Ήλιε μεγάλε ανατολίτη μου!! ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

Ήλιε, μεγάλε ανατολίτη μου, χρουσό σκουφί του νου μου, 

αρέσει μου στραβά να σε φορώ, πεθύμησα να παίξω,

όσο να ζεις, όσο να ζω κι εγώ, για να χαρεί η καρδιά μας.

Καλή να' ναι τούτη η γης, αρέσει μας, σαν το σγουρό σταφύλι
στον μπλάβο αγέρα, Θε μου, κρέμεται, στο δρόλαπα κουνιέται
και την τσιμπολογούν τα πνέματα και τα πουλιά του ανέμου
ας την τσιμπολογήσουμε κι εμείς, να δροσερέψει  ο νους μας!

Τα απερίγραπτα αυτά λόγια, αποτελούν του επτά πρώτους στίχους από τους 33.333 δεκαπεντασύλλαβους, του μεγάλου έργου του Οδύσσεια που ξεκίνησε να γράφει το 1924 , το έπος της ζωής του...είναι χωρισμένο σε 24 ραψωδίες και σχεδόν 7.500 αθησαύριτες λέξεις, που δεν υπάρχουν σε κανένα λεξικό της Ελληνικής γλώσσας.Οι ώρες εργασίας του, άγγιξαν τις 15.000 και η πρώτη έκδοση του έργου έγινε το 1938.

ΟΔΥΣΕΙΑ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (1883-1957)

NAZIM XIKMET

Σπουδαίοι κριτικοί έχουν γράψει πως το λογοτεχνικό έργο του ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ δεν περιγράφεται, αφού η ποικιλία του είναι τεράστια σε έκταση και ποιήτητα...ποίηση, θέατρο, πρόζα, άρθρα, κοινωνικοπολιτικές μπροσούρες, δημοσιογραφία, τραγούδι...το τραγούδι, το οποίο γι'αυτόν ήταν  έρωτας!! κατά τις δηλώσεις του,
Πιότερο απ' τους ανθρώπους, τα τραγούδια τους αγάπησα.
Χωρίς ανθρώπους μπόρεσα να ζήσω
                    όμως ποτέ χωρίς τραγούδια.

Από τα ΠΟΙΗΜΑΤΑ του...σε πρόλογο και απόδοση ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ..

                                               ΞΗΜΕΡΩΜΑ

Μέσα στο κοιμισμένο σπίτι, αυτό το χάραμα,
το φως εκείνο που στο επάνω πάτωμα πλανιέται
μοιάζει μ' αστέρι που ξεχάστηκε απ'  τη  νύχτα.
Κατέβηκα τη σκάλα αθόρυβα,
μες απ' τον κήπο, τράβηξα για το βελανιδόδασος
μες στη δροσιά, στην ησυχία, αυτό το χάραμα.
η τρυφερότητα μιας νέας μητέρας, μες στα δέντρα,
περνώντας απ' το πέτρινο γεφύρι, χάθηκε.
                                       Βαρσοβία, 20 Φεβρουαρίου 1958


 ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑΤΙΚΕΣ  ΒΡΟΧΕΣ

Ντυμένες με παγιέτες κι αργυρές κλωστές,
σπιθοβολούν στο ηλιόφωτο οι βροχές
όπως της νιόπαντρης τα ολόξανθα μαλλιά.
Αχνή, απ' τις νοτισμένες στέγες,  σιγαλιά
με πλημμυράει σταλιά -σταλιά.
                                Βαρσοβία, 19 Φεβρουαρίου 1958

Τι γλυκό να σ'αγαπούν~Χ.Αλεξίου.

Η 82η ΙΠΠΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεως και παρερμηνεύσεως, η αναβολή της  δραστηριότητας της Ιππικής Πορείας που είχε αναλάβει ο ένας εκ των δύο σχετικών με το άλογο Φορέων της Ανδραβίδας, δεν αποτελεί την ακύρωση της 82ης Ιππικής Έκθεσης. Κανένα φαρμακερό βέλος δεν έχει τη δυνατότητα να καταστρέψει αυτήν την βαριά κληρονομιά.Καμιά προσωπική απαίτηση ή πικρία δεν πρέπει να εκδηλώνεται με σκοπό την λεηλασία της ιστορίας και της παράδοσής μας!!

Ανδραβίδα 2016. Σεπτεμβρίου 15.

Δελτίο Τύπου.

Με αφορμή ανυπόστατες φήμες τις οποίες διαδίδουν κάποιοι τις τελευταίες ώρες,κυρίως πρός ιπποεκτροφείς σε διάφορα μέρη της χώρας οι οποίοι επιθυμούν να συμμετάσχουν στα δρώμενα της 82ης Ιππικής Έκθεσης Ανδραβίδας, περί αναβολής των εκδηλώσεων της έκθεσης, γνωστοποιούμε σε όλους ότι η ΙππικήΈκθεση Ανδραβίδας ανοίγει αύριο 16 Σπτεμβρίου τις πύλες της για να υποδεχθεί τους απανταχού φίλους του αλόγου.
Η 82η Ιππική Έκθεση Ανδραβίδας ξεκινά αύριο Παρασκευή με τους οιωνούς να μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι θα συμμετάσχουμε στην επιτυχέστερη έκθεση των τελευταίων ετών.
Σας περιμένουμε όλους στη θρυλική πόλη των αλόγων στο τριήμερο 16,17 και 18 Σεπτεμβρίου...

Το Δ.Σ. Του Ομίλου

Η εορτή του Τιμίου Σταυρού, πληροφορίες και έθιμα!

Στις 14 Σεπτεμβρίου η Εκκλησία μας, εορτάζει την εύρεση του Τιμίου Σταυρού, σπουδαία δεσποτική εορτή..λογίζεται σαν την Μ. Παρασκευή στο θέμα της νηστείας.

Κατά την παράδοση, η μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Αυγούστα Ιουλία Φλαβία, το 326, πήγε στου Αγίους Τόπους, για μια αναζήτηση με σκοπό να αναδείξει τις τοποθεσίες που έζησε, δίδαξε και μαρτύρησε ο Ιησούς. Κατά την διάρκεια του οδοιπορικού της, κατάφερε και πραγματοποίησε μεγάλες ανασκαφές, έτσι ώστε να βρεθούν οι τόποι που σταυρώθηκε και αναστήθηκε ο Χριστός. Ένα ευωδιαστό φυτό με πυκνά πράσινα φύλλα, που φύτρωνε μόνο σ' ένα μέρος,  την οδήγησε στην εύρεση του Τιμίου Σταυρού. Το φυτό αυτό είναι ο βασιλικός..άρρηκτα συνδεδεμένος με τα έθιμα της ημέρας. Οι προσπάθειές της ήταν λεπτομερείς, επίμονες και επίπονες κι έτσι βρέθηκαν τρεις σταυροί, ο ένας του Ιησού Χριστού και άλλοι δύο των ληστών.

Σύμφωνα με τους ιστορικούς επί των εκκλησιαστικών θεμάτων, Φιλοστόργιο και Νικηφόρο, τον Σταυρό του Χριστού, τον εντόπισαν κατόπιν θαύματος, μετά την τοποθέτησή του πάνω σε μια νεκρή γυναίκα, η οποία μετά αναστήθηκε. Η γράφουσα πιστεύει πως η χριστιανοσύνη είναι άμεσα συνδεδεμένη με την αρχαία λατρεία, καθώς και με τη μυθολογία.

Δεν είναι τυχαίο πως στη θέση εκείνη, υπήρχε ο ναός της Αφροδίτης, που είχε ανεγερθεί το 135 από τον ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό, μετά τη δεύτερη καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Η μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, έδωσε διαταγή και γκρεμίστηκε αυτός ο ναός. Τη θέση πήρε ο περίλαμπρος Ναός της Αναστάσεως. Τον Σταυρό του Χριστού, τον παρέδωσε στον τότε Πατριάρχη των Ιεροσολύμων, τον Μακάριο, ο οποίος στις 14 Σεπτεμβρίου 335, τον τοποθέτησε μέσα στο νέο ναό.

Με τους Βυζαντινο -Περσικούς Πολέμους (602-628), συνδέεται η δεύτερη Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Οι Πέρσες όταν το 614, κυρίευσαν την Παλαιστίνη, αφού κατέστρεψαν και λεηλάτησαν τα ιερά κειμήλια και προσκυνήματα του Χριστιανισμού, πήραν ως λάφυρο τον Τίμιο Σταυρό.Όταν ο αυτοκράτορας Ηράκλειος νίκησε οριστικά τους Πέρσες το 628, πήρε το ιερό μας σύμβολο και το μετέφερε στις 14 Σεπτεμβρίου 629 στην Κωνσταντινούπολη όπου το υποδέχτηκαν θριαμβευτικά και κατόπιν μεταφέρθηκε στα Ιεροσόλυμα.

Την παραμονή της αναφερόμενης εορτής, οι πιστοί προσφέρουν βασιλικούς, ως τάμα και ως ευλογία, οι οποίοι υπό την μορφή κλωναριών, μοιράζονται ανήμερα σε όσους βρίσκονται στους ναούς, μετά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας.

Η εποχή σχετίζεται με το ξεκίνημα της νέας χρονιάς, όσον αφορά τη γη. Οι γεωργοί έρχονται στην εκκλησία με λίγους σπόρους από τα δημητριακά ( το λεγόμενο πολυσπόρι) που θα σπείρουν για να πάρουν την ευλογία.. "βλαστήσαι την γην, και δούναι σπέρμα το σπείροντι και άρτον εις βρώσιν"..

  Η λαογραφία μας, περιγράφει το έθιμο του προζυμιού. Οι νοικοκυρές με τον βασιλικό που φέρνουν από τους ναούς, φτιάχνουν ( σταυρώνουν) το προζύμι και μετά τον τοποθετούν σε δοχείο με νερό, ώστε να αποκτήσει ρίζες και να τον φυτέψουν. Το προζύμι για 40 ημέρες δεν το δάνειζαν  και ο πρώτο ψωμί συνήθως το κάνουν πρόσφορο καθώς επίσης το μοιράζουν στους φτωχούς.

                   .....βασιλικός κι αν μαραθεί

                       κι αν γείρουν τα κλωνιά του

                        ρίξε νερό στη ρίζα του
                        να 'ρθει στα πρωτινά του.

Σε κάποια μέρη ανήμερα οι πιστοί πηγαίνουν ένα μικρό δοχείο με νερό μες στην εκκλησία, όπου το επιστρέφουν σπίτι τους και το έχουν για ευλογία.

Στην Αίγινα κάθε χρόνο του "Σταυρού" οι κάτοικοι αναβιώνουν το έθιμο του "Λειδινού", που είναι μια παράσταση στην οποία μιμούνται την ταφή ενός ομοιώματος μικρού παιδιού.Μοιρολογούν και προσφέρουν κόλλυβα ...μοιάζει να έχει αρχαία καταγωγή αυτό το έθιμο...μετά τα κόλλυβα, ολοκληρώνεται το τελετουργικό με χορούς και τραγούδια.

• 
  
• 

Εύχομαι σε όλους τους εορτάζοντες και εορτάζουσες χρόνια πολλά, υγιή, ευλογημένα, χαρούμενα.!

Το θέμα της θρησκευτικής αγωγής.

Επίκαιρο θέμα, οι συζητήσεις σχετικά με το μάθημα των θρησκευτικών. Συζητώντας με γνωστούς και φίλους, αποκομίζοντας διάφορες γνώμες περί του μαθήματος των Θρησκευτικών στο σχολείο, ανέτρεξα στο βιβλίο "Η Θρησκευτική Αγωγή στο Δημοτικό Σχολείο" του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΑΓΡΑΠΙΔΗ - "ΑΒΑΚΑΣ" 2010, ενός εκπαιδευτικού και όχι μόνο..αντικειμενικά απ' όσα γνωρίζω μιας πολυσχιδούς προσωπικότητας.

Πριν αρχίσει η μελέτη, στο πρώτο ξεφύλλισμα ..το ενδιαφέρον εστιάζεται στην πάμπλουτη ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία, στις πλούσιες πηγές. Όταν διαπιστώνει ο αναγνώστης την τόσο σημαντική δουλειά, που μεταφράζεται σε αληθινή έρευνα, επιβεβαιώνει πως το βιβλίο που κρατάει είναι από τα ειδικότερα στο θέμα.

Η δομή του αποτελείται από κεφάλαια που καλύπτουν κάθε πτυχή του ως άνω θέματος. Περιλαμβάνει το μάθημα των θρησκευτικών από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους μέχρι σήμερα, με άριστη περιγραφή κάθε χρονικής περιόδου. Συνεχίζεται με πληροφορίες για τη σχολική θρησκευτική αγωγή στις ευρωπαϊκές χώρες, με σπουδαία στοιχεία, τέτοια που δεν αφήνουν κενά στις γνώσεις μας. Ακολουθεί η ευρωπαϊκή διάσταση της σχολικής θρησκευτικής αγωγής, η παιδαγωγική προσέγγιση της θρησκευτικής αγωγής κατά την παιδική ηλικία. Ένα ουσιαστικά γνωστικό θέμα είναι η θρησκευτική αγωγή και  η διαπολιτισμική εκπαίδευση, που καλύπτει πολλές απορίες. Επίσης η δομή του βιβλίου συνεχίζεται με τις  θεολογικές προϋποθέσεις και παιδαγωγικές προσεγγίσεις των νέων Αναλυτικών Προγραμμάτων. Μετά από μια μελέτη για τα σχολικά εγχειρίδια, φτάνουμε στα συμπεράσματα. 

...αυτό που πρέπει να τονιστεί όπως προκύπτει από τη μελέτη είναι  ότι σε όλες σχεδόν τις χώρες το μάθημα των θρησκευτικών αποτελεί κανονικό σχολικό γνωστικό αντικείμενο....
....για να ανταποκριθεί το μάθημα των θρησκευτικών στις ανάγκες που επιβάλλει ο σύγχρονος κόσμος είναι αναγκαίο κατά το Γιαγκάζογλου, να ξεφύγει από τις αρνητικές όψεις του παρελθόντος, να συνδεθεί με τις σύγχρονες ανάγκες, να συμβάλλει στην καλλιέργεια της αρμονικής συμβίωσης των  ανθρώπων και της συνύπαρξης χωρίς κοινωνικές, φυλετικές ή θρησκευτικές διακρίσεις..
Αφιερωμένο στους ανθρώπους που προβληματίζονται για την εξέλιξη της κοινωνίας μας και που ενδιαφέρονται να μαθαίνουν...

ΠΟΙΗΣΗ!!!

Η ποίηση, τα λογοτεχνικά δημιουργήματα σε στίχους...για άλλους σημαντική μορφή τέχνης, για άλλους αδιάφορο..

Από τον  Γιώργη Παυλόπουλο στο ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΕΣ" (Φεβρ -Μαρ 1998)..

"Αν ένα πουλί μπορούσε να πει με ακρίβεια τι τραγουδάει, γιατί τραγουδάει , και τι είναι αυτό που το κάνει να τραγουδάει, δεν θα τραγουδούσε".

Παραλλάζοντας αυτή τη σημείωση του Πωλ Βαλερύ..."Αν ένας ποιητής μπορούσε να πει με ακρίβεια τι γράφει, γιατί γράφει και τι είναι αυτό που τον κάνει να γράφει, δεν θα έγραφε".

 .....το μόνο που ξέρω είναι πως ο ποιητής ήταν πάντα αφοσιωμένος της Ζωής. Είτε τον γεμίζει χαρά, είτε τον θλίβει η Ζωή, είτε τον πάει στο Ουρανό, είτε τον κατεβάζει στην κόλαση. αυτός μένει πάντα ο αφοσιωμένος της...

Η ποίηση ένα πράγμα, ανάλαφρο, ιερό και φτερωτό. ΠΛΑΤΩΝ.
Η ποίηση είναι η αναζήτηση του ανεξήγητου, η ερμηνεία του ιδιαίτερου και του παράξενου....

Στην ποίηση θα αναφέρομαι τακτικά με διάφορα αποσπάσματα ελλήνων και ξένων ποιητών..

Από το ανθολόγιο των Αρκάδων Ποιητών 

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝΑΓΑΚΗΣ

Αποκάλυψη

Αστέρι μου εωθινό

αρετή σε είπαν της στεριάς

κι ανάσα της θάλασσας,

μα εσύ δεν είσαι

παρά μια στάλα όνειρο.

Από τα γνωστά και ωραία ποιήματα του Κώστα Καρυωτάκη

ΔΙΑΚΟΣ

Μέρα του Απρίλη

πράσινο λάμπος

γελούσε ο κάμπος

με το τριφύλλι.

..........

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΥΡΑΤΣΟΣ

ΗΧΟΣ ΒΡΑΔΙΝΗΣ ΒΟΛΤΑΣ

.........................

Πως Να Μη Λατρέψει Κανείς Τον Καταγάλανο Ουρανό,

Τα Σύννεφα Της Τρυφερής Νιότης

Που Πλένουν Ολόγυρα Το Κόκκινο Χώμα

Της Μεγάλης Μάνας;

...........