Φεγγάρι και ποιητικά μονοπάτια.

Το φεγγάρι από τότε που θυμάμαι τον ευατό μου , αποτελούσε πηγή έμπνευσης, μου έδινε χαρά...η λατρεία μου γι' αυτό συνεχίζεται!!

   
Αφιερωμένο σ' ένα τυχαίο αλλά σπουδαίο μονοπάτι της ζωής μου..που φαντάζει ως λεωφόρος..

Φεγγαρένιο Μονοπάτι

Βεγγερίζοντας απόψε

στο φεγγαρένιο μονοπάτι

με την μπουκαμβίλια,το γιασεμί, τα κρίνα,

ατενίζοντας το παιχνίδισμα των αστεριών,

τα απερίτεχνα κομμάτια της ψυχής σου

μάχομαι να διανθίσω με μυρανθούς του κόσμου.

Με ευωδιές απ' τα βουνίσια σπάρτα

που πάνω τους οι μέλισσες στήνουν χορό

θ’ ασκήσω βέτο στη δεινοπάθεια των παιδικών σου χρόνων,

στα ανύπαρκτα πως,γιατί,στα χαμένα όνειρά σου,στην απυρπόλητη

ελπίδα που στέκει σαν λαμπάδα αναμμένη στο ξωκλήσι..

Απιθώνοντας κύβους αγάπης,

φλόγες κεριών λαμπρής πανδαισίας

στης φεγγαροβραδιάς την αχνοφεγγιά,

ίσως ανθόστρωτη να γίνει η ζωή σου.

Οι αναμνήσεις από μια πανσέληνο...μέσα από λέξεις απλές αλλά σπουδαίες στην ψυχή της δημιουργού..

Αναμνήσεις της πανσελήνου.

Λάμπει η νύχτα απόψε

ασημένια ομορφιά,

στου φεγγαριού τις στράτες

η αγάπη σαν φωτιά.

Τριγύρω του τ’ αστέρια

να σιγοψιθυρίζουν,

ο ουρανός για σένα

τα μάτια που δακρύζουν.

Η αργυρή σου σκάλα

ολόγιομη σελήνη,

στης θάλασσας τα βάθη

πολλούς καημούς αφήνει.

Μείνε φεγγάρι γελαστό,

έλα στην κάμαρά μου,

να γιατρευτεί κάθε πληγή

της τρυφερής καρδιάς μου.

Η αγάπη .... το φεγγάρι και τα άλλα στοιχεία της φύσης..

Φεγγαρόλουστη Νύχτα

Άπλωσα δειλά

τα δυο μου χέρια,

στα χρυσά τ’ αστέρια,

στ’ αργυρό φεγγάρι,

που γεμάτο χάρη

μου χαμογελά.

Με καημό να πω

τον κρυφό μου πόνο,

σε θλιμμένο τόνο,

πως καρδιοχτυπώ

και για σένα λιώνω,

σβήνω, μαραζώνω.

 

Πήρε ο νοτιάς

της φωνής τον ήχο,

να τον τραγουδήσει

σαν αγάπης στίχο,

και να τον σκορπίσει

χάδι της νυχτιάς.

Στα βουνά, στα δάση

στην λαμπρή την πλάση,

να τον τραγουδούν

τ’ άστρα, τα λουλούδια

με γλυκά τραγούδια.

όσοι αγαπούν.

Mια σύγχρονη φιλοσοφική ανακάλυψη.

Είναι κάποια βιβλία που τα διαβάζεις και στις σελίδες τους συναντάς τις σκέψεις σου, τις πνευματικές αναζητήσεις σου, βρίσκεις απαντήσεις σε σοβαρούς προβληματισμούς. Ένα τέτοιο βιβλίο είναι και το εικονιζόμενο. Κυκλοφόρησε σαν πρώτη έκδοση το 2014, αλλά το ανακάλυψα πριν από λίγο καιρό, όπου και το απέκτησα. Το μελέτησα γιατί αυτό το βιβλίο....δεν το διαβάζεις αλλά το μελετάς. Κατατάσσεται στα σύγχρονα φιλοσοφικά πονήματα.Το παρόν αφιέρωμα είναι ένα αυθόρμητο δημιούργημα που δεν γνωρίζει ούτε ο συγγραφέας. Είναι κάτι που συνηθίζεται να πράττω όταν μου αρέσει κάποιο βιβλίο και το θεωρώ ξεχωριστό.

Ο τίτλος με εντυπωσίασε!Οι λέξεις ολοκληρωμένος και θαύμα (μέγιστο μάλιστα), κατά την άποψή μου είναι αλληλένδετες. Ιδιαιτέρως όταν αναφέρονται στον ΑΝΘΡΩΠΟ.Αρχικά μου πέρασε η ιδέα ότι μπορεί να με κουράσει, αλλά ομολογώ!!!ότι ένιωσα το αντίθετο, για τους λόγους που αναφέρω στην πρώτη παράγραφο. Σε τριανταέξι παραγράφους δίδεται μια καταπληκτική ανάλυση στο "μέγιστο θαύμα"!!

Ακολουθούν κάποια αποσπάσματα

"Πολλά έχει να διηγηθεί ο κάθε άνθρωπος για όλες αυτές τις στιγμές που καθόρισαν λιγότερο ή περισσότερο την πορεία του στη ζωή. Και ενώ θα περίμενε κανείς να ξεχωρίζουν οι μεγάλες, οι δραματικές, οι δυνατές στιγμές, ως οι πλέον καθοριστικές, αυτές που τελικά θα παίξουν τον σπουδαιότερο ρόλο είναι κάποιες ιδιαίτερες, μικρής σημασίας εκ πρώτης όψεως, έως και ασήμαντες".

"Αν αυτό δεν είναι η μέγιστη υποκρισία, τότε προκύπτει πως είναι η μέγιστη αυταπάτη.

Τι ειρωνεία!

Οι αυταπατώμενοι να προσδιορίζουν την αυταπάτη!

Οι παράνομοι να ορίζουν την παρανομία!"

"Οι γνήσιοι αμφισβητίες υπήρξαν και υπάρχουν, λειτουργούν δε σαν φάρμακο που βοηθάει στην αποκατάσταση της υγείας -εύρυθμης λειτουργίας του οργανισμού "κοινωνία", χωρίς καν να το επιδιώκουν και του οποίου η γεύση είναι μάλλον πικρή. Αν δεν υπάρξει "γνήσια" αμφισβήτηση, η αλήθεια θα παραμείνει για πάντα ουτοπία".

"Ο όλος άνθρωπος άγεται και φέρεται από τη "γνήσια" αγάπη, και τούτο είναι το πλέον αλάνθαστο σύμπτωμα -κριτήριο της ολοκλήρωσης του εν δυνάμει όλου ανθρώπου...".

 Η ολοκλήρωση του εν δυνάμει όλου ανθρώπου όπως αναφέρεται στον πρόλογο του αναφερόμενου βιβλίου, ήταν και είναι ο πυρήνας της διδασκαλίας των γνήσιων σοφών. Εύχομαι σε όλους μας να πετύχουν οι προσπάθειές μας....

Εύχομαι στον συγγραφέα Παναγιώτη Μπη οι σκέψεις του να μας φτάσουν ψηλά και να έχουμε την τιμή να διαβάσουμε κι άλλα έργα του στο μέλλον.