Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2021

O Άγιος Χαράλαμπος,ένα γραφικό εκκλησάκι στο Πεδίον του Άρεως.

Στις 10 Φεβρουαρίου κάθε έτους  η Ορθοδοξία εορτάζει τον Άγιο Χαράλαμπο κι ως εκ τούτου έχουν την τιμητική τους οι ομώνυμοι ναοί.
Έτσι σήμερα εορτάζει και  ο Άγιος Χαράλαμπος Πολυγώνου.
Εντός του χώρου του Πεδίου του Άρεως βρίσκονται δυο πολύ όμορφα και γραφικά εκκλησάκια, με τέτοια αρχιτεκτονική που βλέποντάς τα οι επισκέπτες και οι πιστοί μεταφέρονται σε κάποιο νησί ή ένα παραδοσιακό χωριό της πατρίδας μας, οι Άγιοι Ταξιάρχες και ο Άγιος Χαράλαμπος.
Ο εν λόγω Ναός σύμφωνα με τις πηγές αλλά και μαρτυρίες ανεγέρθηκε μεταξύ του έτους 1928 έως του έτους 1936. Οι δαπάνες της κτίσης του έγιναν από την αγάπη για όσα άφησαν,από τα όνειρα για τη νέα τους ζωή,από τη φλόγα της πίστης  Ελλήνων προσφύγων της Μικράς Ασίας που κατοίκησαν στην γύρω περιοχή.
Πρόκειται για μικρή εκκλησία με ρυθμό βασιλικής, καμαροσκέπαστη με ημιεξαγωνική αψίδα και διατηρεί την παλιά αγιογραφία της Πλατυτέρα.
Περί τα τέσσερα χρόνια ήταν η διάρκεια της εικονογράφησης, από το 1954 έως το 1958, η οποία ως αρχή της είχε την Παναγία τη Βλαχερνίτισσα και μετά από έναν χρόνο ήρθε η σειρά του τρούλου ο οποίος εικονογραφήθηκε σε τρεις χρωματικές ζώνες με τον Παντοκράτορα σε ερυθρή άποψη, έναν κύκλο κυανόμαυρο και έναν κύκλο πρασινωπό σε αρμονία με το χρώμα της Πλατυτέρας.
Ξεχωριστού κάλλους είναι τα σφαιρικά τρίγωνα των Ευαγγελιστών καθώς επίσης στις αγιογραφίες συμπεριλαμβάνονται παραστατικές σκηνές από το Δωδεκάορτο, σκηνές από το μαρτύριο του Αγίου και πολλές μορφές  αγίων, ιεραρχών, μαρτύρων.


Το τέμπλο του Ναού παρουσιάζει ιδιαίτερη καλαισθησία (το κοσμούν ερυθρωποί μικροί κίονες και πράσινα κιονόκρανα) αλλά και καλλιτεχνικό ενδιαφέρον αφού δεν το αποτελούν φορητές εικόνες αλλά τοιχογραφίες που φρόντισε ο ίδιος ο Κόντογλου ο οποίος φιλοτέχνησε το εσωτερικό της εκκλησίας το 1955 και φυσικά έργο του είναι ο Παντοκράτορας.
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ στο ξεχωριστό επιστύλιο όπως και στις φορητές εικόνες που ακολουθούν τα  μεταβυζαντινά πρότυπα.
Η ενασχόληση του μεγάλου κι αγαπημένου Φώτη Κόντογλου οφείλεται στο γεγονός της ευαισθησίας του σε ότι συνδέονταν με την Μικρά Ασία αφού ο ίδιος ήταν από το Αϊβαλί.
Η εν λόγω εκκλησία είναι χτισμένη στο ανατολικό άκρο του πάρκου, ανάμεσα στο πράσινο, με όμορφη αυλή και περιβάλλεται από ψηλά κυπαρίσσια.
Τέλος..όποιος έχει παρακολουθήσει την Ακολουθία των Χαιρετισμών ή της Μεγάλης Εβδομάδας στον Άγιο Χαράλαμπο πραγματικά δεν μπορεί να φανταστεί το δέος και την ψυχική ευφορία.
Απ' ότι έχω διαβάσει η εκκλησία είχε υποστεί ζημιές από σεισμούς και υγρασία για τα οποία το εκκλησιαστικό συμβούλιο αλλά και οι κάτοικοι της περιοχής έκαναν προσπάθειες προκειμένου να αποκατασταθούν καθόσον πραγματικά αποτελεί ένα σπουδαίο μνημείο ...στη σκέψη ότι φιλοτεχνήθηκε από τον Κόντογλου κυριολεκτικά ριγώ...
Σήμερα είχα την τύχη χάρη στην ιδέα μιας πολυαγαπημένης φίλης να βρεθώ στο πανηγυρικό κλίμα έστω και εν μέσω της λαίλαπας του ιού..., να περπατήσουμε στο πάρκο που πλέον μπορούμε να χαιρόμαστε μικροί και μεγάλοι, να νιώσουμε τα χρώματα της άνοιξης, ν' ακούσουμε τους ψίθυρους της πλάσης που μόνο δύναμη χαρίζει..
Φωτογραφικά στιγμιότυπα.




 
















 .


























Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2021

Δεκαετία του '50 - Κομμωτήρια στην Αθήνα!


Το ταξίδι στην Αθήνα της δεκαετίας του '50 με θέματα που μας ξεκουράζουν απ'  την καθημερινότητα της συννεφιάς, συνεχίζεται με αναφορά στα κομμωτήρια της εποχής!!
Τον Νοέμβριο του 1956 μια εφημερίδα της πρωτεύουσας έγραφε ότι στην Αθήνα υπήρχαν 1.000!!! κομμωτήρια και 2.000 κομμωτές και κομμώτριες με την ιδιότητα του πλανόδιου επαγγελματία.
Οι καταστηματάρχες είχαν αναστατωθεί από την κατάσταση και έψαχνε τρόπους να σταματήσει το κακό του υπερεπαγγελματισμού.

Πίστευαν ότι για να μπει τάξη στο θέμα, ήταν απαραίτητη η ίδρυση κρατικής σχολής κομμωτών που τα κατοχύρωνε το επάγγελμα . Επίσης προσπαθούσαν να ενεργοποιηθεί μια σχετική απόφαση του Ανωτάτου Υγειονομικού Συμβουλίου που είχε ατονήσει, όπως άλλωστε συνέβαινε και συμβαίνει ακόμη...
Πραγματικά ήταν ξέφρενη η εμφάνιση των κομμωτηρίων αν σκεφτεί κανείς ότι προπολεμικά ήταν έως 100 το πολύ. Ο αριθμός των 1.000 ήταν υπερβολικός ας είχε πολλαπλασιαστεί ο πληθυσμός. Το χειρότερο βέβαια για το οποίο είχε ξεσηκωθεί ο σύλλογος των καταστηματαρχών ήταν οι 2.000 άνδρες και γυναίκες της ειδικότητας...που είχαν μόνο έσοδα , χωρίς έξοδα αφού πήγαιναν στα σπίτια για να περιποιηθούν τις πελάτισσες.
Διαβάζοντας αυτή την πληροφορία σκέφτομαι ότι όλες τις εποχές ο άνθρωπος ήταν και είναι ο ίδιος...

Η απόφαση του Ανωτάτου Υγειονομικού Συμβουλίου

απαγόρευε την κυκλοφορία από διάφορες επικίνδυνες βαφές για τα μαλλιά, το ιδιοσκεύασμα για την ψυχρή περμανάντ (βοστρύχωση κόμης), το οποίο προκαλούσε μεγάλα προβλήματα στο δέρμα (πληγές κτλπ)....οι κομμωτές και οι κομμώτριες έλεγαν ότι γίνονταν περίπου 1.000 περμανάντ την ημέρα κι ας είχε απαγορευτεί!!!

Από ιστορίες που μου είχε διηγηθεί μια θεία μου με πλούσια κοινωνική ζωή για την εποχή.

Πόσες κυρίες δεν έβγαιναν τρέχοντας και φωνάζοντας απ' τα καμένα μαλλιά και το πληγωμένο δέρμα!!

Πόσες δεν εμφανίζονταν στο μπαλκόνι ή στη γειτονιά με το μπικουτί στο κεφάλι που τα στερέωνε το γνωστό φιλέ!!

Πόσες δεν κυνήγαγαν τις κομμώτριες που δεν τις πέτυχαν τον κότσο που ήταν σαν κουνουπίδι!!!

Αφήστε στους γάμους , στις δεξιώσεις, στα δρώμενα της υψηλής κοινωνίας τότε....οι αίθουσες έπαιρναν το άρωμα από τη λακ!!!



Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2021

Η χαρά για τα πλυντήρια ρούχων στη δεκαετία του '50.

Κάποια θέματα αρχικά τα χαρακτηρίζει κανείς ως υποδεέστερα από την ποικιλία της επικαιρότητας ή ακόμη και αστεία.

Όμως αν ξεφυλλίσει κανείς τις πηγές, αν ακούσει τις αφηγήσεις των ανθρώπων που έζησαν τις καταστάσεις σχετικά με το κάθε θέμα από τα χαρακτηριζόμενα όπως παραπάνω, αν θυμηθεί ο ίδιος, θα διαπιστώσει πως κρύβουν όμορφες ιστορίες αλλά και γραμμές από την εξέλιξη της κοινωνίας. 

Εδώ και καιρό μου ήρθαν στον νου οι εικόνες από τις διαχρονικές ελληνικές ταινίες με τα πλυσταριά στις πολυκατοικίες και τις σκάφες όπου αναλάμβαναν δράση οι νοικοκυρές κι ακόμη περισσότερο οι υπηρέτριες που συνήθως ήταν νεαρά κορίτσια από την ηπειρωτική και νησιωτική επαρχία, εικόνες από τα ποτάμια στα χωριά με τους κόπανους όπου κατέβαιναν οι γυναίκες να πλύνουν,το καζάνι που ζέσταιναν το νερό, την αλισίβα (από τη στάχτη),τις μπουγάδες που συνήθως άπλωναν κάθε Σάββατο με εκείνα τα σχοινιά γεμάτα λαμπερά λευκά ρούχα μυημένα στο λουλάκι.

Κατά το ομαδικό πλύσιμο στα ποτάμια και στις λίμνες, στις γειτονιές με τις κοινές αυλές , οι ιστορίες είναι απερίγραπτες που διαδραματίζονταν, από την κοινωνική κριτική (κουτσομπολιό), τις συνταγές για φαγητά και γλυκά μέχρι συνοικέσια (προξενιά). Ακόμη το πέρασμα για τα ποτάμια με τα κοφίνια γεμάτα ρούχα για το πλύσιμο, αποτελούσε έναν τρόπο ερωτικών ραντεβού, αφού ήταν η ευκαιρία για να κοιταχτούν οι ερωτευμένοι,καθόσον οι εποχές ήταν στο άλλο άκρο από το σημερινό πάλι που το φλερτ και η αληθινή σημασία του έρωτα έχασαν την ομορφιά τους.
Κάποιες φορές τα γέλια κι οι χαρούμενες φωνές, γίνονταν τσακωμοί (...όπως οι παλιές γειτόνισσες που γράφουν πολλά βιβλία της εποχής, που άλλοτε πίνανε μαζί καφέ και σε λίγα λεπτά είχαν αρπαχτεί..) όταν η μια παίνευε την τελειότητα του αποτελέσματος του δικού της πλυσίματος κι η άλλη νόμιζε ότι το έκανε για να υποβιβάσει τον δικό της τρόπο.
Με τα χρόνια οι απαιτήσεις της οικογένειας, του κάθε ατόμου αυξήθηκαν και πλέον το πλύσιμο στο χέρι ήταν κυριολεκτικά μαρτύριο.
Έτσι το πλύσιμο έγινε κύρια δουλειά του ηλεκτρικού πλυντηρίου.
Για να φτάσουμε στο ηλεκτρικό πλυντήριο προηγήθηκαν άλλα βήματα που δεν ανήκουν στο παρόν κείμενο. Γενικά όμως το ηλεκτρικό πλυντήριο ρούχων παρήχθη πρώτη φορά μαζικά το  1906.
 
Στην Αθήνα (και στις μεγάλες ελληνικές πόλεις γιατί στα χωριά άργησε σχετικά να φτάσει) κατά τη δεκαετία του '50 μέσα σ' όλα τα άλλα που ταλαιπωρούσε τους κατοίκους όπως η έλλειψη συγκοινωνιών στις προχωρημένες ώρες, οι νοικοκυρές έστηναν πανηγύρι αφού η μπουγάδα καταργούνταν. Κακά τα ψέματα, η ορθοστασία ήταν ένα μαρτύριο και το πλύσιμο μια από τις βασικές οικιακές δουλειές για όλες τις γενιές.
Η Αθήνα τότε είχε εικοσιπέντε ηλεκτρικά πλυντήρια και περίμεναν σε πολύ σύντομο διάστημα να γίνουν τριάντα πέντε.Οι νοικοκυρές πήγαιναν τα ρούχα τους και για τρεις οκάδες περίπου πλήρωναν 12.000 δραχμές ενώ αν έδιναν άλλες 3.000 δραχμές είχαν τη δυνατότητα να τα παραλάβουν στεγνωμένα.





Θα συνεχίσω την αναφορά στη δεκαετία του '50 έτσι για μια αλλαγή από όλα όσα μας βομβαρδίζουν και μας ταλαιπωρούν..


Μια ηλιόλουστη μέρα


Σκόρπισε ο ήλιος

τη γλυκιά θαλπωρή του.

Γέμισαν τα σχοινιά

πολύχρωμες μπουγάδες.

Βγήκαν οι νοικοκυρές

στα κάτασπρα πεζούλια

κεντώντας και πλέκοντας

της ζωής τους τα όνειρα.

Οι αλάνες με φωνές

παιδιών πλημμυρίζουν

και τα πουλιά

φτερουγίζουν σε χαμηλά ύψη

τραγουδώντας τον ύμνο

προς τον Δημιουργό!

Σκόρπισε ο ήλιος

τη γλυκιά θαλπωρή του.

Τα σπίτια λούστηκαν στο φως

τ" αγόρια περνάνε στις γειτονιές

τα κορίτσια σεργιανίζουν 

κι οι ψυχές τους

ταξίδια στα πέλαγα

γαλήνια αρμενίζουν.


 Σοφία Δ. Αγραπίδη

11 Φεβ 2019


Υ.Σ Πηγή για τα στοιχεία αποτελούν περιοδικά της εποχής.


Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2021

ΑΝΑΤΟΛΗ ΨΥΧΗΣ, φωτογραφίες κι απόψεις.

Το πρώτο μου εκδοτικό βήμα, η ποιητική συλλογή " ΑΝΑΤΟΛΗ ΨΥΧΗΣ" πετάει με ούριους ανέμους κι αυτό διαπιστώνεται από τα σχόλια και τις κριτικές φίλων, γνωστών, αγνώστων.
Το ευχαριστώ αν και κοινότοπο, θεωρείται δεδομένο μαζί με τις ευχές μου για κάθε αγαθό χαράς κι αγάπης σε όλους σας.
Αυτή την ανάρτηση θα στοιχειοθετούν φωτογραφίες, γνώμες, απόψεις για την ΑΝΑΤΟΛΗ , θα είναι το δικό της αρχείο!


Με την γραπτή  έκφραση συμβαδίζουμε χρόνια (το αρχείο μου περιλαμβάνει πολλές κριτικές ειδικών..) δεν ξεκίνησε τώρα με την έκδοση της ΑΝΑΤΟΛΗΣ. Αυτή αποτελεί τον καρπό δουλειάς, ενασχόλησης..ώριμης σκέψης.
Λίγα λόγια 
δεν έσπευσα να εκδώσω το 2014 που απέσπασα το Α' βραβείο σε διεθνή λογοτεχνικό διαγωνισμό, ούτε με την ευκαιρία κάποιας από τις δεκαπέντε περίπου διακρίσεις που ακολούθησαν (εννοείται ότι υπάρχουν τα έγγραφα στοιχεία στη βιβλιοθήκη μου αλλά και στο διαδίκτυο) σε διάφορους διαγωνισμούς για τους οποίους οι πληροφορίες μου ήταν από το διαδίκτυο και φυσικά τη συμμετοχή μου δεν τη γνώριζε κανένας γνωστός....
Επίσης για όσους δεν με γνωρίζουν καλά, δεν επιχείρησα να πλησιάσω κανένα ΜΜΕ της περιφέρειας ή των μεγάλων πόλεων ώστε να ασχοληθεί με τις διακρίσεις μου όλα αυτά τα χρόνια. Η συγγραφή είναι τέχνη και ως τέχνη πρέπει να ανακαλύπτεται, δεν είναι εμπόρευμα που το διατυμπανίζουμε, δεν αποτελεί μέσο προβολής όπως κατά καιρούς διαπιστώνουμε (σαν την προεκλογική περίοδο με μια τραγική προσπάθεια πολλών να χρησιμοποιούν ένα βιβλίο ανεξαρτήτου ποιότητας σε όλα , προκειμένου να αποσπάσουν την προσοχή των ψηφοφόρων).
Μοιραίως η δημοσίευση και τα αφιερώματα ακολουθούν όταν ένα έργο ολοκληρώνεται.
Ακόμη δεν προωθώ μέσω μηνυμάτων το βιβλίο μου και δεν θα το πράξω ποτέ. Ο κοινωνικός μου περίγυρος, οι άνθρωποι που με γνωρίζουν, νέοι άνθρωποι που έρχονται στο διάβα της ζωής βλέπουν, διαβάζουν σχετικά και κρίνουν για το τι θα ακολουθήσουν. Δεν χρησιμοποιώ σελίδες δικτύωσης κάποιων φορέων που διαχειρίζομαι για να προβάλω το έργο μου.
Θεωρώ πως είναι πίεση, ίσως και υποβάθμιση για το ίδιο το έργο αν το χρησιμοποιήσουμε ως αντικείμενο κέρδους..
Όλα έρχονται όταν πρέπει, εμείς αυτό που οφείλουμε να κάνουμε για κάθε τομέα που αγαπάμε και θέλουμε να υπηρετήσουμε είναι να διακρινόμαστε από σεβασμό κι αξιοπρέπεια.
ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ
Είναι ένας τομέας που δεν άφησα ποτέ.Έτσι αποφάσισα η εκδοτική μου πορεία να συμβαδίζει μ' αυτόν. Σήμερα η κίνηση του βιβλίου αφιερώνεται εξ ολοκλήρου στο ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΕΙΟ ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΟ,το επόμενο μπορεί να μοιραστεί με κάτι άλλο..
Δεν επιθυμώ να αναφερθώ δημόσια και λεπτομερώς στη σχέση μου με τον όρο φιλανθρωπία.
Πιστεύω στις αξίες, στην σταθερή πορεία και όχι στις ξαφνικές λάμψεις και έτσι πορεύομαι.
Ευχές για πάντα σε όλους σας!!
Η χαρά μου πηγάζει εκεί που όταν ανοίγετε την ΑΝΑΤΟΛΗ βρίσκετε κάτι που σας εκφράζει , σας προβληματίζει, σας αγγίζει..
Η ποίηση δεν διαβάζεται απλά , ξεφυλλίζεται πάντα όταν θέλεις να ξεφύγεις από διάφορα ..
Ελπίζω η ΑΝΑΤΟΛΗ ΨΥΧΗΣ να είναι για πάντα στην παρέα σας!!
ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΠΡΟΦΙΛ ΦΙΛΩΝ



































 

 

 

 

 

 

 

 

 





 

 

 






 



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 




 

 

 

 

 

 

 

 

 

 4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021 η ΑΝΑΤΟΛΗ λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία της και ταξιδεύει σ' όλη την Ελλάδα..περνάει και τον Ατλαντικό όπου να 'ναι!

Το ωραιότερο δώρο είναι οι κριτικές των φίλων που νιώθουν πως μέσα στις σελίδες της βρίσκουν τον εαυτό τους, τη ζωή τους, θυμούνται στιγμές....

  





























Αφιερώματα 

https://thefineartsingreece.blogspot.com


Ανατολή Ψυχής: Η Ποίηση της Αισιοδοξία; από την καταξιωμένη  δημοσιογράφο και συγγραφέα Ιουστίνου Φραγκούλη - Αργύρη στο προσωπικό της blog

www.facebook.com/xrorfanotrofio στη σελίδα του ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΕΙΟΥ ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΟΥ

Στη σελίδα της ιστορικής εφημερίδας ΑΥΓΗ του Πύργου Ηλείας

Στο περιοδικό  GLOBALVIEW.GR με 



 


Επίσκεψη στο Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού.

Ένας νέος χώρος πολιτισμού στην Αθήνα, είναι διαθέσιμος πλέον για το κοινό.  Πρόκειται για το  Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού που βρί...