Τετάρτη 15 Απριλίου 2020

Η σιωπή της δύναμης.


Πόσα άγρια λόγια, πόσες απειλές έκρυβε ο γλυκόλαλος ήχος της καμπάνας!Άπειρα ψέματα, μειδιάματα που οι αθώοι και οι αδαείς άνθρωποι της επαρχίας πίστευαν για χαμόγελα.Ο ναός είχε μετατραπεί σε έναν χώρο συναισθηματικής βίας, εκδήλωσης αχαριστίας, μαρτυρίου της αθώας ψυχής, εκπόρνευσης κάθε ιερού και όσιου. Ο εφημέριος με το ιερατείο είχαν μετατρέψει την εκκλησία σε τσιφλίκι τους όπου δεν βασίλευε το πνεύμα του Θεού αλλά το πνεύμα της ύλης, των φθαρτών και των μάταιων. Υπό το παρατηρητικό βλέμμα αυτών που είχαν την ευθύνη για το παγκάρι, υπό τους υποκριτικούς τους χαιρετισμούς προς όλους, έμμεσα όποιος δεν διέθετε αξιόλογο χρηματικό ποσό για κερί δεν είχε το δικαίωμα του εκκλησιασμού.Όσο για τις μεγάλες γιορτές η εικόνα του εσωτερικού του δεν εξέλειπε του καφενείου, καθόσον το κουβεντολόι κυρίως στην πλευρά των γυναικών δημιουργούσε τόσο έντονο βόμβο που θαρρείς πως πέταγαν μύρια σμήνη εντόμων. Έτσι και το Μεγαλοβδόμαδο εκείνης της χρονιάς. Ο εφημέριος και οι άνθρωποι του ναού δεν φρόντιζαν να υπενθυμίσουν στις κυρίες της υψηλής τάξης του χωριού ότι οι Ιερές Ακολουθίες δεν διατίθενται για κοινωνική κριτική. Όχι βέβαια ότι η ηλικία των κυριών αιτιολογούσε την στάση τους...


 Πέρασε η Μεγάλη Πέμπτη δίχως την αίσθηση της βαθιάς ιερότητας της ημέρας, δίχως τη συγκίνηση της κορύφωσης του Θείου Δράματος ένεκα της "κοινωνικής" ατμόσφαιρας του πλήθους της εκκλησίας.
Ήρθε η Μεγάλη Παρασκευή όπου ο Ιησούς πληγώθηκε και μετά τη Σταύρωσή Του..μια μέρα που σημαδεύτηκε ως ηθικό μαρτύριο για την οικογένεια...

 Η εκκλησία περίμενε να υποδεχθεί τον αρχιμανδρίτη ως εκπρόσωπο της μητρόπολης της περιοχής ο οποίος θα συμμετείχε στην Ακολουθία των Εγκωμίων. Οι πιστοί είχαν κατακλύσει το ναό, το ιερατείο (εκτός εξαιρέσεων..) κάτω από το κοστούμι έκρυβε την αγνωσία του για πάρα πολλά και ουσιώδη θέματα, από τους ψαλμούς μέχρι τη συμπεριφορά και τους κανόνες που διέπουν έναν θεσμό που είχαν επιλέξει να υπηρετήσουν. Οι ψάλτες στα ψαλτήρια και ο ιερέας με ύφος στρυφνό (ως συνήθως), πηγαινοέρχονταν εκνευρισμένος μέχρι που είδε τον έναν εκ των ψαλτών ο οποίος ήταν καταπονημένος από προβλήματα υγείας, να κάθεται στο κάθισμά του σε ώρα που η Ακολουθία δεν είχε αρχίσει και όλοι ήταν υπό την αναμονή του αρχιμανδρίτη..
 
 Με συμπεριφορά αχαρακτήριστη για τα ανθρώπινα και ελεεινή για τον " εκπρόσωπο" του Θεού, αυτός επιτέθηκε με άγριο απειλητικό ύφος λεκτικά στον ιεροψάλτη που αποτελούσε τον μέγα ευεργέτη του στις πανεπιστημιακές του επιδιώξεις χωρίς να το γνωρίζει κανείς στη μικρή κοινωνία..Μαινόμενος μπροστά σε τόσο πλήθος παρατήρησε με προσβλητική συμπεριφορά έναν πολύ σπουδαίο πνευματικά και ταυτόχρονα ταλαιπωρημένο λόγω ασθένειας άνθρωπο γιατί...δεν στέκονταν όρθιος , επειδή μετά από κάποια ώρα..(εάν είναι δυνατόν) θα ερχόταν ο επισκέπτης.Εμφανώς ταραγμένος ο ψάλτης πήγε μπροστά στην Ωραία Πύλη και τον ρωτούσε τρέμοντας " μα τι  έκανα;" επί δυο φορές. Ο εφημέριος δυστυχώς δεν είχε δώσει σημασία στην ιερή και συναισθηματική αξία της ημέρας, παρέβλεπε τον χώρο, απαξίωσε πλήρως το νεκρό σώμα του Χριστού που κείτονταν στο Επιτάφιο μετά από την προδοσία, από τους χλευασμούς, από τη χολή, από τα καρφιά από τον Σταυρό..ο εφημέριος επανέλαβε στον ηθικό και συναισθηματικό τομέα όλα όσα έκαναν οι βασανιστές στον Ιησού...
Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριτές έλεγε επί χρόνια τέτοιες μέρες....αλλά δεν είχε κατανοήσει τίποτα...
 Στο πλήρωμα των πιστών βρίσκονταν δυο από τα μέλη της οικογένειας της μεγαλόψυχης προσωπικότητας, αυτού του ανθρώπου που μόνο να δίνει ήξερε, που συγχωρούσε αληθινά, που ξεχνούσε τους αχάριστους και ήταν έτοιμος πάλι να προσφέρει.
Εκείνη τη στιγμή μπροστά στο συναισθηματικό δράμα που βίωναν βλέποντας την αχαρακτήριστη και άδικη εκδήλωση της κακίας του ιερωμένου προς τον άνθρωπό τους,  ένιωθαν αγκάθια να τους πληγώνουν την ψυχή, κυριεύτηκαν από την επιθυμία άμεσα να ξεκαθαρίσουν την κατάσταση, να επαναφέρουν τη δικαιοσύνη...Κοιτάζοντας  ψηλά, προσευχήθηκαν δυνατά ...μα άηχες οι λέξεις κι οι σκέψεις γεμάτες από μια καταιγίδα πόνου σε ένα σύμπλεγμα της άνανδρης συμπεριφοράς, της Άγιας Ημέρας, των αρετών για τις οποίες Εκείνος Σταυρώθηκε και ο ιερός εκπρόσωπος καταπατούσε, είδαν τους αγγέλους στις αγιογραφίες να δακρύζουν, έστρεψαν το βλέμμα στον Επιτάφιο και σιώπησαν σεβόμενοι όσα ο εφημέριος δεν σεβάστηκε. Ήθελε τεράστια δύναμη εκείνη η σιωπή αν σκεφτεί κανείς ότι προκειμένου να υποστηρίξουν αδύναμους πολλές φορές ήρθαν αντιμέτωποι με δύσκολες ομάδες ανθρώπων και με κίνδυνο της ίδιας τους της ζωής, αλλά τώρα μπροστά στην κορύφωση του Θείου Δράματος  σιώπησαν ενσυνείδητα κι ας πληγώθηκε ο πολυαγαπημένος τους άνθρωπος.
Εκείνη η Μεγάλη Παρασκευή στάθηκε η αφορμή για να δοκιμαστεί η ψυχική τους δύναμη αφού δεν έδωσαν συνέχεια.
Εκείνη η Μεγάλη Παρασκευή ήταν βαθιά πληγή καθόσον είδαν πόσο επιφανειακή είναι η πίστη και η τέλεση των θρησκευτικών δρώμενων για κάποιους που δυστυχώς δεν είναι λίγοι.
Από τότε αφιερώθηκαν περισσότερο από πριν... να στηρίζουν, να υποστηρίζουν και να ασχολούνται με όσους εκπροσώπους του Θεού διακατέχονται από τις Αληθινές Αξίες για τις οποίες Ταπεινώθηκε.
Με το πέρασμα του καιρού επιβεβαιώθηκαν κατόπιν άλλων πιστών που αποφάσισαν να μιλήσουν, κατόπιν αδιάσειστων ντοκουμέντων τα σκληρά κι άκαρδα φερσίματα του εφημέριου και κάποιων εκ του ιερατείου...τα οποία δεν είχαν λογική βάση..Συμπεριφορές ανάρμοστες προς όσους δεν ανήκαν στην υψηλά οικονομική θέση της μικρής κοινωνίας και όχι μόνο στον ιεροψάλτη....
έτσι έκριναν του ανθρώπους! Αυτά είχαν κατανοήσει από τη διδασκαλία του Ιησού.....

 Ο ιεροψάλτης δεν έδωσε καμιά συνέχεια ..ήταν τόσο ψηλά φτασμένος πνευματικά!!
Η οικογένεια έδωσε άφεση λόγω ελλιπούς ή ανύπαρκτης ψυχοπνευματικής καλλιέργειας των "μικρών" του ιερατείου..
Διαπιστώθηκε βέβαια ότι η παθητική στάση των πιστών ήταν ένας λόγος που συνέχιζαν τη βασιλεία τους στον χώρο του Θεού οι " εκλεκτοί" της εκκλησίας της κωμόπολης..
Κάποτε έλεγαν οι παλιότεροι να μην κρίνει κανείς ιερέα, να μην του αντιμιλάει, να μην τον ενοχλεί αντίθετα βέβαια με ότι ίσχυε για όλους τους ανθρώπους.
Ως γράφουσα υποστηρίζω ότι με όμορφο τρόπο βέβαια πρέπει όλους να τους βοηθάμε να εκτελούν αρμονικά τα καθήκοντά τους, χωρίς μίση, χωρίς φωνές αφού πολλές φορές καλλιεργούνται οι άρρωστες συμπεριφορές (οι οποίες φύονται από διάφορα προβλήματα όπως εσωτερικά, προσωπικά ..) απλά γιατί αδιαφορούμε κι ας αδικούνται άνθρωποι κι ας υποφέρουν...
Υ.Σ Η μικρή αυτή ιστορία στο μέλλον αν ο Θεός θέλει , θα αποτελέσει ένα μικρό κεφάλαιο σε κάποιο πνευματικό πόνημα.

Ζητώ συγγνώμη για τυχόν λάθη αλλά αποτυπώθηκε πρώτη φορά γραπτά υπό συναισθηματική φόρτιση..

Ωστόσο η οικογένεια δεν σταμάτησε να προσεύχεται για όλους...........
και να επιθυμεί το καλό τους..



Παρασκευή 10 Απριλίου 2020

Στο χρονικό των ημερών..


Από την αρχή της δυσάρεστης για όλους είδησης για τον ιό...


*Υπάρχουν πολίτες που έπαιρναν τα μέτρα τους (εφαρμογή κανόνων υγιεινής), είχαν πάντα μαζί τους αντισηπτικό που χρησιμοποιούσαν πριν χαιρετίσουν φίλους και γνωστούς,έχαναν χρόνο για να μην συνωστίζονται στα ΜΜΜ, ανέκαθεν..έτσι μεγάλωσαν και τα παιδιά τους..
*Άλλοι θυμήθηκαν το σαπούνι..κατάλαβαν πως δεν πλενόμαστε μόνο με νερό..
*Πολλοί έσπευσαν να αγοράσουν μάσκες και γάντια τόσα...που να μην βρίσκουν οι ασθενείς και οι ευπαθείς ομάδες..
*Έσπευσαν να προμηθευτούν χαρτί υγείας, μακαρόνια, ταλιατέλες, ρύζι....για μήνες, να τα αρπάζουν από τα χέρια των άλλων πελατών στα σούπερ μάρκετ..
ΥΠΑΡΧΟΥΝ κι αυτοί
*με  πρώτο τους μέλημα τη διερεύνηση και τη βοήθεια των συνανθρώπων που λόγοι υγείας αλλά και οικονομικοί δεν τους επέτρεπαν να βγουν έξω..εκείνες τις ημέρες δεν είχαν ούτε ένα ευρώ για κάποιες προμήθειες..
*προμηθεύτηκαν κάποια απαραίτητα πράγματα όχι σε τεράστιες ποσότητες γιατί σκέφτηκαν πως δεν είναι μόνοι τους σ' αυτόν τον κόσμο..
*Ενισχύουν τα μικρά μαγαζιά που αποτελούν ευλογία για τις γειτονιές, κυρίως αυτό το διάστημα..
*Κάποιοι όταν ανακοινώθηκαν τα μέτρα έσπευσαν να κατακρίνουν, να στηλιτεύουν τους συμπολίτες που βγήκαν για μια βόλτα στη θάλασσα ή στο βουνό, όταν εκείνοι οργάνωναν την πασχαλινή έξοδο.
*Άλλοι πριν ανακοινωθούν τα μέτρα μόνο από πληροφορίες (ειδήσεις από το εξωτεριό) σχετικά με το πρόβλημα, ακύρωσαν έως το καλοκαίρι κάθε απόδραση από τον τόπο διαμονής.
*Κάποιοι ξεκίνησαν να φύγουν για τα χωριά με το σκεπτικό ότι θα περνούσαν πιο άνετα την περίοδο την απομόνωσης χωρίς να σκεφτούν ότι στην περίπτωση εμφάνισης του προβλήματος στους ίδιους ή στους συντοπίτες τους...οι επιπτώσεις δεν θα ήταν απλές, καθώς επίσης θα ταλαιπωρούσαν απίστευτα τα μέλη του φορέα της υγείας εκεί..καθόσον το σύστημα υγείας στα μικρά μέρη αιμορραγεί..
*Πολλοί που μέχρι πρότινος ασκούσαν αρνητικότατη κριτική για τους ανθρώπους του Τομέα Δημόσιας Υγείας...με την μετάδοση από τα ΜΜΕ για την προσφορά τους αυτόν τον καιρό..ξεσηκώθηκαν και συνθέτουν θριάμβους για γιατρούς, νοσηλευτές καλ.
*Είναι κι αυτοί που μια ζωή προσπαθούν με τον τρόπο που μπορούν να στέκονται δίπλα τους, να ενδιαφέρονται για τα δικαιώματά τους..χωρίς να χειροκροτούν στα μπαλκόνια καθόσον γνωρίζουν πως ότι είναι παρακινούμενο και ξαφνικό.... έτσι και εξαφανίζεται..
***Το πλήθος ...θεοποίησε τα πρόσωπα που παρουσιάστηκαν από την πολιτεία και την εκπροσωπούν  ..χωρίς να σκεφτούν ότι το χρέος τους εκτελούν, για τα δύσκολα δίνει την εμπιστοσύνη του ο λαός..Εννοείται πως πρέπει όλοι να εκτιμάμε τους σωστούς χειρισμούς σε όλα τα θέματα όταν και αν γίνονται (γενικά)..
Το πλήθος επηρεασμένο από τον κομματικό του φανατισμό προβαίνει και σ'  άλλες παθιασμένες δηλώσεις και εκδηλώσεις.
***Υπάρχει κι η άλλη ομάδα..όλων όσων σκεφτόμαστε ελεύθερα από κάθε είδους κομματικών ταυτοτήτων..απλά γιατί δεν έχουμε..
Η δύναμη των ΜΜΕ επιβεβαιώνεται...
*Μεγάλος αριθμός του πληθυσμού τρομοκρατήθηκε....καθόσον δόθηκε η εντύπωση πως αν ανοίξεις την πόρτα ο ιός θα σε προσβάλλει, αν καλημερίσεις το συνάνθρωπο, αν αντικρίσεις τον ήλιο,ακόμη κι αν μιλήσεις στο τηλέφωνο......Αυτού του σκεπτικού οι άνθρωποι ένσκυψαν στην εντολή του περιορισμού όχι ως πειθαρχία  αλλά γιατί νίκησε ο τρόμος μέσω της καμπάνιας, μέσω της κάκιστης ποιόητας ειδήσεων....(όλα έχουν την αξία τους αρκεί να υπάρχει μέτρο).
*Αν η πολιτεία
έδινε σημασία στην σωστή διαχείριση του στρες (ελάχιστοι επιστήμονες ασχολούνται ..όπως η κ.Ελένη Τσουκαλή) και σ'  αυτόν τον τομέα θα  βοηθούσε να εκπαιδευτούν οι άνθρωποι..
..αν η σπουδαιότητα της εφαρμογής των κανόνων υγιεινής, της σωστής διατροφής, της επαφής με τη φύση  ήταν στα πλαίσια μιας συνεχούς καμπάνιας  από την προσχολική ηλικία  θα γινόταν βίωμα...ο λαός θα ήταν έτοιμος για όλα..(δεν θα απαιτούνταν τόσα εκατομμύρια στη διαφήμιση για να μείνουμε σπίτι..)..
*Άλλοι απλά το βιώνουν ως μια διαφορετική κατάσταση από την οποία θα τρυγήσουν τα καλά..και υπάρχουν πολλά, αρκεί κανείς να έχει πνευματική διαύγεια και βάθος ψυχής..
Αρκεί να μπορεί κανείς να βγει από τα κλισέ της τυπικής ενημέρωσης των θανάτων και κρουσμάτων..να σκεφτεί γιατί δεν δίνεται έμφαση στους ασθενείς που ιάθηκαν , σ' αυτούς που βγήκαν απ' την εντατική, που πήγαν οι άλλες ασθένειες..πόσα θύματα γρίπης και άλλων ασθενειών έχουμε από την αρχή του έτους..
Να σκεφτεί γιατί δεν υπήρχαν τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα προληπτικά μέτρα σε εισόδους και εξόδους της χώρας..
Να σκεφτεί " τι έγινε με τον Έβρο;", πόσοι μετανάστες έχουν εισέλθει όλο αυτό το διάστημα;
Τι γίνεται με την πληροφορία για ιδιωτικοποίηση του Εθνικού Κήπου και του Λόφου Φιλοπάππου και ποιοι επωφελούνται;
Tι γίνεται με τα δάνεια περί κατοικιών;
Πως θα πορευτεί ο ιδιωτικός τομέας που αυτή την στιγμή τελεί ..υπό κατάρρευση;
Στην παγκόσμια κοινότητα οι πόλεμοι δεν σταματούν, εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν, η σωματεμπορία συνεχίζεται καθώς και η πληγή των ναρκωτικών..
Όλο αυτό το διάστημα τα μόνα θέματα που τρέχουν στο κράτος είναι τα κρούσματα και οι θάνατοι από τον ιό;
Είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι αποσβολωμένοι μπροστά στον φόβο που πλανάται;
Ο καθένας έχει τον οικογενειακό του γιατρό ή κάποιο γιατρό γνωστό από τον οποίο αντλεί τις οδηγίες που πρέπει...δεν αφανίστηκαν όλοι οι επιστήμονες για να δεχόμαστε μόνο τις ειδήσεις του τρόμου...δεν αποδεχόμαστε επιλεκτικά το λειτούργημά τους - τις γνώσεις τους..." καλοί μόνο για τις εντός νοσοκομείων προσφορά".
Δεν θεωρώ κακό κανένα προληπτικό μέτρο ακόμη κι αν με τη λογική μοιάζει υπερβολικό ή  με επιστημονικές απόψεις δεν τεκμηριώνεται
Θεωρώ όμως κάκιστο τον τρόμο που επιβλήθηκε και βασιλεύει..
Με τρόμο ανακοινώνονται όλα τα σχετικά με τον ιό ...όπως και τα μέτρα μετακίνησης..σε σημείο που ο απλός πολίτης νιώθει ότι εγκληματεί όταν χρειάζεται να βγει...Τα πρόσωπα του νόμου ανέπτυξαν μια συμπεριφορά που ξεφεύγει από την προστασία του πολίτη..δυστυχώς παραπέμπει σε άλλες εποχές..δυστυχώς και πάλι...
 
Ως λαός πειθαρχήσαμε και πριν επιβληθούν επίσημα τα μέτρα...τα μαγαζιά είχαν ερημώσει..Εξαιρέσεις υπάρχουν πάντα αλλά δεν σημαίνει πως πρέπει όλα να αποφασίζονται βάσει αυτών.. 
Όταν ήδη είχαν επιβληθεί τα μέτρα στο κέντρο της Αθήνας το εμπόριο και η χρήση ναρκωτικών ουσιών στα γνωστά σε όλους που ζούμε εδώ στέκια, συνεχιζόταν χωρίς κανένα εμπόδιο...και μπροστά σε όργανα της πολιτείας...Μικροπωλητές άνευ άδειας πωλούσαν υγειονομικά υλικά σε κεντρικότατα σημεία και πάλι μπροστά σε όλους..
**Θα ήταν πειστικό προς όλους να λαμβάνονταν μέτρα προστασίας συνεχή κι όχι παροδικά,δηλαδή απουσία διά παντός των παραπάνω...
συχνή συγκοινωνία ώστε ο κόσμος να αποφεύγει τον συνωστιμό καθόσον ως ασθένεια δεν είναι μόνο ο ιός, καθόσον λόγω της συνύπαρξης εκατομμυρίων ανθρώπων εκ των οποίων πάρα πολλοί στερούνται τα βασικά ..καθαριότητα κτλπ και ο κίνδυνος επικίνδυνων νοσημάτων δεδομένος..
Έλεγχος στις παιδικές χαρές για ανήλικα παιδιά που βρίσκονται μόνα τους με κίνδυνο ατυχημάτων αλλά και εκδήλωση παραβατικών συμπεριφορών..
Αστυνόμευση στις γειτονιές προς μείωση της εγκληματικότητας η οποία έχει πάρει πολύ μεγάλες διαστάσεις..
Οδηγίες συμπεριφοράς προς τους άλλους λαούς που έχουν έρθει τελευταία εδώ...και εφαρμογή των νόμων...
Έλεγχος και επιβολή του νόμου σε ομάδες που ζουν σε καταυλισμούς και αποδεδειγμένα εγκληματούν με διάφορους τρόπους καθημερινά..
Κι άλλα ακόμη για τα οποία μπορούν να πειστούν όλοι οι πολίτες (κι όσοι βρίσκονται εκτός κομματικών ομάδων) ότι η πολιτεία τους προστατεύει!!!
Εξαιτίας της εμφάνισης του νέου ιού τροποποιήθηκε η εκκλησιαστική ζωή μέσα σε μια περίοδο ιδιαίτερα σημαντική για τους Χριστιανούς. 
Η εκκλησία σεβάστηκε τους κανόνες του κράτους,η εκκλησία στέκεται ως αρωγός στα κοινωνικά προβλήματα κι ας άδραξαν την ευκαιρία αρκετοί πολέμιοι για να εξαπολύουν μύδρους ειρωνείας ..τουλάχιστον.. 
Αναμφισβήτητα από την Θεία Κοινωνία κανένας έως σήμερα δεν έχει ασθενήσει.
Αφού έγινε αναστολή λειτουργίας σε όλα...λογικό ήταν να γίνει και στην εκκλησία.
Όμως θεωρώ απαράδεκτο και όχι τυχαίο τον πόλεμο που γίνεται έμμεσα και άμεσα από πολίτες που μέχρι πρόσφατα παρουσιάζονταν ως οι καλύτεροι χριστιανοί..
Δεν υπεισέρχομαι σε λεπτομέρειες αλλά δεν θεωρώ σωστή την άποψη πως θα  κλονιστεί η επιδημία αν έστω την Μεγάλη Παρασκευή με τάξη δοθεί το δικαίωμα να προσκυνήσουμε στον Επιτάφιο.
Με την λειτουργία των λαϊκών αγορών δεν υπάρχει κίνδυνος; Οι άνθρωποι μόνοι τους κινούνται χωρίς κάποιος να τους καθοδηγηθεί ...
Επίσης για το τεράστιο θέμα των ημερών που είναι η μετάδοση του Αγίου Φωτός πάρα πολλοί μάχονται για να μην πραγματοποιηθεί καθόλου!
Πιστεύει κανείς ότι αυτή είναι η φωνή της αγάπης τους για τους συμπολίτες ή απλά η (δικαιωματική τους) αθεϊα;
Διάβασα κάτι για ντελίβερυ στις γειτονιές του Αγίου Φωτός.Προσωπικά δεν μου αρέσει ως τρόπος καθόσον δεν θεωρώ σωστό τον οποιοδήποτε πολίτη να έχει αυτόν τον ρόλο.Το Άγιος Φως από τον τρόπο και μόνο που κάθε χρόνο λάμπει ,δείχνει τη σοβαρότητα της παρουσίας του.Θα μπορούσε να υπάρξει μια άλλη μέθοδος μετάδοσής του πάλι με μέτρα..Τα σχόλια περί αυτού του ντελίβερυ όμως και πάλι δεν εξάγονται από την ανησυχία για την υγεία μας..Το καθημερινό ντελίβερυ τόσα χρόνια στις πιάτσες των ναρκωτικών , όπως προέγραψα, μπροστά στα μάτια πολιτών και εκπροσώπων του νόμου δεν ενοχλεί;Το ντελίβερυ των αναπήρων προς επαιτεία από κάποιες ομάδες, δεν ενοχλεί;To ντελίβερυ των διαρρηκτών στις συνοικίες δεν ενοχλεί;
Τα αστεία επί της απαγόρευσης της μετακίνησης λόγω ΠΑΣΧΑ.
**διαμαρτύρονται όσοι τρώνε κοτόπουλο λέγοντας " όχι ρε ..... πως θα νιώσουμε Πάσχα χωρίς το αρνάκι του χωριού" 
**διαμαρτύρονται όσοι δεν έφευγαν ποτέ από την πόλη λέγοντας " μα είναι δυνατόν Πάσχα χωρίς χωριό;"
**διαμαρτύρονται όσοι δεν πάταγαν ποτέ σε εκκλησία....!!
Στέκομαι μακριά από τραγικά μηνύματα για την ανθρωπότητα που διασπείρουν πολλοί,μακριά από την συμπεριφορά του ζαμανφουτισμού και σ' αυτή την δύσκολη φάση. 
Θεωρώ αυτονόητη την προσοχή, έτσι λειτουργούσα πάντα.
Πιστεύω στον Θεό και αισιοδοξώ, πιστεύω στην δύναμη της ψυχής του ανθρώπου που όταν θέλει να ανθίσει αυτός ο τόπος,θα τον κάνει και θ' ανθίσει. 
Δεν πιστεύω στο χρήμα που δυστυχώς αποτελεί τον μεγαλύτερο έρωτα "μικρών" και "μεγάλων" της γης..που γι αυτό γίνονται όλες οι καταστροφές.
 Τέλος με την ευχή για καλή ΑΝΑΣΤΑΣΗ και για σκέψη όσων διαβάσουν το κείμενο ..ακολουθεί απόσπασμα του βιβλίου που είχα διαβάσει το 2008  ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ,ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ" του ERIC HOBSBAWM , το οποίο αναλύει με βάση  ιστορικά και επιστημονικά δεδομένα, την εξέλιξη του 20ου αιώνα, για τη συνέχεια στον 21ο αιώνα..τις ανατροπές σε όλα τα επίπεδα, την κατάργηση συστημάτων, τη διατάραξη των οικονομιών,τους εκατομμύρια πρόσφυγες - μετανάστες, τους πολέμους, το περιβάλλον,το πως μετά από πολλά χρόνια φθάνει όλος ο κόσμος να έχει κοινά χαρακτηριστικά σε όλους τους τομείς, μα και τη θέση του ανθρώπου ως οντότητα.

"Η παγκοσμιοποίηση υπονοεί ότι τα ανθρώπινα πράγματα εξελίσσονται προς ένα οικουμενικό μοντέλο. Αν τα πρατήρια βενζίνης,το iPod και οι γκουρού των κομπιούτερ είναι ίδιοι σ' όλο τον κόσμο, γιατί όχι και οι πολιτικοί θεσμοί;"
 Σε κάποιους η αναφορά μου στην παγκοσμιοποίηση θα φανεί άσχετη...όμως είναι πολύ σχετική...αρκεί να μελετήσει κάποιος την εξέλιξη της ανθρωπότητας από τον οικονομικό τομέα, τον κοινωνικό, μέχρι και σήμερα...που ο ιός ο οποίος σύμφωνα με τις δημόσιες πληροφορίες κατασκευάστηκε στην Κίνα..
Με το δεδομένο πως κάθε μάχη έχει απώλειες, πως όλοι οι τομείς μετά τη μάχη έχουν επιπτώσεις..
Με σεβασμό και την ευχή πάντα για το καλύτερο ας γίνουμε οι κοινωνοί των αξιών που χάθηκαν, των αξιών που έμμεσα (για την υγεία μας δήθεν..) η κατάλυσή τους μας επιβάλλεται......






Τρίτη 31 Μαρτίου 2020

Καλωσορίζουμε τον Απρίλη!!


 
 
Ας υποδεχτούμε τον νέο μήνα, την καρδιά της άνοιξης με ευχές και προσευχές για όλα..αφού βρισκόμαστε υπό την απειλή του νέου ιού.. 
Τον καλωσορίζουμε με αγάπη όπως πρέπει να κάνουμε για κάθε δώρο του επίγειου ταξιδιού.Τον καλωσορίζουμε με άπειρη θετική ενέργεια όπως αυτή που σκορπούν τα μυριάδες  λουλούδια αυτής της εποχής που το σύμπαν στέλνει το μήνυμα της χαρμολύπης, το μήνυμα της ζωής μετά τον θάνατο, της Ανάστασης μετά τον Γολγοθά.
Έχει στείλει εδώ και μέρες τους προάγγελους..είναι στα πολύχρωμα λιβάδια που δεν μπορούμε φέτος να απολαύσουμε, είναι στα μπαλκόνια μας, είναι στις μικρές οάσεις της πόλης,είναι στον ουρανό, είναι από τα χαράματα σε κάθε σημείο με τα κοτσύφια και τα σπουργίτια να χαίρονται και να ευγνωμονούν τον Πλάστη.
 Τον γνωρίζουμε ως Απρίλιο ή Απρίλη και για εμάς σύμφωνα με το Ιουλιανό και Γρηγοριανό ημερολόγιο αποτελεί τον τέταρτο μήνα του έτους.
Είναι ο όγδοος μήνας για το Εκκλησιαστικό ημερολόγιο (αρχίζει τον Σεπτέμβριο)
Είναι ο δεύτερος για το ρωμαϊκό ημερολόγιο
Είναι ο δέκατος για το αττικό ημερολόγιο που ονομάζονταν Μουνιχιών (24 Μαρτίου- 22 Απριλίου του Γρηγοριανού ημερολογίου)
   Ο Απρίλιος περιλαμβάνει 30 ημέρες. 
 


Η ετυμολογία της λέξεως Απρίλιος συνδέεται με το λατινικό Αprillis, του ρήματος aperire που σημαίνει ανοίγω, αφού ανοίγουν δηλαδή ανθίζουν τα λουλούδια.
Λέγεται ότι το 65 μ.Χ ο Νέρων προσπάθησε να μετονομάσει τον Απρίλιο σε Νερώνιο (Neronius) μετά από μια αποτυχημένη δολοφονία του.
Στην Αρχαία Ρώμη ήταν ο μήνας της Αφροδίτης και του Απόλλωνα.
Έτσι οι Ρωμαίοι γιόρταζαν σύμφωνα με τις πηγές, ως εξής:
1η Απριλίου τα Βενεράλια (Veneralia) προς τιμή της Θεάς της αγάπης και της ομορφιάς Βένους, της Αφροδίτης της ελληνικής αρχαιόητας.
4 έως 10 Απριλίου τα Μεγαλήσια (Megalesia) προς τιμή της Θεάς Κυβέλης, όπου λάμβαναν χώρα μουσικοί και γυμνικοί αγώνες.
21 Απριλίου τα Παλίλια (Palilia) προς τιμή της Θεάς Εστίας και θεωρούνταν ποιμενική εορτή όπου οι ποιμένες με κλαδιά δάφνης που βαστούσαν ράντιζαν τη γη και στη συνέχεια άναβαν φωτιές με άχυρα όπου πηδούσαν τρεις φορές πάνω από τη φωτιά (θυμίζει την εορτή του Αη Γιαννιού του Ριγανά τον Ιούνιο) προκειμένου να εξαγνιστούν.
22 Απριλίου γιόρταζαν με κρασοκατάνυξη τα Βινάλια Πριόρα (Vinalia priora) που σημαίνει τα " Πρώτα Οινοφόρια".
28 Απριλίου ήταν η έναρξη για τα Φλωράλια (Floralia), τα ανθεστήρια, προς τιμή της θεάς της βλάστησης και της άνοιξης, της Flora.



 

Όπως κάθε μήνας έτσι και ο Απρίλης φέρει κι άλλες ονομασίες που του έχει δώσει ο λαός όπως Αγιώργης ή Αϊ-γεωργίτης , Λαμπριάτης, Γρίλλης δηλαδή γκρινιάρης, Τιναχτοκοφινίτης επειδή τινάζουν τα κοφίνια για να τα καθαρίσουν, να τα ετοιμάσουν.
Απριλιάτικες παροιμίες είναι...
**Αν βρέξει ο Μάρτης δυό νερά κι Απρίλης πέντε δέκα,
να ιδής τον κοντοκρίθαρο πως στρίβει το μουστάκι,
να ιδής και τις αρχόντισσες πως ψιλοκλισαρίζουν,
να ιδής και τη φτωχολογιά πως ψιλοκοσκινάει.
**«Αν κάνει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα, χαρά σε κείνο το ζευγά που ‘χει πολλά σπαρμένα».
 Φράσεις από την λαογραφία μας
**Έστησε ο Έρωτας χορό με τον ξανθό Απρίλη
**Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε
Έχουμε και το γνωστό έθιμο της Πρωταπριλιάς

Το πανευρωπαϊκό έθιμο με τα αθώα ψέματα που έφτασε στην Έλλάδα όπως λέγεται από την εποχή των Σταυροφοριών κι έχει τις ρίζες τους στους αρχαίους Κέλτες. Τον Απρίλιο που ο καιρός γινόταν καλύτερος πήγαιναν για ψάρεμα. Όπως ήταν φυσικό επέστρεφαν χωρίς ψαριά!!!Έτσι έλεγαν ψεύτικες ιστορίες για τεράστια ψάρια, ώστε να θολώσουν τα νερά στους γνωστούς τους...

 


Εννοείται πως ο μήνας των λουλουδιών και του έρωτα έχει υμνηθεί από τους ποιητές και γενικά τους καλλιτέχνες (όπως κι ο Μάης...συνηθίζεται η λέξη Απριλομάης..)

 Διονύσιος Σολωμός
 «Ελεύθεροι πολιορκημένοι»
(απόσπασμα)


 «Ο  Απρίλης  με  τον  Έρωτα  χορεύουν  και  γελούνε,

Μάγεμα  η  φύσις  κι  όνειρο  στην  ομορφιά  και  χάρη,

Η  μαύρη  πέτρα  ολόχρυση  και  το  ξερό  χορτάρι`

Με  χίλιες  βρύσες  χύνεται,  με  χίλιες  γλώσσες  κρένει`

Όποιος  πεθαίνει  σήμερα  χίλιες  φορές  πεθαίνει.

Τρέμ’  η  ψυχή  και  ξαστοχά  γλυκά  τον  εαυτό  της…

 Έστησ’  ο  Έρωτας  χορό  με  τον  ξανθόν  Απρίλη,

Κι  η  φύσις  ηύρε  την  καλή  και  τη  γλυκιά  της  ώρα,

Και  μες  στη  σκιά  που  φούντωσε  και  κλει  δροσιές  και  μόσχους

Ανάκουστος  κιλαϊδισμός  και  λιποθυμισμένος.

Νερά  καθάρια  και  γλυκά,  νερά  χαριτωμένα,

Χύνονται  μες  την  άβυσσο  τη  μοσχοβολισμένη,

Και  παίρνουνε  το  μόσχο  της,  κι  αφήνουν  τη  δροσιά  τους, 

Κι  ούλα  στον  ήλιο  δείχνοντας  τα  πλούτια  της  πηγής  τους,

Τρέχουν  εδώ,  τρέχουν  εκεί,  και  κάνουν  σαν  αηδόνια.

Εξ’  αναβρύζει  κι  η  ζωή  σ’  γη,  σ’  ουρανό  σε  κύμα.

Αλλά  στης  λίμνης  το  νερό,  π’  ακίνητό  ‘ναι  κι  άσπρο,

Ακίνητ’  όπου  κι  αν  ιδείς,  και  κάτασπρ’  ως  τον  πάτο,

Με  μικρόν  ίσκιον  άγνωρον  έπαιξ’  η  πεταλούδα,

Που  ‘χ’  ευωδίσει  τς  ύπνους  της  μέσα  στον  άγριο  κρίνο.

Αλαφροίσκιωτε  καλέ,  για  πες  απόψε  τι  ‘δες`

Νύχτα  γιομάτη  θαύματα,  νύχτα  σπαρμένη  μάγια!

Χωρίς  ποσώς  γης,  ουρανός  και  θάλασσα  να  πνένε,

Ούδ’  όσο  καν’  η  μέλισσα  κοντά  στο  λουλουδάκι,

Γύρου  σε  κάτι  ατάραχο   π’  ασπρίζει  μες  στη  λίμνη,

Μονάχο  ανακατώθηκε  το  στρογγυλό  φεγγάρι,

Κι  όμορφη  βγαίνει  κορασιά  ντυμένη  μες  το  φως  του.»

 
 Έλιοτ 

 «Έρημη Χώρα»  

(απόσπασμα)


«Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός, γεννώντας

Μες απ’ την πεθαμένη γη τις πασχαλιές, σμίγοντας

Θύμηση κι επιθυμία, ταράζοντας

Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές.

Ο χειμώνας μας ζέστανε, σκεπάζοντας

Τη γη με το χιόνι της λησμονιάς, θρέφοντας

Λίγη ζωή μ’ από ξερούς βολβούς.

Ποιες ρίζες απλώνονται γρυπές, ποιοι κλώνοι δυναμώνουν

Μέσα στα πέτρινα τούτα σαρίδια; Γιε του Ανθρώπου,

Να πεις, ή να μαντέψεις, δεν μπορείς, γιατί γνωρίζεις μόνο

Μια στοίβα σπασμένες εικόνες, όπου χτυπάει ο ήλιος,

Και δε σου δίνει σκέπη το πεθαμένο δέντρο, κι ο γρύλος ανακούφιση

Κι η πέτρα ήχο νερού

Κείνο το λείψανο που φύτεψες στον κήπο σου τον άλλο χρόνο

Άρχισε να βλασταίνει; Πες μου, θα ανθίσει φέτο;»


Οδυσσέας Ελύτης
Το ημερολόγιο ενός αθέατου Απρίλη»


(απόσπασμα)


Ολοένα σφύριζε ο αέρας κι ολοένα σκοτείνιαζε

Κι ολοένα έφτανε η μακρινή φωνή στ’ αυτιά μου:

«μια ζωή ολόκληρη»… «μια ζωή ολόκληρη…»….

Άραγες να ‘ναι η μοναξιά σ’ όλους του κόσμους ίδια;

…………………………………

Ολοένα σφύριζε ο αέρας κι ολοένα σκοτείνιαζε

Κι ολοένα έφτανε η μακρινή φωνή στ’ αυτιά μου:

«μια ζωή ολόκληρη»… «μια ζωή ολόκληρη…»….

Στον αντικρινό τοίχο οι σκιές των δέντρων παίζουν κινηματογράφο.

Κάπου, φαίνεται, θα διασκεδάζουν

Μόλο που δεν υπάρχουν διόλου σπίτια ή άνθρωποι

Ακούω κιθάρες κι άλλα γέλια που δεν είναι σιμά

Μπορεί και μακριά πολύ μέσα στων ουρανών τα αποκαϊδια

Την Ανδρομέδα, την Άρκτο ή την Παρθένο…

Άραγες να ‘ναι η μοναξιά σ’ όλους του κόσμους ίδια;»


Κ. Καρυωτάκης

Μέρα τ’ Απρίλη
γεμάτη θάμπος
γελούσε ο κάμπος
με το τριφύλλι.
Ως την εφίλει

το πρωινό θάμπος,
η φύση σάμπως
γλυκά να ομίλει.
Εκελαδούσαν
πουλιά πετώντας
όλο πιο πάνω.
Τ’ άνθη ευωδούσαν.
Κι είπε απορώντας:
“Πώς να πεθάνω;”

Γιάννης Ρίτσος

Απρίλης: Άνοιξη! Δυο σταγόνες θάλασσα τα μάτια σου.
Μια καρδερίνα ανεβοκατεβαίνει σ’ έναν ξύλινο σταυρό.”
“… Ένα καροτσάκι
τέσσερις Απρίληδες το σέρνουν
στο στρατί – στρατί του γαλαξία,
τέσσερις Απρίληδες με σέρνουν
      μες στον ουρανό».
 

Απρίλη μου

 Στίχοι και σύνθεση Μίκη θεοδωράκη 1962 στο άλμπουμ 

 " Το τραγούδι του νεκρού αδελφού" .

Ερμηνεία Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Απρίλη μου, Απρίλη μου ξανθέ
και Μάη μυρωδάτε, καρδιά μου πως αντέ
Καρδιά μου πώς, καρδιά μου πως αντέχεις
μέσα στην τόση αγάπη και στις τόσες ομορφιές

Γιομίζ’ η γειτονιά τραγούδια και φιλιά
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ, μα το `χω μυστικό

Αστέρι μου, αστέρι μου χλωμό
του φεγγαριού αχτίδα στο γαϊτανόφρυδο
Στο γαϊτανο , στο γαϊτανοφρυδό σου
κρεμάστηκε η καρδιά μου σαν το πουλάκι στο ξόβεργο

Γιομίζ’ η γειτονιά τραγούδια και φιλιά
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ, μα το `χω μυστικό

Λουλούδι μου, λουλούδι μυριστό
και ρόδο μυρωδάτο, στη μάνα σου θα `ρθω
στη μάνα σου, στη μάνα σου θα `ρθω
να πάρω την ευχή της και το ταίρι που αγαπώ

Γιομίζ’ η γειτονιά τραγούδια και φιλιά
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ
Την κοπελιά μου τη λένε Λενιώ, μα το `χω μυστικό

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ.
Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΙΑ, ΘΕΛΕΙ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΚΙ ΑΓΑΠΗΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΜΑΣ - ΘΕΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ στον ουρανό!!! 

***Τα στοιχεία στα γραφόμενά μου αποτελούν προϊόντα έντυπου υλικού της βιβλιοθήκης μου. 
***Η φωτογραφίες από την Αρκαδία και την φίλη μου Αντωνία!



Στην εορτή του Άη Γιώργη.Όμιλος Φιλίππων Ανδραβίδας "Ο Σπάρτακος".

  Ο Όμιλος Φιλίππων Ανδραβίδας " Ο Σπάρτακος", τίμησε με την παρουσία του την εορτή του λαοφιλούς, τροπαιοφόρου Αγίου Γεωργίου, σε...