Τρίτη 7 Ιουλίου 2020

Καλοκαιρινές αναμνήσεις από την Αθήνα του '50.


Πριν λίγες μέρες  έπεσαν στα χέρια μου κάποιες σημειώσεις και φωτογραφίες από το αρχείο συγγενικού μου προσώπου σχετικά με τη δεκαετία του '50. Μαζί με το πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του Γιάννη Καιροφύλα αποτελούν τις πηγές δημιουργίας αυτού του αφιερώματος.
Πιστεύω ότι είναι χρέος μας προς όλους να αναφερόμαστε κατά καιρούς στα περασμένα, ως μια γλυκιά νότα, ως στοιχεία περί των αλλαγών των εποχών, αφού όλες έχουν αφήσει το χρώμα τους στην πορεία της κοινωνίας..
Καλοκαίρι της δεκαετίας του ' 50 στην Αθήνα κι όταν ο υδράργυρος ξεπερνούσε τους 35 βαθμούς Κελσίου ο κόσμος μετέτρεπε τις ταράτσες των μονοκατοικιών, των διώροφων ή τριώροφων οικιών σε θερινά υπνοδωμάτια χωρίς τον τρόμο των ληστειών, δίχως τη στέρηση αυτού του είδους ελευθερίας που δεν ήταν κάτι άλλο, από την ομορφιά μιας αληθινής ανθρώπινης κοινωνίας.
Τον Ιούλιο του 1953 ήταν που το θερμόμετρο ξεπέρασε τα συνηθισμένα για την εποχή στην Αθήνα.Τότε οι κάτοικοι άλλοι με στρώματα, άλλοι μεταφέροντας τα κρεβάτια τους αποφάσισαν να χαρούν τον Αττικό ουρανό, να κοιτούν τ' αστέρια , να προσπαθούν να δώσουν εξήγηση στα σχήματα του φεγγαριού.
Στον εξωτερικό χώρο των σπιτιών, στις ταράτσες έβρισκαν δροσιά αλλά ταυτόχρονα απολάμβαναν αστείες στιγμές με τους γείτονες.
Όπως ήταν φυσιολογικό υπήρχαν κι αυτοί που με τα ροχαλητά τους διέκοπταν την ησυχία σε βαθμό τρομακτικό κάποιες φορές με αποτέλεσμα η αντίδραση όσων ενοχλούνται άρχιζε απότην ευγενική προσπάθεια ηρεμίας με τα "σουτ" και έφτανε έως βαριές ύβρεις.Άλλοι βέβαια ξεκινούσαν τα ανέκδοτα, γελούσαν με όλους και αντάμωναν την ανατολή....
Βέβαια δεν έλειπαν και τα ερωτικά σκιρτήματα όταν οι καλλίγραμμες κοπέλες κυκλοφορούσαν στο σκοτάδι φορώντας τα αραχνοΰφαντα νυχτικά...δίνοντας την ευκαιρία στους νεαρούς από τις δίπλα ταράτσες να τις θαυμάζουν..να δημιουργούν τους ερωτικούς τους στόχους..
Το καλοκαίρι του '53 τα νυκτερινά κέντρα και γενικότερα τα θεάματα σύμφωνα με το βιβλίο του Γ. Καιροφύλα βρέθηκαν αντιμέτωποι με οικονομική κρίση η οποία αντιμετωπίστηκε όταν οι επιχειρηματίες σκέφτηκαν να μειώσουν τις τιμές του κάθε εισιτηρίου στο μισό. Μεγάλο οικονομικό πρόβλημα παρουσιάστηκες και στα παραλιακά κέντρα λόγω της ακρίβειας με αποτέλεσμα πολλοί καλλιτέχνες να μείνουν χωρίς έσοδα αφού οι  επιχειρηματίες δεν τους πλήρωναν. 
Ο Ιούνιος είχε βροχές, ο καιρός ήταν άστατος γενικά και ο Ιούλιος όπως προανέφερα ήταν πολύ ζεστός.
Στην αθηναϊκή κοινωνία όμως είχε σημαντική θέση η μόδα της ενδυματολογικής εμφάνισης με το πικέ και την οργκάντζα να είναι στα μεγαλεία τους. Τα ρούχα είχαν όμορφα σχέδια και απαλά χρώματα με τιμές σχετικά καλές αλλά η οικονομική κατάσταση δεν άφηνε περιθώρια σε πολλές Αθηναίες για ν' αποκτήσουν κάποιο μοδάτο φόρεμα.Γι' αυτό πολλές προτιμούσαν να ανανεώσουν την γκαρνταρόμπα τους ακόμη και με μια μπλούζα  "μπροντερί". Οι διαφημίσεις έκαναν αναφορά σε κάποια νέα υφάσματα για τα οποία δεν ήταν απαραίτητο το σιδέρωμα, με διάφορες τιμές όπως: η οργκάντζα είχε 30.000 έως 60.000 δραχμές ο πήχυς, τα λινά 40.000 έως 50.000 δραχμές, οι νάυλος τσάντες 60.000 έως 80.000 δραχμές, οι γόβες 180.000 έως 280.000 δραχμές, τα ανδρικά κοντομάνικα πουκάμισα 65.000 έως 100.000 δραχμές και πολλά άλλα.
Επίσης αψηφώντας τη ζέστη οι γυναικείες παρουσίες της Αθήνας άφησαν μακριά τα μαλλιά τους μετά από ένα διάστημα του κοντού χτενίσματος, δημιουργώντας έτσι θετικές εντυπώσεις από τον ανδρικό πληθυσμό.
Τέλος το κακό για την κοινωνία ήταν οι πολλές απόπειρες αυτοκτονίας μαθητών και μαθητριών επειδή δεν είχαν επιτυχία στις σχολικές εξετάσεις.
Με την ευχή να κρατάμε και να αξιοποιούμε ότι είναι ωραίο για τον άνθρωπο από κάθε εποχή!!!



Τρίτη 30 Ιουνίου 2020

Καλωσορίζοντας τον Ιούλιο.


Ιούλιος αύριο!!!
ας τον καλωσορίσουμε με αγάπη και χαρά!
Η φύση μας δείχνει όλες τις εκφάνσεις της ζωής...ότι προχωράμε μέσα από μικρές ή μεγάλες δυσκολίες και σε οποιοδήποτε επίπεδο.
Ο Ιούλιος αποτελεί τον έβδομο μήνα του χρόνου κατά το Ιουλιανό και Γρηγοριανό Ημερολόγιο και έχει τον πλουσιότερο αριθμό ημερών...31!Είναι ο κεντρικός μήνας του καλοκαιριού.
Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές στο αττικό ημερολόγιο ο Ιούλιος ήταν ο πρώτος μήνας του έτους και τον ονόμαζαν Εκατομβαιών με αριθμό ημερών 30.
Στο παλιό ρωμαϊκό ημερολόγιο έχει την πέμπτη θέση (Ouintilis στα λατινικά).
Ο Αύγουστος Καίσαρας για να τιμήσει τον Ιούλιο Καίσαρα έδωσε στον μήνα το όνομα Ιούλιος.
Για το εκκλησιαστικό ημερολόγιο που αρχίζει τον Σεπτέμβριο, είναι ο ενδέκατος μήνας.

                                            Έργο του Γιάννη Τσαρούχη (διαδικτυακή πηγή)

Όπως όλοι οι μήνες έτσι και ο αναφερόμενος έχει διάφορες ονομασίες που προέρχονται από τις εργασίες, τις γιορτές καλ..
Κάποιες από αυτές είναι:
Αλωνάρης , Αλωνιστής,Αλωνιάτης  γιατί πραγματοποιείται το αλώνισμα του σιταριού.
Αη- Λιάτης από τη μεγάλη εορτή του Προφήτη Ηλία στις 20 Ιουλίου.
Φουσκομηνάς καθόσον φουσκώνουν τα σύκα και είναι έτοιμα να ανοίξουν...
Γυαλιστής από τα σταφύλια που γυαλίζουν.
Δευτερογιούλης γιατί είναι ο δεύτερος μήνας του καλοκαιριού.
Χόρτοθερτς η ποντιακή ονομασία του.
 
 
  • Αλωνάρης, Αλωνιστής, Αλωνητής, Αλωνητής, Αλωνιάτης και Αλωνεύτης, διότι την εποχή αυτή γίνεται το αλώνισμα των δημητριακών.
  • Στα ορεινά της πατρίδας μας συναντάται και με την ονομασία Θεριστής, καθώς λόγω των ψυχρού κλίματος ο θερισμός γίνεται τον Ιούλιο.
  • Στη Ρόδο τον ονομάζουν και Φουσκομηνά ή Χασκομηνά, επειδή αρχίζουν φουσκώνουν ή να χάσκουν τα σύκα, δηλαδή να ωριμάζουν και να ανοίγουν.
  • Στη Νάξο και τη Χίο ο Ιούλιος αναφέρεται και ως Γυαλιστής, επειδή ωριμάζουν τα σταφύλια και γυαλίζει η ρώγα τους.
  • Δευτερόλης ή Δευτερογιούλης, επειδή είναι ο δεύτερος μήνας του καλοκαιριού.
  • Αηλιάς ή Αηλιάτης, λόγω της γιορτής του Προφήτη Ηλία στις 20 Ιουλίου.

  • Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/500/183

    © SanSimera.gr
    Αλωνάρης, Αλωνιστής, Αλωνητής, Αλωνητής, Αλωνιάτης και Αλωνεύτης, διότι την εποχή αυτή γίνεται το αλώνισμα των δημητριακών.
    Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/500/183

    © SanSimera.gr

    Οι κυριότερες από τις θρησκευτικές εορτές αυτού του μήνα είναι

    Στις 1  των Αγίων Αναργύρων, γιατρών Κοσμά και Δαμιανού

    Στις 7 της Αγίας Κυριακής

    Στις 15 Κηρύκου και Ιουλίτης

    Στις 17 της Αγίας Μαρίνας

    Στις 20 του Προφήτη Ηλίας

    Στις 23 του Απολλωνίου

    Στις 25 της Ολυμπιάδος

    Στις 26 της Αγίας Παρασκευής

    Στις 27 του Αγίου Παντελεήμονα


    Αρχές του Ιουλίου ...το Αφήλιο
    το σημείο δηλαδή της τροχιάς ενός σώματος, ενός πλανήτη του Ηλιακού Συστήματος που βρίσκεται στη μεγαλύτερη απόσταση από τον Ήλιο.Η Γη βρίσκεται στο αφήλιο περίπου στις 3 με 4 Ιουλίου κάθε χρόνο.

    Επίσης ο μήνας είναι αφιερωμένος στην Κύπρο μας!!
    Παροιμίες σχετικές με τον Ιούλιο.

    Της Αγια-Μαρίνας ρώγα (ή σύκα) και τ’ Αϊ-Λιος σταφύλι. Και της Αγιάς Παρασκευής γεμάτο το κοφίνι.
    Πηγή: https://www.sansimera.gr/proverbs/categories/178

    © SanSimera.gr
    Αλωνάρη με τ' αλώνια και με τα χρυσά πεπόνια.

    Τον Αλωνάρη δούλευε καλό χειμώνα να έχεις.

    Τον Αλωνάρη έβρεχε στον ποτισμένο τόπο.

    Αλωνάρης αλωνίζει, στάρι το χωριό γεμίζει.

    Η καλή αμυγδαλιά ανθίζει το Γενάρη και βαστάει τ' αμύγδαλα όλο τον Αλωνάρη.

    Τ’ Αλωναριού τα κάματα (δυνατή ζέστη), τ’ Αυγούστου τα λιοβόρια (ζεστός δυνατός ανατολικός άνεμος).

    Την ημέρα τ’ άη -Λιός παίρνει ο καιρός αλλιώς.


     Στο κακορίζικο χωριό τον Αλωνάρη βρέχει.

    Εύχομαι καλό μήνα σε όλους!!καλύτερο για όλη την ανθρωπότητα!!




    Πέμπτη 18 Ιουνίου 2020

    Η Πλατεία Ομονοίας και το τραγούδι της δεκαετίας του '50.

    Ο χώρος διαμορφώθηκε σε πλατεία το 1846 και αρχικά πήρε το όνομα Πλατεία Ανακτόρων και στη συνέχεια Πλατεία Όθωνος, προς τιμή του βασιλιά. Αποτελούσε το βορειότερο άκρο της πόλης και το τέρμα του εξοχικού περιπάτου των Αθηναίων της εποχής. Το 1862 μετονομάσθηκε σε Πλατεία Ομονοίας, όταν στο χώρο αυτό συγκεντρώθηκαν και έδωsαν όρκο «ομονοίας» οι αρχηγοί των αντιπάλων πολιτικών μερίδων, οι οποίες είχαν προκαλέσει λόγω του δυναστικού αιματηρές ταραχές στη χώρα.
    Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/324

    © SanSimera.gr
    Ο χώρος διαμορφώθηκε σε πλατεία το 1846 και αρχικά πήρε το όνομα Πλατεία Ανακτόρων και στη συνέχεια Πλατεία Όθωνος, προς τιμή του βασιλιά. Αποτελούσε το βορειότερο άκρο της πόλης και το τέρμα του εξοχικού περιπάτου των Αθηναίων της εποχής. Το 1862 μετονομάσθηκε σε Πλατεία Ομονοίας, όταν στο χώρο αυτό συγκεντρώθηκαν και έδωsαν όρκο «ομονοίας» οι αρχηγοί των αντιπάλων πολιτικών μερίδων, οι οποίες είχαν προκαλέσει λόγω του δυναστικού αιματηρές ταραχές στη χώρα.
    Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/324

    © SanSimera.gr
    Ο χώρος διαμορφώθηκε σε πλατεία το 1846 και αρχικά πήρε το όνομα Πλατεία Ανακτόρων και στη συνέχεια Πλατεία Όθωνος, προς τιμή του βασιλιά. Αποτελούσε το βορειότερο άκρο της πόλης και το τέρμα του εξοχικού περιπάτου των Αθηναίων της εποχής. Το 1862 μετονομάσθηκε σε Πλατεία Ομονοίας, όταν στο χώρο αυτό συγκεντρώθηκαν και έδωsαν όρκο «ομονοίας» οι αρχηγοί των αντιπάλων πολιτικών μερίδων, οι οποίες είχαν προκαλέσει λόγω του δυναστικού αιματηρές ταραχές στη χώρα.
    Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/324

    © SanSimera.gr

    Όλοι λίγο-πολύ γνωρίζουμε την ιστορία της Πλατείας Ομονοίας που αποτελούσε ανέκαθεν το σημείο της συνάντησης κυρίως για τους ανθρώπους που κατέφθαναν από την επαρχία στην πρωτεύουσα, κάποιες δεκαετίες πριν....

    Ο χώρος πήρε τη μορφή της πλατείας το 1846 με πρώτη ονομασία Πλατεία Ανακτόρων και στη συνέχεια Πλατεία Όθωνα,προς τιμή του τότε βασιλιά.

    Τη σημερινή ονομασία την έλαβε το 1862 καθόσον τότε έδωσαν τον όρκο "ομονοίας" οι αρχηγοί των αντιπάλων πολιτικών ομάδων.

    Αργότερα κατά τη χρονική περίοδο της βασιλείας του Γεωργίου του Α' η πλατεία δεντροφυτεύτηκε και τοποθετήθηκε μια μαρμάρινη εξέδρα απ΄όπου κάθε Κυριακή μια στρατιωτική μουσική μπάντα με τη μουσική της ψυχαγωγούσε τους Αθηναίους, αφού ήταν το κεντρικό και από τα αρχοντικότερα σημεία της πόλης.

    Το 1930 ξεκίνησαν τα έργα για την κατασκευή του υπόγειου σιδηροδρόμου και ως εκ τούτου έπαιρνε σιγά - σιγά την εμπορική της μορφή.
    Η διαρρύθμιση του υπόγειου χώρου ξεκίνησε στις  15 Οκτωβρίου του 1954 και περιελάμβανε τις κυλιόμενες σκάλες, τράπεζα, καταστήματα....Ήταν πραγματικά όμορφα!
    Όλο το έργο ήταν έτοιμο το 1960 με συντριβάνια και τεχνητή λίμνη που αποτελούσε τη χαρά των φιλάθλων οι οποίοι μετά τη νίκη του αγώνα της ομάδας τους είχαν ως έθιμο να βουτούν εκεί..
    Καθώς τα χρόνια περνούσαν, οι κυβερνήσεις για διάφορους λόγους προχωρούσαν σε διαφοροποιήσεις του χώρου της Πλατείας...ουσιαστικά καταστροφή γινόταν...Η πιο πρόσφατη αλλαγή ήταν αυτή με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 με τραγικό αποτέλεσμα...
    Κατά την πολυποίκιλη σε κάθε μορφής γεγονότων δεκαετία του '50 οι θεατρικοί συγγραφείς Παπαδούκας,Σπυρόπουλος και Ασημακόπουλος με μουσικό συνθέτη το Μενέλαο Θεοφανίδη έγραψαν ένα τραγούδι, ύμνο δηλαδή για την αναφερόμενη πλατεία.
    Κυκλοφόρησε το 1954 με τη νοσταλγική φωνή και τη σπουδαία ερμηνεία της Σοφίας Βέμπο και συνέχισε σε μια επιθεώρηση το 1955 ως σουξέ...ΟΜΟΝΟΙΑ ΠΛΑΣ.. με την ανεπανάληπτη Ρένα Βλαχοπούλου.


    Πρώτη ερμηνεία Σοφία Βέμπο
    Άλμπουμ 78 στροφές
    Έτος Κυκλοφορίας: 1954       

    Σαν την Πλας Πιγκάλ από χρόνια
    μια πλατεία πολύ κεντρική
    στην Αθήνα μας είν’ η Ομόνοια
    που είν’ η φήμη της ιστορική.

    Σε κάθε γωνία εφτά καφενεία,
    καρέκλες με κόσμο γεμάτες
    και ταξί που ψαρεύουν πελάτες.
    Κομψοί και ωραίοι, πόλισμαν τροχαίοι,
    πέντ’ έξι παλιές μπυραρίες,
    καυγαδάκια στις αφετηρίες.

    Καμπαρέ και τζαζ μπαντ και μπελ φαμ,
    με ταμπέλες που λεν’ γουέλκαμ.
    Τι ρυθμός και ζωή και κοσμοσυρροή,
    μέρα – νύχτα και ως το πρωί.

    Και τ’ ανθοπωλεία σειρά στην πλατεία,
    τριάντα περίπτερα πλάι,
    κι από κάτω μετρό που περνάει.
    Κάποιου εκεί κουλουρτζή ο ταβλάς,
    να, η Ομόνοια Πλας.

    Μια πλατεία παλιά όλο χάρη,
    όλοι οι δρόμοι οδηγούν προς τα εκεί,
    και μαζεύονται κι οι φαντάροι
    το απόγευμα την Κυριακή.

    Πλατεία κοκέτα, φαγιά σε πακέτα,
    τσατσάρες, στυλό και λαχεία,
    και χαζοί από την επαρχία.
    Δυο μέτρα πιο κάτω, πολύ ορεξάτο,
    παρφέμ ένα γύρω σκορπίζει
    το ντονέρ το κεμπάπ που γυρίζει.

    Και αργά από κάποιο στενό
    για βολτίτσα προβάλλει ο Ζανώ.
    Τι ρυθμός και ζωή και κοσμοσυρροή,
    μέρα – νύχτα και ως το πρωί.

    Και πριν ξημερώσει, ξενύχτηδες τόσοι
    περνούνε να παν’ για το σπίτι
    ενώ το πρώτο το τραμ σκάει μύτη.
    Κάποιου εκεί κουλουρτζή ο ταβλάς,
    να, η Ομόνοια Πλας.

    Αργότερα με τις νέες παρεμβάσεις στην πλατεία για διάφορα νέα έργα, ήρθε ένα άλλο τραγούδι....

    Ξεχαρβαλωμένη κι αναστατωμένη
    με λάκκους και μπάζα γεμάτη,
    διώχνει τώρα τον κάθε διαβάτη.
    Γίνονται έργα εκεί
    κι' έτσι μοιάζει γιαπί,
    η πλατεία μας η ιστορική..
    Με τα χάλια της τώρα γελάς-
    να η Ομόνοια πλας!!..

    Πηγές: διάφορα έντυπα της δεκαετίας του '50, αφηγήσεις συγγενικού μου προσώπου και το βιβλίο του Γιάννη Καιροφύλα " Η ΑΘΗΝΑ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '50" .

    Κυριακή 31 Μαΐου 2020

    Fragos garden studios- Kyllini,ένας μικρός παράδεισος στον Κάμπο της Ηλείας!!

    Με ένα φωτογραφικό ταξίδι θα σας μεταφέρω στο εξαιρετικό τουριστικό συγκρότημα της περιοχής της γενέτειράς μου, για το οποίο έχω αναφερθεί και στο παρελθόν.
    Σε μια επιχείρηση για την οποία νιώθω περήφανη καθόσον αποτελεί κόσμημα και υπόδειγμα σε όλους τους τομείς για τον τόπο!!!!
    Αυτό το κείμενο -όπως και όσα άλλα έχω δημιουργήσει για το Fragos garden studios - Kyllini- αποτελεί ένα αυθόρμητο δημιούργημα κοιτάζοντας, διαβάζοντας... διάφορα για τον τουριστικό τομέα στη χώρα μας καθώς επίσης κάνοντας μια αναδρομή στις εμπειρίες μου τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
    Πιστεύω ότι όλοι μας πρέπει να αναδεικνύουμε την ποιότητα κι αυτό προσπαθώ να κάνω σε όλους τους τομείς.
    Οι φωτογραφίες αποτελούν υφαρπαγή από τη σελίδα του συγκροτήματος.
    Με την ευχή να περάσετε όμορφα και να επιβεβαιωθώ για την άποψη που έχω για την επιχείρηση..με την ευχή για καλή τύχη κι αυτό το διάστημα ,στον εκλεκτό Κωνσταντίνο ακολουθεί η φωτογραφική συλλογή!!!













    https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&cad=rja&uact=8&ved=2ahUKEwiHsrHi9d7pAhVJaJoKHV5sDPAQFjAAegQIAxAB&url=https%3A%2F%2Fwww.fractalart.gr%2Ffiloxenia%2F&usg=AOvVaw2bV3JOYfUBuOb79nrus4Rq

    https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&cad=rja&uact=8&ved=2ahUKEwiHsrHi9d7pAhVJaJoKHV5sDPAQFjABegQIBBAB&url=https%3A%2F%2Fwww.ilidakampos.gr%2Findex.php%2Fperissotera%2Farthra-apopseis%2F18073-epaggelmatismos-filoksenia-kai-poiotita&usg=AOvVaw2Ly5ZitoZsNHmpYgFoo-5V

    https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&cad=rja&uact=8&ved=2ahUKEwiL7dWA9t7pAhU1wsQBHVGjBTwQFjAAegQIARAB&url=https%3A%2F%2Fwww.fractalart.gr%2Ffragkos%2F&usg=AOvVaw1nRIuIRWeKNAQ7-2EhWThg





    Τρίτη 28 Απριλίου 2020

    Στα βήματα του γραπτού λόγου.

    Με τον γραπτό λόγο γενικά (ποίηση και πεζά ..ιστοριούλες ) ασχολούμαι από τα παιδικά μου χρόνια.
    Το 2014 κάποια από τα ποιήματά μου δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό ΜΥΡΤΙΛΟ των εκδόσεων ΟΣΕΛΟΤΟΣ. Έως τότε είχαν γίνει αρκετά βήματα αλλά με τη χρήση ψευδώνυμου σε εφημερίδες και άλλα έντυπα.
    Το προαναφερόμενο έτος επίσης, άρχισα να λαμβάνω μέρος σε διεθνείς και πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς για τους οποίους έπαιρνα τις πληροφορίες από το διαδίκτυο.
    Ως χαρακτήρας ανήσυχος κι αυτόνομος, επιλέγω τους στόχους μου, προσπαθώ μόνη μου γι' αυτούς όταν το αποφασίσω, δίχως την εμπλοκή κανενός.
    Στη ζωή μου ακολουθώ την ευθεία πορεία (προσωπική δουλειά) που πολλές φορές είναι δυσκολότερη, αλλά η αίσθηση της χαρά που αφήνει το αποτέλεσμα δεν συγκρίνεται με τίποτα.

    Θυμάμαι....ήταν μια όμορφη μέρα του γενέθλιου μήνα μου -του Φλεβάρη-  του 2014 όταν διαβάζοντας νέα στο διαδίκτυο, υπέπεσε στην αντίληψή μου μια λογοτεχνική σελίδα που ανέφερε τα σχετικά για τον 4ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ζωοφιλίας τον οποίο επιμελούνταν ο Φιλοζωικός Σύλλογος Φθιώτιδας και οι εκδόσεις ‘’ΟΙΩΝΟΣ’’.
    Έτσι σκέφτηκα χωρίς να το γνωρίζουν ούτε οι οικείοι μου να λάβω μέρος.
    Μόλις ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα το φθινόπωρο του ιδίου έτους, διαπίστωσα ότι το ποίημά μου "Η ιστορία μιας πεταλούδας" είχε τιμηθεί με το Α' Βραβείο μελοποιημένης ποίησης. 
    Αργότερα ακολούθησαν κι άλλες συμμετοχές μου σε διάφορους διαγωνισμούς από τις οποίες τα προϊόντα των προσπαθειών  μου διακρίθηκαν.
    Ο γραπτός λόγος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου στο ποιητικό και πεζό είδος. Οι ομότεχνοι γνωρίζουν πως δεν περνάει μέρα που να μην γράφεις.Μια από τις δυσκολότερες στιγμές είναι εκεί που έχεις δημιουργήσει στην σκέψη σου ...αλλά λόγω έλλειψης χρόνου δεν μπορείς να βρεθείς μόνος με την πένα και τα χαρτιά σου.
    Οι διακρίσεις που δημοσιεύονται στο παρόν, οι έγγραφες κριτικές που έχω από αναγνώστες,  από καταξιωμένους λογοτέχνες ανήκουν στα ενθύμια αυτού του ταξιδιού και σε καμιά περίπτωση δεν μεταφράζονται ως κάποιο επίτευγμα εξωπραγματικό!.
    Οι κριτικές όμως  παλαιοτέρων λογοτεχνών - κριτικών αποτελούν  ιερή κληρονομιά.


    Μέχρι σήμερα δεν είχα σκεφτεί καθόλου το θέμα της έκδοσης αν και υπήρχαν ανέκαθεν πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις, πολλές κριτικές. Πλέον ως σκέψη αρχίζω και βρίσκομαι πιο κοντά στην ιδέα.Θα δείξουν οι άνεμοι του σύμπαντος στους οποίους αφήνομαι...
    Πιστεύω ότι τη γλώσσα, την παράδοση, κάθε τι που στοιχειοθετεί τον πολιτισμό τα υπηρετούμε όλοι από τον μικρότερο έως τον μεγαλύτερο που ασχολείται μαζί τους και δεν τα χρησιμοποιούμε για προσωπική προβολή.
    Υπήρξαν ανεκτίμητοι Έλληνες συγγραφείς και λογοτέχνες τους οποίους σέβομαι και δακρύζω όταν ξεφυλλίζω τα έργα τους.Προσωπικότητες με ανεξάντλητες πνευματικές ικανότητες οι οποίες έχτισαν τις γέφυρες του λόγου και των τεχνών, παραμένοντας αληθινοί άνθρωποι δίχως έπαρση, μακριά από το φαίνεσθαι που κατατρώει την κοινωνία.
    Υπάρχουν νέοι λογοτέχνες (ποιητές και πεζογράφοι) πολύ αξιόλογοι τους οποίους συγχαίρω και επαινώ, είναι αυτοί που διατηρούν και κάνουν ακόμη πιο δυνατές τις γέφυρες που προανέφερα.
    Πιστεύω σε όλους που αγαπούν αληθινά την ενασχόληση με τον γραπτό λόγο και είναι αυτοί που θα μεταλαμπαδεύσουν αυτόν τον τομέα του πολιτισμού στις επόμενες γενιές.




    Γνωρίζω πολλούς λογοτέχνες και έχω στο ενεργητικό μου αμέτρητες λογοτεχνικές εκδηλώσεις όπως παρουσιάσεις βιβλίων, συζητήσεις κλπ. Είχα την τύχη από μικρό παιδί να μεγαλώσω με χιλιάδες βιβλία, να συνομιλώ με ανθρώπους της τέχνης του λόγου στην Αθήνα όπου ερχόμουν συχνά και να κρατώ στα χέρια μου λογοτεχνικά έργα αφιερωμένα στον αδερφό μου,Ηλείων σπουδαίων....όπως ο Δόξας, ο Σινόπουλος και άλλων εκλεκτών ταξιδευτών της Γλώσσας μας, του πολιτισμού μας.
    Εδώ επισημαίνω ότι διαφέρει ο όρος συγγραφέας με τον όρο λογοτέχνη.
    Ο καθένας από εμάς που ακολουθεί τις συγγραφικές, τις λογοτεχνικές διαδρομές, έχει τον δικό του τρόπο συμμετοχής...άλλος γράφει χωρίς να δημοσιεύει, άλλος γράφει και δημοσιεύει, άλλος συμμετέχει στους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, άλλος δεν συμμετέχει, άλλος χωρίς καμιά άλλη προσπάθεια προχωράει σε έκδοση,άλλος κρατάει στα χειρόγραφά του τα έργα του και γενικά υπάρχει μια ποικιλία όπως στις διάφορες εκφάνσεις της ζωής μας.
    Τίποτε δεν είναι κατακριτέο αρκεί να γίνεται με σεβασμό και να 'χει ως βάσεις τις ηθικές αξίες καθόσον η μεγάλη κι αληθινή αγάπη για οτιδήποτε συνδέεται με τον πολιτισμό πρέπει να ενώνει!!Θλίβομαι γιατί τα τελευταία χρόνια διαβάζω σχόλια περί αποτελεσμάτων διαγωνισμών που δεν έχουν διεξαχθεί με διαυγή τρόπο... 



    Είναι προσωπική απόφαση του καθενός πως θα χειριστεί την ικανότητά του στον γραπτό λόγο ή την αγάπη του γι' αυτόν ή και τα δυο, κάτι  που αποτελεί αρμονικό συνδυασμό.
    Υπάρχουν βιβλία και συλλογές που εκδόθηκαν μετά την απόκτηση μιας διάκρισης, άλλες που εκδόθηκαν χωρίς καμιά διάκριση. Του καθενός τα όνειρα είναι διαφορετικά.Σε καμιά περίπτωση μια έκδοση δεν αποτελεί τη μετάβαση στην αιωνιότητα.Όμως είναι ένα χαρούμενο γεγονός για τον δημιουργό και ως άνθρωποι με αληθινή αγάπη δεν έχουμε παρά να συμμετέχουμε σ' αυτό!
    Ας ανατρέξουμε στις σημαντικότατες περασμένες γενιές λογοτεχνών κι ας αντλήσουμε από τον πνευματικό θησαυρό τους...
    Την εποχή της αυτοέκδοσης, τη σημερινή εποχή είναι πάρα πολύ εύκολο κάποιος να κρατήσει στα χέρια του το βιβλίο του αλλά και εδώ υπάρχουν επιλογές που υποστηρίζουν την ποιότητα.
    Κατά την ταπεινή μου άποψη την τέχνη όπως αναφέρω πάντα την υπηρετούμε. Δεν την χρησιμοποιούμε για την εκπλήρωση κανενός πόθου ανεξάρτητου μ' αυτήν αλλά την αναφέρουμε στα ενδιαφέροντά μας.
    Αν το συνειδητοποιήσουμε ίσως το ταξίδι της συγγραφής,της λογοτεχνίας με τους στίχους των ποιητών που αποτελούν τις νότες της ψυχής, τις  σελίδες των βιβλίων  από τα οποία πηγάζουν μηνύματα ζωής, να γίνει ο αιώνιος λαμπερός κρίκος για τη φωτεινή εξέλιξη όλου του κόσμου!!
    Ευχόμενη όλων τα όνειρα να γίνουν πραγματικότητα πάντα με αγάπη και σεβασμό!!













     Επίσης ακόμη ένας έπαινος από τον 12ο Διαγωνισμό του ΙΔΕΟΠΝΟΟΝ
    καθώς και κάποιες άλλες διακρίσεις που θα προστεθούν μόλις έχω το ανάλογο αρχείο.








    Συμμετέχω σε δυο e book  του Γιώργου Ιατρίδη (project)
    την 25th hour
    και
    το  "ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ".
    Έχω αρκετές συμμετοχές στο inner.gr  του ιδίου συγγραφέα.
    Συμμετέχω με κείμενά μου στην ύλη της ηλεκτρονικής εφημερίδας ILIDAKAMPOS
    23 Δεκεμβρίου 2019
    ΕΠΥΛΛΙΟΝ  στο οποίο συμμετέχω με το διήγημα "Η ΖΥΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ"
    Κατά το έτος που τρέχει είχα την τιμή να μιλήσω σε δυο συνεντεύξεις του Λογοτεχνικού φορέα " ΚΕΦΑΛΟΣ" και της ηλεκτρονικής σελίδας " ΈΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ".
    ΚΕΦΑΛΟΣ  ένα  λογοτεχνικό περιοδικό στο οποίο συμπεριλαμβάνεται ένα ποίημά μου.
    Επίσης για πρώτη φορά δημοσιεύτηκαν χαϊκού μου.
     

    12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2020
    ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ είναι ο τίτλος του ποιήματος με το οποίο συμμετείχα στον 10ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ του ΕΠΟΚ για την Ερωτική Ποίηση εις μνήμην του Ναπολέωντα Λαπαθιώτη.Μια συμμετοχή η οποία πραγματοποιήθηκε την τελευταία μέρα που έληγε η προθεσμία, ως έναυσμα της προσπάθειάς μου να ξανασυγκεντρωθώ στην αγαπημένη μου απασχόληση..αυτή του γραπτού λόγου...μετά το μεγάλο ταξίδι του αδελφού μου..Με χαρά πληροφορήθηκα χθες για μια νέα διάκριση, Α ΒΡΑΒΕΙΟ.
     
    Β Βραβείο σατιρικής ποίησης 2020 από τον Λογοτεχνικό φορέα "ΚΕΦΑΛΟΣ" και πρώτη συμμετοχή στη σατιρική ποίηση.
     
    Πολλά από τα ποιήματά μου και κάποια διηγήματα δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά, στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.
    Κάποια ποιήματα έχουν προταθεί για μελοποίηση.
    Επίσης κείμενα,επιστολές,δοκίμια αποτέλεσαν το έναυσμα για την διεκπεραίωση υποθέσεων στον κοινωνικό τομέα.
    Για την ώρα ποιήματα (και χαϊκού), διηγήματα, μια νουβέλα, κάποια παραμύθια, ένα μυθιστόρημα που προχωράει, μια βιογραφία που ξεκινάει...αποτελούν τα μικρά μου " μυστικά" ....Το μέλλον τους θα δούμε πως θα συνεχίσει...

    ΠΛΕΥΣΗ ΠΡΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ..

    3 ΝΟΕ 2020

    Η υπογραφή του συμφωνητικού για το πρώτο εκδοτικό σκαλοπάτι, με μια ποιητική συλλογή.

    Kαλοκαίρι του 2022 

    Μελοποιήθηκαν τέσσερα από τα ποιήματά μου που αποτελούν (μαζί με ορχηστρικά κομμάτια της μουσικού) τον πρώτο δίσκο " Σαν χελιδόνι που επέστρεψε απ' τα ξένα", της  μουσικού και συνθέτριας Αγγελικής Πρέζα από την Κύπρο. Τον δίσκο μπορεί κανείς, να τον αναζητήσει στις ψηφιακές πλατφόρμες. Τα τραγούδια εκτός από εκδηλώσεις στην Αθήνα και στην Κύπρο, ακούστηκαν από τη μουσικό και στη Ραμάλα της Παλαιστίνης.





    Συμμετοχές ως ομιλήτριας σε παρουσιάσεις βιβλίων.
    Το Μάιο του 2019
    στην παρουσίαση του βιβλίου " ΤΟ ΚΑΤΣΙΚΙΔΙΟ" ,ενός μικρού (τότε) συγγραφέα του Χρήστου Ι. Μηλαίου!
    Τον Απρίλιο του 2023
    Στην παρουσίαση του βιβλίου " Μυστικό στην αντικρινή όχθη" με συγγραφέα την κ. Ηρώ Παλαιολόγου.
    Τον Μάιο του 2023
    Στην παρουσίαση της τέταρτης ποιητικής συλλογής " Ποίησεως Μέθεξις" , της κ. Ελένης Λουκά.
    Τα προηγούμενα δυο χρόνια, συμμετείχα ως ομιλήτρια σε τρεις  παρουσιάσεις βιβλίων. Στο ένα βιβλίο " Μυστικό στην αντικρινή όχθη"  συγγραφέας είναι η κ.Ηρώ Παλαιολόγου και στο άλλο με τίτλο "Ποιήσεως Μέθεξις " η κ. Ελένη Λουκά. Η τρίτη συμμετοχή μου ήταν τo καλοκαίρι του 2024, για την παρουσίαση του ποιητικού έργου,του αγαπητού Καπετάν Αντώνη Μικελή.


    Το παρόν συντάχθηκε με σκοπό τη δημιουργία αρχείου σχετικά με τις αναμνήσεις μου από τον τομέα του γραπτού λόγου καθόσον δεν αποτελεί μυστικό αυτή η αγάπη!
    Ακόμη για να γνωρίζουν οι νέοι φίλοι αυτή την πλευρά του εαυτού μου.
    Εύχομαι καλή δημιουργική συνέχεια σε όλους.







    Κάτι ακόμη..
    Αρκετές φορές με ενημερώνουν φίλοι μου για κάτι που διαβάζουν ή ανακαλύπτω τυχαία όμορφα αφιερώματα.  
    Σε δυο περιπτώσεις, ανακάλυψα τρία χρόνια μετά ...όμορφα αφιερώματα, το ποίημα να συνοδεύει εξαιρετικές φωτογραφίες.
    Οι πρόσφατες ανακαλύψεις καθώς και δυο δημοσιευμένα ποιήματα στην έντυπη λογοτεχνική και ιστορική εφημερίδα ΝΟΥΜΑΣ, ακολουθούν.



    Η "Ανατολή Ψυχής" , στην εξαιρετική σελίδα του κ. Μελίδη (δεν τον γνωρίζω), όπου συνοδεύει μια υπέροχη φωτογραφία. Αφιέρωμα του 2021 , που ανακάλυψα πριν από λίγο καιρό.

    Η "Ανατολή Ψυχής" στη σελίδα της Αγίας Μαρίνας Φθιώτιδας, όπου και εδώ συνοδεύει μια υπέροχη φωτογραφία.Αφιέρωμα του 2020, όπου ανακάλυψα πρόσφατα..





    Στις 20 Σεπ του 2023, ένας εκλεκτός φίλος με ενημέρωσε, για μια εξαιρετική ραδιοφωνική εκπομπή, με τίτλο "ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ (Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ,από το παγκόσμιο ραδιόφωνο της ΕΡΤ, για τους Έλληνες όλου του κόσμου", όπου ακούγεται με μια τέλεια απαγγελία ένα ποίημά μου που είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό Fractal.


    .




    .

    Επιτάφιοι 2024.

    Επιτάφιος, η κορύφωση του Θείου Δράματος, ο πόνος και το μοιρολόι, η αναμνήσεις που τρέχουν για τον καθένα μας.. Και φέτος με τη βοήθεια των...