Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2020

Η Χοροεσπερίδα του Ομίλου Φιλίππων Ανδραβίδας " ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ".Φωτογραφικό ταξίδι.

Στις 8 του τρέχοντος μηνός πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία, χωρίς στοιχεία υπερβολής η
"Κοπή της Πίτας"  και η Ετήσια Χοροεσπερίδα του Ομίλου Φιλίππων Ανδραβίδας " ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ" .
Η επιτυχία οφείλεται σε όλο το Δ.Σ, σε φίλους και γνωστούς που χορήγησαν τα δώρα για την λαχειοφόρο αγορά καθώς επίσης στους φίλους και γνωστούς που παρευρέθηκαν.
Τις παρουσίες προσώπων, φορέων, εκπροσώπων αρχών τις έχω παρουσιάσει στην σελίδα του Ομίλου στο fb. 
Αυτό το αφιέρωμα είναι φωτογραφικό!Βέβαια είχαμε την ατυχία λόγω ξαφνικού προβλήματος υγείας να απουσιάζει ο φωτογράφος.Έτσι όταν συμβαίνουν αυτά πάντα υπάρχουν κενά..
Στις φωτογραφίες δεν φαίνονται οι αντιπρόεδροι κ. Κώστας Κοτσαύτης και Χάρης Γεωργιόπουλος,όπως και ο οικονομικής διαχειριστής που πραγματικά ξεπέρασε τον εαυτό του γι'  αυτήν την εκδήλωση,ο κ. Νίκος Μπαλατλής.
Το σημαντικότερο όμως είναι η υγεία για όλους!
Ευχαριστούμε και πάλι όλους που βοήθησαν, που παρευρέθηκαν, τους χορηγούς, τα μέλη, τους φίλους τους γνωστούς.
Ως σημαντικό θα αναφέρω το "φιλανθρωπικό μήνυμα"  της εκδήλωσης αφού ο πρώτος λαχνός που τράβηξε ο μικρός Μιχάλης Δρακόπουλος και αντιστοιχούσε στον πρώτο δώρο, μια τηλεόραση 32 '' έτυχε σε κάποιο μέρος από το ΔΣ, που άμεσα αποφάσισε να αποτελέσει εθελοντική προσφορά εκ μέρους του Ομίλου σε τοπικό φορέα που ασχολείται με παιδιά.
Επίσης σημαντικό ως θέμα ήταν η παρουσία των φίλων που ταξίδεψαν από το Άργος, το Αίγιο, το Νεοχώρι Μεσολογγίου για να μας τιμήσουν!Λεπτομερώς έχω αναφερθεί στη σελίδα και στην εφημερίδα Ilida.Kampos.
Kαι του χρόνου με υγεία για όλους.





O πρόεδρος και οι δυο αντιπρόεδροι με τον διαχειριστή οικονομικού δεξιά όπως βλέπουμε.Φωτογραφία από το κινητό μου.





















Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2020

Η Βιβλιοθήκη του Αδριανού.

Στη συνέχεια της ξενάγησης σειρά έχει ο αρχαιολογικός χώρος της Βιβλιοθήκης του Αδριανού που βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, σχεδόν απέναντι από τον σταθμό του Μοναστηρακίου.

 Η   βιβλιοθήκη  του   Αδριανού  πήρε  το  όνομά της από τον αυτοκράτορα Αδριανό και κτίσθηκε το 
132 μ.Χ. 
Είχε σχήμα ορθογώνιο με κάτοψη που σχημάτιζε μια περίστυλη στοά με ειδικούς χώρους για την φύλαξη παπύρων και βιβλίων, είχε αίθουσες διαλέξεων κ.α. 
Η βιβλιοθήκη καταστράφηκε κατά ένα μεγάλο μέρος το 267 μ.Χ από τους Έρουλους.

Στο α' μισό του 5ου αι μ.Χ ο χώρος ανακαινίστηκε και τότε στο αίθριο δημιουργήθηκε ένα περίκεντρο κτίριο, που είναι γνωστό ως τετράκογχο και ίσως ήταν ο πρώτος μητροπολιτικός ναός της Πρωτεύουσας.Ήταν κατασκευασμένο με πολυτελή υλικά και το κοσμούσαν ιδιαίτερου κάλλους ψηφιδωτά. Κατά τις πηγές το αποδίδουν στην αυτοκράτειρα Αθηναϊδα - Ευδοκία.
Μπαίνοντας στον αρχαιολογικό χώρο βλέπουμε μια μαρμάρινη επιγραφή που αναφέρει 
τους  Άγιους Ασώματους.
Σύμφωνα με τους ειδικούς μεταξύ 11ου και 12ου αιώνα στο Δυτικό Πρόπυλο της Βιβλιοθήκης χτίστηκε η εκκλησία "Άγιοι Ασώματοι στα σκαλιά" η οποία δεν σώζεται σήμερα.
Εκείνη την χρονολογία στο κεντρικό μέρος του αιθρίου υπήρχε μια παλαιοχριστιανική εκκλησία όπου μετατράπηκε σε βυζαντινή με την ονομασία "Μεγάλη Παναγιά".

Κατά την Οθωμανική περίοδο η βιβλιοθήκη αποτέλεσε τον χώρο όπου λειτουργούσε το "Πάνω Παζάρι", ένα εμπορικό κέντρο δηλαδή περίπου με εκατό ιδιοκτησίες.
Επίσης ήταν η κατοικία (στα νοτιοδυτικά του χώρου) του Τούρκου Διοικητή της Αθήνας του Βοεβόδα.

Έως την απελευθέρωση (1833) ο χώρος της Bιβλιοθήκης λειτούργησε όπως η αρχαία ελληνική Αγορά - ως διοικητικό, εμπορικό κέντρο της πόλης. Το παζάρι στο ανατολικό τμήμα της Bιβλιοθήκης κάηκε το 1884. Mετά την καταστροφή άρχισε η ανασκαφή και γενικά προχώρησαν οι έρευνες του αρχαιολογικού αυτού σπουδαίου μνημείου. Το κοινό είχε την τύχη να μπορεί να γνωρίσει τον χώρο το καλοκαίρι του 2004.




















Οι πληροφορίες που παρουσιάζω κυρίως προέρχονται από τη σελίδα του Υπουργείου Τουρισμού, από συγγράμματα και βιβλία που προμηθεύομαι από έναν Φορέα περί αρχαιοτήτων που είμαι μέλος, είναι σημειώσεις από τις ξεναγήσεις που παρακολουθώ.




Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2020

Το Τζαμί του Τζισταράκη.

Η Ελλάδα αποτελεί αναμφισβήτητα έναν τόπο γεμάτο από πολιτιστικούς θησαυρούς
Η Αθήνα ως πρωτεύουσα είναι  πάμπλουτη σε ιστορικά, αρχαιολογικά και  πολιτιστικά μνημεία. 
Για όλα αυτά αποτελεί τον ταξιδιωτικό προορισμό για εκατομμύρια τουρίστες απ' όλο τον κόσμο.
 
Τα πιο γνωστά από τα  μνημεία πολιτισμού βρίσκονται στο ιστορικό κέντρο και αποτελούν πέρασμα των καθημερινών ή συχνών διαδρομών για τους περισσότερους εξ ημών.
Αν θέλουμε ως λαός να διατηρήσουμε και να προστατεύσουμε την πολιτισμική μας κληρονομιά δεν αρκεί απλά "το πέρασμα" , ούτε οι δεκάδες φωτογραφίες που πλέον μέσω του διαδικτύου με μεγάλη ευκολία λανσάρουμε.
Κατά την άποψή μου θα πρέπει να γνωρίζουμε έστω περιληπτικά (για όσους δεν μπορούν να συγκρατήσουν πολλά στοιχεία ή δεν έχουν τον χρόνο να ασχοληθούν) τις βασικές πληροφορίες για κάθε χώρο έτσι ώστε να μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε όταν ερωτηθούμε από κάποιον επισκέπτη στον δρόμο, να ξεναγήσουμε φίλους και συγγενείς, να μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας αυτό το σημαντικό τμήμα των γνώσεων.
Με μεγάλη απογοήτευση διαπιστώνω (χρόνια τώρα που ασχολούμαι μ' αυτόν τον τομέα) ότι οι Έλληνες στερούμαστε και των βασικών γνώσεων ακόμη και για την Ακρόπολη σε αντίθεση με τους τουρίστες από άλλες χώρες που έρχονται προετοιμασμένοι και διαβασμένοι για όσα θα γνωρίσουν.


Μέσω αυτής της σελίδας παρουσιάζω κατά καιρούς σχετικά αφιερώματα.
Στο συγκεκριμένο κείμενο θα γίνει αναφορά στο Τζαμί του Τζισταράκη, στο μνημείο που βλέπει κανείς μόλις εξέρχεται από τον σταθμό του ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙΟΥ.
Στην Αθήνα υπήρχαν κι άλλα τζαμιά για τα οποία θα αναφερθώ σε επόμενο κείμενο.
Το τζαμί του Τζισταράκη πέρασε από πολλά στάδια.
Η πιο πρόσφατη κατάστασή του θέλει να φιλοξενείται εκεί η έκθεση της συλλογής Κεραμικών του Β. Κυριαζόπουλου του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης.
Το εν λόγω τζαμί κτίστηκε το 1759 από τον Τούρκο Βοεβόδα Τζισταράκη στον χώρο που τότε υπήρχε η Οθωμανική Αγορά. Οι Τούρκοι για να το χτίσουν χρησιμοποίησαν κομμάτια από αρχαία ερείπια . Στην συνέχεια επειδή ο Βοεβόδας ήθελε να χρησιμοποιήσει ασβέστη, οι Τούρκοι τίναξαν με μπαρούτι την δέκατη έβδομη κολόνα του ναού του Ολυμπίου Διός η οποία μετατράπηκε σε μαρμαροκονίαμα.
Ο Τζισταράκης γι' αυτήν την πράξη του τιμωρήθηκε καθόσον εκτός των Ελλήνων δεν συμφωνούσαν και κάποιοι από τους συμπατριώτες του με την παραπάνω πράξη του.
Υπήρχε τούρκικος νόμος που έλεγε ότι απαγορεύεται να καταστρέφουν τα αρχαία μνημεία που ανήκαν στο ιερό πρόσωπο του Σουλτάνου.Έτσι ξεσηκώθηκε ο Πασάς του Ευρίπου που έδρευε στην Χαλκίδα.
Ο Τζισταράκης προσπάθησε να δωροδοκήσει τον Πασά αλλά εκείνος δεν επηρεάστηκε και τον εξόρισε. 
Εκείνη την χρονιά  στην Αθήνα εμφανίστηκε πανούκλα και όλοι άρχισαν να πιστεύουν σε ένα θρύλο που έλεγε πως όταν καταστρέφεται μια κολόνα, παρουσιάζεται μια συμφορά η οποία είναι θαμμένη στην βάση της.
Όταν ελευθερώθηκε η Αθήνα, μετά την Επανάσταση το κτίριο το χρησιμοποίησαν οι αρμόδιοι για διάφορους σκοπούς μεταξύ αυτών στέγασε την στρατιωτική μουσική, σε άλλη εποχή ήταν φυλακή καθώς και αποθήκη.
Ο αρχαιολόγος Αναστάσιος Ορλάνδος το 1915  επιδόθηκε στην αναστήλωσή του και το 1918 στεγάστηκε εκεί το μουσείο Ελληνικών χειροτεχνημάτων που ήταν η αρχική ονομασία του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης.
Το 1975 ο καθηγητής Μετεωρολογίας Β. Κυριαζόπουλος μια προσωπικότητα με σπουδαία δραστηριότητα σχετικά με τις συλλογές της νεότερης πολιτισμικής κληρονομιάς είχε ιδρύσει το Λαογραφικό μουσείο Μυκόνου (1958) προσέφερε ως δωρεά στο εν λόγω Μουσείο την συλλογή των κεραμικών του.

Υ.Σ Όταν έρχονται φίλοι και συγγενείς από την επαρχία ή άλλα μέρη αντί να τους κλείνουμε στο σπίτι με φαγητό και πάλι φαγητό...αντί να τους τρέχουμε μόνο στα γνωστά καφέ..καλό θα είναι να τους γνωρίζουμε κάθε φορά και ένα άλλο ιστορικό μνημείο αφού πριν.. έχουμε ρίξει μια ματιά στις τόσες πηγές του διαδικτύου (αν δεν διαθέτουμε βιβλία).
Όσο για τα παιδιά!!!είναι ένα από τα μεγαλύτερα χρέη που τους έχουμε!!
Ας μην ξεχνάμε ότι αν το σπίτι δεν υποστηρίζει την γνώση και τον πολιτισμό, το σχολείο δεν μπορεί να κάνει κάτι!






Λαγκάδια, κάνοντας στάση για γλυκό!

Τα Λαγκάδια Αρκαδίας, είναι γνωστό ιστορικό και γραφικό χωριό. Ένας τόπος, γεμάτος από ενέργεια η οποία ριζώνει στις εποχές των θρύλων σχετι...