Αναμνήσεις αγάπης
Μια ηχώ στη νυχτερινή σιγαλιά
ήταν η αγάπη μας.
Μια σταλαγματιά
απ' της καλοκαιρινής βροχής
τον ερχομό.
Ένα νούφαρο
στη λίμνη του ονείρου,
που ταξιδεύει σ' άγνωρους κόσμους,
τις καρδιές όταν τα βράδια ξαγρυπνούν,
απ' τις ευωδιές
των γιασεμιών, των νυχτολούλουδων.
Ο βόμβος των μελισσών
ανάμεσα στον ανθισμένο κήπο
μαρτυρά αυτές τις αναμνήσεις.
Στις θάλασσες της καρδιάς
Σαν το καράβι που αρμενίζει
στο γαλανό του πελάγους
με τα λευκά πανιά
να κρατούν δεμένους τους πόθους
ήρθες ένα καλοκαιρινό χάραμα.
Στης απεραντοσύνης
τη φλογερή ανατολή
δώσαμε όρκους...
κι όταν οι αιθέρες λούζονταν
στο σεργιάνισμα του ήλιου,
το πρώτο φιλί.
Εκστασιασμένοι κοιτούσαμε
το πέταγμα των γλάρων
με το βλέμμα να χάνεται
στα βάθη του ορίζοντα.
Τότε σταματούσαν οι ώρες,
σταματούσαν οι μέρες.
Τα κοχύλια μαζί μας
έγραφαν στην άμμο
λόγια αναγέννησης.
Καραβάκι η αγάπη
θα πλέει για πάντα
στις θάλασσες της καρδιάς.
Εδώ ο χρόνος σταματά
Μη φύγεις από εδώ
που ο χρόνος σταματά.
Μην αφήνεις το ανέμελο παιχνίδισμα
στα πορφυρά νερά του έρωτα.
Φτερά δίνει ο Ερμής
σ' όσους αγγίξει το βέλος,
σανδάλια για πετάγματα
σε όχθες που ντύνουν χαμόγελα,
σε ροδόστρατες αγκαλιάς,
σ' ανθόκηπους χαράς.
Εδώ να μείνεις
που όλος ο χρόνος
βάφεται με ροδοχρώματα
καλοκαιρινής ανατολής.
Οι φωτογραφίες προέρχονται από διαδικτυακή πηγή χωρίς δικαιώματα.
