Η Ελλάδα αποτελεί αναμφισβήτητα έναν τόπο γεμάτο από πολιτιστικούς θησαυρούς
Η Αθήνα ως πρωτεύουσα είναι πάμπλουτη σε ιστορικά, αρχαιολογικά και πολιτιστικά μνημεία.
Για όλα αυτά αποτελεί τον ταξιδιωτικό προορισμό για εκατομμύρια τουρίστες απ' όλο τον κόσμο.
Τα πιο γνωστά από τα μνημεία πολιτισμού βρίσκονται στο ιστορικό κέντρο και αποτελούν πέρασμα των καθημερινών ή συχνών διαδρομών για τους περισσότερους εξ ημών.
Αν θέλουμε ως λαός να διατηρήσουμε και να προστατεύσουμε την πολιτισμική μας κληρονομιά δεν αρκεί απλά "το πέρασμα" , ούτε οι δεκάδες φωτογραφίες που πλέον μέσω του διαδικτύου με μεγάλη ευκολία λανσάρουμε.
Κατά την άποψή μου θα πρέπει να γνωρίζουμε έστω περιληπτικά (για όσους δεν μπορούν να συγκρατήσουν πολλά στοιχεία ή δεν έχουν τον χρόνο να ασχοληθούν) τις βασικές πληροφορίες για κάθε χώρο έτσι ώστε να μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε όταν ερωτηθούμε από κάποιον επισκέπτη στον δρόμο, να ξεναγήσουμε φίλους και συγγενείς, να μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας αυτό το σημαντικό τμήμα των γνώσεων.
Με μεγάλη απογοήτευση διαπιστώνω (χρόνια τώρα που ασχολούμαι μ' αυτόν τον τομέα) ότι οι Έλληνες στερούμαστε και των βασικών γνώσεων ακόμη και για την Ακρόπολη σε αντίθεση με τους τουρίστες από άλλες χώρες που έρχονται προετοιμασμένοι και διαβασμένοι για όσα θα γνωρίσουν.
Μέσω αυτής της σελίδας παρουσιάζω κατά καιρούς σχετικά αφιερώματα.
Στο συγκεκριμένο κείμενο θα γίνει αναφορά στο Τζαμί του Τζισταράκη, στο μνημείο που βλέπει κανείς μόλις εξέρχεται από τον σταθμό του ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙΟΥ.
Στην Αθήνα υπήρχαν κι άλλα τζαμιά για τα οποία θα αναφερθώ σε επόμενο κείμενο.
Το τζαμί του Τζισταράκη πέρασε από πολλά στάδια.
Η πιο πρόσφατη κατάστασή του θέλει να φιλοξενείται εκεί η έκθεση της συλλογής Κεραμικών του Β. Κυριαζόπουλου του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης.
Το εν λόγω τζαμί κτίστηκε το 1759 από τον Τούρκο Βοεβόδα Τζισταράκη στον χώρο που τότε υπήρχε η Οθωμανική Αγορά. Οι Τούρκοι για να το χτίσουν χρησιμοποίησαν κομμάτια από αρχαία ερείπια . Στην συνέχεια επειδή ο Βοεβόδας ήθελε να χρησιμοποιήσει ασβέστη, οι Τούρκοι τίναξαν με μπαρούτι την δέκατη έβδομη κολόνα του ναού του Ολυμπίου Διός η οποία μετατράπηκε σε μαρμαροκονίαμα.
Ο Τζισταράκης γι' αυτήν την πράξη του τιμωρήθηκε καθόσον εκτός των Ελλήνων δεν συμφωνούσαν και κάποιοι από τους συμπατριώτες του με την παραπάνω πράξη του.
Υπήρχε τούρκικος νόμος που έλεγε ότι απαγορεύεται να καταστρέφουν τα αρχαία μνημεία που ανήκαν στο ιερό πρόσωπο του Σουλτάνου.Έτσι ξεσηκώθηκε ο Πασάς του Ευρίπου που έδρευε στην Χαλκίδα.
Ο Τζισταράκης προσπάθησε να δωροδοκήσει τον Πασά αλλά εκείνος δεν επηρεάστηκε και τον εξόρισε.
Εκείνη την χρονιά στην Αθήνα εμφανίστηκε πανούκλα και όλοι άρχισαν να πιστεύουν σε ένα θρύλο που έλεγε πως όταν καταστρέφεται μια κολόνα, παρουσιάζεται μια συμφορά η οποία είναι θαμμένη στην βάση της.
Όταν ελευθερώθηκε η Αθήνα, μετά την Επανάσταση το κτίριο το χρησιμοποίησαν οι αρμόδιοι για διάφορους σκοπούς μεταξύ αυτών στέγασε την στρατιωτική μουσική, σε άλλη εποχή ήταν φυλακή καθώς και αποθήκη.
Ο αρχαιολόγος Αναστάσιος Ορλάνδος το 1915 επιδόθηκε στην αναστήλωσή του και το 1918 στεγάστηκε εκεί το μουσείο Ελληνικών χειροτεχνημάτων που ήταν η αρχική ονομασία του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης.
Το 1975 ο καθηγητής Μετεωρολογίας Β. Κυριαζόπουλος μια προσωπικότητα με σπουδαία δραστηριότητα σχετικά με τις συλλογές της νεότερης πολιτισμικής κληρονομιάς είχε ιδρύσει το Λαογραφικό μουσείο Μυκόνου (1958) προσέφερε ως δωρεά στο εν λόγω Μουσείο την συλλογή των κεραμικών του.
Υ.Σ Όταν έρχονται φίλοι και συγγενείς από την επαρχία ή άλλα μέρη αντί να τους κλείνουμε στο σπίτι με φαγητό και πάλι φαγητό...αντί να τους τρέχουμε μόνο στα γνωστά καφέ..καλό θα είναι να τους γνωρίζουμε κάθε φορά και ένα άλλο ιστορικό μνημείο αφού πριν.. έχουμε ρίξει μια ματιά στις τόσες πηγές του διαδικτύου (αν δεν διαθέτουμε βιβλία).
Όσο για τα παιδιά!!!είναι ένα από τα μεγαλύτερα χρέη που τους έχουμε!!
Ας μην ξεχνάμε ότι αν το σπίτι δεν υποστηρίζει την γνώση και τον πολιτισμό, το σχολείο δεν μπορεί να κάνει κάτι!