Τετάρτη 9 Μαρτίου 2022

Σούνιο του Ομήρου, του Ποσειδώνα, της Ελλάδας.

Ο αρχαιολογικός χώρος του Σουνίου αποτελεί έναν τόπο με ιδιαίτερη θετική αύρα, με ολόλαμπρο φως και ουρανό. Έχει τα στοιχεία που συνθέτουν την Ελλάδα, το γαλανό του ουρανού, τη δύναμη των Θεών, το μπλε της θάλασσας, τα αδιάσειστα στοιχεία της αρχαιότητας, τη μαγεία της μυθολογίας.

 

 

Σύμφωνα με η μυθολογία από εδώ πήρε το όνομά του το Αιγαίο, αφού ο μυθικός βασιλιάς Αιγέας που ήταν γιος του Ποσειδώνα, έπεσε στη θάλασσα , όταν είδε να πλησιάζει ένα πλοίο με μαύρα πανιά και νόμισε ότι ήταν νεκρός ο Θησέας (γιος του).

 

Η νότια απόληξη της Αττικής βρίσκεται εδώ, στο ακρωτήριο του Σουνίου (Κάβο κολώνες ή Καβοκολώνες), μια θέση με ιδιαίτερη στρατηγική σημασία, όπου η πόλη-κράτος των Αθηνών μπορούσε να ελέγχει το πέρασμα των καραβιών που προορίζονταν για το Αιγαίο, για το Πειραιά και για τη Λαυρεωτική (χερσόνησος) η οποίο φημίζονταν για τα μεταλλεία του αργύρου που τη βοήθησαν να είναι μεγάλη δύναμη τον 5ο αι. π.Χ.

 

Η περιοχή χαρακτηρίζεται από τα απότομα και κάθετα προς τη θάλασσα βράχια.

Με την πολιτειακή μεταρρύθμιση του Κλεισθένους το 510 π.Χ, το φρούριο και τα ιερά του Σουνίου ανήκαν στον δήμο Σουνιέων.

Βέβαια ίχνη ανθρώπινης παρουσίας βρέθηκαν από τους προϊστορικούς χρόνους (τάφοι της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού).

Η πρώτη αναφορά σε αρχαίο συγγραφικό έργο γίνεται στην Οδύσσεια (γ 28), όπου ο Όμηρος περιγράφει τον χώρο ως το "ιερό ακρωτήριο των Αθηναίων).

 

 

 

 

Σημαντική είναι η αναφορά του Ηροδότου σε κάποια μεγάλη γιορτή που γίνονταν εκεί κάθε τέσσερα χρόνια.
 

 

 

Στο ιερό του Ποσειδώνος, αυτό το αξιοθαύμαστο από όλο τον κόσμο μνημείο μας, αναφέρονται οι τραγικοί ποιητές Ευριπίδης, Σοφοκλής καθώς και ο κωμικός Αριστοφάνης.

 Ακόμη πολλοί ερευνητές  μας δίδουν σημαντικές πληροφορίες από διάφορα στοιχεία που συμπεριλαμβάνονται στα συγγράματά τους (Στράβων, Παυσανίας, Στέφανος Βυζάντιος).

 

Ο ναός του Ποσειδώνα είναι κατασκευασμένος από μάρμαρο Αγριλέζας που είναι μια περιοχή 4 χλμ βόρεια από το Σούνιο.

 

 

Ένα σημαντικό γεγονός στα χρόνια της Οθωμανικής περιόδου σημειώθηκε το 1762 όταν ναυάγησε ο Άγγλος ποιητή Γουίλιαμ Φάλκονερ (1732-1769) που ταξίδευε από τη Βενετία με προορισμό την Αλεξάνδρεια.

 Αρκετοί περιηγητές έκαναν σημαντικές αναφορές σ' αυτόν τον ευλογημένο χώρο. Κάποιοι από αυτούς είναι οι:G. Wheler - 1676, J.-D.Le Roy - 1754, R. Chandler -1765, E. Dodwell -1805, A. Blouet -1829 (17oς αι).

 

Το 1884 ο αρχαιολόγος - αρχιτέκτονας W. Dorpfeld, Διευθυντής του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, ξεκίνησε την επιστημονική έρευνα στον ναό του Ποσειδώνα. Στη συνέχεια, με δαπάνη της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, ο αρχαιολόγος Βαλέριος Στάης έκανε ανασκαφές από το 1897 έως το 1913.

Όπως αναφέρω συνεχώς...αξίζει να μεταλαμπαδεύουμε το ενδιαφέρον και την αγάπη του πολιτισμού μας και των πολιτισμικών μας στοιχείων στα παιδιά μας!

Κυριακή 6 Μαρτίου 2022

Ευχές μέσα απ' το γεγονός του πόνου.Ποίηση.

 Για πολλούς ο γραπτός λόγος, πεζός ή ποιητικός αποτελεί βάλσαμο, αφού έτσι εκδηλώνονται οι ψίθυροι του εσωτερικού τους κόσμου. Σ' αυτούς ανήκει και η γράφουσα...από παιδάκι έτρεχε με τα ωραία μολύβια να γράφει στο τετράδιο όλα όσα της γεννούσαν απορίες, σκέψεις, χαρά, πόνο.

 

Πετρωμένα βλέμματα

 

Αρχή της άνοιξης

κι οι τοίχοι σείονταν

μπρος στη μανία

του άκαρδου χεριού.

Έστησε αναχώματα

στης αγάπης το διάβα.

Κέρασε χολή

του αγοριού το χαμόγελο.

Κόκκινο πάτωμα,

σαν τις παπαρούνες έξω.

Πετρωμένα βλέμματα ,

τα μωρά έτοιμα αγγελούδια.

Σκοτάδι, αστραπή

στη γειτονιά, στη ρούγα.

Εφιάλτης θα ’ναι

ψιθυρίζουν τ’ άλαλα χείλη.

Ξεχείλισε τρόμο

τούτο το μαγικό λιόγερμα.

Ποιος αέρας;

Ποια μάγισσα;

μεταμορφώνουν τους ανθρώπους σε θηρία;

 

4 Μαρτίου 2022


 

  Ευχές σ’ εκείνο το αγόρι

 

Προοίμιο

 

            Παγίδα με φαρμάκι

του ‘στησε η φθονερή μοίρα

μετά το χαρούμενο παιχνίδι.

Ασάλευτα στήθια

κι οι ουρανοί θλιμμένοι.

Μήτε ψυχή

μήτε σταυρό της εκκλησιάς

δεν σκέφτηκε.

Το ‘ριξε

στον ωκεανό του πένθους.

Χαιρέκακος ο Πλούτωνας..όμως..            

 

Ευχές

              Με αγγέλους σε τύλιξε

με μια αγκαλιά αστέρια.

Ζωής θησαυρός

λευκά περιστέρια

ουράνιο φως

για πάντα στον δρόμο σου

γλυκό μας αγόρι.

Να λάμπει μ’ αγάπη

η δική σου πορεία.

Θεοδώρητες να ‘ ναι

οι πέννες, για τη δική σου

μελλοντική ιστορία.

         4 Μαρτίου 2022


Χωρίς περαιτέρω σχόλια μόνο με ευχές ο Θεός να ευλογεί τον δρόμο του..

Σοφία Δ. Αγραπίδη
















Φωτογραφίες από διαδικτυακή πηγή δίχως δικαιώματα.

Σάββατο 5 Μαρτίου 2022

Απόκριες - κούλουμα στην Αθήνα του '50 και του '70.

 

Σε μια προσπάθεια λίγης ανάσας...από το πικρό τελευταίο ειδησεογραφικό, ελληνικό και παγκόσμιο τοπίο, θα ακολουθήσει η αποκριάτικη αναφορά στην Αθήνα δυο σημαντικών δεκαετιών, του '50 και του '70. 

Για τις χοροεσπερίδες του 1952 έγινε αφιέρωμα τον περασμένο χρόνο.Αναφέρω μόνο ότι το 1952 διοργανώθηκαν 186 δημόσιοι χοροί.

Χοροί πραγματοποιήθηκαν και το 1955 με τα πιο ωραία σχόλια να τα κερδίζει (για ακόμη μια φορά) ο χορός της "Ελληνικής Μερίμνης" που έλαβε χώρα στο ξενοδοχείο "Κινγκ Τζωρτζ". 

Επιτυχία μεγάλη επίσης, σημείωσε το "μπαλ ντε τετ" του Εθνικού Συμβουλίου Ελληνίδων.

Για τη βράβευση του καλύτερου κεφαλιού είχε συγκροτηθεί επιτροπή από τους: Mιχάλη Τόμπρο,Νίκο Φωκά,Γιάννη Μόραλη,Δ. Πατρίδη,Άννα Συνοδινού και Αγγελική Χατζημιζάλη.

Ανάμεσα στις επιτυχημένες αποκριάτικες χοροεσπερίδες ήταν κι εκείνη του Λυκείου των Ελληνίδων, στο ξενοδοχείο "Μεγάλη Βρετάνια".Εκεί χόρευαν τα ζευγάρια των πιο γνωστών Αθηναίων ενώ ταυτόχρονα έμοιαζε με παρουσίαση φορεμάτων των οίκων υψηλής ραπτικής.

 

 

 

 

Γενικά, την αποκριάτικη περίοδο υπήρχαν πολλές αίθουσες διαθέσιμες γιατί λειτουργούσαν κι αυτές που ήταν κλειστές το υπόλοιπο διάστημα. Τις Απόκριες τις απολάμβανε όλη η Αθήνα. Από το Παλαιό Φάληρο, το κέντρο της πρωτεύουσας, το Πεδίο του Άρεως,τη Φωκίωνος Νέγρη, στο Κεφαλάρι , στην Καστέλα και φυσικά στην Πλάκα. Ακόμη, μεγαλοπρεπείς, γεμάτες κέφι για διασκέδαση συναντήσεις γίνονταν στα σπίτια εκλεκτών Αθηναίων .

Οι απόκριες του 1975 βρίσκουν τους Αθηναίους στα κέντρα και στις αίθουσες μεγάλων ξενοδοχείων. Το κόστος συμμετοχής ήταν υψηλό, αλλά δεν στέκονταν εμπόδιο για πολλούς που φρόντιζαν να εξασφαλίζουν τραπέζι από νωρίς.

Αξέχαστες θα μείνουν οι Απόκριες για όσους συμμετείχαν , στην Πάρνηθα, στο Μον Παρνές όπου πραγματοποιούνταν ένα φεστιβάλ γεύσεων και τέχνης της Ουγγαρίας. Έλεγε μια θεία μου ότι η ορχήστρα των Τσιγγάνων ήταν κάτι αξεπέραστο!Φυσικά υπήρχαν χορευτικά από Ούγγρους χορευτές και χορεύτριες.

Εννοείται ότι αξέχαστες παρέμειναν οι αναμνήσεις μέχρι τη δύση της ζωής τους για όσους διασκέδασαν στην Πλάκα.

Ο Γιώργος Μαρίνος στη "Μέδουσα" στην περιοχή Μακρυγιάννη κι Φώτης Πολυμέρης στη "Μελωδία".

Στα "Δειλινά" ο μεγάλος Γρηγόρης Μπιθικώτσης με ένα επιτελείο ξεχωριστών καλλιτεχνών της εποχής, αλλά τελικά είναι όλοι αγαπημένοι ακόμη και σήμερα..

Αποκριάτικα ξεφαντώματα γίνονταν στο Καβούρι στο ξενοδοχείο "Απόλλων Παλλάς", καθώς επίσης και σε άλλες αίθουσες.

Το 1977 η αποκριάτικη εορταστική περίοδος συναντά τους Αθηναίους με πολύ έντονη νοσταλγία και ελαφρά μελαγχολία καθόσον η νέα όψη της πόλης άρχισε να σβήνει την ομορφιά και τη γραφικότητα της γειτονιάς..ήδη οι επιπτώσεις της άναρχης δόμησης ήταν ορατές.Πλέον οι άνθρωποι δεν μασκαρεύονταν, δεν γύριζαν ως μπουλούκια στους δρόμους, στις γειτονιές αλλά αρκούνταν στο διαμέρισμα που φάνταζε μεγαλοπρεπές και μαζί έχαναν το γέλιο τους αφού μια ελαφριά έπαρση τους είχε συνεπάρει.Γκρεμίζονταν ασταμάτητα τα παλιά σπίτια που είχαν τόση αρχοντιά , τόση θαλπωρή, τόση τέχνη - ακόμη και το πιο απλό- για να δώσουν τη θέση στις άχαρες πολυκατοικίες. Έτσι κάπως χάθηκαν τα παλιά μαγειριά που ήταν φορτωμένα την ιστορία του έθνους.Μαζί και τα καφενεία γιατί πλέον γίνονταν καφετέριες.Όσο για τους πλανόδιους με τα στραγάλια καθώς και τα γαλατάδικα στις γλυκές γειτονιές..την ίδια τύχη είχαν.

Μεγάλος προβληματισμός στους γονείς για να βρουν μέρος που θα πετάξουν τον αετό.

Μάλιστα στην εφημερίδα "Βήμα της Κυριακής" είχε δημοσιευτεί ρεπορτάζ με τίτλο "Χάθηκαν οι γειτονιές...χάθηκαν τα καρναβάλια".

 Καλές Απόκριες! Ας μην ξεχνάμε ότι αν ο καιρός, το φορτωμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για όσους έχουν παιδιά ή άλλα προβλήματα μας εμποδίζουν να είμαστε κάπου έξω..οι δυνατότητες του διαδικτύου είναι πολλές για να παρακολουθήσουμε έθιμα, θεάματα από διάφορες περιοχές ή από άλλες χρονιές. Η ουσία είναι να μην ξεχάσουμε τα έθιμά μας, να τα υπενθυμίζουμε στα παιδιά!!



 

Υ.Σ Φωτογραφίες από πηγή του διαδικτύου χωρίς δικαιώματα.

Οι πληροφορίες του κειμένου προέρχονται από αφηγήσεις συγγενικών μου προσώπων κατά το παρελθόν, επιβεβαιωμένες από γραφόμενα του Γιάννη Καιροφύλα.

Επίσκεψη στο Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού.

Ένας νέος χώρος πολιτισμού στην Αθήνα, είναι διαθέσιμος πλέον για το κοινό.  Πρόκειται για το  Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού που βρί...