Η αγάπη συμβαδίζει με τον άνθρωπο και όχι η βία!

Η αγάπη είναι τα θεμέλια της ζωής, του κόσμου, της κοινωνίας!Η βία αποτελεί την αργή ή γρήγορη καταστροφή τους.

Βία σύμφωνα με το λεξικό σημαίνει χρησιμοποίηση της δυνάμεως για την επιβολή θελήσεως, καταναγκασμός κλπ. Οι μορφές της βίας είναι αρκετές όπως η σωματική, η ψυχολογική, η σεξουαλική, η οικονομική εκμετάλλευση. 

 

Στις μέρες μας γίνεται συχνά λόγος για την ενδοοικογενειακή βία με πιο γνωστά χαρακτηριστικά τον νυν ή πρώην σύζυγο ή σύντροφο να είναι θύτης και θύμα η γυναίκα, τα παιδιά ή πρόσωπα της πατρικής οικογένειας του θύματος. Φυσικά υπάρχουν περιπτώσεις που το θύμα είναι ο άνδρας και τα παιδιά.  Εντός ή εκτός οικογένειας η βία εκτυλίσσεται ανάμεσα σε ανθρώπινες σχέσεις κι αυτό είναι το θλιβερό.Το έναυσμα γι' αυτό το  κείμενο είναι τα περιστατικά των ημερών..

Όπως αναφέρω πάντα κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται με σκοπό να καταστρέψει και να καταστραφεί. Κάθε μωρό που βγαίνει στη ζωή έχει τις ίδιες αντιδράσεις, κλαίει , γελάει κτλ. Στην πορεία της ζωής κάποιοι παράγοντες είναι αυτοί που καθορίζουν το μέλλον τους και συνήθως βρίσκονται στα παιδικά χρόνια. Εννοείται πως υπάρχουν οι ψυχικά διαταραγμένοι, οι αρρωστημένες προσωπικότητες τις οποίες να ευχόμαστε και να προσευχόμαστε να αποφεύγουν τα παιδιά, οι νέες και οι νέοι.

Καταλυτικό ρόλο για τους περισσότερους ανθρώπους έχει παίξει η αγάπη που έλαβαν ή δεν έλαβαν..Και πως να λάβουν αγάπη τα παιδιά που ποτέ δεν άκουσαν για συναισθήματα και ψυχή στο σπίτι αλλά μόνο για το πως θα αυξηθούν τα εισοδήματα, για το ότι υπάρχουν άπειρα χρήματα και μπορούν να κάνουν τον κόσμο δικό τους, για τις μαζώξεις με όλη την υψηλή (πολύ χαμηλή όμως...) κοινωνία που κυριαρχούσε η επίδειξη της εμφάνισης, τα χαριεντίσματα και ταυτόχρονα τα πισώπλατα μαχαιρώματα; Πως να γνωρίζουν από σεβασμό και ευγένεια όταν γνώριζαν πως χωρίς να διαβάσουν θα αποφοιτήσουν από το ιδιωτικό σχολείο με άριστα;Μετά θα συνεχίσουν να λαμβάνουν τίτλους μέσω των χρημάτων του μπαμπά;Πως να γνωρίζουν από συμπεριφορά προς την κοπέλα όταν δεν είδαν ποτέ τους γονείς μαζί...ο μπαμπάς έτρεχε με τις γραμματείς για επαγγελματικά ταξίδια, η μαμά εξαφανισμένη στα διάφορα κοινωνικά δρώμενα και η υπηρεσία ήταν στο σπίτι έτσι σαν ένα δείγμα ανθρώπου..

Οι απόψεις που εκφράζω δεν στοιχειοθετούνται από γενικές πληροφορίες αλλά από την προσωπική μου εμπειρία. Υπάρχουν εύποροι οι οποίοι κράτησαν και κρατούν τις αρχές της οικογένειας, έβαλαν τα παιδιά τους να δουλεύουν από τη μικρότερη θέση και να δέχονται εντολές από την προϊστάμενο εργαζόμενο, τους δίδαξαν την αγάπη , τον σεβασμό, την ευγένεια, την φιλανθρωπία ..Λίγοι μεν, αλλά ξεχωριστοί..Τα παιδιά τους είναι τόσο ξεχωριστά που πραγματικά εύχομαι να αποκτήσουν κι άλλα τόσα..Απλά γιατί είναι άνθρωποι!!

 Από την άλλη όμως για να είμαι αντικειμενική στα γραφόμενά μου, υπάρχουν κι εκείνες οι αμέτρητες οικογένειες στην επαρχία όπου μεγάλωσαν τα παιδιά με ξύλο και πάλι ξύλο, με φόβους που τους δημιούργησαν μια βόμβα η οποία ήταν έτοιμη για έκρηξη μόλις το έδαφος θα ήταν πρόσφορο...Και που θα ήταν πρόσφορο;Στη γυναίκα και στα παιδιά..

Είναι οι οικογένειες όπου ο άνδρας έχοντας το απάνω χέρι γιατί έτσι ήθελε η κοινωνία, είχε τη γυναίκα για υπηρέτρια σ' αυτόν και στο σόι του πολλές φορές, για να ικανοποιεί τα κτηνώδη σεξουαλικά του ένστικτα αλλά αυτός να την χτυπάει, να συνευρίσκεται με άλλες και φυσικά να μην έχει σχέση με το μεγάλωμα των παιδιών. Δυστυχώς αλλά εκεί που από μικρή άκουγα "καλή οικογένεια" ..το καλή ανταποκρίνονταν στο οικονομικό υπόβαθρο και όχι στην έννοια της οικογένειας που γεννά όλες τις αξίες. Τι παιδιά θα έβγαιναν ή θα βγουν από αυτά τα σπίτια;

Στην εποχή μας με τη χρήση του διαδικτύου πολλοί νομίζουν πως ξεγελούν το κοινό....Πως είναι δυνατόν να γνωρίζει όλη η γειτονιά, ότι ο άνδρας απατά τη σύζυγο, τη σύζυγο την χρηματοδοτεί ο φίλος του άνδρα, η σύζυγος κάνει έκκληση μέσω τηλεφωνημάτων και μηνυμάτων για να βρει τρόπο να σωθεί καθόσον υπάρχει λεκτική και ψυχολογική βία (όλα αυτά κι άλλα πολλά με παρουσία ενός μικρού παιδιού..), να βλέπουμε στο διαδίκτυο αγκαλιές και φιλιά από το υποτιθέμενο ζευγάρι; Τι αρχές θα αποκτήσει το μικρό παιδί, πως θα μάθει τι είναι η αληθινή αγάπη, το ζευγάρι και η οικογένεια;Ένα μικρό παράδειγμα.. Πολλά παιδιά που γίνονται μάρτυρες σεξοδιαστροφικών καταστάσεων από μεθυσμένους ή αχαρακτήριστους γονείς νομίζουν ότι έρωτας είναι η βία και αγάπη είναι η γυναίκα να κάνει ότι θέλει ο άνδρας (πολλές μαρτυρίες, σε σεμινάρια που κάνω χρόνια). Άλλα παιδιά βιώνουν τραγικούς καυγάδες, φωνές, γείτονες, αστυνομίες  και στη συνέχεια το ζευγάρι που (υποτίθεται) ηρεμεί..τρέφει τις ανόητες ελπίδες ότι τα παιδιά έχουν την καλύτερη άποψη για την αγάπη και πως οι ίδιοι τα δίνουν όλα....παιχνίδια και εξωσχολικές δραστηριότητες.

Από τα τραγικότερα που συμβαίνουν στην κοινωνία μας είναι τα αμέτρητα και συνεχή περιστατικά βιασμού ο οποίος αποτελεί έγκλημα. 

Πόση ομορφιά, ελπίδα, θετικά αύρα εκπέμπουν τα ζευγαράκια που βλέπουμε να περπατούν, να αγκαλιάζονται αρμονικά!

Πόσο τοξικό είναι ο νους των περισσότερων αγοριών ή ανδρών να είναι μόνο στην ικανοποίηση των σεξουαλικών επιθυμιών δίχως τη συναίνεση του άλλου προσώπου....

Είναι δυνατόν ένας νέος να μην μπορεί να συνάψει σχέση αλλά να επιδιώκει περιστασιακές βίαιες καταστάσεις;

Το μεγάλο κακό είναι ότι θύτες και θύματα τα υπάρχουν σε όλους τους χώρους, φιλικό, επαγγελματικό κτλπ.

Είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα αυτό που έχουν καταφέρει τα θύματα σήμερα, να μπορούν να μιλούν και να υποστηρίζονται από οργανώσεις και χιλιάδες κόσμο. Θα πρέπει βέβαια να μιλούν και τα αγόρια, καθόσον δεν είναι λίγα αυτά που έχουν υποστεί τέτοια μαρτύρια.

Ως άνθρωπο με ενοχλεί τρομερά που αρκετοί συνάνθρωποι κατηγορούν ή αφήνουν αιχμές για τα θύματα..Αδιανόητο!!Πιστεύω ότι πρέπει κάποιος να έχει πολύ επιφανειακή σκέψη και καθόλου ενσυναίσθηση για  να συμβαίνει κάτι τέτοιο..

Για την μορφή της βίας κατά των ενηλίκων δεν θέλω να αναφερθώ αναλυτικά παρά μόνο να τονίσω για ακόμη μια φορά ότι η δικαιοσύνη πρέπει να μην αργοπορεί για τα σχετικά...να μην αφήνει περιθώρια στους θύτες να ζουν ελεύθεροι, πολλές φορές να ειρωνεύονται και να καμαρώνουν που είναι έξω....που ζουν....

Δεν έχει σημασία ποια θέση κατέχει ή ποιες είναι οι σπουδές του ή αν έχει οικογένεια..Από την στιγμή που κάποιος βιάζει παιδί, ανήλικο πρόσωπο θα πρέπει να έρθει αντιμέτωπος αληθινά με τις πράξεις του και με τις επιπτώσεις αυτών..

Το αν κάποιος είναι καλός στο επάγγελμά του, γλυκομίλητος με τους γείτονες, το αν έβγαζε βόλτα την οικογένειά του ..δεν μας αφορούν καθόλου!Από τη στιγμή που διαθέτει πορνογραφικό υλικό κι απ' τη στιγμή που οι ειδικοί μπορούν να καταλάβουν μέσα από εξετάσει και ειδικά τεστ αν ο ανήλικος ή ενήλικας τώρα κι ανήλικος την εποχή του συμβάντος, λέει αλήθεια, τον λόγο έχει η δικαιοσύνη.

Εύχομαι στα θύματα των τελευταίων ημερών να βρουν στον δρόμο τους το αστέρι που θα επουλώσει όλες τις πληγές. 

Εύχομαι στους γονείς να συνειδητοποιήσουν την ευθύνη τους για τον κόσμο, για την κοινωνία γιατί εκεί ανήκει το παιδί ή τα παιδιά τους.

Εύχομαι στους κηδεμόνες συγγενικού ή φιλικού περιβάλλοντος να βοηθούν όπως πρέπει όταν αντιλαμβάνονται πως κάτι δεν πάει καλά στην οικογένεια των δικών τους ανθρώπων.

Όσο για τους θύτες...λυπάμαι που κανείς δεν τους έμαθε να αγαπούν, που κανείς δεν τους οδήγησε στο ψυχιατρείο (για συγκεκριμένες περιπτώσεις), που δεν γνώρισαν πόσο όμορφο είναι να νοιάζονται, να μοιράζονται, να είναι αληθινοί άνθρωποι και φίλοι!!Λυπάμαι γιατί η κοινωνία μας χάνει νέους ανθρώπους που θα μπορούσαν να ήταν άξιοι, να λάμπουν σαν τον ήλιο από φωτεινή ψυχή, να κάνουν πράξεις που θα τους ανεβάζουν στην κλίμακα της καλοσύνης και του πραγματικού ανδρισμού ή της πραγματικής γυναικείας φύσης για όσες γυναίκες είναι θύτες. 

Τέλος καλό θα είναι όλοι και όλες για να γνωρίζουμε νόμους, δικαιώματα και όλα τα παρεμφερή να μελετάμε τη σελίδα της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και  Ισότητας των Φύλων. Εκεί υπάρχει ο ιστότοπος κατά της βίας των γυναικών καθώς επίσης και η 24ωρη τηλεφωνική γραμμή 15900.

 

 

Ο ανεκτίμητος θησαυρός της Αθήνας. Λόφος της Πνύκας.

Δεν χωρά αμφισβήτηση ότι η Αθήνα κρατά έναν ανεκτίμητο θησαυρό πολιτισμού και ιστορίας, καθώς επίσης ότι οι τοποθεσίες που επέλεγαν οι Αρχαίοι Έλληνες για να οικοδομήσουν και να μεγαλουργήσουν δεν ήταν τυχαίες..

Σε μια απρογραμμάτιστη βόλτα σήμερα με βασική προϋπόθεση την επαφή με τη φύση και την συνάντηση με τις άγριες ανεμώνες για πρώτη φορά αυτό το έτος, οδηγήθηκα με εξαιρετική παρέα στον Λόφο της Πνύκας. Έναν τόπο όπου έχω επισκεφθεί κι άλλες φορές με οργανωμένες ξεναγήσεις. Αναφέρω κάτι συχνά, που το κατανοούν όσοι έχουμε κοινά ενδιαφέροντα, όσοι αγαπούν την Αθήνα..είναι η φράση "όσες φορές κι αν περπατήσει κανείς το ιστορικό κέντρο, τις αρχαιότητες ποτέ δεν τις μαθαίνει..κάθε φορά όλο και κάτι νέο θα υπάρχει". Όσο για το φυσικό περιβάλλον;Κάθε εποχή έχει τη δική του χάρη. Είναι όπως οι περιοχές όπου το βλέμμα αντικρίζει τον Ιερό Βράχο..από την καθεμιά η οπτική είναι εντελώς διαφορετική, ακόμη κι απ' τις γειτονικές του περιοχές!

 

 Ο  προαναφερόμενος Λόφος βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Ακροπόλεως μαζί με δυο άλλους γνωστούς λόφους.Συγκεκριμένα είναι μεταξύ του λόφου των Νυμφών (Βόρειο άκρο) και του λόφου των Μουσών ή Φιλοπάππου (Νότιο άκρο) όπως είναι πιο γνωστός.

 Η Πνύκα που ονομάστηκε έτσι από την Αρχαία Ελληνική λέξη "Πνυξ" δηλαδή πυκνός, είναι μια ημικυκλική και λαξευτή πλατεία που μπορούσαν να καθίσουν δεκαοκτώ χιλιάδες ακροατές και όρθιοι να βρίσκονται εικοσιπέντε χιλιάδες.

 

 H τοποθεσία είναι γνωστή γιατί από τον 6ο π.Χ αιώνα μέχρι τον 4ο π.Χ αιώνα, αποτελούσε την επίσημη (κύρια) Δημοκρατική συνέλευση της Αρχαίας Αθήνας.Εκεί  λάμβανε χώρα η Εκκλησία του Δήμου.

Περπατώντας, υπάρχουν πινακίδες οι οποίες ενημερώνουν για το σημείο..όπως ο Βωμός του Αγοραίου Διός όπου βρίσκονται και τα θεμέλια του Ηλιοσκοπίου του Νεύτωνα. Σύμφωνα με τις πηγές οι σπουδαιότερες προσωπικότητες της εποχής είχαν αγορεύει από το Αρχαίο Βήμα αυτής της τοποθεσίας..ήταν ρήτορες, στρατηγοί, πολιτικοί.Ήταν ο Θεμιστοκλής, ο Περικλής, ο Δημοσθένης, ο Αισχίνης και πολλοί ακόμη.Ήταν και οι ελεύθεροι πολίτες..Όλοι όπου σε εκείνον τον Λόφο λάμβαναν τις αποφάσεις για πολύ σπουδαία γεγονότα που αναγράφονται στην ιστορία μας.

 

 

Δεν θα αναφερθώ με λεπτομέρειες στα ιστορικά στοιχεία στο παρόν άρθρο..Αυτό θα γίνει κάποια άλλη φορά που η επίσκεψη θα είναι για τη συμμετοχή σε οργανωμένη ξενάγηση. Η σημερινή μου παρουσία εκεί όπως προέγραψα ήταν για απόλαυση της φύσης...αφού η περιοχή ανήκει σε ένα διττό θεματολόγιο ενδιαφέροντος..Το ιστορικό και αρχαιολογικό και το φυσικό κάλλος, μοναδικό για την πόλη!!

 Γενικότερα, η περιοχή των τριών λόφων συνδέεται με ατραπούς της μυθολογίας όπου σημειώθηκε η νίκη του Θησέα επί των Αμαζόνων.

 Αξίζει να αναφέρω ότι στην δεκαετία του 1950, ο Έλληνας αρχιτέκτονας, ακαδημαϊκός, με έργο στη ζωγραφική, στην ποίηση, στη συγγραφή, Δημήτριος Πικιώνης (γνωστός για σημαντικές αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις στην Αθήνα), ασχολήθηκε με την περιοχή όπου βρίσκονται οι τρεις Λόφοι και δημιούργησε λιθόστρωτα μονοπάτια που όπως γράφεται σε αρκετές πηγές παραπέμπουν σε αρχαίες διαδρομές, δημιούργησε αρκετά σημεία όπου οι επισκέπτες μπορούν να καθίσουν για ξεκούραση, για παρατήρηση της πόλης των Αθηνών...όπου θαυμάζουμε το φυσικό μεγαλείο των λόφων και των βουνών, του πολιτισμικού στοιχείου με κεντρικό άξονα τον Παρθενώνα και το έκτρωμα των ανθρώπων....αυτό του τσιμεντένιου κατασκευαστικού στοιχείου που οδήγησε στην καταστροφή της ομορφιά και της αξίας της πρωτεύουσας.

 

Στον περίπατο, υποδέχεται με ιδιαίτερο ύφος και δέος, το εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου του Λουμπαρδιάρη ή Βομβαρδιάρη. Είναι η γνωστή σε όσους από εμάς έχουμε επισκεφτεί ή επισκεπτόμαστε τον χώρο, θολωτή μονόκλιτη βασιλική που για κάποιους ανήκει στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και για άλλους στον 9ο αιώνα.Ο Πικιώνης ήταν ο υπεύθυνος για την αναστήλωση αλλά και τη συντήρηση του ναού το 1955.

 

Περπατώντας στους Λόφους εκτός από τις Αμαζόνες και τις Μούσες, τους σοφούς, τους ρήτορες αλλά και τον Κολοκοτρώνη στις 8 Οκτωβρίου του 1838 στην Πνύκα..περνά από μπροστά μας το μεγαλείο της χώρας μας αλλά και η μαγεία που δημιουργούν οι θρύλοι...

Είναι αναπόφευκτο να μην δεηθείς προς τους προγόνους, να μην λυπηθείς για τα κακώς κείμενα όλων των χρόνων...

Όμως ο τόπος έχει τόση θετική ενέργεια - όπως κάθε αρχαιολογικός χώρος- που γεννάται μια τέτοια ελπίδα, ανακτάται όλη η δύναμη κι έτσι όλα τα αρνητικά σβήνουν άμεσα.. 

 

  

 

 

 

 

Ξεκινώντας τον περίπατο αυτής της εποχής...

Τα παπαγαλάκια που έχουν γεμίσει τον αττικό ουρανό εννοείται πως απολαμβάνουν κι αυτόν τον ευλογημένο τόπο μαζί με τις καρακάξες, τα περιστέρια, τις δεκαοχτούρες, τις σουσουράδες, τα σπουργίτια, τους κοκκινολαίμηδες και τ' άλλα πτηνά που έχουν το καταφύγιό τους σ' αυτό το τεράστιο πάρκο ή άλσος..

Δεν θα γινόταν να περιφρονήσουν τους καρπούς που τους παρέχεται από τα δέντρα, τη βλάστηση, την ηρεμία που τους δίδεται!!!

 Το καταπράσινο τριφύλλι δημιουργεί ένα τεράστιο υφαντό χαλί με σχέδια ...τα κίτρινα αγριολούλουδα ή καμπανούλες ή ξυνούλια, τις ροζ, τις άσπρες μικρές άγριες μαργαριτούλες,τα μοβ πολύ μικρά αγριολούλουδα στα βράχια....

Την παράσταση κλέβουν...οι άγριες φούξιες σε ανοιχτές και σκούρες αποχρώσεις ανεμώνες!!Οι λατρεμένες μου ανεμώνες που μπορεί να μην έχουν την ποικιλία των χρωμάτων όπως συμβαίνει σε άλλες περιοχές κοντά και μακριά από την Αθήνα..αλλά δημιουργούν άγνωρα συναισθήματα..μια έκσταση η οποία γεννιέται όταν τις βλέπει να φύονται, να ντύνουν τα βράχια, να φιλούν τις ρίζες από τα πεύκα και τ' άλλα δέντρα, να πλημμυρίζουν τις πλαγιές, εκεί που κάποτε γίνονταν μάχες...

Όσο γι' αυτή  με τον μεγάλο μίσχο που πετάγεται από τη σχισμή του βράχου, που κοιτούσε προς το Αστεροσκοπείο σαν να ήθελε να μάθει και να ενημερώσει τα πουλιά για τα επερχόμενα καιρικά φαινόμενα.., φέρνει μπροστά μας το κυκλάμινο του μεγάλου μας ποιητή Γιάννη Ρίτσου

 

" Κυκλαδινό κυκλάμινο
στου βράχου τη σχισμάδα
πού βρήκες χρώματα κι ανθείς
πού μίσχο και σαλεύεις"

Πόσα συναισθήματα αναγέννησης πηγάζουν από τους μίσχους με τα μπουμπούκια των παπαρούνων ανάμεσα στα ανεμολούλουδα που περιμένουν να κοκκινίσουν τον τόπο!Να υποδεχτούν την άνοιξη και να κρούουν τα άνθη τους σαν καμπάνες του Μεγαλοβδόμαδου!

Όσα στραβά κι αν συμβαίνουν γύρω μας, όσοι ιοί κι αν χτυπήσουν την αυλόπορτα, όση κακία, μεμψιμοιρία, αλαζονεία κι αν χαρακτηρίζει ένα μέρος από την κοινωνία, η φύση έρχεται και καθαγιάζει την ατμόσφαιρα και λειτουργεί με τόση αγάπη προς όλους μας, που αν έχουμε τα αυτιά και τα μάτια μας ανοιχτά ώστε να αντιληφθούμε τους ήχους της, να δούμε τα χρώματά της....αν έχουμε διάπλατα τα παράθυρα της καρδιάς ώστε να μείνουν έως την επόμενη βόλτα..είναι βέβαιο ότι με αρμονία θα αντιμετωπίσουμε όλα εκείνα που προβληματίζουν την καθημερινότητά μας.

 

 

 

 

Κλείνοντας προτείνω και προτρέπω όσους φίλους, γνωστούς, συνανθρώπους ζείτε ή επισκέπτεστε την Αθήνα να μην ξεχνάτε το ιστορικό κέντρο. Αν έχετε χρόνο οι τρεις Λόφοι αποτελούν μια έναν χώρο με ξεχωριστό ενδιαφέρον και όπως προανέφερα διττό..το αρχαιολογικό - ιστορικό και το φυσικό..Είναι πολύ ευχάριστος ο περίπατος, είναι μια ποικιλία στοιχείων (εικόνων, γνώσεων, συναισθημάτων) που θα αποκτήσετε. Είναι λυπηρό να εκτιμούν ή να χρησιμοποιούν την τοποθεσία ξένοι τουρίστες ή κάτοικοι και όχι οι Έλληνες...δημιουργεί την εντύπωση του ότι περιφρονούμε τον τόπο μας. Επίσης, σημαντικό θεωρώ το γεγονός του ότι θαυμάζουμε τα φυτά και τα άνθη αλλά δεν το κόβουμε ώστε να έχουν την δυνατότητα να απολαύσουν την εξαιρετική εικόνα και οι επόμενοι επισκέπτες. Ο κάθε αρχαιολογικός χώρος δεν είναι σαν τα λιβάδια που τα λουλούδια είναι άπειρα...

Υ.Σ  Το παρόν φωτογραφικό υλικό δεν δείχνει την πραγματική ομορφιά καθόσον δεν είναι με τη φωτογραφική μηχανή...