Παραμονή Πρωτοχρονιάς!Αποχαιρετούμε τον χρόνο με Κάλαντα.

 

Δύει αυτός το χρόνος..και η ανατολή του Νέου βρίσκεται λίγα βήματα απ' το κατώφλι μας!!

Ας ευχηθούμε να επουλώσει τις πληγές που άφησε αυτός...

Ας μην ξεχνάμε τα έθιμα καθόσον χρωματίζουν όλο το έτος!!

Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,
ψηλή μου δενδρολιβανιά,
κι αρχή καλός μας χρόνος,
εκκλησιά με τ’ άγιο θρόνο.

Αρχή που βγήκε ο Χριστός,
άγιος και πνευματικός,
στη γη να περπατήσει,
και να μας καλοκαρδίσει.

Άγιος Βασίλης έρχεται,
και όλους μας καταδέχεται,
από την Καισαρεία,
σ’ εισ’ αρχόντισσα κυρία.

Βαστάει εικόνα και χαρτί,
ζαχαροκάντιο ζυμωτή,
χαρτί και καλαμάρι,
δες και με το παλικάρι.

Το καλαμάρι έγραφε,
τη μοίρα μου την έγραφε,
και το χαρτί ομίλει,
Άγιέ μου καλέ Βασίλη.

Πιο παλιά εκδοχή

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, ψηλή μου δεντρολιβανιά
κι αρχή, κι αρχή καλός μας χρόνος,
εκκλησιά, εκκλησιά με τ΄ άγιο θρόνος.

Αρχή που βγήκε ο Χριστός, Άγιος και πνευματικός,
στη γη, στη γη να περπατήσει
και να μας, και να μας καλοκαρδίσει.

Άγιος Βασίλης έρχεται, και δεν μας καταδέχεται,
από, από την Καισαρεία, ζησ΄ αρχό, ζήσ’ αρχόντισσα κυρία.

 Βαστάει εικόνα και χαρτί, με το Χριστό το Λυτρωτή,
χαρτί, χαρτί και καλαμάρι, δες και με, δες κι εμέ το παλικάρι.

Σ΄ αυτό το σπίτι που ΄ρθαμε, πέτρα, πέτρα να μη ραγίσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού, χίλια, χίλια χρόνια να ζήσει!

Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα του Πόντου

Αρχή Κάλαντα κι αρχή του χρόνου,
κι αρχή του χρόνου, πάντα Κάλαντα,
πάντα του χρόνου, πάντα, του χρόνου.
Αρχή μήλον εν’ κι αρχήν κυδώνεν,
κι αρχήν κυδώνεν.

Κι αρχή βάλσαμον το μυριγμένον,
το μυριγμένον.
Εμυρίστεν ατό ο κόσμος Άλεν’,
ο κόσμος Άλεν, για μυρίστ’ ατό κι εσύ αφένταμ,
καλέμ αφέντα.

Ερθαν καλά παιδία είσην πόρταν
και ξαν σην πόρτα σ ‘.
Άψον το κερί σ’ κι έλα σην πόρτα σ’
κι έλα σην πόρτα σ’
Χαμηλόπα, χα ξερά τζιρόπα,
ξερά τζιρόπα.
Χα ξερά μαύρα κοικκίμελόπα,
κοκκιμελόπα.

Χρόνια Πολλά, και του χρόνου.

Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα της Μυκόνου

Σήμερα ειν αρχιμενιά

κι αρχή του Γεναρίου

κι αρχή που βγήκε ο Χριστός

στη γη να περπατήσει.

Και κει που περιπάτησε

χρυσό ντεντρί εβγήκε

χρυσά ήταν τα κλωνάρια του

κι ολόγυρη η κορφή του

στην μέση εκάθητο ο Χριστός

στην άκρα η Παναγιά

και στα περικοκλάδια του

άγγελοι κι αρχάγγελοι

κι ο Μιχαήλ αρχάγγελος

επέρασε και λέει.

«Χαρίσατέ μου τα κλειδιά

και τα μαλαματένια

ν’ ανοίξω τον Παράδεισο

να πιώ νερό δροσάτο

να πέσω να αποκοιμηθώ

σε μια ροδιά από κάτω

να πέσουν τ’ άνθια πάνω μου

τα ρόδια στην ποδιά μου

και τα χρυσά τριαντάφυλλα

στην ροδοπλεξουδιά μου»

Αφέντη μας, αφέντη μας,

βελούδα να κοιμάσαι

βελούδα να σκεπάζεσαι

να μην κρυολογάσαι.

Κι ακόμη ξαναπρέπει σου,

καρέκλα καρυδένια

για ν’ ακουμπάς την μέση σου

την μαργαριταρένια.

Και πάλι ξαναπρέπει σου

τρικούβερτο καράβι

η πλώρη ναν’το μάλαμα,

η πρύμη το λογάρι

και τα σκοινιά του καραβιού

όλο μαργαριτάρι.

Να το μαζεύουν οι άρχοντες

να κάνουν δαχτυλίδια

και τα μικρά αρχοντόπουλα

να κάνουν μπιχλιμπίδια.

Πολλά ‘παμε τ’ αφέντη μας

ας πούμε της κυράς μας.

Κυρά ψιλή, κυρά λιγνή,

κυρά καμαροφρύδα

Κυρά μου όντως στολίζεσαι,

να πας στην εκκλησιά σου…

Βάνεις τον ήλιο πρόσωπο

και το φεγγάρι στήθη

και του κοράκου το φτερό

βάνεις καμαροφρύδι

την άμμο την αμέτρητη

βάνεις μαργαριτάρι.

Πολλά είπαμε και της κυράς

ας πούμε και του γιού της.

Αν έχεις γυιό στα γράμματα

και σύρει το κοντύλι

και του ευχηθούμε όλοι μας

να βάλει πετραχήλι.

Πολλά είπαμε του γυιούκα σας

ας πούμε και της κόρης.

Κι αν έχεις κόρη εύμορφη

βάλτην να μας κεράσει

για πίτα για λουκάνικο,

για κοφτερό κομμάτι

να τσ’ ευχηθούμε όλοι μας

να ζήσει να γεράσει.

Για δώστε μας τον πετεινό,

για δώστε μας την κότα,

για δώστε μας τον κόπο μας

να πάμε σ’ άλλη πόρτα.

Για απ’ του πατέρα το πουγγί

κανένα δεκαράκι,

για απ’ της μάνας το πουγγί

κανένα πενταράκι.

 

 Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα από τη Θράκη

Άγιου Βασίλης έρχιτι από την Καισαρεία, 

βαστάει εικόνα κι χαρτί, χαρτί και καλαμάρι

του καλαμάρι έγραφι κι του χαρτί μιλούσι, 

Βασίλη μ’ πόθιν έρχισι κι πόθιν κατηβαίνεις

Από τη μάνα μ’ έρχομι κι στο σχολειό πηγαίνω, 

κάτσε να φάς κάτσε να πιείς, κάτσε να τραγουδήσεις

Ιγώ γράμματα μάθηνα τραγούδια δεν ηξέρω, 

και σαν ηξέρεις γράμματα πες μας την αλφαβήτα

Κι στο ραβδί τ’ ακούμπησε να πει την αλφαβήτα, 

κι το ραβδί τ’ ήταν ξηρό κι βλάστησε κλωνάρια

Και πανω στα κλωνάρια του πέρδικες κελαηδούσαν,

 δεν ήταν μόνο πέρδικες ήταν κι περιστέρες

Κατέβ’καν πέρδικες να πιουν κι να γεμίσουν, 

να βρέξουν τον αφέντη μας τον πολυχρονεμένο

Αν έχεις γρόσια δώσι τα, φλουριά μην τα λυπάσαι, 

κι αν έχεις μισοδέκατο δώστο στον Άη Βασίλη

Σ’αυτό το σπίτι που ‘ρθαμε πέτρα να μη ραγίσει, 

κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνια πολλά να ζήσει

 

 

 

 

 

Ταχειά ταχειά ν' αρχιχρονιά κι αρχή του Γεναρίου,
αύριο ξημερώνεται τ' Αγίου Βασιλείου.

Πρώτα που βγήκεν ο Χριστός στη γη να περπατήσει,
εβγήκε και χαιρέτησε όλους τους ζευγολάτες.

Τον πρώτο που χαιρέτησε ήταν o Άγιος Βασίλης
- Καλώς τα κάνεις Βασιλειό, καλόν ζευγάριν έχεις;

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/584/172

© SanSimera.gr

Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα από την Κέρκυρα

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι αρχή του Γεναρίου
Την μνήμην εορτάζομεν του Μέγα Βασιλείου

Βασίλειε θαυματουργέ ήρθα να σε παινέσω
που στων αγγέλων το χορό βρίσκεσαι εν τω μέσω

Της Καισαρείας γέννημα, βλαστός Καππαδοκίας
και ποιητής και λυτρωτής της θείας λειτουργίας

Κάνω λοιπόν καλήν αρχήν επαίνους να συνθέσω,
τον ‘Αγιον Βασίλειον για να τον επαινέσω

Να σας ειπώ τα θαύματά που έκανε αυτός του με του
Θεού τη Δύναμη που ήταν βοηθός του

Κι αφέντες καλησπέρα σας καλήσπερίσματά σας
κι ο άγιος Βασίλειος να’ ναι βοήθειά σας!

Καλή χρονιά & ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος!

Καλή και ευλογημένη χρονιά!

Ταχειά ταχειά ν' αρχιχρονιά κι αρχή του Γεναρίου,
αύριο ξημερώνεται τ' Αγίου Βασιλείου.

Πρώτα που βγήκεν ο Χριστός στη γη να περπατήσει,
εβγήκε και χαιρέτησε όλους τους ζευγολάτες.

Τον πρώτο που χαιρέτησε ήταν o Άγιος Βασίλης
- Καλώς τα κάνεις Βασιλειό, καλόν ζευγάριν έχεις;

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/584/172

© SanSimera.gr

Χριστουγεννιάτικα κάλαντα και εγκάρδιες ευχές!!

Ήρθε η ώρα για τα κάλαντα!!!

Κάλαντα ονομάζονται τραγούδια με στίχους που αποτελούνται από ευχές και εγκώμια - επαίνους!Ψάλλονται σύμφωνα με τα έθιμά μας την παραμονή των σπουδαίων (για όσους πιστεύουν εννοείται, καθώς και γι' αυτούς που τιμούν την παράδοση) θρησκευτικών  εορτών..των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς, των Φώτων ή Θεοφανείων αλλά και την Κυριακή των Βαϊων ή το Σάββατο του Λαζάρου.Υπάρχουν κι την Μεγάλη Παρασκευή αλλά είναι άλλης μορφής..εγκώμια..κατάνυξη.

Συνδέονται με την αρχαιότητα.Σύμφωνα με τις πηγές η ονομασία τους προέρχεται από τη λατινική λέξη «calenda», που σημαίνει αρχή του μήνα, η οποία διαμορφώθηκε από το ελληνικό ρήμα «καλώ».

Μωραΐτικα κάλαντα Χριστουγέννων.

 (από το προφίλ του δημοσιογράφου - ιστορικού Περικλή Καπετανόπουλου)

 

Χριστούγεννα-Πρωτούγεννα πρώτη γιορτή του χρόνου,

για βγάτε διέτε μάθετε πως ο Χριστός γεννιέται

γεννιέται κι ανατρέφεται με μέλι και με γάλα.

Το μέλι τρων' οι άρχοντες, το γάλα οι αφεντάδες

και το μελισσοβότανο το λούζονται οι κυράδες.

Κυρά ψηλη κυρα λιγνη, κυρά γαϊτανοφρύδα,

κυρά μου, όταν στολίζεσαι να πας στην εκκλησιά σου,

Βάζεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι αγκάλη,

και τον καθάριο Αυγερινό τον βάζεις δαχτυλίδι.

Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε,

Μα αφού σας αγαπούσαμε ήρθαμε να σας δούμε.

Δώστε μας και τον κόκορα, δώστε μας και την κότα,

δώστε μας και πεντ' έξι αυγά να πάμε σ' άλλη πόρτα.

Κάλαντα Μακεδονίας

Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα,
τώρα Χριστός γιννιέτι.

Γιννιέται κι βαφτίζιτι,
στους ουρανούς απάνου.

Όλοι οι Αγγέλοι χαίρουντι,
κι όλοι δοξολογιούντι.

Και τα δαιμόνια σκάζουνε,
και σκάζουν και πλαντάζουν.

Σε τούτο το σπίτι πού ‘ρθαμε,
μι μάρμαρου στρουμένου.

Τα γνωστά κάλαντα σε όλη την Ελλάδα με περισσότερους από τους συνηθισμένους στίχους.

 

Καλήν εσπέραν, άρχοντες,

κι αν είναι ορισμός σας,

Χριστού την θεία γέννησιν

να πω στ᾿ αρχοντικό σας.

Χριστός γεννάται σήμερον

εν Βηθλεέμ τη πόλει,

οι ουρανοί αγάλλονται,

χαίρει η φύσις όλη.

Εν τω σπηλαίω τίκτεται,

εν φάτνη των αλόγων,

ο βασιλεύς των ουρανών

και ποιητής των όλων.

Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι

το «Δόξα εν υψίστοις»

και τούτον άξιόν εστί,

η των ποιμένων πίστις.

Αν είστε από τους πλούσιους,

φλωριά μην τα λυπάστε,

αν είστε από τους δεύτερους,

ξηντάρες και ζολότες

κι αν είστ᾿ από τους πάμφτωχους

ένα ζευγάρι κότες.

Και σας καληνυχτίζομε,

πάτε να κοιμηθήτε,

ολίγον ύπνο πάρετε,

πάλι να σηκωθήτε,

στην εκκλησιάν να τρέξετε

με άκραν προθυμίαν

και του Θεού ν᾿ ακούσετε

την Θείαν Λειτουργίαν.

 

 

 

 

 

 

 

Κάλαντα Πόντου

Χριστός γεννέθεν, χαρά στον κόσμον,

ακαλή ώρα, καλή ση μέρα,

ακαλόν παιδίον οψές γεννέθεν,

ψες γεννέθεν, ουρανεστάθεν.

Τον εγέννησεν η Παναία,

τον ανέσταισεν Αειπαρθένος.

Εκαβάλλκεψεν χρυσόν πουλάριν,

εκατήη στο σταυροδρόμιν.

Έρπαξαν ατόν οι σκύλ᾿ Εβραίοι,

σκύλ᾿ Εβραίοι και μίλ᾿ Εβραίοι.

Ας σ᾿ αρχοντικά κι άσ᾿ σην καρδίαν,

γαίμαν έσταξεν, φλογήν κι άσ᾿ εφάνθεν.

Όπου έσταξεν κι εμυροστάθεν,

εμυρίσ᾿ ατόν ο κόσμος όλος.

Να μυρίσ᾿ ατόν κι εσύ, αφέντα,

εκατήη στο σταυροδρόμιν.

Έμπα σον νουντάν κι έλα σην πόρτα,

έξου στέκουν τα παλληκάρια.

Έβγαλ᾿ τον κισέ και δος παράδας

έξου στέκουν τα παλληκάρια.

Και θυμίζουν στον νοικοκύρην,

νοικοκύρην και βασιλέαν.

 

 

 Κάλαντα Καππαδοκίας

Καλήν εσπέραν, άρχοντες, κι αν είναι ορισμός σας,

Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει. Εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων, οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει κι η φύσις όλη. Εκ της Περσίας έρχονται τρεις Μάγοι με τα δώρα,

άστρον λαμπρόν τους οδηγεί, χωρίς να λείψη ώρα. Γονατιστοί τον προσκυνούν και δώρα Του χαρίζουν, σμύρνα, χρυσόν και λίβανον, Θεόν τον ευφημίζουν. Και επληρώθη το ρηθέν, Προφήτου Ησαΐου,

μετά των άλλων προφητών και του Ιερεμίου. Φωνή ηκούσθη εν Ραμά, Ραχήλ τα τέκνα κλαίει, παραμυθήν ουκ ήθελεν, ότι αυτά ουκ έχει. Ιδού όπως σας είπαμεν όλην την υμνωδίαν, του Ιησού μας του Χριστού, Γέννησιν την αγίαν. Χρόνους πολλούς να χαίρεσθε, πάντα ευτυχισμένοι,

σωματικώς και ψυχικώς να είσθε πλουτισμένοι.

 

 Κάλαντα Σμύρνης

 

Καλήν εσπέραν, άρχοντες, κι αν είναι ορισμός σας,

Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει.

Εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων. Κερά ψηλή, κερά λιγνή, κερά καμαροφρύδα.

Κερά μ᾿, όταν στολίζεσαι να πας στην εκκλησία.

Έχεις και κόρην έμορφη, που δεν έχει ιστορία. Μήδε στην πόλη βρίσκεσαι, μήδε στην Καισαρεία.

Έχεις και γιον στα γράμματα, υγιόν εις το ψαλτήρι.

Να τον ’ξιώσει και ο Θεός, να βάλει πετραχήλι.

 

Κάλαντα Σάμου

 

Σένα σου πρέπει, αφέντη μου, καρέκλα καρυδένια,

για ν᾿ ακουμπά η μέση σου η μαργαριταρένια. Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε.

Και πάλι ξαναπρέπει σου στα πεύκια να κοιμάσαι,

να πίνεις, να δροσίζεσαι και πάλι αφέντης νάσαι.

Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε.

Και πάλι ξαναπρέπει σου καράβι ν᾿ αρματώσεις

και τα πανιά του καραβιού να τα μαλαματώσεις.

Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε.

Πολλά ’παμε τ᾿ αφέντη μας, ας πούμε τση κυράς μας·

κυρά ψιλή, κυρά λιγνή, κυρά μαυροματούσα,

πώχεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι αστήθη

και του κοράκου το φτερό τώχεις καμπανοφρύδι.

Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε.

Αν έχεις κόρη έμορφη, βάλ᾿ την να μας κεράσει,

να της ’φχηθούμε όλοι μας ν᾿ ασπρίσει, να γεράσει.

Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε.

Κι αν έχεις γυιό στα γράμματα, βάλ’ τόνε στο ψαλτήρι,

να τ᾿ αξιώσει ο Θεός, να βάλει πετραχήλι.

Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε.

 

 Κάλαντα Θράκης

 

Χριστός γεννιέται, χαρά στον κόσμο,

χαρά στον κόσμο, στα παλληκάρια.

Σαράντα μέρες, σαράντα νύχτες,

η Παναγιά μας κοιλοπονούσε.

Κοιλοπονούσε, παρακαλούσε,

τους αρχαγγέλους, τους ιεράρχες.

Σεις αρχαγγέλοι και ιεράρχες,

στη Σμύρνη πηγαίν’τε, μαμές να φέρ᾿τε.

Άγια Μαρίνα, Άγια Κατερίνα,

στη Σμύρνη πάνε, μαμές να φέρουν.

Όσο να πάνε κι όσο να έρθουν,

η Παναγιά μας ηληυτηρώθη.

Στην κούνια το ’βαλαν και το κουνούσαν

και το κουνούσαν, το τραγουδούσαν.

Σαν ήλιος λάμπει, σα νιό φεγγάρι,

σα νιό φεγγάρι, το παλληκάρι.

Φέγγει σε τούτον το νοικοκύρη, με τα καλά του,

με τα παιδιά του, με την καλή τη νοικοκυρά του

Κάλαντα Κρήτης

 

Καλήν εσπέραν, άρχοντες, κι αν είναι ορισμός σας,

Χριστού την θεία γέννηση να πω στ᾿ αρχοντικό σας.

Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει,

οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρετ᾿ η φύσις όλη.

Εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων,

ο βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων.

Κερά καμαροτράχηλη και φεγγαρομαγούλα

και κρουσταλλίδα του γιαλού και πάχνη από τα δέντρα,

απού τον έχεις τον υγυιό το μοσχοκανακάρη,

λούζεις τον και στολίζεις τον και ’ς το σκολειό τον πέμπεις.

Κι ο δάσκαλος τον έδειρε μ᾿ ένα χρυσό βεργάλι

και η κυρά δασκάλισσα με το μαργαριτάρι.

Είπαμε δα για την κερά, ας πούμε για την βάγια:

Άψε βαγίτσα το κερί, άψε και το διπλέρι

και κάτσε και ντουσούντιζε είντα θα μας ε-φέρεις,

γι᾿ απάκι, για λουκάνικο, για χοιρινό κομμάτι,

γι᾿ απάκι, για λουκάνικο, για αγριμιού κομμάτι,

κι από τον πίρο του βουτσιού να πιούμε μία γεμάτη.

Κι από την μαύρη όρνιθα κανένα αυγουλάκι.

Κι αν το ’χει κάμει η γαλανή ας είναι ζευγαράκι.

Κι από το πιθαράκι σου λάδι ’να κουρουπάκι

κι αν είναι ακροπλιάτερο βαστούμε και τ᾿ ασκάκι.

Φέρε πανιέρι κάστανα, πανιέρι λεπτοκάρυα

και φέρε και γλυκό κρασί να πιουν τα παλληκάρια.

Κι αν είναι με το θέλημα, άσπρη μου περιστέρα,

ανοίξατε την πόρτα σας να πούμε καλησπέρα.

Δώστε μας για τον κόπο μας, ό,τι ’ναι ο ορισμός σας

και ο Χριστός μας πάντοτε να είναι βοηθός σας.

Και εις έτη πολλά!

 

ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΨΑΛΛΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ,!!!κι απ" τις υπόλοιπες περιοχές της Ελλάδας αλλά και απ" την Κύπρο.

Χρόνια πολλά, καλά κι ευλογημένα και πάλι!!

Mε την πένα του απολογισμού της χρονιάς!

 

 

 

Είθισται κάθε φορά που ολοκληρώνεται μια εργασία, μια εκδήλωση, ένα ταξίδι, κάτι από τις εκφάνσεις της ζωής, να προβαίνουμε σε απολογισμό, μια ανακεφαλαίωση δηλαδή, μια γενική κριτική. Έτσι εντοπίζουμε τυχόν λάθη και παραλείψεις, κρατάμε οτιδήποτε σωστό και καλό,με σκοπό τη βελτίωση για τα επόμενα. Κάπως έτσι λειτουργεί ο ρόλος του απολογισμού στη συμπεριφορά μας, στις σχέσεις μας, στις πράξεις  του επίγειου ταξιδιού.

 

 

 Κάθε τέτοια εποχή, μαζί με οτιδήποτε εορταστικό (έθιμα κλπ) δεν παύει να έρχεται η δύση του χρόνου για να ανατείλει ο νέος για τον οποίο πάντοτε ευχόμαστε και ονειρευόμαστε. Το πρώτο που αισθάνομαι είναι η βαθιά ευγνωμοσύνη έως σήμερα, που μπορώ να συνεχίζω αυτό το πολυποίκιλο ταξίδι, να ανταπεξέρχομαι σε όσα προκύπτουν..Είναι ουτοπικό και ανούσιο να σκεφτόμαστε ότι θα έπρεπε να είχαμε μόνο χαρές ή ότι μας αρέσει (λένε πολλοί ότι γι' αυτό δεν έχουμε λόγο να νιώθουμε ευγνώμονες, επειδή συμβαίνουν διάφορα..).

Δεν είμαστε εδώ μόνο για καλοπέραση, αλλά για συνεχή αγώνα με σκοπό τη θέωση.

Κυρίως στην περίοδο της πανδημίας έχουμε έναν ακόμη λόγο να κατανοήσουμε το νόημα του θαύματος αλλά και την αξία της ζωής.

 

 

Στο παρόν κείμενο με την ευκαιρία του απολογισμού, θα αναφερθώ στα βασικά χαρακτηριστικά και στις αρχές από τις οποίες διέπομαι, κάτι που πράττω κατά διαστήματα ώστε να γνωρίζουν οι νέοι διαδικτυακοί φίλοι αν είναι εφικτό να συμπορευτούμε, καθόσον ως αυστηρή σε θέματα αρχών, προβαίνω σε μπλοκάρισμα προσώπων, μη επιθυμώντας να χάνω χρόνο διότι είναι πολύτιμος. 

Ξεκινώντας  με τον απολογισμό μου..

 

 Η χρονιά που φεύγει, ξεκίνησε με την γέννηση της " Ανατολής Ψυχής" του πρώτου μου ατομικού εκδοτικού βήματος (ομαδικά έχω συμμετάσχει σε ανθολογίες, περιοδικά, εφημερίδες, διαδικτυακές σελίδες). Τα έσοδά της είναι αφιερωμένα στο Χριστοδούλειο Ορφανοτροφείο της Αττικής. Η εν λόγω ποιητική συλλογή πέταξε, ταξίδεψε πολύ γρήγορα ..αν και σε πολύ δύσκολη εποχή, καιρός αποκλεισμού (καραντίνας), οι άνεμοι ήταν ούριοι, η αγάπη των φίλων, η εκτίμηση παλιών και νέων αναγνωστών. Σχεδόν στον πρώτο μήνα ολοκληρώθηκε η πρώτη έκδοση, δυναμικό ταξίδι είχε και η δεύτερη έκδοση.

Αυτή η εξέλιξη ήταν το φυσικό επακόλουθο της αγάπης μου για τον γραπτό λόγο με τον οποίο ασχολούμαι κυριολεκτικά από παιδί. Χαρούμενο γεγονός αλλά δεν είναι κάτι που επηρέασε τον χαρακτήρα μου, όπως δεν τον επηρεάζουν δημοσιεύματα, συνεντεύξεις, αφιερώματα, ευμενή σχόλια.

Στη συνέχεια των συγγραφικών αυτή τη χρονιά έκλεισε για εμένα ο κύκλος της συμμετοχής σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, ήταν μια εμπειρία όμορφη, την οποία ξεκίνησα μόνη μου, στην οποία γνώρισα νέους φίλους και ομότεχνους. Αφήνω αυτή τη δραστηριότητα με τιμή και όμορφες εντυπώσεις καθόσον σε προσωπικό επίπεδο δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα.

Δυστυχώς όμως πρόσφατα, σοβαρές και έγκυρες πληροφορίες (πολύ σοβαρές...) για διαγωνισμούς όχι και τόσο διάφανους, όχι και τόσο αντικειμενικούς..είναι κάτι που μου χάλασε τη θετική άποψη για πρόσωπα και φορείς που είχα σε πολύ υψηλή θέση. Η αλήθεια είναι ότι και παλιότερα άκουγα διάφορα, αλλά δεν τα πίστευα. Θλίβομαι όμως γιατί η συγγραφή , η ποίηση, η λογοτεχνία αποτελούν τέχνη, όσοι τις ακολουθούμε υπηρετούμε την Ελληνική Γλώσσα πάνω απ' όλα..έτσι τεχνάσματα για το φαίνεσθαι, μόνο το πνευματικό επίπεδο ρίχνουν.Φέτος δεν δήλωσα συμμετοχή σε ημερολόγια ή ανθολογίες γιατί δεν πρόλαβα, αλλά στο μέλλον θα συνεχίσω.

  

 Αυτή τη χρονιά, μετά από αρκετά χρόνια ταξιδέψαμε πάλι στις μαγευτικές Κυκλάδες!

Κατάφερα να διαβάσω πολλά βιβλία, να ασχοληθώ με αναλύσεις άρθρων και ποιημάτων. Ξεκίνησα την καταγραφή των χιλιάδων βιβλίων της πατρικής βιβλιοθήκης που αποτελεί ένα σημαντικό κειμήλιο, αλλά ήταν δύσκολο συναισθηματικά να το προχωρήσω.

 

Στο τέλος Αυγούστου μετά από μια ιδέα της αγαπημένης μου φίλης Όλγας Μπακοπούλου, σεναριογράφου, συγγραφέα, καθ. αγγλικών, κοινωνιολόγου, φωτογράφου, στον θαυμάσιο χώρο του Fragos Studios στην Κυλλήνη, οργανώθηκε μια υπέροχη βραδιά με εξαιρετικούς ανθρώπους, σχετικά με την "Ανατολή".

Το φθινόπωρο με μεγάλη χαρά δραστηριοποιηθήκαμε πάλι μετά από την περασμένη δύσκολη χρονιά, με το εξαιρετικό σωματείο της ΕΝΩΣΗΣ ΦΙΛΩΝ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ καθώς επίσης είδαμε πάλι το ΛΥΚΕΙΟ των ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ να ανοίγει την αγκαλιά στους μαθητές του. Επίσης ξεκίνησε η χορωδία της Ζακυνθινής Εστίας στην Αθήνα.

Πριν από λίγες μέρες δημιούργησα μια ομάδα στο face book με τίτλο "Πολιτισμός, καθημερινότητα, άνθρωπος, περιβάλλον" με συνδιαχειρίστριες τις αγαπημένες μου φίλες Αλεξία και Ιωάννα.Μια ομάδα που εδώ και κάποια χρόνια που ζητούσαν φίλοι και γνωστοί. Η συμμετοχή είναι μεγάλη και πραγματικά χαίρομαι γι' αυτό.

Μπήκαν σε δρόμο κι άλλοι στόχοι για τους οποίους θα αναφερθώ αργότερα.

Το κυριότερο της χρονιάς είναι η υγεία...Το θλιβερότερο οι άνθρωποι γνωστοί και μη ..που χάθηκαν από τον ύπουλο ιό..Γι' αυτό ας μην παρασυρόμαστε από φανατισμούς και ιδεολογίες εξωπραγματικές.Θλιβερότατο επίσης οι ανθρωποκτονίες και η απίστευτη βία στους ανήλικους..Πρέπει όλοι μαζί να το προσπαθήσουμε, δεν πρέπει να σταματήσουμε γι' αυτό..

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΜΟΥ

 

Διαδίκτυο...

 

 Όπως έχω αναφέρει κατά το παρελθόν, οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, για εμένα αποτελούν αρχικά τον καθημερινό τρόπο επικοινωνίας με την οικογένειά μου που βρίσκεται στο εξωτερικό,στη συνέχεια την ανταλλαγή απόψεων παρουσίαση κτλ π θεμάτων που αγγίζουν τα ενδιαφέροντά μου όπως συγγραφή, λογοτεχνία, παράδοση, ιστορία κλπ. Γλυκανάλατες συμπεριφορές προωθούνται στον κατάλογο των μπλοκαρισμένων. Δεν θα αναφερθώ αναλυτικά σ' αυτό το κείμενο στις ανόητες παρουσίες που δείχνουν το χαμηλό πνευματικό επίπεδο των ανθρώπων. Πολλοί δεν καταλαβαίνουν ότι τον εαυτό τους μειώνουν αν νομίζουν ότι η κάθε γυναίκα χρησιμοποιεί το διαδίκτυο για ....να μην το ονομάσω.

ΓΕΝΙΚΑ

Σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής μου ακολουθώ το " μέτρον άριστον" κι ως εκ τούτου δεν παρασύρομαι από καμιά επιτυχία ή χαρούμενο γεγονός, έχω μάθει να πολεμώ και να αντιμετωπίζω τα μέχρι τώρα προβλήματα που μου έφερε η ζωή.

ΣΥΓΓΡΑΦΗ κ ΓΕΝΙΚΑ

Στον συγγραφικό μου δρόμο προτιμώ την αυτονομία,δεν μου αρέσουν τα πηγαδάκια όπως λέγονται, συμπορεύομαι με ανθρώπους που συνάδουν οι απόψεις μας, με καθαρές κι ξάστερες συμπεριφορές..Πιστεύω ότι ο καθένας μας οφείλει με αξιοπρέπεια να ασχολείται με ότι αγαπά. Δεν συνηθίζω να δίνω κομπλιμέντα σε άτομα που κατέχουν θώκους προκειμένου να τύχω ιδιαίτερης μεταχείρισης (δεν ξεσκονίζω σακάκια προέδρων ούτε εκφράζομαι κολακευτικά επίσης)..Δεν εμπλέκω την προσωπική ζωή με τα ενδιαφέροντά μου. Επίσης σέβομαι την κατάσταση στην οποία θα βρεθώ, έτσι όταν σε μια εκδήλωση τιμούνται πρόσωπα και γεγονότα, σε καμιά περίπτωση δεν προβάλω τον εαυτό μου και τα κατορθώματά μου.

Μου αρέσει η ευθεία συμπεριφορά κι όχι η πλάγια...Όταν διαπιστώσω κάτι τέτοιο, όπως τελευταία ....είναι βέβαιο ότι δεν θα συνεργαστώ πάλι. Σε καμιά περίπτωση δεν εκδικούμαι, δεν καταναλώνω χρόνο για μικροπρέπειες. Δεν τοποθετώ τίτλους στο άτομό μου..όταν συστήνομαι είμαι η Σοφία, επάγγελμα, μετέπειτα πορεία έρχονται με την ώρα τους.

Δεν εμπλέκω συγγενείς, φίλους, γνωστούς σε οτιδήποτε επιθυμώ να δημιουργήσω ή να πετύχω. Πιστεύω στη δουλειά, στον αγώνα, στις αξίες κι αυτό μεταλαμπαδεύω στα πνευματικά μου παιδιά.

Πιστεύω στον ρόλο της οικογένειας και αυτό το απολμβάνω.

ΤΥΠΟΣ ΓΡΑΦΗΣ

Συνηθίζω να γράφω κατανοητά για το ευρύ κοινό..Αποφεύγω να χρησιμοποιώ δύσκολες και άγνωστες λέξεις που μπορώ να αντλήσω από το λεξικό καθώς και λέξεις της Αρχαίας Ελληνικής.Πιστεύω ότι όπως μιλάει ο καθένας έτσι πρέπει και να γράφει..Αν δεν μπορώ να εκφράσω τις πιο απλές φράσεις σωστά, πως γίνεται να γράφω κατεβατά ολόκληρα που θέλουν λεξικό δίπλα για ερμηνεία;Αν τα ποιήματά μου ή τα κείμενά μου ή τα διηγήματά μου, τα γράφουν φιλόλογοι αντί εμού...πως είναι δυνατόν να απαντήσω σε ερωτήσεις στην παρουσίαση του έργου μου;

Προτιμώ να γνωρίζω λίγα αλλά σωστά!Όσο για την Ελληνική Γλώσσα δεν σταματώ να την μελετώ, να ανακαλύπτω τη μαγεία της.

Ευχές για χαρούμενες γιορτές σε όλους, γιορτές με νόημα,φωτεινές ψυχές, μέρες γαλήνης!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Κλείνω με όλα τα μηνύματα που πηγάζουν απ' τα παρακάτω λόγια..

 

Εγώ θα ήθελα έναν Δεκέμβρη

με τα φώτα σβηστά

κι ανθρώπους αναμμένους.

Τσαρλς Μπουκόφσκι

Secret Place

 

H Φάτνη των Χριστουγέννων.

 

Σύμ

 

Φάτνη  ή παχνί, ονομάζεται μια κατασκευή που βρίσκεται συνήθως στον στάβλο και χρησιμοποιείται για το τάισμα των ζώων.

 Σύμφωνα με τη θρησκευτική μας παράδοση (για τους Χριστιανούς) ο Χριστός γεννήθηκε σ' ένα στάβλο και η φάτνη αποτέλεσε την κούνια που τον φιλοξένησε για τις πρώτες ώρες της ζωής του.

Έτσι,η φάτνη έχει αποκτήσει συμβολικό νόημα που περικλείει την αληθινή αγάπη, την αναγέννηση της ανθρωπότητας και όλα όσα σηματοδοτεί η γέννησή Του.

Καθιερώθηκε από την Ιταλία όπως αναφέρουν αρκετές πηγές, να βρίσκεται κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο.Κάποιες δεκαετίες πριν η φάτνη ήταν από χαρτί με πολύ ωραία χρώματα όπου απεικονίζονταν το Θείο βρέφος, ο Ιωσήφ, η Παναγία,οι τρεις Μάγοι, άγγελοι, τα ζώα. Αργότερα είναι κατασκευές έγιναν από διάφορα υλικά όπως ξύλο, πηλό, πλαστικό.

 

Προσωπικά πιστεύω ότι είναι όμορφο έθιμο, αποτελεί τη Θεία αναπαράσταση. Σε πολλές εκφάνσεις της ζωής, σε διάφορες επετείους και εορτές οι αναπαραστάσεις έχουν σπουδαία θέση. Η φάτνη συνδέει το δέντρο και τα λαμπιόνια με το βαθύ και καθοριστικό νόημα για την ανθρώπινη κοινωνία, διαφορετικά θα αποτελούσαν μια απλή διακόσμηση.

 

 

Εδώ και αρκετά χρόνια βέβαια έχουμε αντιληφθεί τη διαφοροποίηση στο θέμα της φάτνης και εν συνεχεία των Χριστουγέννων. Αρκετοί μεγάλοι φορείς στα δέντρα τους στη θέση τη φάτνης τοποθετούν ταράνδους, πακέτα με δώρα ή ότι άλλο.

Ο Ουμπέρτο Έκο στο βιβλίο του " Χρονικά μιας ρευστής κοινωνίας" , στο κεφάλαιο "Ο τάρανδος και η καμήλα" το 2006, αναφέρει " ότι  η απομάκρυνση από τη φάτνη οφείλεται σε μια υπερβολή του politically correct και παρατίθεται το παράδειγμα πολλών σχολείων που δεν τη βάζουν πια, για να μη θίξουν τις ευαισθησίες των παιδιών διαφορετικού θρησκεύματος" και συνεχίζει " Όσον αφορά τα σχολεία, ακόμα κι αν το φαινόμενο ήταν περιορισμένο, θα ήταν κακό σημάδι,διότι το σχολείο δεν πρέπει να παραμερίζει τις παραδόσεις, αλλά να τις σέβεται όλες. Αν θέλει να συμβιώσουν ειρηνικά παιδιά διαφορετικών εθνοτήτων, πρέπει να επιτρέψει στο καθένα τους να κατανοήσει τις παραδόσεις των άλλων" καταλήγοντας.. " Επομένως, τα Χριστούγεννα πρέπει να υπάρχει φάτνη και στις σημαντικές επετείους άλλων θρησκειών ή εθνικών ομάδων να επιδεικνύονται τα δικά τους σύμβολα και τελετουργικά αντικείμενα. Έτσι τα παιδιά θα πληροφορούνταν την πολλαπλότητα των διαφόρων παραδόσεων και δοξασιών, το καθένα τους θα συμμετείχε κατά κάποιο τρόπο στη γιορτή των άλλων...".

Διατηρώντας τα ήθη και τα έθιμα, ζούμε όμορφα το παρόν και σχεδιάζουμε για το μέλλον..Δεν είμαι υπέρ βάναυσων εθίμων...Αλλά η φάτνη πιστεύω πως μόνο εικόνα αγάπης δίνει, μια αγάπη για την οποία πολλοί μιλάμε, λίγoi αντιλαμβανόμαστε κι ακόμη λιγότεροι έχουμε σαν θεμέλιο στη ζωή μας. Από παιδί περίμενα τις μέρες αυτές για να τοποθετήσω τη φάτνη στο δέντρο μας, για να ακούω από τη μάνα μου  ιστορίες από τη δική της εποχή, να μου διαβάζει τα χριστουγεννιάτικα διηγήματα του Παπαδιαμάντη και να φτιάχνω απίστευτες εικόνες στη σκέψη μου.

Ας μην καταστρέφουμε τα μοναδικά συναισθήματα αυτών των ημερών..Τα στοιχεία του τεχνητού ανθρώπινου παράδεισου, τα έχουμε καθημερινά.

Με τις ευχές μου για όμορφα, αληθινά Χριστούγεννα και μια Νέα Χρονιά όπου η ανθρωπότητα θα ζήσει ωραιότερες μέρες, όπου η ζωή θα βρει πιο φυσιολογικούς ρυθμούς.

Ένα ιστορικό λεύκωμα, θησαυρός για την Ηλεία.

Με την ευκαιρία της επετείου των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, πολλοί φορείς πραγματοποίησαν εκδηλώσεις σχετικές με το μεγάλο γεγονός! Το βέβαιο είναι ότι δεν έγιναν όπως άξιζαν στην ιστορική αυτή μνήμη, όπως θα θέλαμε αφού η κατάσταση της πανδημίας έφερε μεγάλες ανατροπές σε όλους τους τομείς.

 

Η ουσία κατά την ταπεινή μου άποψη έχει την έδρα της, στις καρδιές όπου η μνήμη υπάρχει σαν αναστάσιμη λαμπάδα. Επί του θέματος, όσο υπάρχουν Έλληνες και Φιλέλληνες που όχι απλά δεν ξεχνούν, αλλά αγωνίζονται για να μεταλαμπαδεύουν την ιστορική, εθνική, πολιτισμική μας κληρονομιά  στις επόμενες γενιές, τότε κανένα εμπόδιο δεν μπορεί να σταθεί σαν άνεμος που θα σβήσει τη φλόγα της λαμπάδας της μνήμης.

 

Ένας από αυτούς τους Έλληνες που γνωρίζω μέσα από το ιστορικό και πολιτιστικό του έργο, είναι ο φίλος, ιστορικός και δημοσιογράφος Θεόδωρος Κ. Λάμπρος. Με τιμή και σεβασμό υπηρετεί την ιστορία μας ο κ.Λάμπρος που μέσω των σπουδών του έχει ειδικευτεί στις σελίδες του 1821. Έτσι ήταν το καταλληλότερο πρόσωπο για να αναλάβει την καταγραφή του ιστορικού λευκώματος του Δήμου Πύργου με το οποίο το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε να συμμετάσχει στις εορταστικές εκδηλώσεις . Εκτός της συμμετοχής αυτής, θα παραμείνει στους Ηλείους ως μια ιερή παρακαταθήκη για μεγάλους και για μικρούς.

 

 

Ο συγγραφέας με γλώσσα απλή και κατανοητή, εκφράσεις ευανάγνωστες, δίχως βερμπαλιστικά στοιχεία, δίδει στον αναγνώστη τη δυνατότητα να εστιάσει στο περιεχόμενο και όχι στις ικανότητες γραφής του. Με εικόνες και στοιχεία, με ημερομηνίες και χρονολογίες,η μακραίωνη διαδρομή μέσα από τις μάχες, τους ήρωες, τους μαρτυρικούς θανάτους πιστών, τα κατά τόπους γεγονότα, μας κατατάσσει στους ταξιδευτές  των στιγμών της ιστορίας μας, μας διδάσκει ότι  δεν ξεχνάμε αλλά παραδειγματιζόμαστε.

Ο κ.Θεόδωρος Λάμπρος εκτός των άλλων δραστηριοτήτων του είναι ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Φίλων Ιστορίας "Χαράλαμπος Βιλαέτης", ιδιοκτήτης της ηλεκτρονικής εφημερίδας skalistiri.news και διαχειριστής τους ιστορικού πόρταλ "Το skalistiri.news σκαλίζει το 1821".

Η παρούσα φωτογραφίες προέρχεται από το προφίλ του συγγραφέα.

Το βιβλίο αυτό δεν πρέπει να περάσει σαν ένα δημιουργικό γεγονός που έχει ημερομηνία λήξης,αλλά με αναφορά των Ηλείων ή των φίλων της Ηλείας ανά τον κόσμο, με εκδηλώσεις που θα υπάρχει συμμετοχή νέων και παιδιών, μέσω διάφορων φορέων και εκτός του εν λόγω τόπου, να παραμένει ζωντανό σαν μια πηγή που θα μας τροφοδοτεί με γνώσεις, δύναμη, αγάπη για την πατρίδα, αιώνια ευγνωμοσύνη για τους ήρωες.

Άλλωστε να είναι αστείο να πούμε πως η πλειονότητα των αναγνωστών, με μια φορά που θα το διαβάσουν θα γνωρίσουν το περιεχόμενο. 

Τα θερμά και ειλικρινή μου συγχαρητήρια στον Δήμο Πύργου καθώς και στον κ. Λάμπρο. Καλή δύναμη , εποικοδομητική συνέχιση του έργου του.

Με την ευκαιρία ευφρόσυνες γιορτές και ευχές για καλύτερες μέρες στην παγκόσμια κοινωνία.

Καλοσωρίζοντας τον χειμώνα με τα Νικολοβάρβαρα!

 To πρώτο εορταστικό τριήμερο του Δεκεμβρίου, τα Νικολοβάρβαρα!

Μες στην δύσκολη κατάσταση στην οποία περιήλθε η ανθρωπότητα από την έλευση του ιού, οι προσπάθειές μας εκτός των προληπτικών μέτρων που θεωρούνται δεδομένες, πρέπει να στρέφονται με μεγαλύτερη διάθεση στην ίδια τη ζωή. Έτσι βιώνουμε την κάθε μέρα με περισσότερη καλή διάθεση και ευγνωμονούμε περισσότερο γι΄αυτό το θαύμα..καθόσον δεν είναι λίγοι οι συνάνθρωποί μας που έφυγαν..που δεν ζουν αυτό τον ξεχωριστό κύκλο του χρόνου που μας χαρίζουν οι εορτές.

 Γενικότερα και εκτός ιού, οι εποχές μας χαρακτηρίζονται από στρες, από υψηλή κρίση αξιών, από επιφανειακές συμπεριφορές, από μια μονοτονία που μοιάζει πως την αποδέχονται πολλοί εξ υμών.Πιστεύω ότι όσο κι αν συμβαίνουν αλλαγές και ενός είδους εξέλιξη, που μόνο εξέλιξη δεν είναι όταν διαστρεβλώνουμε την ταυτότητά μας και τις ρίζες μας με τον ψευτομοντερνισμό, οφείλουμε στους προγόνους μας, στους εαυτούς μας, στα παιδιά μας, να τιμούμε τα ήθη και τα έθιμά μας, να τα μεταλαμπαδεύσουμε ως ιερή κληρονομιά, όπως άλλωστε έκαναν και σε εμάς οι προγενέστερες γενιές. Όσο κι αν δεν αρέσει σε αρκετούς, το παρελθόν συνδέεται με το παρόν και χτίζουν το μέλλον.

Ο λαός ανέκαθεν συσχέτιζε τις καιρικές συνθήκες με τις εορτές της θρησκείας μας,κάτι απολύτως φυσιολογικό αν σκεφτεί κανείς ότι παλιότερα, οι άνθρωποι ζούσαν με οδηγό τη φύση δίχως καμιά σχεδόν πληροφόρηση.

Αυτή τη μικρή αλλά σημαντική εκκλησιαστικά και εορταστικά, χρονική περίοδο, την ονόμασαν Νικολοβάρβαρα και αποτελείται από την 4η, την 5η, την 6η Δεκεμβρίου.Ξεκινάει η Αγία Βαρβάρα, συνεχίζει ο Άγιος Σάββας και κλείνει ο Άγιος Νικόλαος. Σύμφωνα λοιπόν με τη λαϊκή παράδοση, τώρα αρχίζει ο χειμώνας.

 

 Για τις μέρες..

 

Αϊ Βαρβάρα βαρβαρώνει, δηλαδή δυναμώνει το κρύο

 

Αϊ Σάββας σαβαρώνει (σαβανώνει), δηλαδή το κρύο γίνεται πιο δυνατό

κι 

Αϊ Νικόλας παραχώνει (θάβει), δηλαδή το κρύο γίνεται πολύ δυνατό

Υπάρχει όμως και η άλλη εκδοχή που θέλει τον Άγιο Σάββα να τυλίγει (σαβανώνει), περιποιείται τους νεκρούς  ώστε να έχουν καλύτερη θέση στον Άδη αλλά ταυτόχρονα προσπαθεί να μην αφήσει τον θάνατο κοντά στους ζωντανούς.

Για τον εν λόγω άγιο λέγεται το δίστιχο

 " Του Άη Σάββα, 

    τρώνε φάβα" καθόσον συνηθίζεται να φτιάχνουμε φάβα στη μνήμη του.

Ο λαός δεν θα άφηνε το ιερό τριήμερο δίχως παροιμίες...

 

 

**Νικολίτσι, Βαρβαρίτσι, Σάββα τ' ήθελες στη μέση;

 

**Απ' τα Νικολοβάρβαρα αρχίζει κι ο χειμώνας.

 

**Τ' άη-Νικολοβάρβαρα κι οι τοίχοι αποξυλώσανε.

 

**Νικολίτσα, Βαρβαρίτσα μπρος οπίσω ο χειμώνας.

 

**Τ' άη Νικολοβάρβαρα κάνει νερά και χιόνια.

 

**Αγιά Βαρβάρα μίλησε κι ο Σάββας απλοήθη: 

Μαζώχτε ξύλα κι άχερα και σύρτε και στο μύλο,

τι Άγιο Νικόλας έρχεται τα χιόνια φορτωμένος!

 

**Η Αγιά Βαρβάρα γέννησε κι ο Άη-Σάββας το εδέχθη

κι ο Άη-Νικόλας έτρεξε να πάει να το βαφτίσει! Αναφέρεται στο χιόνι.

 

**Τα Νικολοβάρβαρα κατεβασιές και χιόνια, μπουράσκες και τελώνια!

 

**Τα Νικολοβάρβαρα σιμά στο σταύλο!

Η πρώτη γιορτή είναι της Αγίας Βαρβάρας, όπως προαναφέρθηκε, η οποία ξεχώριζε για την εξωτερική της ομορφιά καθώς και για τα ψυχικά της χαρίσματα. Η καταγωγή της ριζώνει στην Ανατολή και ο πατέρας της ήταν ειδωλολάτρης που όταν πληροφορήθηκε ότι η κόρη του ήταν Χριστιανή, την έκλεισε σε έναν πύργο.Η Αγία έφυγε αλλά ο πατέρας της, την βρήκε και την παρέδωσε στον διοικητή του τόπου, όπου κακοποιήθηκε σκληρά και την αποκεφάλισε τελικά ο πατέρας της.

Είναι η προστάτιδα του Πυροβολικού, των λοιμωδών νόσων και των εγκύων.

Πολλοί λένε πως ο καιρός των Χριστουγέννων είναι ίδιος με της Αγιά Βαρβάρας.

Στη Θράκη την Αγία Βαρβάρα την τιμούν περισσότερο σαν προστάτιδα των παιδιών από την ευλογιά κυρίως που κάποτε ήταν η αιτία θανάτου για τον παιδικό πληθυσμό. Την παραμονή της εορτής οι νοικοκυρές φτιάχνουν την "βαρβάρα", ένα γλυκό από σιτάρι, μύγδαλα, καρύδια, ρόδια, σταφίδες, κανέλα, σουσάμι, ταχίνι  και φρούτα ψιλοκομμένα, κυρίως μήλα σκληρά.

Η δεύτερη γιορτή είναι του Αγίου Σάββα που είχε καταγωγή από την Καππαδοκία και σε νεαρή ηλικία πήγε στο μοναστήρι των Φλαβιανών και  στη συνέχεια τα 18 του πήγε στα Ιεροσόλυμα, στη Μονή του Αγίου Θεοκτίστου.Χαρακτηρίζονταν για τις αρετές του από μικρός. Τα ψυχικά και ηθικά του χαρίσματα τον βοήθησαν ώστε να προσφέρει σε ασθενείς και μη έχοντες.

Η τρίτη γιορτή στις 6 Δεκεμβρίου είναι του Αγίου Νικολάλου που γεννήθηκε το 270μ.Χ στα Πάταρα και έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού, Μαξιμιανού και Μεγάλου Κωνσταντίνου.Αρχικά αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο, λόγω όμως της ξεχωριστής αρετής του, τιμήθηκε με το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας.

Είναι ο προστάτης των ναυτικών!

 

 

 Εύχομαι σε όλους μέχρι τα βαθιά γεράματα να έχουμε την τιμή και τη χαρά να ζούμε τον εορταστικό κύκλο, να τηρούμε τα ήθη και τα έθιμά μας!

Χρόνια πολλά με ψυχές και διαδρομές φωτεινές!!