Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2024

Κύπρος, στη γη της λεμονιάς,της ελιάς.

Φωτογραφικό οδοιπορικό στην πολυαγαπημένη μας Κύπρο, που επισκεφτήκαμε πριν από λίγο καιρό.
Ένα ταξίδι υπέροχο από κάθε άποψη, με καλή παρέα, αλλά και εξαιρετική ξενάγηση - περιποίηση από τους εκεί φίλους.
Εις το επανειδείν..












 















Απίστευτα συναισθήματα....
































Πόσο τους αγαπώ, όλους τους χαμογελαστούς φίλους μας στην Κύπρο μας!





















Ένα ολιγοήμερο ταξίδι, με πολλή συγκίνηση στα ιερά προσκυνήματα, γεμάτο εικόνες κι όμορφες στιγμές.
Κύπρος αγαπημένη!



Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2024

Oι κούκλες μας και το ταξίδι τους.


Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν ξεπεράσει τα συνηθισμένα της ανθρώπινης υπόστασης, με βασικότερο , την αγάπη για το χρήμα.
Υπάρχουν άνθρωποι, που ζουν για να προσφέρουν στο περιβάλλον και στον άνθρωπο.
Είναι αυτοί που νιώθουν το χαμόγελο των ταλαιπωρημένων, από μικρές στιγμές ανακούφισης και τον παλμό της καρδιάς των πονεμένων.
Σ' αυτή την κατηγορία των χαρακτήρων ανήκει η Αντωνία, η οποία σ' ένα παραδοσιακό σπίτι, σε κάποιο όμορφο χωριό της Αρκαδίας, κάθε βράδυ δημιουργεί πανέμορφες κούκλες, χειροποίητες, δίχως ίχνος μηχανής. Μετατρέπει διάφορα υφάσματα και υλικά, σε μια μικρή κουκλοκοινωνία, με τα μικρά παιδιά, τις γιαγιάδες, τις αρχόντισσες, τις γυναίκες του χωριού, τις μοντέρνες καλ.
Τα τελευταία χρόνια, οι κούκλες της, γεμίζουν με χαρά, πολλές μικρές παιδικές ψυχές σε όλη την Ελλάδα.
Έτσι και φέτος, οι κούκλες (όχι μόνο της φωτογραφίας), περιμένουν το εισιτήριο για το ταξίδι τους! 
Περιμένω μήνυμα από όλους εσάς, για να μου δώσετε στοιχεία παιδιών (ομαδικό ή ατομική επίπεδο) όπου γνωρίζετε ότι οι κούκλες, θα βρουν φιλόξενο περιβάλλον και ζεστή αγκαλιά.
















Η Αντωνία (δώρο Θεού στον φιλικό κύκλο) δημιουργεί και η γράφουσα με μια εξαιρετική παρέα, φροντίζουμε για το ταξίδι!

Αν θέλετε να συμμετέχετε σ' αυτή την ανιδιοτελή, χριστουγεννιάτικη δράση, μπορείτε να μας μιλήσετε για όμορφους προορισμούς, ώστε να ετοιμάσουμε τα εισιτήρια!

Με σεβασμό κι αγάπη
Σοφία Αγραπίδη

 

Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2024

Λαγκάδια, κάνοντας στάση για γλυκό!

Τα Λαγκάδια Αρκαδίας, είναι γνωστό ιστορικό και γραφικό χωριό. Ένας τόπος, γεμάτος από ενέργεια η οποία ριζώνει στις εποχές των θρύλων σχετικά με την ίδρυσή του, καθώς και τότε που μεσορανούσε ως Κεφαλοχώρι, χάρη στους μοναδικούς τεχνίτες τους, στους ονομαστούς χτίστες.
Στα Λαγκάδια όταν ο δρόμος, μας βγάζει εκεί, πραγματοποιούμε το παραδοσιακό διάλειμμα για καφέ και γλυκό. Η τοποθεσία πανέμορφη, αποτελεί μπαλκόνι όπου το βλέμμα αγναντεύει τον ουρανό και το πράσινο της ορεινής φύσης.
Το στέκι του κυρ Γιώργου είναι η πηγή του καλού γλυκού και όχι μόνο. Εδώ θα απολαύσει ο περαστικός, μπακλαβά με αυθεντική συνταγή, γεμάτο από υλικό (όπως λέμε) κι όχι μόνο με φύλλο, καθώς επίσης ζεστές κι αφράτες τηγανίτες.

Η φωτογράφιση έγινε στα μέσα του προηγούμενου μήνα, με τη σύμφωνη γνώμη του κυρ Γιώργου, ο οποίος αφού συνομιλήσαμε λίγο, μας κέρασε για το δρόμο, πεντανόστιμο φρεσκοκομμένο σταφύλι.
Το καφέ εκτός από τον εξωτερικό χώρο, όπου βρίσκονται κι άλλα όμορφα καταστήματα, διαθέτει έναν καλαίσθητο εσωτερικό χώρο, με αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν σε άλλες εποχές, οι άνθρωποι για τις δουλειές τους, με πέτρα -δείγμα της λαγκαδινής τέχνης- με ξύλο και με μεράκι γενικότερα.
Εκτιμούμε (ως οικογένεια) πολύ τον τρόπο συμπεριφοράς του κάθε επιχειρηματία, διότι οι σχέσεις είναι αλληλένδετες. Εάν δεν υπήρχαν τα καφέ, δε θα υπήρχε διέξοδος για το κοινό και εάν δεν υπήρχε το κοινό, δεν θα λειτουργούσαν τα καφέ.
Έτσι η αγένεια κι απ' τις δυο πλευρές (επιχειρηματία - πελάτη) απομακρύνει, ενώ η ευγένεια μας φέρνει πιο κοντά. 
Γι' αυτό όταν συναντάμε ανθρώπους οι οποίοι, ξεχωρίζουν από το κύμα της εποχής, θεωρώ χρέος απέναντι σε όλους, να δημιουργώ ένα μικρό αφιέρωμα.










Μας διέφυγε η φωτογραφία από τις τηγανίτες, οι οποίες ήταν ξεχωριστό δείγμα νοστιμιάς, που παραπέμπει στα παιδικά μου χρόνια.
Για κάθε μικρή επιχείρηση, η οποία φέρει το χρώμα αυτού που ονομάζουμε "παράδοση", όταν χαρακτηρίζεται από επαγγελματισμό και σεβασμό στον πελάτη, αξίζει να ταξιδεύουν γραπτά αφιερώματα.

Στον απόηχο των Ημερών που πέρασαν.

Η Σαρακοστή πέρασε, όπως και η περίοδος της Λαμπρής. Οι λέξεις και οι φράσεις που ακούσαμε μέσα από τους στίχους των ύμνων, αποτελούν καθορι...