Ο απόηχος της τελετής απονομής των τιμητικών διακρίσεων του 7ου Παγκόσμιου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού του Ε.Π.Ο.Κ.

Την Κυριακή στις 12 Μαρτίου 2017, μια ξεχωριστή εκδήλωση πολιτισμού έλαβε χώρα στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών. Πρόκειται για την τελετή απονομής των τιμητικών διακρίσεων του 7ου Παγκόσμιου Λογοτεχνικού Διαγωνισμού που διοργάνωσε ο Ελληνικός Πολιτιστικός Όμιλος Κυπρίων στην Ελλάδα.

 Σε μια κατάμεστη αίθουσα από προσωπικότητες της τέχνης και των γραμμάτων, από φίλους του πολιτισμού, το μήνυμα ήταν ισχυρό προς όλους. Στις δύσκολες εποχές της ηθικής και πνευματικής κυρίως κρίσης και οικονομικής στη συνέχεια, ο τρόπος για να αγωνιστούμε, ώστε να μείνουμε ζωντανοί ως λαός είναι ο δρόμος του πολιτισμού. Ταξιδεύοντας με τον πολιτισμό αλλά και ταξιδεύοντας τον πολιτισμό, με πίστη και αγάπη στις αξίες μας, είναι σίγουρο πως ο Ελληνισμός θα αντέξει και θα μεγαλουργήσει πάλι, όσο ουτοπικό κι αν ακούγεται για κάποιους.

 Έλαβα δυο διακρίσεις που τις θεωρώ ως ύψιστη ηθική ικανοποίηση για τις προσπάθειές μου. Έχουν όμως κι ένα άλλο σοβαρό νόημα.Αποτελούν συμβόλαιο συνεχούς προσπάθειας!

Ο Ε.Π.Ο.Κ είναι ένας Φορέας που με οδηγό την πίστη, τη σημαία, το αίμα των ηρώων, προχωράει με βήματα σταθερά ανοδικά, προς την επίτευξη των πολιτιστικών του στόχων. Είναι εύλογο ότι το Δ.Σ καθώς και τα μέλη του, εργάζονται συνεχώς με βάση την αγάπη για αυτό που επιτελούν.

Ελλάδα και Κύπρος, μάνα και κόρη......τραγουδήθηκαν στον ύμνο του Ε.Π.Ο.Κ!Πολύ συγκινητικό άκουσμα, με εκφραστικότατη ερμηνεία!

 Εξαιρετική έκδοση η ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2016. Αξίζει να βρίσκεται σε κάθε βιβλιοθήκη.

 Στο προαναφερόμενο βιβλίο, συμμετέχω με  4 ποιήματά μου.

 

Ξυπνάτε με τ’ αγέρι της αυγής.

 Ξυπνάτε με τ’ αγέρι της αυγής,

χτυπάνε σήμερα χαρούμενες καμπάνες

θ’ ακουστούν σε μέρη μακρινά

σαν θούριοι, νικητήριοι παιάνες.

Η Παναγιά δάκρυσε, χτες βράδυ!

λάμπουν βουνά κι ακρογιαλιές,

σκυφτός ο τύραννος τρομάζει

μοσχοβολούν στον κάμπο οι ελιές.

Οι δρόμοι δαφνόσπαρτοι προσμένουν,

τους νικητές με περηφάνια,

μανάδες τους τάφους των ηρώων

στολίστε με αμάραντα στεφάνια.

 

 ΣΑΤΙΡΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

  Το Κυπριακό σε πέντε στροφές.

Μέχρι εδώ και μη παρέκει

ως προς το Κυπριακό

μην ανάψει το τουφέκι

και γενεί πολύ κακό.

Διχοτόμηση ζητούνε

ο Κιουτσούκ και ο Ζουρλού

μπα και νόμισαν που ζούνε

εις την Κύπρο και ζουλού;

Ή φαντάστηκαν πως ζούνε

μαμελούκοι στην Ελλάδα

τα μεμέτια και πουλούνε

των παιδιών της, αγριάδα;

Όσο για τον Δον Κιχώτη

τον αφέντη Ζορουλού

σημασία ποιοι του δίνουν;

που χρωστά στην Μιχαλού!!

Βρε δεν κάθονται στ’ αυγά τους

λέω να προσευχηθούν

γιατί προς τον μαχαλά τους

τα νταούλια αντηχούν.

 

 Συγχαρητήρια στον Πρόεδρο του Ομίλου, κ. Ζαχαριάδη καθώς και σε όλο το Δ.Σ, που εργάζονται ασταμάτητα για το πολυστόχαστο έργο τους.

 Συγχαρητήρια και μέσω αυτής της σελίδας σε όλους που συμμετείχαν ανεξαρτήτως διακρίσεως.
Συγχαρητήρια σε όλους που διακρίθηκαν.
Η αγάπη για τη ρωμιοσύνη δε θα σταματήσει ποτέ!

Οι καταστάσεις δημιουργούν τις σκέψεις.....

Περίπου το 1950 μετανάστευαν οι Έλληνες για μια καλύτερη ζωή. 70 χρόνια σχεδόν μετά, η ιστορία επαναλαμβάνεται.Εγκαταλείπουν τη Χώρα σπουδαίοι επιστήμονες, έξυπνα μυαλά, νέοι με όρεξη να εργαστούν, να διαπρέψουν...γιατί αν παραμείνουν, το παρόν τους προσφέρει κενό με πίκρα και το μέλλον φαντάζει δυσοίωνο. Την ίδια εποχή που δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας, την ίδια εποχή που δεν υπάρχουν χρήματα για προγράμματα που θα κρατούσαν τους νέους στην Ελλάδα, την εποχή που οι μικρές επιχειρήσεις η μία μετά την άλλη κλείνει, τις μέρες που ο τόπος ερημώνει...πραγματοποιούνται διορισμοί με καθόλου ευκαταφρόνητες αποδοχές, υπάρχουν χρήματα για τις υψηλές αποδοχές όλων των πολιτικών μικρών (τοπική αυτοδιοίκηση) και μεγάλων.Υπάρχουν χρήματα για να πληρώνονται τουλάχιστον με 1.500 Ε περίπου γραμματείς, σύμβουλοι και αντιδήμαρχοι με μηδενικές γνώσεις, με κενό βιογραφικό ,χωρίς ούτε μια ώρα εργασία, αλλά με τον αγώνα του ερπετού...αφού παραμένοντας σ' όλη τους τη θητεία στην καρέκλα, η αποζημίωση που θα λάβουν είναι υψηλότατη..Υπάρχουν τεράστια ποσά προκειμένου να διαβιώνουν καλύτερα οι χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες , τους οποίους έφεραν κυριολεκτικά εδώ κάποιοι, που απ΄ αυτούς τους ανθρώπους έλαβαν ισχυρές αμοιβές....ανεξάρτητα αν κάποια ποσά ποτέ δεν έφτασαν στα κέντρα φιλοξενίας. Υπάρχουν χρήματα σε δήμους και μεγαλύτερους φορείς για "οικογενειακές" εκδηλώσεις. Υπάρχουν χρήματα για να τα χορηγούν οι "αρμόδιοι" χειριστές, στους δικούς τους συλλόγους, στις δικές τους ομάδες, στα ίδια άτομα, πάντα σκαρφιζόμενοι ποικίλες δικαιολογίες.Όλοι αυτοί προφανώς παραβλέπουν το γεγονός ότι δεν είναι δικά τους χρήματα, αλλά τα ποσά που λαμβάνουν καθώς και εκείνα που διαχειρίζονται, ανήκουν στο κράτος δηλαδή στον ελληνικό λαό.

Ας μην ξεχνάνε πως η θεά Νέμεσις έχει τεράστια δύναμη, τέτοια, που ξαφνικά μπορεί να ταπεινώσει τους υπερόπτες και να τιμωρήσει τα εγκλήματα (εγκλήματα δεν είναι μόνο η δολοφονίες, είναι η κάθε μορφής αδικία). 

Επισκεπτόμενη το αρμόδιο γραφείο ενός πολύ μεγάλου δήμου της Χώρας μας, για θέματα κάποιων συλλόγων...μου γεννήθηκαν πολλές απορίες σχετικά με μικρότερο δήμο, που όχι μόνο δεν προχωράει στις ανάλογες ενέργειες ελέγχου των υπαρχόντων συλλόγων, αλλά ίσως και να μη διαθέτει την αρμόδια υπηρεσία...αφού όλα λειτουργούν "παρεϊστικα".

 Στα θέματα των συλλόγων έχω εντρυφήσει μέσω του εθελοντικού μου τομέα. Είναι δυνατόν να ανέχονται την παρατυπία έως και παρανομία;Δίνω μόνη μου την απάντηση.Όταν οι ίδιοι που φωτογραφίζονται κοινά, που βρίσκονται στο ίδιο τραπέζι, πριν ή μετά κατηγορούνται μεταξύ τους για ιδιοτελείς σκοπούς, σαφώς και επιτρέπουν  τη λειτουργία ουσιαστικά ανύπαρκτων ομάδων.

 Tην αξιολόγηση και εν συνεχεία την τοποθέτηση ή μη στις απαιτούμενες θέσεις, τις υλοποιούν τα "οικιακά" συμβούλια, μεταξύ συγγενών, κουμπάρων, οσφυοκαμπτών και πολλών πολλών άλλων αναξιοπρεπών συμπεριφορών. Κάποιες φορές, όπως αναφέρει φίλος με μεγάλη εμπειρία στον τομέα της αυτοδιοίκησης σε ένα ξεχωριστό μέρος της Ελλάδας και από τους ελάχιστους άμεμπτους, παίρνουν ρόλους και τα βέλη του έρωτος...Πως να προκόψει ο τόπος;

Ακόμη και το πένθος στη μικρή περιοχή δεν μπορούν να το διαχειριστούν με την απαιτούμενη σοβαρότητα. Παρευρίσκεται σχεδόν σύσσωμη η ηγεσία στην τελετή του ενός εκ των δυο θανόντων και στον άλλο εμφανής απουσία.Παρευρίσκεται σύσσωμη η κοινωνία στη μια τελετή και στην άλλη με πολύ μικρό ποσοστό κόσμου.Ακυρώνονται και ματαιώνονται οι εκδηλώσεις του τόπου όπως απαιτεί η συμπαράσταση στο πένθος.Σαφέστατα και ο κάθε τρίτος (οι εκτός οικογενείας) έχει δικαίωμα να διασκεδάσει.Όταν όμως διατυμπανίζει τον πόνο και τη διάθεση της συμπαράστασης στις πονεμένες οικογένειες, οφείλει να διατηρήσει αυτή τη μορφή του σεβασμού που δείχνει..να μη δημοσιεύει δηλαδή τη φωτογραφία του από τους χώρους διασκέδασης.

Απ' την άλλη παρατηρώ ότι οι άνθρωποι μέσω του λεγόμενου "μέσου" στην Ελλάδα μας, που δυστυχώς είναι μια λέξη - κατάρα, να προσπαθούν να αυτοχαρακτηριστούν όπως θέλουν, αρκεί να καλύπτουν το τεράστιο κενό της λάθος πορείας της ζωής τους.Να πω στο γνωστό, να πάω στο βουλευτικό γραφείο, να..να .να...αντί να προσπαθήσω με κόπο και αγώνα για  να ανέλθω!

Αυτοί οι λεγόμενοι "κενοί" ή "φελοί", έρχονται σε πλήρη αντίθεση με όλους τους καταξιωμένους, τους ώριμους ανθρώπους που διαθέτουν τους καρπούς των κόπων τους, οι οποίοι επειδή είναι γεμάτοι και καλλιεργημένοι, εννοείται ότι δεν έχουν την ανάγκη της αυτοπροβολής, της ψεύτικης πινακίδας της ιδιότητας, των ψεύτικων ρόλων, του κάθε αδαούς που έχουν κάποιοι "μεγάλοι"στα γραφεία τους...για να εξυπηρετούν τους δικούς τους...

Εύχομαι πάντα για το καλύτερο, καθώς επίσης η αυτοκριτική μας να λειτουργεί συνεχώς ..έτσι ίσως διαφοροποιηθεί προς το καλύτερο η κοινωνία μας. Η μέθη της ύλης και της δόξας είναι τόσο δυνατή που μπορεί να καταστρέψει..
Μόνο που η δόξα και ο πλούτος δε θα μας ακολουθήσουν!