Βιβλίο:ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ ΚΑΤΕΡΓΑ ΤΗΣ ΣΤΑΖΙ.Γ.Μπακαλιός, απόψεις.

 

Γιώργος Μπακαλιός

ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ

ΣΤΑ ΚΑΤΕΡΓΑ

ΤΗΣ ΣΤΑΖΙ

Κωδικός "OV Rhodos Reg.-Nr.2748/67"

Πρόλογος: Δημήτρης Δεμιρτζής

Εκδόσεις ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2022

Πριν από λίγες μέρες, ολοκλήρωσα τη μελέτη του ως άνω βιβλίου. Ενός βιβλίου που μαζί με το επόμενο το οποίο αποτελεί συνέχεια (θα το παρουσιάσω όταν το μελετήσω), έφτασε στα χέρια μου από μια αγαπημένη μου φίλη, η οποία γνωρίζει πολύ καλά τον συγγραφέα.

Ο συγγραφέας είναι ο κοινωνικός λειτουργός Γιώργος Μπακαλιός που γεννήθηκε στον Σοχό Θεσσαλονίκης και ζει με την οικογένειά του στη Γερμανία.

Για το βιβλίο έχουν γράψει αρκετές προσωπικότητες και άνθρωποι πιο ειδικοί από εμένα. Όμως όπως συνηθίζω πάντα όταν διαβάζω ένα βιβλίο, παρουσιάζω τις απόψεις και πάλι. 

Αυτό το συγγραφικό δημιούργημα, συγκλονίζει για το θέμα και την ιστορία στην οποία αναφέρεται. Είναι αφιερωμένο σε μια από τις πιο δύσκολες και σημαντικές χρονικές περιόδους της ζωής του συγγραφέα. Πρόκειται για τo βάρος ενός σταυρού που του φόρτωσαν άνθρωποι..

Η γλώσσα γραφής είναι πολύ καλή, με συντακτικό και λεξιλόγιο πλούσιο και κατανοητό.

Σελ. 161

Μόλις ο ένστολος πήρε την αναφορά "ένας κρατούμενος", και έκλεισε την γκρίζα σιδερόπορτα της "νέας κατοικίας", σκαρφάλωσα στο "παράθυρο" για να θαυμάσω, μετά από είκοσι πέντε μήνες απομόνωσης, τη δημιουργία του Θεού:τον έναστρο ουρανό!

Ατενίζοντας τα Ουράνια με κυρίευσε ένα συναίσθημα θλίψης και αδιεξόδου.Γιατί το μέγα δημιούργημα του Καλού Θεού το έβλεπα καγκελωτό!

Για την αχαριστία των ευεργετηθέντων γνωρίζουμε όλοι. Όμως αυτή τη συμπεριφορά των δοσίλογων, των δοσίλογων που είχαν ευεργετηθεί, όπως αυτή φαίνεται μέσα από την εξιστόρηση του κ. Μπακαλιού...ελάχιστοι, μπορούν να καταλάβουν.

Έστειλαν τον συγγραφέα ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ ΚΑΤΕΡΓΑ ΤΗΣ ΣΤΑΖΙ!! άνθρωποι τους οποίους είχε βοηθήσει. Διατάραξαν την αρμονία μιας οικογένειας, άφησαν δυο παιδάκια στα μικρά τους χρόνια δίχως πατέρα, μια γυναίκα να ζει στο δικό της μαρτύριο και τους γονείς να έχουν αυτόν τον καημό. 

Ανάγκασαν έναν τόσο χρήσιμο άνθρωπο για την κοινωνία, με αληθινό και σπουδαίο έργο να υποστεί φρικτά βασανιστήρια και κυρίως το μαρτύριο των ψυχολογικών βασανιστηρίων.

Στις σελίδες αυτού του βιβλίου, πολλές στιγμές πάγωσε ο νους μου κυριολεκτικά..μα πως είναι δυνατόν οι άνθρωποι να τρέφουν αυτά τα σκληρά συναισθήματα;

Δεν κρίνω καμιά πολιτική κατάσταση, ούτε σχετικά πρόσωπα, ούτε παρεμφερείς καταστάσεις. Κρίνω μόνο, αυτές τις σκληρές ψυχές. 

Δεν έχω λόγια για να χαρακτηρίσω και να σας μεταφέρω τα βιώματα του δικού μας κρατούμενου,του Έλληνα Γιώργου Μπακαλιού, από τη ΣΤΑΖΙ.

Είναι φρικτό, αλλά δυστυχώς αποτελεί μια αλήθεια, όλη η ιστορία του βιβλίου.

Ειλικρινά , σκέφτομαι εκτός των χρόνων του μαρτυρίου, πόση ψυχική δύναμη χρειάστηκε ο συγγραφέας, όταν πήγε και είδε, μελέτησε τα στοιχεία από το κατηγορητήριο των 38 τόμων που μεταφράζονται σε 11.800 σελίδες !!!!!!

Πραγματικά κρίνεται, θαύμα πως αυτός ο άνθρωπος γλύτωσε, άντεξε, δεν έχασε την πίστη του στον Θεό, βγήκε στη ζωή και μεταφέρει μηνύματα αισιοδοξίας αλλά και μαθήματα για το επίγειο ταξίδι μας.

Δυο από τα μηνύματα - φυλαχτά για τη ζωή όλων μας, που είναι απόσπασμα του γράμματος  που έγραψε στον γιο του:

1. Πρόσεχε πάρα πολύ στην επιλογή των φίλων σου. Η φιλία είναι ένα πολύ ευαίσθητο άνθος, το οποίο απαιτεί ιδιαίτερη περιποίηση και δεν ευδοκιμεί στην κάθε καρδιά.

2. Μην πιστεύεις ότι όλοι οι άνθρωποι τους οποίους κάποτε βοήθησες θα σε ευγνωμονούν. Πολλοί λίγοι είναι αυτοί που για τη βοήθεια που τους έχεις προσφέρει κάποτε θα σε ευγνωμονούν. Ανεξάρτητα από αυτό!Δεν θα πρέπει ποτέ να είσαι απέναντι στους συνανθρώπους σου άδικος.

Αυτό το βιβλίο, αξίζει να το διαβάσουμε όλοι.

Σε λίγο καιρό, θα παρουσιάσω τις απόψεις μου για το επόμενο συγγραφικό δημιούργημα του κ. Μπακαλιού " ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ"

Κλείνοντας, εύχομαι ολόψυχα στον συγγραφέα, η ζωή του να πλέει σε ουρανοδώρητα νερά, αγάπης και γαλήνης.

Ευχαριστώ , ως άνθρωπος, γι' αυτό το μοίρασμα με τα ουσιώδη συμπεράσματα για τη ζωή όλων.

Σκέψεις, απόψεις, σχετικά με την επικαιρότητα.

Στο παρόν κείμενο, έχω ως σκοπό να παρουσιάσω τις σκέψεις και τις απόψεις μου σχετικά με την επικαιρότητα, καθόσον πολλοί φίλοι και αναγνώστες με ρωτούν για τα διάφορα που συμβαίνουν. Όπως αναφέρω σε παρόμοιες περιπτώσεις, είναι πιο εξυπηρετικό, πιο βολικό και καλύτερα γενικότερα, να υπάρχει κάποιο κείμενο ώστε να μπορεί ο καθένας, να προστρέξει για να διαβάσει αυτά που θέλει. Είναι αδύνατον να απαντάω σε όλα τα μηνύματα, οπότε μ' αυτό το κείμενο δίδεται λύση.

Όπως αναφέρω συνεχώς, για εμένα αυτή τη στιγμή το πολύ ανησυχητικό για την ελληνική κοινωνία, είναι η αλματώδης αύξηση της  βίας των ανηλίκων, της βίας γενικά. Αν θέλει κάποιος να κάνει διάλειμμα στην καθημερινότητά του, διαβάζοντας ειδήσεις, θα βλέπει συνεχώς δολοφονίες, γυναικοκτονίες, αυτοκτονίες, ανήλικους να βασανίζουν ανήλικους ή ενήλικους.

Όσο για την κατάσταση στον τομέα της υγείας, των αγροτών και της παιδείας, μια πηγή προβληματισμών, που δεν επιθυμώ να αναλύσω σ' αυτό το κείμενό μου.

Στο ίδιο επίπεδο τοποθετώ, τη συνεχή αύξηση των άστεγων και των ναρκομανών, που βρίσκονται στο κέντρο της πόλης. Πονάει πολύ αυτή η κατάσταση, πόσοι άνθρωποι χαμένοι, πόσοι άνθρωποι που θα μπορούσαν να προσφέρουν στην κοινωνία, παραδομένοι στα δίχτυα αυτής της δηλητηριώδους αράχνης!

Εξίσου ανησυχητική και προβληματική είναι η κατάσταση που δημιουργείται με την ανεξέλεγκτη τιμή στα ενοίκια, καθώς και στις αγοραπωλησίες, κυρίως στις πόλεις. Εκδιώχνονται οι πολίτες, για να εξυπηρετούνται οι τουρίστες, για να αυξάνονται τα κέρδη των ιδιοκτητών....μη λαμβάνοντας υπόψη , ότι τίποτα δεν θα πάρουν μαζί τους!! Ξεπουλιέται ο τόπος, δίχως αυτό να αποτελεί υπερβολή. Εξαφανίζεται η αγορά και τη θέση της παίρνουν τα πολυκαταστήματα ή η εστίαση με κάθε μορφή. Κι όμως τίποτα δεν έγινε από τη μια μέρα στην άλλη. Ο άνθρωπος παραδόθηκε δίχως έλεος, στον εραστή που ονομάζεται "υλισμός" και χρήμα!!Νομίζοντας ότι θα ζει καλά....Καλά ζει όποιος έχει τον Θεό στην ψυχή και στη ζωή του και όλα όσα ακολουθούν.

Θα αναφερθώ για λίγο στην παιδεία, εστιάζοντας στην επιδίωξη της κυβέρνησης από τη μια, για τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων και στην αντίδραση μέσω των καταλήψεων, από τους φοιτητές.

Αρχικά, η δημόσια παιδεία έχει πάρα πολλά κενά, έχει ελλείψεις , κατ' εμέ αδικαιολόγητες, ελλείψεις χρόνων. Οπότε εάν, κάποιος από τους αρμοδίους, έδειχνε σοβαρή ενασχόληση, μ' αυτό, εάν αναβάθμιζε τη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση, τότε ειλικρινά δεν θα είχα αντίρρηση να έρθουν και κάποια ιδιωτικά πανεπιστήμια. Να έρθουν όμως  ιδρύματα υψηλού επιπέδου..και όχι να έρθει ότι πιο χαμηλό διαθέτει κάποια άλλη χώρα, προκειμένου να χρηματοδοτείται από εμάς ή να δημιουργηθούν άλλα προς τιμή των επιχειρηματιών (και πάλι το χρήμα μπροστά).

Στη συνέχεια, τελικά ποιοι ενδιαφέρονται αληθινά για τη δημόσια παιδεία, όταν τα κτίρια εδώ και χρόνια αποτελούν έναν διαφημιστικό τόπο ή τόπο αιτημάτων με χρώματα, με πανό, με συνθήματα; Ποιοι είναι αυτοί που επιτρέπουν την αχαρακτήριστη εικόνα, σχεδόν εδώ και πενήντα χρόνια;Eίναι πολύ σοβαρός λόγος που θα έπρεπε να συνεδριάσει όλο το Κοινοβούλιο , εδώ και δεκαετίες βέβαια

Ακόμη η κατάληψη ως τρόπος αντίδρασης, δεν ξέρω αν είναι ότι το πιο κατάλληλο (δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι διαφορετικό που μπορεί να γίνει), διότι παρεμποδίζουν το έργο των φοιτητών που έχουν θέσει τους στόχους τους, που η αργοπορία των εξαμήνων και των εξεταστικών δεν τους βοηθάει σε κάτι . Ταλαιπωρούν τα παιδιά, κυρίως αυτά που είναι από μακριά και οι γονείς πληρώνουν, ένα υψηλό κόστος για να τα σπουδάσουν. Βγαίνοντας από το πανεπιστημιακό περιβάλλον, αποσυντονίζονται..

Για τις διαδικτυακές εξετάσεις, δεν θα χρησιμοποιήσω κανέναν χαρακτηρισμό, παρά θα πω μόνο ότι ....υποκρινόμαστε!!!!Μα είναι πασίγνωστο ότι μπορεί να είναι άνετα, ένα διαβλητό πέρασμα.. 

Δυστυχώς όμως αντί να ενσκύψουν με πραγματικό ενδιαφέρον οι αρμόδιοι (όλοι) για τα σοβαρά θέματα που ταλανίζουν τον λαό, έδειξαν το ενδιαφέρον τους με πάθος μόνο για το θέμα των Ομοφυλόφυλων πολιτών.

Το δυστυχώς το αναφέρω διότι η απαξίωση από τη μια,των  βασικών προβλημάτων και το ενδιαφέρον για ένα που δεν απασχολεί την πλειονότητα, δημιουργεί τη φαγωμάρα στο κοινωνικό σύνολο, τις έριδες, ένα είδος εμφυλίου...

Έχω φίλους ομοφυλόφυλους (πρέπει να χρησιμοποιούμε σωστά τη γλώσσα, αδιάνοητη η διαστρέβλωση) που είναι εξαιρετικές ψυχές και τους αγαπώ αληθινά. Όμως όπως έχω αναφέρει σε άλλο κείμενο, ανήκουν σ' αυτό το επίπεδο που δεν προκαλούν κανέναν, που είναι άριστοι επαγγελματίες, που δεν λαμβάνουν μέρος στην παρέλαση διότι όπως λένε οι ίδιοι, αν ήταν έτσι έπρεπε να παρελαύνουν όλοι ..Οι φίλοι μου δεν βάφουν στα διάφορα χρώματα, παιδιά και νέους, ούτε επιδεικνύουν τα αξεσουάρ των προσωπικών τους στιγμές.

Γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να κυοφορήσουν ούτε να θηλάσουν. Σέβονται την οικογένεια , γι' αυτό και οι παρέες τους στην πλειονότητα είναι οικογένειες με ετερόφυλα ζευγάρια.  Σκεπτόμενοι το θέμα των παιδιών αλλά σεβόμενοι τη γυναίκα, που δεν θέλουν να τη χρησιμοποιήσουν σαν κλωσσομηχανή, έχουν φροντίσει μέσω γνωστών να προστατεύουν οικογένειες και παιδιά που έχουν ανάγκη. Θυσιάζουν ένα σημαντικό ποσό για να πληρώνουν διάφορα από τις ανάγκες τους κι έτσι σώζουν και οδηγούν προς την πρόοδο πρόσωπα, που ίσως να ήταν στον δρόμο. 

Εννοείται ότι το θέμα της ανάγκης του γάμου κυρίως (αν και θα μπορούσε να ήταν σύμφωνο συμβίωσης), προκύπτει από την ανάγκη του να ξεπεραστούν διαδικαστικά θέμα κάποιων ανθρώπων που είναι μαζί, που μοιράζονται τη ζωή τους. Κανένας δεν μπορεί να βρίσκεται στην ψυχή του καθενός, ούτε να εξουσιάζει το σώμα του. 

Το καλό είναι ο καθένας να ζει αρμονικά και χαρούμενος. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να προβαίνει σε προκλητικές αντιδράσεις (και είδαμε πολλές αυτές τις μέρες, θα δούμε κι άλλες βέβαια τώρα που είναι αρχή). Τι σημαίνει φίλοι μου "Η πόλις εάλω;". Τι σημαίνει "νικήσαμε;". Μα η αγάπη δεν επιδιώκει τον πόλεμο, δεν βλέπει τους γύρω, σαν εχθρούς.

Η επίσημη συμβίωση των ομοφυλόφιλων (γάμος αφού έτσι τους αρέσει), δεν με ενοχλεί καθόλου προσωπικά. Αυτό όμως που δεν αποδέχομαι είναι να προσπαθούν να μας επιβάλλουν, το μη φυσιολογικό ως φυσιολογικό.Δηλαδή να απαξιώνεται το αρσενικό και το θηλυκό καθώς και η μοναδική ένωση απ' όπου προέρχεται η γονιμοποίηση. Κάτι που επιβεβαιώνει η ίδια η φύση. 

Να καταργήσουμε τα ντοκιμαντέρ από τη φύση, διότι τα ζώα παρουσιάζονται με μαμά και μπαμπά... αφού ενοχλεί αρκετόυς..

Ακόμη θεωρώ αδιανόητο, οι οικογένειες έως τώρα, να χαρακτηρίζονται ως οπισθοδρομικές και η οικογένεια των ομοφυλόφυλων ζευγαριών ως οι εξελιγμένες. 

Ο ρόλος της παρένθετης μητέρας (κάτι που με βρίσκει ασύμφωνοι και για ετερόφυλα ζευγάρια), είναι ένας ρόλος που υποτιμά τη γυναικεία υπόσταση, κυρίως όταν γίνεται σαν επάγγελμα...Οι γυναικείες οργανώσεις, δεν ενοχλούνται μ' αυτό;Όπως δεν ενοχλήθηκαν με τη άτυχη γυναίκα που κατασπάραξαν τα σκυλιά..

Σαφέστατα, υπάρχουν ετερόφυλα ζευγάρια , που είναι ακατάλληλοι για γονείς. Σαφέστατα υπάρχουν πολλά διαζύγια. Αλλά τα ομοφυλόφυλα ζευγάρια , γνωρίζουν ότι θα είναι για πάντα μαζί ή ότι θα είναι όλα κατάλληλα για τη διαπαιδαγώγηση παιδιών;

Ας σεβαστούμε όλοι πρώτα τους εαυτούς μας, για να σεβαστούμε και τους άλλους.

Όποιος είναι καλά με τις επιλογές ή με τα χαρακτηριστικά του, καλά με τη ζωή του, δεν έχει καμιά ανάγκη τη διαφήμιση, τη δημοσιοποίηση των προσωπικών του στιγμών.

Το ότι θα ψηφιζόταν το νομοσχέδιο (όπως προέγραψα πάντοτε σκεφτόμουν την ανάγκη για σύμφωνο συμβίωσης, αυτών των συνανθρώπων μας) , ήταν βέβαιο, διότι ελάχιστοι πολιτικοί διακινδυνεύουν να  μην έχουν θώκους ή μεγαλύτερη εξέλιξη.  Μακάρι να ήταν για ανθρωπιστικούς λόγους.

Δεν μου αρέσουν οι αντιδράσεις όσων δεν συμφώνησαν ή δεν συμφωνούν, του τύπου να βγαίνουν στους δρόμους με το σταυρό κτλπ. 

Όπως βέβαια δεν μου αρέσει το γεγονός, ότι εδώ και αρκετό καιρό γίνεται μια αισθητή καμπάνια υπέρ των εν λόγω ζευγαριών και έμμεσα κατά όλων των υπολοίπων. 

Για ποιον λόγο κανένας εδώ και χρόνια δεν ασχολήθηκε με τα εκατοντάδες ετερόφυλα ζευγάρια που έκαναν απίστευτες προσπάθειες και θυσίες για να υιοθετήσουν παιδιά και οι διαδικασίες τους το απαγόρευαν;Το ίδιο συμβαίνει σε άνδρες ή γυναίκες , που προσπάθησαν κι αυτοί να υιοθετήσουν. Πως λοιπόν για τα νέα ζευγάρια, η υιοθεσία ανοίγεται τόσο εύκολα;

Για ποιον λόγο τελευταία, μας παρουσιάζουν μόνο παιδιά που μεγαλώνουν με τη μαμά και την ερωμένη της, ή τον μπαμπά και τον εραστή του, επιβαιώνοντας το πόσο καλά είναι τα παιδιά;Γιατί δεν παρουσιάζουν ετερόφυλα ζευγάρια τα οποία με οικονομικές δυσκολίες ή ασθένειες ή άλλα σοβαρά προβλήματα;Σαν ένα μικρό παράδειγμα..ξέρετε πόσα ετερόφυλα ζευγάρια γενημμένα με τύφλωση, μεγάλωσαν μόνα τους, παιδιά εξαιρετικά;

Θλίβομαι για όσους (ετερόφυλους) που μέχρι χθες, έλεγαν κάθε τι αρνητικό για πρόσωπα της διοίκησης της χώρας, τώρα τα επαινούν καθώς επίσης που πανηγυρίζουν διότι βγήκαμε ..απ' τον σκοταδισμό!! 

Στον σκοταδισμό θα βρίσκεται η κοινωνία όταν συμβαίνουν τα όσα έγραψα στην αρχή, για τη βία , για τις εξαρτήσεις, για την ανεργία. 

Στον σκοταδισμό να βρίσκεται μια μερίδα, όσο θα εναντιώνεται σ' αυτούς δεν έχουν ίδια άποψη μαζί τους.

Στον σκοταδισμό θα βρίσκεται η κοινωνία, όταν καταλύονται τα ήθη, τα έθιμα, όσο ισοπεδώνονται οι αξίες.

Προσωπικά αγαπώ όλους τους φίλους μου, αγαπώ τον συνάνθρωπο. Όταν παραστεί ανάγκη σε κάποιον, δεν θα ελέγξω ποιες είναι οι σεξουαλικές του προτιμήσεις αλλά αν μπορώ θα τον βοηθήσω.

Τέλος, εύχομαι σε όλους να έχουν όσο πιο αρμονική καθημερινότητα γίνεται και να είμαστε οι  πυροσβέστες της εμφύλιας διαμάχης που έχει δημιουργηθεί.  Ο καθένας θα πορευτεί όπως μπορεί , επιθυμεί, με όποιον μπορεί και επιθυμεί. Δεν υπάρχει λόγος για μίση και κακίες. 

Δεν υπάρχει λόγος για ξέφρενα γλέντια και ειρωνείες στον τύπο οικογενειών με τον οποίο μεγαλώσαμε.

Διά ζώσης, σεβόμενη τον εαυτό μου και τους γύρω μου, συζητώ μόνο με όσουν συνάδουν οι απόψεις μου, προς αποφυγή παραξηγήσεων.

Ας αγαπήσουμε όσο περισσότερο γίνεται τον τόπο μας, την υπέροχη αλλά πολύπαθη χώρα μας, ώστε όλοι να βοηθήσουμε για τα μεγάλα προβλήματα που προαναφέρθηκαν και ο προσωπικός τομέας είναι εντελώς δικός μας!

Υ.Σ Ζητώ συγγνώμη για τυχόν λαθάκια, μέχρι να επανελέγξω το κείμενο.

Φωτογραφικό ταξίδι, με τη ματιά των φίλων μου.

 Αρκετές από τις φίλες μου, μου στέλνουν την καλημέρα και την καληνύχτα, μέσω πανέμορφων φωτογραφιών. Την ομορφιά τους, δεν την αξιολογώ από την τεχνική πλευρά, καθόσον δεν είμαι ειδική, αλλά μέσω της συναισθηματικής άποψης, διότι η κίνηση και μόνο δείχνει το ψυχικό βάθος που διαθέτουν. Αν δε, συγκρίνω αυτά τα μηνύματα, με άλλα....όπου κάποιοι με βάζουν σε ομάδες δίχως να το επιλέγω και στο τέλος με απειλούν με διαγραφή διότι δεν βλέπουν τη συμμετοχή μου (αστείο...), με εκείνους όπου μου ζητούν να γίνω ο κρίκος με άλλους φίλους μου για διάφορους ιδιοτελείς σκοπούς, μ' αυτούς που ζητούν χρήματα και ψώνια  λες και είμαι ευαγές ίδρυμα  ή τράπεζα, με κάποιους που προσπαθούν να μου πουλήσουν τα βιβλία τους, τότε τα μηνύματα αυτά με τις φωτογραφίες, το μοίρασμα της δικής τους φωτογραφικής ματιάς, πραγματικά είναι ανεκτίμητα. Η ευγνωμοσύνη μου είναι δεδομένη.

Για σήμερα οι φωτογραφίες προέρχονται από τη Ζίνα, τη Δήμητρα, την Αντωνία, την Τερέζα.Αν ξέχασα κάποια φίλη, ζητώ συγγνώμη.