη μελέτη του οποίου ολοκλήρωσα πρόσφατα και ανήκει στη βιβλιοθήκη της πατρικής μου οικογένειας, γι' αυτό φέρει την υπέροχη υπογραφή του Ανδρέα.

Από το οπισθόφυλο του βιβλίου.

Παρίσι, φυλακές Σαν Λαζάρ, 1917.

Η τελευταία επιθυμία μιας γυναίκας είναι να μάθει η κόρη της την αλήθεια. Να μην πιστέψει η κόρη της κανέναν άλλο εκτός από τη μητέρα της. Πιάνει, λοιπόν, χαρτί και μολύβι για να της μιλήσει για την περιπετειώδη, θυελλώδη ζωή της.

Είναι μια γυναίκα με πολλά ονόματα. Το παρελθόν της σκοτεινό, το παρόν της πάντοτε επικίνδυνο. Αφιέρωσε τη ζωή της στην ελευθερία και ήρθε αντιμέτωπη με τις προκαταλήψεις της κοινωνίας. Και τώρα αντιμετωπίζει την ατιμωτική κατηγορία της κατασκοπείας. 

Μετά τη μελέτη

Στο  συγκεκριμένο βιβλίο, γίνεται αναφορά στην πολυτάραχη ζωή της Μάτα Χάρι, της σαγηνευτικής χορεύτριας, της ελκυστικής γυναίκας που είχε φέρει την αναταραχή στην Παρισινή κοινωνία, καθόσον την επιθυμούσαν σχεδόν όλοι οι ισχυροί, όλοι οι πλούσιοι άνδρες.Τα προαναφερόμενα από το οπισθόφυλο του βιβλίου , συμπληρώνουν το θέμα, τα σχετικά με την ηρωίδα και το περιεχόμενο.

Ένα βιβλίο που διαβάζεται ευχάριστα, δίχως να βασίζεται σε πομπώδεις λέξεις και εκφράσεις.Είναι κι αυτό ένα αντιπροσωπευτικό έργο, της γραφής του Κοέλιο.

Βρίσκω ενδιαφέρον το ότι προχώρησε στη συγγραφή αυτού του βιβλίου ο συγγραφέας. Άλλωστε η ηρωϊδα είναι γνωστή μορφή και αρκετά παρεξηγημένη από πολλούς. Έτσι με το ανάγνωσμα, όπου παρουσιάζεται σχεδόν όλο το φάσμα της ζωής της, μπορούμε να στοιχειοθετήσουμε μια ολοκληρωμένη άποψη.

Ακολουθούν κάποια αποσπάσματα, τα οποία ανήκουν στη φιλοσοφία της ζωής.

'Μάθε,λοιπόν,να ακολουθείς με χαρά το πεπρωμένο σου,όποιο κι αν είναι αυτό. Όσο ανθίζουν, τα λουλούδια δείχνουν την ομορφιά τους και όλοι τα θαυμάζουν. Κατόπιν πεθαίνουν και αφήνουν τους σπόρους τους για να συνεχίσουν άλλοι το έργο του Θεού".

"Τα λουλούδια μας διδάσκουν πως τίποτα δεν είναι μόνιμο: ούτε η ομορφιά τους ούτε και το γεγονός ότι μαραίνονται,καθώς θα αφήσουν πίσω τους νέους σπόρους. Να το θυμάσαι αυτό όταν θα νιώθεις χαρά, πόνο ή θλίψη. Όλα περνούν, γερνούν, πεθαίνουν και ξαναγεννιούνται".

"Αληθινή αμαρτία είναι αυτό που έχουν μάθει. Είναι να ζεις έξω από την απόλυτη αρμονία.Η απόλυτη αρμονία είναι πολύ πιο δυνατή από τις αλήθειες και τα ψέματα που λέμε καθημερινά".

"Η αμαρτία δε δημιουργήθηκε από τον Θεό, δημιουργήθηκε από εμάς όταν προσπαθήσαμε να μεταμορφώσουμε το απόλυτο σε σχετικό.Πάψαμε να βλέπουμε το σύνολο κι αρχίσαμε να βλέπουμε μόνο ένα κομμάτι.Κι αυτό το κομμάτι είναι γεμάτο ενοχές, κανόνες, καλούς που μάχονται ενάντια στους κακούς, και κάθε πλευρά να νομίζει ότι εκείνη έχει δίκιο".

Κλείνοντας , εστιάζω στο γεγονός ότι φυλακίστηκε, εκδιώχθηκε γιατί ήταν γυναίκα, κάτι που δεν έχει ξεπεραστεί ούτε στις μέρες μας, σε γενικές γραμμές. 

" Μεταξύ μας, τα στοιχεία που είχαμε

ήταν τόσο ανεπαρκή,

ώστε δεν αρκούσαν ούτε για να τιμωρήσεις

μια γάτα".