"Δε ζυγιάζω, δε μετρώ, δε βολεύομαι. Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι". Νίκος Καζαντζάκης
Τρίτη 9 Μαρτίου 2021
1953!O χορός "Μάμπο". Στον παλμό των καλλιστείων στην Αθήνα.
Κυριακή 7 Μαρτίου 2021
Γυναίκα και αξιοπρέπεια.
Γυναίκα,άνθρωπος του θηλυκού γένους σύμφωνα με το λεξικό.
Θηλυκό γένος...η φύση, η γαία,η θάλασσα,η βροχή, η αστραπή, η σελήνη,η φωτιά,η εστία,η μάνα,
η αδερφή,η σύντροφος,η ερωμένη,η αγάπη, η ελπίδα,η Ανάσταση,η Παναγιά.
Αξιοπρέπεια σύμφωνα με το λεξικό σημαίνει κοσμιότητα, ευγένεια ήθους που εννοείται πως το ιδανικό είναι να μας χαρακτηρίζει όλους ανεξαρτήτου φύλου.
Στο παρόν κείμενο δράττομαι της ευκαιρίας από την Παγκόσμια Ημέρα για να αναφερθώ στον σύνδεσμο της γυναίκας με την αξιοπρέπεια καθόσον για την ισότητα των δυο φύλων, τους αγώνες για τα δικαιώματα που δεν είχαν οι γυναίκες, για το σημαντικό θέμα περί κακοποίησης κάθε μορφής, έχω αναφερθεί σε παρελθοντικά κείμενα αλλά υπάρχουν λόγω της ημέρας πολλές αναφορές γενικότερα.
Σάββατο 6 Μαρτίου 2021
Παρελθοντικό ταξίδι στη δεκαετία του ΄50, περί πνευματικής κίνησης και αποκατάστασης πολιτικών αναπήρων!
Στο σημερινό κείμενο κάνοντας μια αναδρομή θα παρουσιάσω στοιχεία για την πνευματική κίνηση και κατόπιν για ένα θέμα που λίγοι γνωρίζουν και θυμούνται " την αποκατάσταση των πολιτικών αναπήρων".
Παρασκευή 5 Μαρτίου 2021
Aποκριάτικη Αθήνα σε άλλες εποχές (Πλάκα,Ψυρρή..).
Για την αποκριάτικη όψη της Αθήνας με κεντρικά μέρη την Πλάκα, του Ψυρρή, το Ζάππειο,του Φιλοπάππου άκουγα από τα παιδικά μου χρόνια, έχοντας θείες και θείους που γεννήθηκαν στην πρωτεύουσα και που αν ζούσαν θα ξεπερνούσαν τη διάρκεια του ενός αιώνα. Στην πορεία οι αφηγήσεις τους που παρέμειναν ως ζωντανές μνήμες μέσα μου, συναντήθηκαν με το πνευματικό υλικό ανθρώπων που ασχολήθηκαν μ' αυτή την πόλη όπως τον Γιάννη Καιροφύλα, ξένων περιηγητών, με το έντυπο υλικό συγγραμμάτων από διάφορες βιβλιοθήκες , μουσεία, εκθέσεις που επισκεπτόμουν πριν την παρούσα κατάσταση.
Χαρούμενες παρέες αποτελούσαν την ομάδα που σεργιανούσε στις γειτονιές το γαϊτανάκι, τους μασκαρεμένους που την Καθαρά Δευτέρα με σημείο συνάντησης τις Στήλες του Ολυμπίου Διός ξεσήκωναν την πλάση με τα νταούλια και τις πίπιζες. Το τραγούδι που έλεγαν πριν, παιρνώντας από τις διάφορες συνοικίες ήταν:
Mασκαράδες και πολίται
στις Κολόνες να βρεθείτε...
Επειδή οι απόκριες είχαν τη χαρά του Διόνυσου και τη χάρη επίσης του Θεού με άφθονη οινοποσία, πειράγματα πικάντικα, στις ταβέρνες ακούγονταν ένα τραγούδι του Τίμου Μωραϊτίνη, το:
Tι ρετσίνα κεχριμπάρι:Ταβερνιάρη,ταβερνιάρη,
Βάλε μας να σβύσ' η έννοια..
Ωχ!: Από την κεχριμπαρένια..
Πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν που οι Απόκριες στην Πλάκα ήταν μοναδικές με ποικιλία δρώμενων. Εκτός των προαναφερόμενων υπήρχε και μια παρέα ανδρών που μεταμφιέζονταν και εμφανίζονταν σαν Αφρικανοί , χόρευαν και τραγουδούσαν βέβαια - το τραγούδι δεν έλειπε εκείνες τις μέρες- το " Άι Βαλά".
Άλλοι έστηναν κουκλοθέατρο μ' ένα παραβάν, με κεντρικό ήρωα τον Φασουλή και φυσικά από τις μέρες δεν έλειπε ο ξυλοπόδαρος που ήταν κάποιος ο οποίος είχε εκπαιδευτεί στην ισορροπία, ανέβαινε σε δυο ψηλά δοκάρια με μακρύ παντελόνι που τα κάλυπτε κι από πάνω φράκο και ψηλό καπέλο. Εννοείται πως κυκλοφορούσε στις γειτονιές της Πλάκας και ζητούσε χρήματα από τις νοικοκυρές και τους θεατές γενικότερα.
Όποια κι αν ήταν η διαδρομή,σημασία είχε ότι το κυρίως γλέντι προς τιμή των ημερών γινόταν στην πλατεία Φιλομούσου Εταιρείας στην Κυδαθηναίων, με κόσμο και στην Αδριανού, με χαρτοπόλεμο και κομφετί που δημιουργούσαν ένα τεράστιο χαλί.
Τέλος όλες οι πηγές αλλά και οι μαρτυρίες λένε ότι από τη δεκαετία του '50 που ξανάρχισε η ζωή να βρίσκει τον δρόμο της, οι μεταμφιεσμένες παρέες κυκλοφορούσαν με τα γνωστά ρόπαλα όπου δεν ήταν και τόσο διασκεδαστική η κατάσταση αφού ο κίνδυνος για τραυματισμούς αλλά και φασαρίες καραδοκούσε. Αυτό η γράφουσα το επιβεβαιώνει καθόσον είχε βρεθεί σε νυχτερινή βόλτα πριν λίγα χρόνια στην Πλάκα, την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς.
Η αλήθεια να λέγεται όμως!!ακόμη και στις μέρες μας (πριν την θλιβερή επίσκεψη του ιού) τα βραδάκια στις ταβέρνες της ιστορικής, ρομαντικής και λατρεμένης περιοχής,επίσης στου Ψυρρή, τέτοιες μέρες είχαν άλλη χάρη, άλλη αύρα, διακρίνονταν από την έννοια της αληθινής ψυχαγωγίας που πηγάζει από την ποιότητα γενικά.
Καλές Απόκριες σε όλους
με την ευχή του χρόνου να είναι καλύτερα!!
Με αγάπη και σεβασμό
Υ.Σ Αξίζει να αναφερθεί πως μετά το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων καθώς και τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο η κοινωνία είχε πολλά προβλήματα που δεν άφηναν το περιθώριο της ενασχόλησης με την αποκριά και το καρναβάλι. Σύμφωνα με τις πηγές πάντα, τη δεκαετία από το 1920 έως το 1930 οι απόκριες εκδηλώνονταν μόνο με χοροεσπερίδες που είχε θέση και το φιλανθρωπικό μέρος. Εκείνη την εποχή οι Αθηναίοι ήταν σαν να μη γνώριζαν τα γλέντια έξω στις γειτονιές και στις πλατείες και έτσι χόρευαν στο σπίτι, στα παρκέ όπως έλεγαν.
Το 1931 όμως δημιουργήθηκε μια ομάδα με σκοπό να αναλάβει τις απόκριες που ονομαζόταν "Κομιτάτο της Αποκριάς" με σκοπό να αναβιώσουν τις παλιές απόκριες. Έτσι η συνοικία του Ψυρρή και η Πλάκα γέμισε πάλι από φουστανελάδες με μουσικά όργανα, ταβέρνες με τον ανάλογο διάκοσμο κι όλα τα άλλα τα δρώμενα (όσα προανέφερα) που ξαναβρήκαν τη θέση τους .
Τρίτη 2 Μαρτίου 2021
Σάββατα αφιερωμένα στις ψυχές στην αιωνιότητα.
Η επίγεια ζωή αποτελεί το πέρασμα για την αιωνιότητα σύμφωνα με τη θρησκεία μας, όπως γνωρίζουμε κι όπως αναφέρουμε συχνά,όσοι βέβαια έχουμε κοινά πιστεύω σ' αυτόν τον τομέα. Όλοι έχουμε οικεία ή αγαπημένα πρόσωπα από κάθε τομέα της ζωής μας που πλέον δεν βρίσκονται κοντά μας.Είναι πολύ δύσκολο να συμβιβαστούμε με την ιδέα της απώλειας γιατί μπορεί να το γνωρίζουμε, αλλά σχεδόν κανένας δεν το συνειδητοποιεί..
Πιστεύω ακράδαντα έπειτα από προσωπικές μου καταστάσεις ότι οι ψυχές ζουν και βρίσκονται κοντά μας. Αποτελούν τη ροδόχρωμη σκιά της ανατολής, την πιο γλυκιά ηλιαχτίδα που χαϊδεύει το πρόσωπό μας το χειμωνιάτικο πρωινό, τη φανταχτερή πεταλούδα που έρχεται στη λεβάντα μας την άνοιξη, τη σπάνια αχιβάδα και το ξεχωριστό κοχύλι που μας προσμένουν στο λατρεμένο ακρογιάλι.
Μια όμορφη απόδραση στη Βοιωτία.
Η ζωή στην πόλη μπορεί να έχει ποικιλία ενασχολήσεων, όμως η εξόρμηση στη φύση, κάποιες φορές είναι ανάγκη. Κάτι αντίστοιχο νιώθουν αρκετοί ...
-
Το κείμενο με κάποιες αλλαγές είναι του 2017. 56!!με χαρές και λύπες,αλλά .. με τον ήλιο για πάντα στην ψυχή! Με την καρδιά, στης αιών...
-
Ένα φωτογραφικό ταξίδι στο ιδιαίτερα καλαίσθητο και αρχοντικό Fragos garden studios!!Ένα προσωπικό αφιέρωμα ως τιμή, στον άνθρωπο που αν...
-
Aπόψε σε μια πραγματικά άριστα οργανωμένη τελετή, πραγματοποιήθηκε η απονομή των διακρίσεων του 6ου Ποιητικού Διαγωνισμού, με την ευ...