Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2022

Ποίηση Χριστουγέννων.Σοφία Δ. Αγραπίδη

 

Δυο νέα ποιήματά μου που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα από το έγκριτο, διαδικτυακό περιοδικό Fractal.

Ηχολογούν οι καμπάνες

 

Άστρα φωτισμένα

με της αγάπης τη φλόγα.

Χείλια που υμνολογούν

την έλευσή Του.

Αγκαλιές με μύρτα,

χρυσάνθεμα, χειμωνιάτικα κρίνα.

Ευλογημένη η βραδιά

στον ταπεινό ναό

με την ψυχή να λούζεται

απ’ το Άγιο Μύρος

και το βλέμμα φωτεινό.

Ηχολογούν οι καμπάνες

ακοίμητα τα πουλιά

στη σκάλα τ’ ουρανού

ανεβαίνουν παιδιά.

Καθάριος έξω ο αέρας

μοσχοβολά αγάπη

πασπαλισμένα όνειρα

με θεία μεταλαβιά.

Στ’ ασημοκάντηλα

φέγγουν οι σκιές μας.

Ω! Θεία Γέννηση

δέξου τις προσευχές μας.


 

Παραδείσια νυχτιά

 

Ουράνιο το μονοπάτι

σπαρμένο μ’ αστρολούλουδα

κι ο αγέρας

μελωδία καλλικέλαδων αγγέλων,

ντυμένων στα λευκά.

Ύμνοι μαργαριτάρια,

ως τα πέρατα της γης

ετούτη την παραδείσια νυχτιά.

Ολόχρυσο το φεγγαρένιο στεφάνι

πάνω απ’ το κάστρο

της καρδιάς μας

τη χίμαιρα των πληγωμένων νεκρώνει.

Γεννήθηκε μ’ αγιοσύνη ποτισμένος,

αδράζοντας αέναη δεσμίδα φωτός.

Γεννήθηκε για να μας σώνει!

Μέγα το θαύμα στο άπειρο,

τ’ όνειρο μαγεμένο.

Τα βλέφαρα των χρόνων δεν γέρνουν

κάθε.. που τα Χριστούγεννα προσμένω.


* H Σοφία Αγραπίδη γεννήθηκε στην Ανδραβίδα. Είναι απόστρατος Υπαξιωματικός του Σ.Ξ. Ο εθελοντισμός, οι πολιτιστικές δραστηριότητες, ο γραπτός λόγος βρίσκονται στην καθημερινότητά της. Γράφει ποιήματα, διηγήματα, δοκίμια. Συμμετέχοντας σε πολλούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς έχει αποσπάσει αρκετές διακρίσεις ενώ το 2021 εκδόθηκε η πρώτη της ποιητική συλλογή.

 

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2022

Δεκέμβριος!Εορτές και έθιμα.


Γενικά για το νέο μήνα, τον πρώτο  μήνα του χειμώνα γίνεται αναφορά σε κείμενό μου του 2019.

Το παρόν αποτελεί ένα αφιέρωμα στις γιορτές και τα έθιμα του Δεκεμβρίου. 

ΤΑ "Νικολοβάρβαρα" ανήκουν στα πιο γνωστά εορταστικά τριήμερα και αποτελεί (σχεδόν) την έναρξη του χειμώνα.

Από τις 4 Δεκεμβρίου έως τις 6, η Αγία Βαρβάρα, ο Άγιος Σάββας και ο Άγιος Νικόλαος έχουν την τιμητική τους, με τους σχετικούς εορτασμούς  και σύμφωνα με τον λαό την απότομη αύξηση του κρύου. Λέγεται ότι η μέρα του Αγίου Νικολάου για πολλούς, αποτελεί ορόσημο της κλιματολογικής εξέλιξης.

 Η Αγία Βαρβάρα που σύμφωνα με το λαό είναι η προστάτιδα των παιδιών από τα λοιμώδη νοσήματα, τιμάται κυρίως στη Θράκη με τη "βαρβάρα", όπου αποτελούνταν από βρασμένο σιτάρι,αμύγδαλα,σταφίδες, καρύδια τα οποία κοπανούσαν σε ένα τρίστρατο. Ο Γ. Α. Μέγας υποστήριζε ότι μια αρχαϊκή τελετουργία προσφοράς καρπών που σχετίζονταν με την αρχαία λατρεία της κουροτρόφου "ενοδίας" και " τριοδίτιδος" Εκάτης, στα αγάλματα της οποίας οι αρχαίοι τοποθετούσαν τα "εκαταία" στη αρχή της νέας σελήνης.

Στις περισσότερες περιοχές της Μικράς Ασίας οι γυναίκες στα σταυροδρόμια πρόσφεραν τα υλικά για την "πανσπερμία" (βαρβάρα) κι αφού την ευλογούσε ο ιερέας, μετά τη μοίραζαν στη γειτονιά. Τα έθιμα ποικίλουν..Στην Ανατολική Ρωμυλία οι μητέρες έψηναν πίτα την οποία περιέλουζαν με μέλι και με μέλι έκαναν σταυρό στην αυλόπορτα ή εξώπορτα.

Της Αγίας Βαρβάρας επίσης, σε περιοχές της Κεφαλλονιάς, οι γυναίκες έβραζαν κόλλυβα, τα ευλογούσαν στον εσπερινό  και σαράντα σπυριά (κλωνιά όπως τα λένε) τα έφτιαχναν κολιέ με βελόνα και κλωστή, που έβαζαν στο εικονοστάσι. Αυτό θεωρούνταν πολύ δυνατή προστασία από ασθένειες.

Του Αγίου Σάββα κατά τις παραδόσεις μας, σε αρκετές περιοχές φτιάχνουν φάβα και τι μοιράζουν στη γειτονιά.

Για το τριήμερο από 4 έως 6 Δεκεμβρίου..

"Η Αγιά Βαρβάρα βαρβαρώνει

Ο Αη Σάββας σαβανώνει

κι ο Αη Νικόλας σκάβει και χώνει".

Ο Άγιος Νικόλαος έχει την ιδιότητα να κυριαρχεί στη θάλασσα κι όταν έπιαναν τρικυμίες σε αρκετές παραθαλάσσιες περιοχές, έριχναν το λάδι από το καντήλι που έκαιγε για χάρη του, στα κύματα σε μια προσπάθεια να καλμάρουν τα νερά.

Στη Μάδυτο όταν υπήρχε θαλασσοταραχή το εικόνισμα του Αγίου το βουτούσαν στη θάλασσα προκειμένου να γαληνέψει. 

Στον Αίμονα της θρακικής Μεσημβρίας του χάριζαν ζώα κι μετά το τέλος του πανηγυριού, έφιπποι έκαναν τον γύρο του ναού τρεις φορές.

Πολλοί ναυτικοί είχαν μαζί τους κόλλυβα  (που φτιάχνονταν για τον άγιο) και στις φουρτούνες τα έριχναν καταμεσής των θαλασσών.

Στη συνέχεια στις 9 Δεκεμβρίου εορτάζεται η Αγία Άννα, η οποία αποτελεί την προστάτιδα των γυναικών που δεν τεκνοποιούν.Η Αγία Άννα εορτάζεται και στις 25 Ιουλίου όπου γίνονται πανηγύρια καθόσον η εορτή του Δεκεμβρίου δεν τους εξυπηρετεί όλους.

 Στις 12 ο Άγιος Σπυρίδωνας που είναι ο προστάτης των χρυσοχόων, των αγγειοπλαστών, των υποδηματοποιών. Όμως η παράδοση τον θέλει να προστατεύει τους ναυτικούς στο Ιόνιο και στην Αδριατική αφού ο Άγιος με το άφθαρτο λείψανό του βρίσκεται στην Κέρκυρα. Ακόμη να προστατεύει από ασθένειες των αυτιών. Σύμφωνα,πάντα με την παράδοση από τη γιορτή του , η μέρα αρχίζει και μεγαλώνει ένα σπυρί..

Στις 13 του μήνα είναι η εορτή της Αγίας Λουκίας που προστατεύει τα μάτια (σύμφωνα με τη Δύση)  αλλά και ο άγιος Ευστράτιος. 

Στις 15 Δεκεμβρίου είναι η εορτή του Αγίου Ελευθερίου που σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση βοηθά τις έγκυες να λευτερωθούν.  Σύμφωνα με πληροφορίες από τον Δ. Καμπούρογλου, οι γυναίκες που ήταν έγκυες στην παλιά Αθήνα, τιμούσαν τον Άγιο με λειτουργίες στο ναό στον Ελαιώνα καθώς και στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών.


 Δεν σταματούν οι εορτές!!

Ο προστάτης των ζώων και των κτηνοτρόφων, ο Άγιος Μόδεστος εορτάζει στις 16 Δεκεμβρίου. Σε αρκετά μέρη οι κτηνοτρόφοι μετά την εκκλησία παίρνουν αγιασμό και ευλογούν τα ζώα τους.Αλλού φτιάχνουν κόλλυβα εις μνήμη του Αγίου και κάποιοι κάνουν νηστεία εκείνη τη μέρα.

Στις 17 Δεκεμβρίου ο Άγιος Διονύσιος εορτάζεται από τους Ζακυνθινούς όλου του κόσμου. Ακολουθεί η 20 Δεκεμβρίου με την εορτή του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου που για πολλούς είναι η μέρα που αγναντεύουμε τα Χριστούγεννα..με αισθητό το μεγάλωμα της μέρας.

Στις 22 Δεκεμβρίου εορτάζει η Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια όπου όταν εορτάζονταν  στα μικρασιατικά παράλια, έσπευδαν πολλοί Μουσουλμάνοι γιατί πίστευαν στη θεραπευτική της δύναμη.

 Στις 23 Δεκεμβρίου τιμούνται στα Επτάνησα, οι Άγιοι Δέκα της Κρήτης.

Στις 24 Δεκεμβρίου εκτός από την μεγάλη παραμονή, έχει την τιμητική της η Αγία Ευγενία. Η μέρα που ακούμε τα πρώτα κάλαντα των εορτών του Δωδεκαήμερου.

Στις 25 Δεκεμβρίου η ενθύμηση του τρανού γεγονότος για τους Χριστιανούς, μας κάνει να συλλογιζόμαστε περί άδολης αγάπης. 

Στα σπίτια οι κουραμπιέδες, τα μελομακάρονα, οι δίπλες μοσχοβολούν κι η άχνη δίνει την εικόνα της γλυκιά αγνότητας που είναι όμορφο να έχει η ψυχή. Το χριστόψωμο για το εορταστικό τραπέζι ή η κουλούρα με το σταυρό και τα καρύδια στις άκρες καθώς οι κατά τόπους γευστικές δημιουργίες για την ημέρα.

Στις 27 Δεκεμβρίου η εορτή του Αγίου Στεφάνου που θεωρείται προστάτης για τα ζευγάρια που παντρεύτηκαν (στεφανώθηκαν) πρόσφατα.Σε κάποιες περιοχές συνηθίζεται οι νιόπαντροι να προσφέρουν στους ναούς που εορτάζουν στεφάνια.

Για τις παλιότερες εποχές όπου οι περισσότεροι άνθρωποι ασχολούνταν με τις γεωργικές εργασίες, ο Δεκέμβρης αποτελούσε το μεγάλο διάλειμμα για ξεκούραση αλλά και για κοινωνικές σχέσεις, αφού στις ονομαστικές εορτές γέμιζαν τα σπίτια από τους φίλους και τη γειτονιά. Ήταν ο καιρός που είχαν τελειώσει σχεδόν όλες οι ασχολίες και το λιομάζεμα. Μετά άλλωστε ακολουθούσε η άνοιξη όπου οι εργασίες άρχιζαν πάλι.

Τα έθιμα για τον κάθε λαό αποτελούν την πολιτισμική του ταυτότητα και οι γιορτές το αντίστοιχο για τη θρησκεία μας. Δίχως τον εορταστικό κύκλο, πραγματικά ο χρόνος δεν θα είχε χρώμα, ήχους, γεύσεις.


Με υγεία και χαρά ας γίνουμε κοινωνοί όλων όσων διδαχθήκαμε απ' τους προγόνους μας, ας γαληνέψει η ψυχή μας στην ενθύμηση του μεγάλου γεγονότος της Γέννησης κι ας ευχόμαστε συνεχώς για όλους. Η προσευχή και οι ευχές, γεννούν καλοσύνη, γαλήνη.

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΥΛΑΒΟΥΝΤΑΙ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ.

Καλές διακοπές σε όσους αυτές τις μέρες τις αξιοποιούν μόνο για ξεκούραση.

 

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2022

Διευκρινήσεις επί των απόψεών μου σε διάφορα θέματα.

 

Ο γραπτός λόγος μου αρέσει κυριολεκτικά από μικρό παιδί. Είναι κάτι που προέκυψε δίχως να το επιδιώξω ..από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Επίσης για διάφορα θέματα, προτιμώ τη συνεννόηση μέσω γραπτών μηνυμάτων (αποτελούν ντοκουμέντα). Αυτό το έμφυτο χαρακτηριστικό δε σημαίνει ότι με κατατάσσει στις διάνοιες ούτε σε κάτι το ξεχωριστό. Απλά λειτουργώ με αυτόν τον τρόπο, απλά γράφω εκτός από τα δημιουργήματα που ανήκουν στη λογοτεχνία, κείμενα (τα λένε και άρθρα) για διάφορα θέματα που γεννιούνται από τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου για την κοινωνία γενικότερα καθώς και από την επικαιρότητα.

 

 

 

Οι ρίζες της γραφής μου όπως και του χαρακτήρα μου δεν έχουν φανατισμό, ούτε ιδιοτελή κίνητρα. Δεν ανήκω σε  κομματικές παρατάξεις, έχω φίλους και γνωστούς στην πολιτική με όλα τα χρώματα τους οποίους εκτιμώ και αγαπώ δίχως να κολακεύω, σέβομαι τους θεσμούς αλλά πάνω απ' όλα λατρεύω τη χώρα μου και θέλω το καλό της. Θέλω να λάμπει ως λίκνο του πολιτισμού, της δημοκρατίας, της ελευθερίας κι όχι να διασύρεται απ' αυτούς που την υπηρετούν.

 

Δε διαπραγματεύομαι αξίες όπως την πίστη μου, αλλά έχω διαχωρίσει τη θέση του Θεού και των Αγίων με τη θέση των ιερωμένων. Δυστυχώς από τους τελευταίους, ελάχιστοι είναι αυτοί που ακολουθούν τον δρόμο για τον οποίο Σταυρώθηκε.Όπως αναφέρουν πολλοί ασκητές και αληθινά άγιες μορφές, αυτοί ευθύνονται για την κρίση που περνάει η Ορθοδοξία. Έχω την τύχη η εμπειρία μου σε θέματα του ιερατικού τομέα να είναι μεγάλη και πάντα με ντοκουμέντα, με στοιχειοθετημένη την άποψή μου.


Δεν τάσσομαι υπέρ πλουσίων ή φτωχών αλλά συμπορεύομαι με ανθρώπους οι οποίοι διακρίνονται από ηθικές και πνευματικές αξίες, από πλούσιο συναισθηματικό κόσμο. Η ποικιλία των χαρακτήρων υπάρχει σε όλα τα επίπεδα.Υπάρχουν πλούσιοι με θαυμάσιες και λαμπερές ψυχές κι άλλοι βουτηγμένοι στην ασυδοσία, στην ανομία, στην έπαρση. Το ίδιο συμβαίνει και στους φτωχούς.

Εκτιμώ αφάνταστα τον όρο φιλία και νιώθω ευλογημένη για το θαυμάσιο φιλικό μου κύκλο.

Έχω μάθει να είμαι αυτόνομη και να πετώ με αγώνα, με δουλειά και τη δύναμη που αντλώ όταν κοιτώ τον ουρανό ή τη φλόγα του καντηλιού... Εννοείται πως όλοι είμαστε μια αλυσίδα και με τον τρόπο μας ο ένας στηρίζει τον άλλον. 

Δεν θα κατηγορήσω ποτέ αν αντιληφθώ κάτι που δε μου αρέσει σε μια σχέση ή συνεργασία, αλλά με ευγενικό τρόπο αποχωρώ καθόσον πιστεύω στην πολύτιμη αξία του χρόνου και δεν πρέπει να αναλώνεται με όσα δεν αξίζουν.

Δε διαφοροποιούμε ως χαρακτήρας από καμιά επιτυχία, εγκώμια , επαίνους αλλά προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη. Δε διαφοροποιούμε ούτε από τη δύσκολη πλευρά της ζωής..

Κάποιοι πιστεύουν ότι είμαι άθεη ή πλανημένη (αστείο..) γιατί  ασκώ κριτική για το ιερατείο, άλλοι ότι ανήκω σε ακραίες πολιτικές ομάδες επειδή δείχνω την αγάπη μου στα παιδιά ή σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη και δεν διαχωρίζω χρώμα, φυλή , θρησκεία. Κάποιοι ότι ανήκω σε άλλες ακραίες ομάδες επειδή αγαπώ την πατρίδα και με αγγίζουν πολύ τα εθνικά μας ζητήματα. 

Αγαπητοί μου όταν είσαι αντικειμενικός, εννοείται ότι θα ασκείς κριτική για όλους (αφού πρώτα κάνεις αυτοκριτική...) κι ότι θα υπερασπίζεσαι το δίκαιο ενώ θα στηλιτεύεις το άδικο.  

Όταν αγαπάς και σέβεσαι αληθινά την πατρίδα σου, σέβεσαι και των άλλων τις πατρίδες (πρέπει να ισχύει για όλους τους λαούς κι όχι μόνο για τους Έλληνες.Μάλιστα σε όσους συνανθρώπους που ανήκουν σε άλλους λαούς έρχονται στη χώρα μας και δε το γνωρίζουν θα έπρεπε οι αρμόδιες υπηρεσίες..να το κάνουν γνωστό). 

Όσο για τη θρησκεία μας, από εκεί ξεχωρίζω και το θρησκόληπτο πλήθος που πολλές φορές προβαίνει σε αστείες εκδηλώσεις και εκθέτει το χριστιανικό χώρο. Στην πίστη βλέπω τη ζωή, την αισιοδοξία, την αέναη δύναμη μέσα από τα καθημερινά θαύματα.

Σας ευχαριστώ όλους, φίλους , γνωστούς, άγνωστους και νέους αναγνώστες για τα πανέμορφα μηνύματά σας περί της γραπτής μου έκφρασης.

Ευχή μου να προσπαθούμε όλοι για το καλό!

 Υ.Σ Γενικά ότι εκφράζω δε βασίζεται σε λόγια που ακούω, προσπαθώ να έχω ιδία άποψη.

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2022

Τα Εισόδια της Θεοτόκου, εορτή των Ενόπλων Δυνάμεων.

 

 

 

Για τους περισσότερους Χριστιανούς η Παναγία, η Θεοτόκος, η Μητέρα του Θεού, η Μεγαλόχαρη, η Εκατονταπυλιανή, η Χοζοβιώτισσα, η Κανάλα, η Γρηγορούσα, η Καλαμιώτισσα, η Σουμελά, η Ιεροσολυμίτισσα, η Κρεμαστή, η Φοδελιώτισσα, η Γλυκοφιλούσα, το Άξιον Εστί, η Αγγελόκτιστος, η Ακρωτηριανή, η Αγία Σκέπη, η Χρυσοκαστριώτισσα, η Ευαγγελίστρια,η Παντοχαρά, η Ελεούσα,η Πολυσπορίτισσα και με εκατοντάδες ακόμη ονομασίες (περί τις πεντακόσιες) αποτελεί  το πρόσωπο εκείνο στο οποίο προστρέχουν περισσότερο από τα άλλα Άγια πρόσωπα για ενδυνάμωση και για παρηγοριά.


Η Παναγιά των λογοτεχνών και των ποιητών όπου στα λόγια και στους στίχους τους ραγίζουν οι καρδιές, τρεμοπαίζουν τα χείλη στις αφηγήσεις, βουρκώνουν τα μάτια εμβαθύνοντας το νόημα του κάθε έργου..

Η Δέσποινα του Νίκου Καζαντζάκη

Η Κουμαριώτισσα του Κωνσταντίνου Καβάφη

Η Παναγιά που κρατά τα πέλαγα στην ποδιά της  του Οδυσσέα Ελύτη

Η Πλατυτέρα του Αυγέρη Μάρκου

Η Παρθένος, η Χαριτωμένη του Κωστή Παλαμά

Η Κυρά των Αμπελιών του Γιάννη Ρίτσου

και πολλών ακόμη προσωπικοτήτων του γραπτού λόγου (ετοιμάζω σχετικό αφιέρωμα)

Οι ναοί γιορτάζουν αύριο τα Εισόδια της Θεοτόκου, εορτή της 21ης Νοεμβρίου. Είναι η ενθύμηση της μέρας όπου ο Ιωακείμ και η Άννα (οι γονείς της Παναγίας) έπραξαν το τάμα τους στο Θεό, που ήθελε, όταν κάνουν παιδί να το αφιερώσουν στη Χάρη Του. Έτσι όταν η Παναγία ήταν τριών ετών, οι γονείς της, την πήγαν στο Ναό του Σολομώντα όπου εκεί την υποδέχθηκε ο αρχιερέας Ζαχαρίας. Σύμφωνα με τη θρησκευτική μας παράδοση η Μαρία παρέμεινε για δώδεκα χρόνια στο Ναό κι όταν ήρθε η ώρα του Ευαγγελισμού έφυγε και αρραβωνιάστηκε με τον Ιωσήφ.

 Η μέρα είναι μια από τις σημαντικότερες για την Ορθοδοξία και εορτάζεται με τιμές.Φυσικά συνοδεύεται με ενδιαφέροντα έθιμα.

Το Απολυτίκιο της εορτής είναι το παρακάτω.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος δ’.

Σήμερον τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τὸ προοίμιον, καὶ τῆς τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας ἡ προκήρυξις ἐν Ναῷ τοῦ Θεοῦ, τρανῶς ἡ Παρθένος δείκνυται, καὶ τὸν Χριστὸν τοῖς πᾶσι προκαταγγέλλεται. Αὐτῇ καὶ ἡμεῖς μεγαλοφώνως βοήσωμεν, Χαῖρε τῆς οἰκονομίας τοῦ Κτίστου ἡ ἐκπλήρωσις.

ΕΘΙΜΟ- ΠΟΛΥΣΠΟΡΙΑ

Σύμφωνα με αυτό το έθιμο την παραμονή ή ανήμερα των Εισοδίων της Θεοτόκου, οι νοικοκυρές αφού έβραζαν διάφορα σπόρια, όπως καλαμπόκι, φασόλια, σιτάρι, φακές, ρεβίθια (ότι είχαν) τα μοίραζαν στη γειτονιά. Οι γείτονες τους εύχονταν να έχουν καλή σοδειά, να πάνε καλά τα σπαρτά τους. Ένα πιατάκι βέβαια το πήγαιναν στο ναό για να ευλογηθεί.Μετά το μοίραζαν , όπως γίνεται με τα κόλλυβα. Από τα ευλογημένα πολυσπόρια, κρατούσαν λίγα για το σπίτι αλλά όταν χρησιμοποιούσαν ζώα για το όργωμα, έδιναν και σ' αυτά αλλά έριχναν και στο χωράφι.

 Το έθιμο ριζώνει στην αρχαιότητα όπου αποτελούσε την εκδήλωση της αγάπης των ανθρώπων για τη γη. Ήταν ένας τρόπος ευγνωμοσύνης για όσα τους χάριζε.

 Ονομαστή είναι η τήρηση του εθίμου στην Ελευσίνα και συγκεκριμένα στο εκκλησάκι της Παναγίας που ανήκει στη μεταβυζαντινή περίοδο , το οποίο βρίσκεται στο λόφο του Αρχαιολογικού χώρου.Σύμφωνα με τις σχετικές πηγές η Παναγία πήρε τον ρόλο που είχε η Θεά Δήμητρα  και η εποχή είναι περίπου στα μισά της σποράς.

Μια όμορφη απόδραση στη Βοιωτία.

Η ζωή στην πόλη μπορεί να έχει ποικιλία ενασχολήσεων, όμως η εξόρμηση στη φύση, κάποιες φορές είναι ανάγκη. Κάτι αντίστοιχο νιώθουν αρκετοί ...